Genremelange Aru Shah: groepsbespreking
Samen met de Jeugdliteratuurclub (Selene) en de YAclub (Maartje) gingen Demi en Marjolein van de SFFclub een genremelange aan rondom het boek Aru Shah en het einde van de tijd van Roshani Chokshi. Bij de YAclub kan je al het artikel vinden over wat 'Rick Riordan Presents' inhoudt en de andere boeken die onder deze reeks vallen. Morgen komt op de jeugdliteratuurspot het derde en laatste artikel online over 12+ boeken die op het randje van jeugdliteratuur en Young Adult zitten. Hieronder hebben wij onze mening over dit boek gegeven - is het een goed begin van het initiatief van Rick Riordan, of niet?
De personages
Selene: Het verhaal wordt verteld vanuit het oogpunt van Aru Shah, een Amerikaans twaalfjarig meisje met Indiase ouders. Het verhaal is geschreven in de derde persoon (zij-vorm), maar je leest ook vaak wat Aru denkt. Aru is niet perfect: ze liegt om dingen beter voor te stellen dan ze in werkelijkheid zijn en dat pakt niet altijd goed uit (al heeft het af en toe ook zijn voordelen). Ze geeft commentaar op alles en iedereen, al spreekt ze dat niet altijd uit tegen de andere personages. Toch is Aru een goede hoofdpersoon. Elk nieuw personage wordt geïntroduceerd zoals Aru ze ziet. Omdat er zoveel personages zijn en Aru ze allemaal maar kort tegenkomt, leer je ze niet echt kennen. Het enige personage waar je meer over leert, is Mini, een ander meisje met de ziel van een Pandava-broer die Aru helpt om het probleem met de stilstaande Tijd op te lossen.
Demi: Aru Shah is de jonge heldin die centraal staat in dit boek - ze is van Indiase afkomst en heeft het moeilijk op haar privéschool. Ze is niet rijk zoals de andere kinderen en liegt overal over om haar leven interessanter te laten klinken. Het is een afleidingsmanoeuvre om zichzelf te beschermen, maar het is een puntje waar ze zich wel op kan ontwikkelen. Maar ze kan het zeker ook in haar voordeel gebruiken op de meest onwaarschijnlijke momenten, zoals Selene al zei. Aru komt erachter dat ze door reïncarnatie de ziel van een Pandava-broer heeft en daardoor samen met een andere lotgenoot/zus, Mini, op pad moet om de wereld te redden. Mini lijkt overal bang en allergisch voor te zijn, maar ze is wel beter voorbereid dan Aru.
En ik moet het leukste personage van het boek niet vergeten... een duif! Een pratende duif heeft als taak om de meisjes te beschermen, en hij is duidelijk niet blij met het feit dat hij een duif is. Zijn sarcastische opmerkingen zijn geweldig, en er schuilt meer achter hem dan je in eerste instantie zou denken.
Maartje: [Ik vond] Aru een vervelende hoofdpersoon. Ik kon me moeilijk vinden in haar handelen en snapte echt niet waarom ze zoveel dingen geheim hield.
Marjolein: Ik ben dol op Aru! Wat een leuk karakter is zij. Ze is mondig, heeft fantasie en laat zich niet op de kop zitten. Mimi is ook leuk met haar hypochondrie en kennis over van alles en nog wat. Eigenlijk lijkt zij dus ook wel een beetje op mij.
De plot en de schrijfstijl
Demi: Wie al bekend is met bijvoorbeeld de Percy Jackson boeken van Rick Riordan zal veel herkenbare dingen vinden in dit boek van Chokshi. Een jonge held komt erachter dat ze een connectie heeft met een god uit een eeuwenoude mythologie en komt plotseling terecht in een dodelijke queeste om de wereld te redden. Samen met een andere, even onverwaarschijnlijk heldin - Mini - moet Aru Shah binnen heel korte tijd accepteren dat er andere werelden zijn die ze voorheen niet kon zien en moet ze allerlei gevaarlijke capriolen uithalen. Erg waarschijnlijk is dit allemaal niet, zelfs voor een Fantasy boek, maar het is een jeugdboek en dus kunnen er enkele dingen wel door de vingers worden gezien. Vooral de jonge lezers die bij de 12+ doelgroep horen zal dit boek heel goed bevallen door het hoge tempo de humor. Het boek is geen moment saai en is heel toegankelijk en simpel geschreven. Moeilijke woorden en legendes worden uitgelegd, en voor wie dat wilt kan achterin het boek een handige woordenlijst vinden. Qua plot en schrijftijl is het misschien wat simpel voor oudere lezers, maar als je ervan houdt zijn het heel vermakelijke boeken.
Selene: Af en toe worden dingen te letterlijk uit het Engels vertaald. Soms is het helemaal niet duidelijk wat er precies bedoeld wordt, zoals "linguale brackets" op pagina 288 (het schijnt een slotjesbeugel voor aan de binnenkant van je tanden te zijn, maar dat blijkt totaal niet uit de context en ik kom deze term niet op Nederlandse sites tegen).
Wel worden er veel personages uit andere boeken voor deze leeftijdsgroep (12-16 jaar) en titels van boeken genoemd, zoals bijvoorbeeld "Katniss" en "Het Gouden Kompas". Ook aan andere dingen die de laatste jaren populair zijn geweest, zoals het lied "Let it go" van Frozen, wordt gerefereerd. Het is als lezer prettig als je weet waar al deze dingen vandaan komen, anders mis je wel wat van de humor.
Het verhaal is spannend, maar de vertaling valt tegen. Het is duidelijk het eerste verhaal in een serie en er worden ook hints gegeven over wat er in de volgende boeken gaat gebeuren, maar het avontuur dat Aru en Mini in dit boek meemaken, wordt wel afgerond.
Maartje: De stijl van het boek vond ik eerlijk gezegd ook vervelend. De hoeveelheid 'grapjes' van de auteur was te groot en veel van de grapjes waren gebaseerd op de media van nu. Dit betekent dat het boek volgend jaar al minder goed begrepen wordt. Voor mijn gevoel heeft de schrijver te hard geprobeerd grappig te doen, waardoor het verhaal niet lekker liep.
Marjolein: Het is een hele toegankelijke schrijfstijl. Dat moet natuurlijk ook wel voor deze leeftijdscategorie. Het verhaal zit logisch in elkaar. Meisje doet iets wat niet mag en veroorzaakt problemen. Meisje moet op avontuur om problemen op te lossen en wordt hierbij geholpen door een leeftijdsgenoot en een sidekick. Alleen gaat het boek iets langer door dan je zou verwachten. Hiermee ook duidelijk voorbereidend op deel 2.
De mythologie
Selene: Ik ben zelf niet echt bekend met het Hindoeïsme, maar alle goden en wezens die Aru tegenkomt, worden duidelijk beschreven. In hoeverre de beschrijvingen overeen komen met die uit de oorspronkelijke verhalen kan ik niet beoordelen, maar de auteur geeft humor meestal voorrang bij de manier waarop ze de personages neerzet.
Alle lange namen uit het Hindoeïsme worden afgekort zodat ze prima passen in een spannend, modern verhaal. Want dat bevat dit boek wel: een interpretatie van wat de oude goden en objecten uit de oude Indiase verhalen in deze moderne tijd aan het doen zouden kunnen zijn.
Dat is goed uitgewerkt en leuk om over te lezen. Achterin het boek staan een aantal pagina's met beknopte versies van de verhalen waar alle personages oorspronkelijk in voorkwamen, waarmee de geinteresseerde lezer makkelijk verder kan zoeken.
Demi: Ik wist nog niet veel over het Hindoeïsme, behalve dat er veel goden in voorkomen en dat er wordt gelooft in reïncarnatie. Was je in je leven een goed persoon, dan reïncarneerde je in je volgende leven in een rijker en knapper persoon, bijvoorbeeld. Misdroeg je je in je leven, dan zou je terug kunnen komen als een dier. Ik had grote interesse om meer over deze religie en haar legendes en mythologie te weten te komen, dus ik begon graag in het boek. De namen van de goden zijn vrij lang en ingewikkeld, maar gelukkig is er een woordenlijst achterin het boek die de lezer helpt met het onthouden wie nu wie is. Net als Riordan dat doet pakt Chokshi de goden uit de mythologie en moderniseert ze op een ietwat humoristische manier. Chokshi is zelf hindoe en kent de mythologie dus goed en weet hoe ze erover moet schrijven. Dat is één van de belangrijke redenen waarom Riordan zelf liever niet over bepaalde mythologieën schrijft en dat overlaat aan de mensen die het van dichtbij beleven.
Ondanks de woordenlijst en de uitleggen had ik toch moeite om alle namen en de bijbehorende uiterlijken van de goden te onthouden en waar ze de god van zijn. Met wat oefening moet dit echter goed komen, vooral wanneer ik de andere boeken in de reeks oppak.
Maartje: [Mijn] grootste probleem met dit boek is dat het handelt over een actieve godsdienst. Waar de Griekse en Egyptische goden echt goden uit de oudheid zijn en tot de mythologie behoren, wordt het Hindoeïsme nog gepraktiseerd. En de manier waarop de goden in dit boek worden verbeeld en gemoderniseerd vind ik niet respectvol.
Marjolein: Ik ben totaal niet bekend met het Hindoeïsme, maar kon het goed volgen. De goden/godinnen die voorbij komen zijn gemoderniseerd. Het is ook wel logisch dat ze met hun tijd meegaan. Wat typisch is voor goden zover ze bij mij altijd overkomen is dat ook deze het niet zo veel lijkt te doen dat de wereld misschien vergaat en in plaats daarvan 2 meisjes de wereld laat redden en die zelfs nog wat proberen te leren gaandeweg.
Eindoordeel
Selene: Ik geef het verhaal zelf 4 sterren, maar door de vertaling en de slechte controle van de Nederlandse zinnen (zoals bijvoorbeeld "Mini zette haar handen tegen de het glas van de deur" op pagina 95, "Je weet wat je zeggen" op pagina 375) geef ik deze uitgave maar 3 sterren. Juist een kinderboek moet goed vertaald zijn. Het boek moet lezen alsof het oorspronkelijk in het Nederlands is geschreven, zonder dat je bij zinnen na hoeft te denken wat er bedoelt wordt, omdat de zin te letterlijk uit het Engels is vertaald.
Demi: Ik heb me goed vermaakt met dit boek. Ik wist door de boeken van Riordan al wat ik kon verwachten qua schrijfstijl, humor en plot in dit boek, en veel verrassingen zaten er niet bij. Toch was het tof om over een mythologie en cultuur te lezen waar ik nog niet veel over wist, en ik kijk ernaar uit om meer in deze reeks te lezen. Ik hoop wel op meer karakterontwikkelingen en serieuzere scènes, maar dat zal vast nog wel komen. Ik geef het boek 3,5 sterren, afgerond naar boven 4.
Maartje: Kortom, ik vind het erg jammer dat dit boek het eerste boek is van Rick Riordan presents en hoop dat de andere boeken met meer respect voor cultuur en een betere schrijfstijl worden uitgegeven. Omdat ik het verhaal, los van de karakters en de schrijfstijl, wel leuk vond geef ik het boek 2 sterren.
Marjolein: Ik vond het een heerlijk boek. Perfect voor de leeftijd waarvoor het geschreven is en heel vermakelijk. Alleen het einde voelt te veel als het begin van boek twee. Daarom krijgt het 4 sterren.
De meningen zijn verdeeld over dit boek - heb jij het boek al gelezen of ben je dit nog van plan? Houd je van boeken over mythologieën en legendes, of is je interesse nu misschien net aangewakkerd? Laat het ons hieronder weten!