Het oordeel: De obeliskpoort
De Obeliskpoort is het tweede deel van N.K. Jemisins prijswinnende trilogie De Gebroken Aarde. Een genrebrekende reeks over klimaatverandering, rassenscheiding en onderdrukking in een wereld waarin meedogenloze natuurkrachten complete beschavingen wegvagen. Met hoge verwachtingen lazen Vanessa, Marjolein en Marc dit verhaal. Zal ons Oordeel gunstig zijn of gaat dit boek ten onder aan het tweede-deelsyndroom?
Vormgeving:
Vanessa: De kaft past bij het eerste deel. Nu in de tint paars. Het plaatje van het ornament past bij het verhaal. Het geeft een gevoel van vervlogen tijden.
Marjolein: Op zich niet heel bijzonder en los zou ik hem waarschijnlijk niet zo snel oppakken, maar als je de 2 boeken naast elkaar ziet is mijn interesse in elk geval gewekt.
Marc: De twee kaften zijn duidelijk familie van elkaar en dat bevalt me wel. Ook nu weer loopt de kaft door op de achterkant. De twee zijkant zijn identiek, zodat je ze mooi naast elkaar kan wegzetten op een boekenplank.
Setting:
Marjolein: Het zou zomaar een dystopie kunnen zijn, maar dan in een hele verre toekomst. De wereld is wel heel anders dan wij hem kennen en door de verschillende seizoenen (en dan niet seizoenen zoals wij ze kennen) ook een harde wereld. Ondanks de hele andere samenleving zie je toch ook overeenkomsten. Survival of the fittest etc.
Marc: We bevinden ons op een wereld waar de mensen weten dat er om de zoveel jaar/zoveel generaties, een natuurramp ervoor zorgt dat er een 'seizoen' aan breekt. De norm voor een seizoen is zo ongeveer, dat de ramp minstens een heel continent moet treffen. Men is er van kinds af aan op getraind, hoe men met een 'seizoen' moet omgaan. Wat de mensen echter niet weten is dat dit wel eens het laatste seizoen zou kunnen zijn. Terwijl het seizoen zich ontvouwt, zien we hoe iedereen daar mee omgaat en hoe elk wezen het gevecht om te overleven aangaat met de natuur en alle andere wezens/mensen.
Vanessa: De wereld waarin dit verhaal zich afspeelt is een sterke kant van dit boek. Het is een heftige en dodelijke wereld. Maar het voelt echt aan. In je achterhoofd blijft spelen dat dit onze toekomst zou kunnen zijn en dat er iets gigantisch mis is gegaan. Op een subtiele wijze leer je steeds meer geheimen van deze wereld en dat er meer achter de seizoenen zit dan gedacht.
Verhaal en Stijl:
Vanessa: De stijl in de verhaal is net als bij het eerste deel heel confronterend, je wordt rechtstreeks aangesproken. Doordat de verhaallijn nu iets simpeler is dan het eerste deel is het verhaal veel beter te volgen. In plaats van 3 lijnen zijn er nu twee. De innerlijke strijd van de hoofdpersonen in hun gevoelens van liefde, haat en schuld is prachtig omschreven en sleept je mee in dit verhaal.
Marjolein: Bij deel 1 moest ik vaak wennen aan de schrijfstijl, maar dat had ik nu echt totaal niet. Hoewel er ook nieuwe stemmen bijkwamen. Zo volgde we niet alleen Essun, maar ook haar dochter Nassun en zelfs af en toe steeneter Hoa. Het is mooi om op deze manier de situatie nog beter te begrijpen.
Marc: Het is een verhaal in twee lijnen. De eerste lijn volgt het hoofdpersonage Essun en vervolgt waar deel 1 eindigde. In de tweede verhaallijn ontdekken we eerst wat er tijdens deel een gebeurde met Essun's dochter Nassun om vervolgens haar avonturen - zowat parallel met die van haar moeder - tijdens dit deel mee te krijgen. We ontdekken ook nog veel meer over deze vreemde wereld en zijn wezens. Juist zoals bij de grote voorbeelden Tolkien/Hobb/Jordan, maakt Jemisin gebruik van een eeuwenoude strijd tussen goed en kwaad, die zich in haar verhaal naar een ontknoping toe werkt. De stijl is verhalend, soms vanuit het personage zelf, soms vanuit het waarnemers standpunt. Het leest vlot, al moet je wel uw aandacht er bij houden, om al de finesses van het verhaal op te pikken.
Hoe is de verhouding tot het eerste deel?
Marc: N.K.Jemisin heeft zo'n vreemde wereld geschapen, dat je in het eerste deel echt wel veel tijd nodig had om er in te komen en te beseffen waar het verhaal echt over gaat. Nu je dat al - grotendeels - weet, gaat het lezen vlotter en beleef je er meer plezier aan. In zover zelfs dat het nu fijn is om kleine dingen op te merken en mee te nemen. Terwijl in het eerste deel, dit vooral struikelstenen waren omdat er zoveel was dat je nog niet wist en nog niet kon plaatsen. Je krijgt ook door waar ze in het derde deel naartoe wil met haar verhaal.
Marjolein: Deze is beter! Hij gaat door op het verhaal van deel 1, maar doordat je meer weet van de wereld en grotendeels in het heden blijft is hij misschien wel spannender.
Vanessa: Het eerste deel moest je met scherpe aandacht lezen om de drie verhaal lijnen goed te kunnen volgen. In dit tweede deel is dit iets minder, er zijn nu twee duidelijke verhaal lijnen en alle karakters zijn duidelijk te plaatsen, maar door het intense verhaal moet je wel blijven opletten. Het verhaal zelf is net zo mooi, maar ook hartverscheurend als deel 1.
Zou je het derde deel lezen en oordeel.
Vanessa: Ik ga zeker het derde deel lezen, ik ben heel nieuwsgierig naar het einde van dit verhaal, of de zoektocht van Essun tot een mooi einde komt en of ze de dodelijke seizoenen kan oplossen. Het verhaal is prachtig omschreven. De wereld blijft geweldig maar dodelijk. Dit deel maakt je nieuwsgierig naar meer. Voor mij een dikke vier sterren.
Marc: Ja, absoluut! Dit is zo goed, dat je echt al uitkijkt naar de verschijning van het afsluitende deel. Waarbij je je afvraagt met welke verrassingen je nog allemaal geconfronteerd gaat worden, alvorens de ontknoping te bereiken. Van mij krijgt dit verhaal vier sterren, 4.5 zou juister zijn.
Marjolein: Ja ongetwijfeld. Hopelijk blijft het in een stijgende lijn doorgaan. Ik ben ook van de 4,5 maar dan richting vijf sterren. Dus heb ik er 5 gegeven.
