Marc en Merel lazen samen het derde deel van Mortal engines, Infernal devices. Eerder gaven we al een oordeel over Mortal engines en een oordeel over Predator's gold. We waren heel benieuwd hoe dit verhaal nu verder ging! Lees hier wat we van dit derde deel vonden.

Infernal Devices

Na hun avonturen zijn Hester en Tom op het rustige Anchorage-in-Wijnland gaan wonen. Hun vijftienjarige dochter Wren verveelt zich er dood. Als ze de kans krijgt om deze saaie plek te verlaten, aarzelt ze dan ook geen moment. Ze steelt het Blikken boek en maakt zich klaar om met de straatjongens te vertrekken. Dit loopt alleen anders dan ze had verwacht. Wren wordt ontvoerd en Hester en Tom moeten hun rustige leventje weer achter zich laten om hun dochter te redden. In tussentijd voert de Groene Storm, onder leiding van Anna Fang, nog steeds strijd tegen het tractionisme. Ook zij krijgen interesse in dat Blikken boek.

Cover & verwachtingen

Marc: Op de cover zie je een sluiper die wel op Shrike lijkt en een mobiele stad waar allerlei aan het ontploffen en branden is.
Zodoende weet je dat je een avontuur vol actie kan verwachten, alleen weet je niet over welke tractiestad het gaat. Ook weet je niet of die sluiper nu de herrezen Shrike is (want in de vorige boeken ging hij dood) of een soortgelijk figuur.

Merel: De cover vind ik weer prachtig en past ook mooi bij de vorige boeken. Dit keer is de cover wat donkerder, maar dat vind ik eigenlijk ook wel goed bij dit verhaal passen. Op de voorkant staat een sluiper. Daarvan bestaan er ondertussen meerdere, maar ik gok zo dat dit Shrike is.

Marc: Aangezien boek een en twee, elk op zich een vrij afgerond verhaal vormden - dat weliswaar veel dezelfde hoofdpersonages bevatte - verwacht ik meer van hetzelfde. En daar is niets mis mee.

Schrijfstijl

Marc: De schrijver kent zijn taal en maakt er gebruik van, zodat je mooie volzinnen krijgt. Wel vermijdt hij het gebruikt van moeilijke of weinig bekende woorden, zodat het geheel voor iedereen vlot te lezen is.

Merel: Infernal devices is net als de vorige boeken, Mortal engines en Predator’s gold, in een prettige en gemakkelijk leesbare stijl geschreven. Hierdoor ging ik vrij vlot door het boek heen. Beeldende zinnen als “Hijskranen hingen triest boven de lege klissendokken als de skeletten van dinosaurussen in een gesloten museum” zorgden ervoor dat ik de omgeving en beschreven situaties goed voor me zag. Af en toe zit er ook wat humor in het verhaal, wat de toon luchtig houdt.

Opbouw & verhaal

Merel: Infernal devices is in twee delen opgedeeld. In het eerste deel volgen we grofweg twee verhaallijnen. De ene verhaallijn vertelt hoe Wren Anchorage-in-Wijnland wil verlaten maar dit uiteindelijk daadwerkelijk doet doordat ze door een straatjongen ontvoerd wordt en dat haar ouders, Tom en Hester, proberen haar terug te halen. De tweede verhaallijn gaat over hoe Dr. Zero voor Groene Storm werkt, waar ze de sluiper Shrike herstelt als cadeautje voor de sluiper Anna Fang. In dit eerste deel worden nieuwe personages geïntroduceerd en worden de verhaallijnen uitgezet. Dat maakt dat het eerste deel van het boek wat kalmpjes aandoet.

Marc: Het verhaal is tamelijk rechtlijnig al zijn er verschillende lijnen uitgezet die pas in de zinderende finale samenkomen.

Merel: In het tweede deel komen de verhaallijnen meer samen als alle personages zich centreren op het eiland Brighton. Dit is ook het deel waar alle echte actie in zit! Het kalme tempo van deel 1 was wel echt nodig om het verhaal goed op te bouwen, maar deel 2 is het spannendst en vind ik daardoor ook het leukst. Het einde vond ik erg verrassend en had ik niet aan zien komen. Zeker doordat de vorige delen toch wel een beetje een eind goed al goed einde hadden, was ik best verbaasd dat Infernal devices een wat wranger einde heeft. Ik vind dit einde het verhaal wel ten goede komen en ben nu nog meer benieuwd naar het vervolg.

Personages

Merel: Leuk om weer wat oude bekenden in dit boek te treffen. Shrike wordt weer tot leven gewekt en Anna Fang is ook weer van de partij.

Marc: Hester en Tom zijn wat ouder nu en hebben ondertussen een tienerdochter die in dit verhaal een van de hoofdrollen voor zich neemt. Fang doet ook weer mee, maar is nu een sluiper. Wel is het niet helemaal duidelijk of het een sluiper is met een stuk van het geheugen van Fang of dat het een sluiper is die gemaakt is uit het lichaam van Fang. Ook Pennyroyal blijkt nog te leven en nu burgemeester te zijn van een drijvende stad. Belangrijkste nieuwe figuur is Oenone Zero een jonge tech-dokteres die geweldig goed is in sluipertechnologie. Zij herstelt Shrike met een belangrijk doel voor ogen.

Merel: Waar Mortal engines en Predator’s gold qua tijdslijn vrij dicht bij elkaar lagen, wordt er met Infernal devices een behoorlijke tijdsprong gemaakt. Tom en Hester zijn daardoor een stuk ouder dan in de vorige delen. Ook hebben zij een stap opzij moeten zetten voor hun dochter Wren en zijn ze nu dus bijfiguren in het verhaal. Ergens wel jammer. Tom vond ik nu vrij onbeduidend. Hester toont in dit verhaal nog wel persoonlijkheid en speelt daardoor nog iets meer een rol dan Tom. In Mortal engines was Hester mijn lievelingspersonage, maar in het vervolg vond ik haar wat zeurderig worden. In Infernal devices vond ik haar ronduit onsympathiek. Hester is eigenlijk vooral met zichzelf bezig. Haar onzekerheid en angst om Tom kwijt te raken maken dat ze slechte keuzes blijft maken. Bijzonder pijnlijk vind ik het dat ze, waarschijnlijk uit diezelfde onzekerheid voorkomend, spijt lijkt te hebben dat ze Wren gekregen heeft. Wren zelf vond ik niet een heel boeiend personage. Ze is een puber die zich verveelt en weg wil van huis, maar ze ontdekt al snel dat ze het thuis zo slecht nog niet had. Voor iemand die in Anchorage als zeer slim beschouwd werd, vind ik haar regelmatig wel erg dommig en naïef overkomen. Wren vind ik wel sympathiek, maar het is geen personage dat blijft hangen.

Waar staat het boek in vergelijking met deel 1 & deel 2?

Marc: Er zitten vier jaren tussen boek één en dit boek en dat merk je. De schrijver is gegroeid en het geheel is beter afgerond en met minder schoonheidsfoutjes dan het eerste deel. Boek twee vond ik iets minder dan het eerste deel, maar hier gaat het weer de goede richting uit.

Merel: Ook ik vond het tweede deel wat minder, maar vond dit derde boek weer een stuk beter! Het verhaal boeide me meer en ik herken wat Marc zegt, het geheel is inderdaad wat beter afgerond.

Kijken we uit naar het laatste deel?

Marc: Absoluut! Aan het eind van dit boek krijg je al voldoende informatie mee om te vermoeden waar het laatste deel over zal gaan. Hopelijk zal deze apotheose voldoen aan zijn verwachtingen. Ik kijk er alvast naar uit.

Merel: Ja! Ik ben heel benieuwd hoe het afloopt. Ook is het me nog niet helemaal duidelijk waar het Blikken boek toe zal dienen, al lijkt het een equivalent van Medusa (wapen uit het eerste boek) te gaan worden. Ik verwacht dat het erg spannend gaat worden!

Oordeel

Marc: Rekening houdend met het feit dat het boek al van 2005 is en voor YA bedoeld is, kan ik dit boek terecht vier sterren geven. Het is vlot leesbaar, blijft boeiend en bied genoeg verrassingen om niet constant voorspelbaar te zijn.  

Merel: Ik vond Infernal devices een leuk verhaal en vanaf het tweede deel werd het ook echt spannend. Sommige personages bleven in dit deel wel wat meer op de vlakte en niet alle personages spraken me aan. Het einde vond ik wel heel goed. Ik geef het boek 3,5 sterren.