Zowel Marc als Adinda zijn grote liefhebbers van het werk van Tad Williams. Marc las eerder 'Heugenis, Smart en het Sterrenzwaard'. Adinda las onder andere de Anderlandreeks. Toen het nieuwe boek van Tad uitkwam waren ze dan ook erg verheugd. Wat vonden ze van dit nieuwe boek? Lees het hier!

Waar situeert zich dit boek?

Tad Williams keert terug naar zijn verhaal 'Heugenis, smart en het sterrenzwaard' Niet echt vrijwillig, maar meer onder druk van de vrouwen in zijn leven. Immers, zowel zijn echtgenote als zijn uitgeefsters, bleven al die jaren maar vragen naar een vervolg op zijn boeken. Natuurlijk heeft hij dit boek – wel degelijk - vrijwillig en uit eigen keuze gemaakt. Maar als die drie vouwen niet waren blijven aandringen, was hij er zelf waarschijnlijk nooit toe gekomen om een vervolg te schrijven. En dan zouden wij dus nooit het vervolg kennen op HS&hS.

Aangezien er ongeveer dertig jaar zit tussen het schrijven van beide verhalen, heeft de schrijver zich afgevraagd hoe het zou zijn, als ook zijn personages – juist zoals hijzelf - ondertussen dertig jaar ouder zijn geworden. Om goed aan te knopen, moest Tad eerst zijn oude boeken herlezen. Probleem! Aangezien een boek schrijven een proces is van zéér veelvuldig schaven, heeft Tad als een boek eindelijk af is, het al zo dikwijls gelezen, dat hij het nooit meer wenst te herlezen. Dus heeft Tad aan enkele bekende fans van hem gevraagd om de oude boeken – meermaals- te herlezen en hem alle informatie te bezorgen, die hij nodig had om een vervolg te schrijven. En die ‘alle’ informatie mag je nogal letterlijk nemen. Tad werkt immers aan zijn boeken in zijn hoofd en niet op papier. De verhaallijn wordt niet uitgeschreven, er zijn geen gegevensbakjes met info van elk personage, of wat dan ook. Tad grapt dan ook steeds dat als hij ooit onverwachts komt te overlijden, we nooit mogen geloven dat iemand anders zijn lopende werk kan afmaken. ‘Er zal altijd wel iemand zijn die het vervolg schrijft, maar het zal nooit mijn vervolg zijn’, zegt Tad.
We keren in dit nieuwe boek terug naar de setting uit Heugenis, Smart en het Sterrenzwaard, maar dan enkele decennia later. Dit geeft de schrijver de kans om nieuwe verhaallijnen en personages te introduceren. Tevens verplichtte het hem om na te denken over wat die personages in tussentijd gedaan hebben en op welk punt in hun leven ze zijn aanbeland.
Wie de vorige trilogie niet gelezen heeft, kan toch dit boek lezen. We maken op een normale manier kennis met alle personages, hun achtergronden en beweegredenen en zien een verhaallijn ontstaan, waarop dan de volgende delen verder kunnen bouwen.

De inhoud

Het Hoge Koninkrijk Osten Ard bevindt zich op een keerpunt. Kleine gebeurtenissen blijken de voorbode van iets veel groters... Terwijl Koning Simon en zijn echtgenote Miriamele een reis ondernemen om een oude vriend op zijn sterfbed bij te kunnen staan waarbij ze vertraagd worden door allerlei politieke verwikkelingen, stapelen de donkere voortekenen zich op. Een boek dat zo gevaarlijk is dat alle exemplaren ervan vernietigd waren, wordt teruggevonden. De machtige koningin van de Nornen, die voorgoed verslagen leek, blijkt nog in leven, al is het in een comateuze toestand. Een eeuwenoude cultus van bloed herleeft.... Tegen deze achtergrond moet de kleinzoon van Koning Simon volwassen worden. Niet dat hij daar haast mee lijkt te maken. Ook ontmoeten we de jonge Nezeru, half mens, half Norn, die deel uitmaakt van de elitetroepen van de koningin van de Nornen en die dingen over zichzelf ontdekt, die ze niet voor mogelijk had gehouden. 

Wat voor soort fantasyboek is dit?

Tad Williams schrijft high fantasy, waarbij de strijd tussen goed en kwaad in een fantasiewereld centraal staat. De basisformule is ongeveer: jonge held/heldin moet volwassen worden, om tijdig de wereld te kunnen redden. Zo zijn er al veel boeken geschreven en zo zullen er nog veel boeken geschreven worden. Waarom sommige er dan uit springen, ligt aan veel factoren. Hoe complex of juist eenvoudig is het verhaal? Spreken de personages aan of niet? Zijn ze voldoende/te weinig/teveel uit gewerkt? Hoe goed schrijft de auteur? Hoe logisch zijn alle plotwendingen? Hoe origineel of klassiek is het verhaal? En waar het een verhaal van duizend of meer bladzijden betreft, dat verdeeld over drie of meer boeken de wereld ziet, zijn er de bijkomende moeilijkheden, om het geheel overzichtelijk te houden, maar tegelijkertijd ervoor te zorgen, dat elk boek spannend en boeiend genoeg is, om de lezers aan de reeks te verbinden.

Personages

ADINDA

Voor mij was het een kennismaking met alle personages. Zoals we van Williams gewend zijn, waren het er een heleboel. Soms krijgt een nevenpersonagetijdelijk een belangrijke rol in het verhaal, waarna de focus weer naar de hoofdpersonages wordt verlegd. Omdat we nog maar aan het begin van het verhaal staan kan het natuurlijk best zijn dat sommige nu onbelangrijk lijkende personages later nog een grote rol in het verhaal gaan spelen. Maar af en toe leidde die overvloed toch wat af van de hoofdlijnen van het verhaal.
Soms kon een personage mij niet helemaal overtuigen. Zo was koning Simon wel erg naïef en stelde hij zich wel erg gedienstig op naar zijn ondergeschikten. Mij bekroop dan het gevoel, dat een dergelijke vorst het toch niet heel lang zou uithouden in het wespennest van de hofintriges. Uiteraard waren alle personages wel goed uitgewerkt en voor zover ze erg onsympathiek overkwamen werd daar in hun achtergrond wel een oorzaak voor gegeven.

Hoe leest dit boek?

MARC (las ook de oude reeks)

Eigenlijk is dit wel apart te noemen. Als je anders een vervolg leest, dan ga je bijna altijd verder waar je gebleven bent en dat is zoiets als een oude vertrouwde jas aandoen om te gaan stappen. Maar aangezien we nu dertig jaar verder zijn in de tijd, ken je alle ‘oude ‘ personages wel van naam, maar je ‘herkent’ ze niet meer. Toen waren ze jong en vol vuur, ze werden – de meeste toch – voor de leeuwen gegooid en moesten maar zien te overleven. Nu zijn ze op leeftijd, hebben zelf kinderen en sommige ook al kleinkinderen. Er zijn geen constante bedreigingen meer en daardoor leven ze nu een heel ander leven dan toen. Ik zie dit boek dus voornamelijk als iets nieuws. Meer zoals een boek uit een reeks van thrillers of detectives, waar elk boek dezelfde hoofdpersonages kent, maar voor de rest een zelfstandig verhaal is. Zo van, ‘fijn om X & Y terug te zien, maar nu op naar de actie van vandaag’. Ik bedoel maar dat de emotionele connectie/binding bij dit boek veel lager is dan bij een klassiek vervolg.

ADINDA

Ik had de voorgaande delen niet gelezen, wel diverse andere boeken van Tad Williams. Het is altijd afwachten hoe een boek leest als je de voorgaande delen niet kent, maar aangezien Williams genoeg uitleg bij de oudere personages en hun onderlinge verbanden en geschiedenis geeft leest het boek toch prima als een zelfstandig deel. Juist de oude geschiedenis achter dit deel geeft het verhaal direct al veel wortels en achtergrond waardoor het als een uitstekend uitgewerkt geheel leest.
Hoewel ook de nieuwe personages zorgvuldig van een achtergrond en beweegredenen zijn voorzien, voelen ze in het boek toch frisser, nieuwer aan. Kortom, het boek is zelfstandig prima te lezen.

Conclusie

ADINDA

Eerlijk gezegd vond ik de eerste helft van het boek wat taai. Het verhaal komt erg langzaam op gang, de politieke intriges slokken veel paginaruimte op zonder het verhaal tot leven te brengen. Niet alle personages zijn direct even aansprekend. Tad Williams is natuurlijk een auteur die de ruimte en tijd neemt om grootse verhalen op verschillende sporen tot leven te brengen, maar hier pakte dat even minder uit. Diverse personages voegen uiteindelijk ook niet zoveel toe.

De tweede helft van het boek ging alles in een stroomversnelling: de grote lijnen zijn geschetst, de personages maken een veel duidelijker ontwikkeling door, wat onvermoede sympathieke kanten aan het licht brengt en vooral heeft dit deel veel meer vaart en actie. Tegen het einde zat ik er helemaal in. Misschien moet je de eerste helft van dit boek zien als een aanloop of erg lange inleiding. Naar het vervolg kijk ik zeker uit!

MARC

In het verleden is Tad Williams er perfect in geslaagd om boeiende en spannende boeken af te leveren. Aangezien dit epos nog maar een boek rijk is, kunnen we dit momenteel nog niet zeggen voor dit verhaal. Het is best wel een goed boek, maar voor mij te traag om het predicaat excellent te verdienen.
Met de review van Kirkus op de achterflap ben ik het dan ook niet eens. Wel maakten we kennis met meerdere nieuwe personages – zowel langs de goede als langs de slechte kant – waar we graag door op sleeptouw genomen worden.
Ik zie alvast originele elementen opduiken en boeiende personage ontstaan. De rest moeten we afwachten.

Ben jij fan van Tad Williams? Welke boeken zijn jouw favoriet? Wij zijn natuurlijk ook benieuwd of jij dit vervolg op 'Heugenis, Smart en het Sterrenzwaard' gelezen hebt.