Cindy, Marc en Vanessa mochten een Oordeel vellen over Het leger van Steen.
Het derde deel in de reeks over Nicci geschreven door Terry Goodkind.
Sluit dit boek goed aan bij de voorgaande delen?

Cover

Marc: De cover past bij het verhaal. Je ziet de stad en het stenen leger dat er voor staat. Dingen die je kent uit de vorige delen.

Vanessa: De cover is mooi en past bij de voorgaande delen.
De afbeelding geeft de belangrijkste onderwerpen van het verhaal weer. Het versteende leger en de stad Ildakar.

Cindy: De cover past uitstekend bij de titel en laat zien waar het verhaal over gaat. geen geheime boodschappen, geen mysterie, maar zegt en laat zien wat je kan verwachten.

Schrijfstijl

Cindy: Zoals altijd is de schrijfstijl van Goodkind makkelijk te volgen. Niet te complex, niet te simpel. Wel kan hij soms in herhaling vallen met bepaalde zinnen en dat hoeft voor mij niet. het is eerder verteld, dat hoeft niet nog 4 of 5 keer. Verder is zijn schrijfstijl beeldend te noemen. Zijn beschrijvingen vertellen genoeg om een beeld te krijgen en laten net genoeg om zelf in te vullen.

Marc: De schrijfstijl van Goodkind kan je eerder vlot dan hoogstaand noemen. Ik wil maar zeggen, je zal hem nooit van literatuur kunnen betichten. Wel schrijft hij beelden genoeg om ervoor te zorgen dat je genoeg input hebt om je zelf een voorstelling van de feiten te kunnen maken. Dit zowel wat personages , als landschappen/gebouwen, of gebeurtenissen betreft. Wel beperkt hij zich meestal tot het essentiële van het verhaal. Bij hem geen uitweidingen om een volledig beeld te schetsen, wat je in romans wel makkelijker tegenkomt.

Vanessa:Goodkind heeft een prettige vloeiende schrijfstijl. Je wordt meteen meegenomen in de wereld van D’Hara. Het verhaal wordt duidelijk en beeldend geschreven.

Personages

Marc: Aangezien dit deel handelt over het gevecht van de stad tegen het tot leven gekomen leger, worden de belangrijke/meespelende personages uit de stad beter weergegeven en omschreven. De rollen van Nicci & Bannon & Nathan blijven belangrijk maar hebben toch minder aandeel in dit deel van het verhaal. Het reisgezelschap dat hun achter nakwam krijgt een meer belangrijke rol (met o.a. de zusters van het licht) maar ook de leiders van het tot leven gekomen leger (lees=de generaal en de tweelingtovenaressen). Ook enkele nieuwe personages zoals de leider van Norukai en zijn sjamaan doen hun intrede. Leuk vond ik de veranderde relatie tussen Bannon en zijn vechttrainster.

Cindy: Nicci is wie zij is, de machtige tovenares die zich harder voordoet dan dat zij diep in haar hart is. Bij Nathan had ik in dit deel wat meer verwacht dat zijn charmes naar boven zouden komen, dat hij die meer in de strijd zou gooien, maar dat gebeurt heel subtiel. Degen die het meest is ontwikkeld is Bannon, hij maakt duidelijk een groei mee. Hij wete beter wie hij is, waar hij voor staat en wil staan en begint voor zichzelf op te komen. Van mij had Mrra wel meer naar voren mogen komen. We hoeven haar gelukkig niet te missen, maar het mag wat meer zijn.

Setting/Wereld

Vanessa: Dit verhaal speelt zich af in een onbekend deel van de bekende wereld D’Hara. Er wordt minder gereisd in dit verhaal, waardoor je meer de tijd krijgt om de stad en zijn omgeving te ontdekken.
Veel elementen voelen bekend aan. Een machtige vijand, tovenaars, onderdrukking, een waardevolle bibliotheek en opstand. Het is allemaal al eens eerder in de verhalen van Goodkind voorgekomen.

Cindy: De wereld is al eerder beschreven, maar gaat er nu meer in detail op in. De omgeving wordt voor het verhaal belangrijker, dat is duidelijk. het verschil tussen de gebieden wordt duidelijk omschreven.

Marc: De setting & wereld kennen we al uit de vorige delen, alleen vult hij nu de plaatselijke witte vlekken in, die nodig zijn voor het verhaal. Persoonlijk betwijfel ik of Goodkind er ooit zou in slagen om – zoals bij andere fantasiereeksen – een wereldkaart te produceren, die klopt met alle boeken over D’Hara. Ik heb het idee, dat hij nooit gedacht had zo succesvol te zijn dat er meerdere reeksen zouden ontslaan en daarom maar steeds opnieuw een witte vlek neemt en die invult voor weer een reeks boeken. Natuurlijk kan ik dat niet met zekerheid beweren, want dan zou ik alle boeken moeten herlezen en uittekenen wat daar in staat over de geografie om te zien of alles wel kan kloppen. Maar aangezien er nog nooit een dreiging van over het water kwam, maar steeds vanaf een onbepaalde landgrens/richting (al geeft hij meestal wel een plaats markering mee – wie ook al de boeken gelezen heeft weet wat ik bedoel) heb ik het idee opgevat de we al lang alle kanten gehad hebben.

Hoe verhoud dit boek zich tot voorgaande delen?

Cindy: Het is echt een tussenboek, dat gedeeltes heeft met flinke spanning en op andere momenten rustig voortkabbelt. De personages voelen vertrouwd aan en je weet ongeveer wel wat je van ze kan verwachten. En als het dan ook nog afsluit met een cliffhanger, tsja, dan is het helemaal duidelijk dat er nog veel meer te lezen komt.

Marc: Er wordt voortgebouwd op de vorige delen en is zeker zo spannend als de voorgaande delen.

Vanessa:Dit boek sluit naadloos aan bij de voorgaande delen, ik had lang het idee dat dit het laatste boek van deze kronieken zou zijn, maar dit is niet het geval, wederom is het einde een cliffhanger.
De drie delen over Nicci voelen als een verhaal, waarbij dit deel een beetje blijft hangen. Het eerste deel was fris, waarbij er gereisd werd, het tweede deel speelde zich grotendeels af in de onderdrukte stad Ildakar en in dit deel voelt het alsof de strijd van Ildakar wordt herhaald. Deze herhaling maakt het verhaal ietwat saai. Het meest interessant is de verhaal lijn van Vera en de Klif bibliotheek, maar deze krijgt ook in dit deel nog niet de volledige aandacht, terwijl er diverse aanwijzingen zijn dat ook hier interessante geheimen liggen.

Oordeel/Sterren:

Marc: Ik geef vier sterren omdat het nog altijd vlot leest en de spanning behoud en genoeg nieuwe elementen bevat om je interesse naar het vervolg aan te wakkeren.

Cindy: Ik zou het liefst 3,5 sterren willen geven, dat gaat helaas niet. Het is niet het beste boek van Goodkind, maar omdat er richting het einde meer vaart en spanning in komt en ik het toch met veel plezier heb gelezen rond ik het af naar boven naar 4 sterren.

Vanessa:Ik geef dit verhaal 3 sterren. Het nieuwe verfrissende dat het eerste deel van Nicci had, is verdwenen. Langzamerhand beginnen dezelfde thema’s en motieven, die keer op keer in de boeken van Goodkind terug komen, weer de boventoon te voeren. Dit maakt het leesplezier een beetje vlak.