Het is al weer even geleden dat de serie The Passage te zien was op de televisie. Het verhaal is gebaseerd op het boek De oversteek dat is geschreven door Justin Cronin. Samen met oud lid van de Scifi & Fantasyclub Saskia Jacobs -Labree duiken we het boek en de serie in om de verschillen en de overeenkomsten te bekijken. En om na te gaan of de serie recht doet aan het boek.

Ben je nieuwsgierig wie Saskia is en wat zij doet? Neem dan eens een kijken op haar blog Saskia in de Boekenhemel. 

Waarschuwing: Dit artikel kon niet worden gemaakt zonder spoilers te plaatsen. Als we het over The Passage hebben, bedoelen we de serie en bij De oversteek hebben we het over het boek.

Waar draait het om in De oversteek en The Passage?

The Passage is de verfilming van het eerste deel van de Oversteektrilogie. De inhoud van het boek en de serie is in grote lijnen hetzelfde. Het verhaal draait in beide media namelijk om een stel wetenschappers dat in de wildernis van Bolivia een nieuw virus ontdekken. Ze testen het virus in een militair laboratorium in de Verenigde Staten op ter dood veroordeelde gedetineerden. Deze experimenten lopen helaas behoorlijk uit de hand en de testsubjecten nemen langzamerhand de macht over. In een uiterste poging om hun onderzoek te redden ontvoeren ze Amy, een klein meisje. Haar jeugdigheid geeft de wetenschappers de hoop dat ze de negatieve uitwerking van het virus kunnen tegengaan. Natuurlijk gaat het niet zoals de geleerden gedacht hadden. Hun onderzoek leidt tot catastrofale ontwikkelingen.

Wat vonden we van de boeken?

Saskia: Ik ben helemaal idolaat van de Oversteek-trilogie en heb die met veel plezier gelezen. Natuurlijk deed ik mee aan de Justin Cronin Challenge tussen oktober 2016 en februari 2017. We hebben destijds de drie boeken in de bijbehorende leesclubs achter elkaar gelezen. Als een echte groupie verscheen ik ook op de Meet en Greet met Justin Cronin in Amsterdam in 2016. Hij vertelde veel en graag over deze serie en wist toen al te vertellen dat Fox van plan was om er een tv–serie van te maken. Lees vooral mijn recensie om meer te weten te komen wat ik nu vond van het eerste deel van deze trilogie.

Cindy: Ook ik mocht meedoen met de Justin Cronin Challenge waar ik meer dan blij mee was. Ik vind de Oversteek- trilogie een meesterlijk werk. Alle drie de boeken, De oversteek, De twaalf en De stad van spiegels hebben me geraakt. Ik was ontroerd, maar ook geshockeerd, verwonderd en gefrustreerd, Het is een verhaal wat echt in je hoofd blijft zitten, zie mijn recensie.

Welke verschillen zijn er tussen het Boek en de tv-serie?

De verschillen in opbouw en structuur

- De tv-serie begint helemaal  vooraan en vertelt het verhaal chronologisch. Zo ben je vanaf de aanvang helemaal op de hoogte van de gebeurtenissen en de motivatie van de personages. Het boek springt daarentegen voortdurend in de tijd. Via flashbacks kom je er langzaam achter wat er in het verleden gebeurd is en waarom. Pas in het derde deel van de trilogie De stad van spiegels kom je  bijvoorbeeld achter de drijfveren van Fanning en snap je de relatie tussen hem en Dr Lear beter. De Tv-serie geeft deze kennis al meteen prijs.

- De oversteek (het eerste deel van de trilogie) springt al snel naar het jaar 100 na ‘Nul’. ‘Nul’ is het jaar waarin de Viralen (besmette getransmuteerde mensen) de wereld overnemen. De overlevenden van deze apocalyps zitten opgesloten in een stadion en beschermen zich met behulp van lichten tegen de Viralen. Het boek gaat grotendeels over het leven van de mensen in deze kolonie. Ze proberen zich verwoed staande te houden tegen de hordes Viralen die de wereld rondtrekken. De tv-serie bereikt dit punt pas tijdens de allerlaatste aflevering. Het laatste shot van seizoen 1 toont Amy die met pijl en boog bewapend in haar eentje op een dorre vlakte staat met op de achtergrond het stadion.

- Het virus dat Fanning in het boek heeft is anders dan dat van Amy. In de serie hebben ze echter hetzelfde virus. Dat heeft nogal wat gevolgen voor Amy. Omdat Fanning de bron van haar besmetting is zal zij sterven als Fanning sterft. In het boek heeft zij dat nadeel niet. 

- In het boek van Cronin is de vrouw van Dr Lear dood terwijl zij in het eerste seizoen van de serie nog leeft. Zij is in beide media de reden waarom Dr Lear zo graag dit onderzoek naar het virus wil doen. Dat zij nog in leven is in de serie geeft een totaal andere draai aan het verhaal. Voor de kijker maakt het wel veel duidelijk.

- In het boek raakt Fanning besmet door vleermuizen. In de serie is het een besmette man die hem aanvalt en bijt. En dat is wel een beetje vreemd. Want volgens de theorie van de bronbesmetting zou Fanning in de serie moeten sterven als zijn verwekker sterft. Hier wordt echter geen woord aan vuil gemaakt. 

Cindy: Het boek pakte mij meteen, ik zat er onmiddellijk volledig in. Dat was bij de serie niet zo. Ik moest erg wennen aan de veranderingen die zijn aangebracht. Zo gaat het in het begin van het boek meer over Amy, haar achtergrond wordt langer uitgelicht. In de film is hier korter de tijd voor. begrijpelijk want op beeld moet het sneller anders draalt het te lang. Toen ik het verhaal van het boek losliet kon ik meer van de serie gaan genieten. Ik kan mij voorstellen dat een letterlijke verfilming behoorlijk ingewikkeld was geworden en ik begrijp waarom bepaalde zaken zijn zoals ze zijn, maar ik miste elementen waar ik in het boek zo enorm van heb genoten. Persoonlijk hou ik er van als een verhaal complex is, als niet alles onmiddellijk wordt bloot gegeven. 

Saskia: Als het letterlijk verfilmd zou zijn met al die flashbacks dan zou ik allang afgehaakt zijn. In een boek spelen andere elementen een rol, zoals mooie zinnen, symboliek en dergelijke. Een film moet vooral de aandacht blijven vasthouden. Hoe de besmetting plaats vond en of mevrouw Lear nog leefde vind ik zelf niet zo belangrijk. Maar een levende mevrouw Lear maakt de druk waaronder Dr Lear staat wel geloofwaardiger. Je kunt zo beter begrijpen waarom hij doorgaat met de experimenten. In het boek denk je dat zijn verstand door de rouw is aangetast en hij het contact met de realiteit is kwijtgeraakt. Dat is wat moeilijker inleefbaar. 

De personages 

 Amy
Het personage van Amy is anders. In het boek is zij een blanke zesjarige met rood haar. In de serie is zij Afro-Amerikaans en vier jaar ouder. In het boek heeft haar moeder haar bij de nonnen achtergelaten. Daar ontfermt zuster Lacey zich over haar. In de serie is ze wees doordat haar moeder sterft. De achtergronden die geschetst worden en de manier waarop we Amy leren kennen zijn dus anders.

Saskia: Ik vind het eigenlijk wel logisch dat ze voor meer diversiteit kiezen. Zo wordt het kijkerspubliek breder. Tenslotte is het voornamelijk gericht op de Amerikaanse markt. Ik vind de actrice wel goed gekozen. Tot nu toe komt zij geloofwaardig en realistisch over. Zij speelt een slim kind, vroegwijs maar toch ook nog met wat kinderlijkheid. Ik vind haar een fijne Amy.

Cindy: Ik vind de Amy in de serie echt fantastisch, ze is geknipt voor de rol. Niet te lief, beetje stoer en ze heeft iets geheimzinnigs over zich. Toch mis ik situaties die Amy heeft meegemaakt welke in het boek op mij veel indruk hebben achtergelaten. Dat komt voor een groot deel door de keuze die de makers van de serie hebben gedaan ten aanzien van de oorsprong van het virus bij Amy.

 Wolgast
Wolgast heeft in de serie weer een relatie met zijn ex-vrouw. In het boek krijgt zijn vrouw een minder grote rol toebedeeld. Zowel in het boek als in de serie rouwt hij om zijn overleden dochter. Wolgast heeft in beide verhalen een beschermende houding ten aanzien van Amy. In het boek lezen we dat Wolgast ouder wordt. In de serie zien we dat echter niet. 

Cindy: Wolgast zag er in mijn beleving heel anders uit, maar ook hier is de casting weer prima gedaan. Nooit gedacht dat het jongetje uit Saved by the Bell zo'n rol zou kunnen neerzetten. Niet een superknappe man, maar wel één met charisma. Zijn relatie met Amy is in het boek net even anders dan die hij met haar heeft in de serie. Doordat zijn ex-vrouw in de serie een grotere rol heeft dan in het boek wordt Wolgast naar mijn idee menselijker neergezet. 

Saskia: Ik moet er niet aan denken dat er helemaal geen (huwelijks) relaties in een film zijn. In het boek vind ik dat niet erg, maar als kijker moet ik met de personages kunnen meeleven en dan helpt het wel als er zo’n stel rondloopt als Wolgast en zijn ex. Ik had me Wolgast wel ouder voorgesteld in het boek maar zo’n aantrekkelijke jonge man is ook niet te versmaden. 

 Lacey
Het boek begint met Amy die achtergelaten wordt in het klooster. De daar levende non Lacey ontfermt zich over haar. In de serie ontmoeten we Lacey als oud collega van Wolgast. Later blijkt dat ze wel degelijk in een klooster gezeten heeft. Maar wanneer we haar in de serie ontmoeten is ze zeker geen brave non maar eerder een krijgshaftige huurling die het geweld niet schuwt. 

Saskia: Dat maakt het meteen wel een stuk spannender en geeft meer actie dan die brave Lacey in het boek. In het boek vind ik haar een mooie persoonlijkheid en heb ik bewondering voor haar moed want daar is zij geen krijger maar wel heel spiritueel. In de serie vind ik haar ook een aantrekkelijke persoonlijkheid. Zij is daar in de eerste plaats een krijger. Later pas komt het religieuze aspect om de hoek kijken. 

Cindy: In het boek stelde ik mij Lacey voor als een zachtaardig, lief persoon die het beste voorheeft met Amy. In de serie is zij compleet anders dan dat ik mij had voorgesteld. Een vrouw met ballen zogezegd. Vechtlustig, taai en voor niemand bang. Dit was even wennen, maar ook hier weer een prima casting.

 Babcock
In het boek is Babcock een man. Alle Viralen zijn mannelijk behalve Amy. De serie heeft een vrouwelijke viraal toegevoegd. Zij lijkt eigenlijk meer een slachtoffer van haar omstandigheden. Ze is net als Viraal Carter niet echt kwaadaardig.

Saskia: Ik vind eigenlijk wel leuk dat er een vrouwelijke viraal bij de serie zit. De twaalf in het boek zijn allemaal mannen maar dat heeft me niet gestoord. Ik weet eigenlijk niet of het me in de filmversie zou zijn gaan storen als alle Viralen mannen waren. Babcock komt in de serie nog heel sympathiek over. Ik ben benieuwd of dat zo blijft.

Cindy: Ik vond de Babcock in de serie heel toegankelijk en voelde wel een soort van sympathie voor haar. In het boek is dat totaal anders. Voor mij was het een positieve verrassing dat er een vrouwelijke viraal bijzat, dat gaf het net wat extra’s.

 De viralen

De Viralen zien er in de Tv-serie nogal tam uit. Ze hangen niet ondersteboven aan het plafond en zien er heel menselijk uit. De transformatie in het boek leidt tot een veel dramatischere uiterlijke verandering. Het menselijke deel is er niet meer in terug te vinden. Daar hebben ze een blauwe gloed, geen haar meer en zien ze er angstaanjagend uit. Daarnaast zijn ze in het boek veel sterker en verscheuren ze hun slachtoffers, zowel mens als dier, in bloederige reepjes. Dat gebeurt in de serie niet.

Cindy: Wat had ik graag de in het boek beschreven Viralen willen zien. Nu zagen ze eruit als zo veel andere zombies uit films en series. Echt een gemiste kans denk ik. Ik begrijp heel goed dat er voor is gekozen om de bloederige scènes die in het boek voorkomen niet in de serie te plaatsen en het meer voor het grotere publiek te houden. Maar persoonlijk mag het allemaal enger en spannender.

Saskia: Ik vind het wel jammer dat Fanning en kornuiten er nog zo menselijk uitzien in de tv-serie. Ze zijn niet bepaald eng. In het boek was het uiterlijk van deze wezens een element dat de spanning behoorlijk verhoogde. Hun kracht, hun afschrikwekkende uiterlijk en hun bloeddorst brachten een flinke portie horror in het verhaal. Ik had het leuk gevonden als dat terug was gekomen maar ik snap ook dat dat een dure grap zou worden om het geloofwaardig te laten overkomen. Bovendien houdt niet iedereen van horror. Op deze manier is het meer een thriller die vast een groter publiek aanspreekt. Maar misschien staat ons in seizoen 2 wat meer beestachtigheid te wachten? Ik hoop van wel want het monsterachtige van de wezens was voor mij van meerwaarde op het gebied van de spanning. Het hielp ook om een gevoel van vervreemding tot stand te brengen. 

Conclusie

Cindy: Als ik het boek met de serie vergelijk, dan heeft het boek zonder twijfel mijn voorkeur. het spreekt meer tot de verbeelding, is complexer, spannender en zeker beter uitgewerkt. Dat neemt niet weg dat The passage een leuke en spannende serie is, die goed is voor vele uren kijkplezier. De casting is echt heel erg goed gedaan. Wat mij betreft had het verhaal in de serie wat sneller gemogen. ik kreeg hier en daar het gevoel dat het verhaal erg lang werd gerekt waardoor er veel van hetzelfde was. Het mag allemaal wat sneller op bepaalde momenten. Voor mij was het een kwestie van het boek loslaten en gewoon van de serie genieten zoals deze is. Het was jammer dat de serie stopte daar waar het jaar 'Nul' begon. In het boek maak je kennis met de kolonie die dan achter de muren leeft, maar misschien komt dat naar voren in seizoen 2. Het is ook wel een heel dik boek om in één serie te stoppen. Hoe dan ook seizoen 2 wil ik zeker zien.

Saskia: Wat mij betreft is de tv-serie een doorslaand succes ondanks de vele verschillen met het boek. Maar wat in een boek goed werkt, werkt vaak niet op het beeldscherm, iets waarvan Justin Cronin zich ook zeer bewust was toen hij tijdens de Meet en Greet over de plannen van Fox vertelde. Het is daarom niet meer dan logisch dat de producers afwijken van de verhaallijn uit het boek. Ze willen natuurlijk zoveel mogelijk kijkers trekken en dat zijn niet allemaal lezers. Ik vond de acteurs goed gekozen en heel geloofwaardig overkomen. De serie was ook kwalitatief heel goed en ik heb gefascineerd zitten kijken. Het boek vond ik eveneens fantastisch. De trilogie heb ik natuurlijk al lang geleden uitgelezen. Een boek beleef ik altijd anders dan een tv-serie omdat het vaak wat dieper gaat, meer details bevat en er meer plaats is voor symboliek. De trilogie is zo’n 3000 pagina’s dik en zit daar dus propvol mee. Toch valt de beeldversie me helemaal niet tegen. Ik heb er volop van genoten. Nu hoop ik van harte dat er een vervolgseizoen komt van The Passage. Het zal waarschijnlijk iets worden in de trant van The Walking Dead. Hoewel het natuurlijk leuk zou zijn als de Viralen (een soort vampierachtige zombies) er wat monsterlijker zouden gaan uitzien. 

Vooruitblik naar seizoen 2

Het eerste seizoen van de serie draaide voornamelijk om de relatie tussen Amy en Wolgast. In het tweede boek komt Wolgast amper aan bod. Hoe moet dit straks aan de kijker worden uitgelegd? In een artikel over The Passage vertelt Mark-Paul Gosselaar, een Amerikaanse acteur met Nederlandse roots, dat daar een mouw aan gepast zal worden. Het tweede seizoen zal zich in de toekomst afspelen en de tv makers verzinnen zelf wat er in de tussentijd gebeurt. Volgens Liz Helden die de tv-serie aanstuurt, zullen de eerste seizoenen over de gebeurtenissen uit het eerste boek gaan. Het tweede boek is voorlopig nog niet aan de beurt en Wolgast zal voorlopig nog een tijdje te gast zijn in de serie.

Ben je helemaal in de stemming gekomen en wil je meer lezen over de boeken? Neem dan vooral een kijkje bij de leesclub die er is geweest van De oversteek, De twaalf en De stad van spiegels .

Natuurlijk is er nog veel meer te bespreken. Wat mis je, wat wil jezelf bespreken? Wie is jouw favoriete personage? En waar gaat jouw voorkeur naar uit? Naar het boek of naar de serie?