Duorecensie Overstekers De schaduw van de sha
Marjolein en Merel lazen samen het tweede deel van de Overstekers serie van Petra Doom: De schaduw van de sha. Hoewel het een tweede deel is met veel oude bekenden kan het verhaal ook los van het eerste deel, Een kracht ontwaakt, gelezen worden. Lees hier wat wij van dit tweede deel vonden!
De schaduw van de sha
In dit tweede deel van de Overstekers serie wordt er al snel weer een beroep gedaan op Mirabel door Oversteker Snezana. Een belangrijk familie erfstuk is gestolen en Snezana wil dat Mirabel haar helpt de dief op te sporen. Mirable weigert, maar als ze haar huis uitgezet dreigt te worden neemt ze de opdracht toch aan. Met het geld dat de opdracht levert zou ze namelijk precies het huis kunnen kopen. Al snel blijkt dat er meer aan de hand is en belandt Mirabel middenin een conflict tussen verschillende bendes. Terwijl ze probeert om Westpoort te behoeden voor nog grotere problemen, moet ze ook nog leren om de demonische krachten in haarzelf onder controle te krijgen.
Personages
Merel: Het duurde even voor ik Mirabel weer leuk vond. Ze leek tot nu toe prima te functioneren in de mensenwereld, waardoor ze des te dommer en naïever overkwam toen ze probeerde het huis te kopen. Ook vind ik haar niet helemaal consistent: ze weigert de opdracht van Snezana aan te nemen, maar steekt wel graag haar neus in andere Overstekers zaken. Als ze de opdracht alsnog aanneemt, komen haar goede kanten weer naar boven: haar originaliteit waarmee ze betrokken partijen weer nader tot elkaar brengt en de passie waarmee ze zich in een zaak gooit.
Marjolein: Mirabel is een fantastisch hoofdpersonage. De vele obstakels die ze tijdens het verhaal tegenkomt maken haar uiteindelijk sterker.
Merel: Terya blijft onverbeterlijk Terya en dat blijft zijn charme hebben. Het kan ook alleen Terya maar zijn die zich druk maakt om de kleding van Mirabel, terwijl ze net haar hand verloren heeft. Omdat dit soort reacties echt bij dit personages horen, zijn ze grappig en totaal geloofwaardig.
Marjolein: Haar huisgenoot/vriendin Terya leren we nu ook beter kennen en ik vind haar geweldig. Ze moet wel leren dat ze zich niet zou hoeven aanpassen voor een man, maar misschien komt het wel door haar natuur als vormveranderaar.
Merel: In dit deel komen ook menselijke personages wat meer aan bod en dit geeft het verhaal zeker meerwaarde. We zien nu goed hoe de Overstekers binnen de menselijke wereld passen en hoe de verhoudingen tussen die twee groepen liggen.
Mythologische wezens
Merel: Petra Doom heeft geput uit mythes afkomstig uit verschillende delen van de wereld en er komen dus zeer verschillende wezens aan bod. Zo komt de satori uit de Japanse folklore, de chimaera uit de Griekse mythologie en de colocolo uit een Mapuche mythe. Het uiterlijk en de vaardigheden van deze wezens worden steeds kort beschreven op het moment dat het wezen zijn intrede doet in het verhaal, zodat je er als lezer meteen een beeld bij hebt.
Marjolein: Buiten de wezens die we in deel 1 hebben leren kennen komt er een serie nieuwe wezens aan bod. De Sha van de ondertitel zijn misschien wel het engst. Zij trekken je een droomwereld in en alles wat ze je in die droomwereld afnemen verlies je in de echte wereld. Nemen ze je ogen dan word je blind etc. Die wezens wil ik echt nooit tegenkomen.
Elk mythologisch wezen komt voort uit een kind van de koningin. Als de kracht in hen ontwaakt, kiezen ze hun vorm en worden ze een bepaald wezen. Zij brengen de mythologische wezens van die soort voort. Stel dat wij een kind van de koningin zouden zijn, welk mythologisch wezen zouden we dan willen zijn?
Merel: Ik zou wel graag een Tengu willen zijn, het lijkt me handig om zowel te kunnen lopen als te vliegen en de uitstekende vechtkunsten van een Tengu zouden zeker goed van pas komen. Nu ben ik meer een held op sokken, dus de kans is groter dat ik een Parandrus word: een goedaardige lobbes die bij onraad van kleur verandert en dus opgaat in zijn omgeving.
Marjolein: Ten eerste, hoe gaaf is het om moeder te zijn van een heel ras fantastische wezens?! Mijn wezens zouden sowieso iets met water hebben en ik denk ook iets met voorspellen. Dus een soort van toekomstvoorspellende waternymfen. Of juist met mijn liefde voor liefde een soort van cupido’s die water kunnen veranderen in een liefdesdrankje.
Fantasygehalte
Marjolein: De schaduw van de sha heeft precies het juiste fantasygehalte, het is ontzettend mooi verwerkt in deze wereld. Dat de wezens uit verschillende mythologieën komen is iets waardoor het geloofwaardiger is. Alle verhalen zijn toch enigszins berust op waarheid?
Vinden we het vooral een fantasyboek of vooral een detective met fantasy-elementen?
Marjolein: Bij het oordeel over het eerste deel vond ik het vooral een detective, maar als ik er goed over nadenk hebben de meeste Urban Fantasy boeken die ik heb gelezen een beetje een detective vibe. Misschien is dat de spanning die een fantasy nodig heeft als deze zich afspeelt in onze wereld.
Merel: Het eerste deel vond ik ook meer een detective. Het ging om het oplossen van een misdaad waar toevallig Overstekers bij betrokken waren. In dit deel leek het meer echt te gaan om de Overstekers zelf en kwamen de fantasy-elementen dus ook beter tot hun recht dan in het eerste deel.
Marjolein: Voor mijn gevoel is dit deel nog spannender dan deel 1. Heel Westpoort is in gevaar en Mirabel moet haar grenzen verleggen om het te redden.
Merel: Ook dat maakt dit deel meer fantasy-achtig voor mij: Mirabel redt het niet langer alleen met haar talent voor bemiddelen, ze heeft ook steeds meer haar demonische kracht nodig om zich uit al die penibele situaties te redden.
Eindoordeel
Marjolein: Ja, het is een waardig vervolg. Veel favoriete karakters kwamen terug en we leerden nieuwe personages kennen. Ik kon het niet wegleggen, want ik moest weten wat er ging gebeuren. Gaat Mirabel Westpoort redden? Er is ook ruimte voor romance en net als bij deel 1 had ik daar net wat meer van willen zien. Nu heb ik mijn hoop gevestigd op deel 3.
Merel: Ik vond Overstekers De schaduw van de sha een leuk boek. Wel vond ik de opbouw van het boek wat minder: het verhaal maakt een erg trage start en daardoor duurt het lang voor het echt spannend wordt. De tweede helft van het boek maakt wel weer veel goed, dan wordt het echt spannend.
Zijn jullie van plan om De schaduw van de sha te lezen? We zijn heel benieuwd wat jullie vinden: Is het een spannend fantasyboek, of is het een detective met fantasy-elementen?
Eerder werd er een oordeel geveld over Een kracht ontwaakt. We gingen ook naar de boekpresentatie van De schaduw van de sha.
In de vorige duorecensie bespraken Yvette en Lieke Senlin Ascends van Josiah Bancroft.