Zo eens in de zoveel tijd komt er een pareltje langs waarvan we eerder nog niets hadden gehoord en dat zomaar als cadeautje in ons leven verschijnt. Zo verging het de SFF-club met Mortal Engines van Philip Reeve, beschikbaar gesteld door Van Goor. Marc, Yvette, Merel, Kim en Marjolein hadden het geluk een exemplaar te mogen lezen. Wat is ons oordeel over Mortal Engines?

In het kort:

Vele jaren in de toekomst is de wereld niet meer zoals wij die kennen, dankzij de “60-minuten-oorlog”. Er bestaat alleen nog maar beschaving in rijdende steden op rupsbanden: de zogeheten fractiesteden. Londen is ook een fractiestad met als hoogste punt de St. Pauls. Veel is er niet meer over van het oude Londen en wat ervan over is wordt bewaard (vooral Oude technologie: Oudtech) in het museum. Om als stad te overleven worden andere steden en dorpen geroofd, onder het motto van het stadsdarwinisme. Tom is 15 jaar en leerling-historicus in het museum onder het toeziend oog van Chudleigh Pomeroy. Zodra de Valentines en Hester Shaw in zijn leven komen, gebeuren er allerlei avonturen, zowel op het land als in de lucht.  Merel: Ik zag meteen voor me hoe de steden op hun rupsbanden achter andere steden en dorpen aansjeesden en deze verslonden. Aan de voorgeschiedenis worden niet veel woorden vuil gemaakt, maar het is wel duidelijk wat er mis is gegaan. Dat de geschiedenis zich altijd herhaalt, komt ook in dit boek naar voren.

Verwachting

Yvette: Ik kan maar niet begrijpen waarom ik van dit boek en deze schrijver nooit eerder iets had gehoord. Al vrij vroeg had ik wel vernomen van de film die Peter Jackson zou gaan regisseren. Mijn interesse groeide en ik zocht wat achtergrondinformatie. Al werd het boek aangekondigd als een jeugdboek, ik had al vrij snel het idee dat ik dit boek heel cool zou vinden.

Marc: Wanneer mij een onbekend boek van een onbekende schrijver/schrijfster wordt voorgeschoteld dan heb ik geen verwachtingen. Wel de hoop dat het mij positief gaat verrassen.

Vormgeving

Marc: De kaft sprak me helemaal aan. De heldin centraal en als tegenstander iets enorm groots met kanonnen en bovenaan een kathedraal  en dan al die vliegende schepen / zeppelins die daar rondhangen. Terwijl je tegelijkertijd ziet dat de steden helemaal niet zo goed afgewerkt zijn als de steden die wij nu kennen, maar ze eerder primitief aandoen.

Marjolein: Wat een gave kaft heeft dit boek. Voornamelijk zwart/wit/grijs met een klein beetje kleur. Dat in combinatie met die zeppelins geeft mij een steampunkgevoel. Als je het verhaal gelezen hebt, zie je ook goed wat alles op de kaft betekent en dat vind ik heel mooi.

Kim: De cover is erg mooi en zet de sfeer meteen goed neer. Leuk dat veel elementen uit het verhaal voorkomen in de afbeelding.

Yvette: Mooie kaft! Ik heb de rest van de serie ook al gezien en hij blijft heel consequent. Het kleurgebruik spreekt me erg aan. Het lijken wel stills uit de film.

Fractiesteden en luchtpiraten

Merel: Mortal Engines is als een goed geoliede machine: van het eerste tot het laatste hoofdstuk zitten we midden in de actie. Het verhaal boeide me meteen en dat bleef het ook doen. Het wordt al snel duidelijk dat Valentine niet is voor wie hij zich uitgeeft, maar hoe het precies zat, daar kwam ik geleidelijk aan achter. De schrijfstijl is bovendien heel prettig, waardoor je als een razende door het boek vliegt (en dat kwam me eigenlijk wel goed uit, want ik wilde het absoluut niet wegleggen voor ik het uit had!).

Marc: Het verhaal is vlot geschreven met de nodige aandacht voor details, al zijn die soms grappig: “Ze bond haar haren op met een klem die bestond uit de achterlichten van een antieke auto en pakte een stijlvolle hoed met lange oorflappen.”

Yvette: De schrijfstijl is  prettig, intelligent, vol technologische snufjes en met een originele kijk op de wereld in de toekomst. De humor vond ik ook leuk - lekker droog - en er vielen me gewoon van die kleine dingetjes op zoals de woorden stadsdarwinisme, glastic, zweeffeeën, Oudtech zoals Zeedees en de 60-minuten-oorlog. En bijv. “Melliphant stond nog steeds op de gang en legde zijn oor als een bleke naaktslak tegen het hout van de deur”. Daar moet je even over nadenken en tot de conclusie komen dat deze beschrijving geniaal is. En mijn zoons naam Len komt ook even terug, extra leuk!  Qua type boek deed het me af en toe aan Het gouden kompas denken. Ook op papier een jeugdboek, maar ook heel geschikt voor de volwassen lezer en heel spannend!

Marjolein: De hele wereld is opvallend. Steden en dorpen die continu in beweging zijn en elkaar als roofdieren opeten? Supergaaf concept.

Kim: Het concept is briljant. Het idee van steden die rondrijden en elkaar opeten is geweldig. Daar had ik graag meer over willen lezen. Ik had het gevoel dat hier meer uit gehaald had kunnen worden. Het is een lastig boek om te beoordelen omdat het zelf niet lijkt te weten wat zijn doelgroep is. Ik vind het absoluut geen youngadultboek. Het is eerder een jeugdboek. Het concept en de grapjes doen vermoeden dat het een dubbelpublieksboek is, maar voor volwassenen is het verhaal dan weer af en toe vrij kinderlijk. De personages lijken de enige mensen op de wereld waardoor die niet echt tot leven komt, de hoofdpersonen gedragen zich vrij jong, het verhaal heeft een hoog “en toen en toen”-gehalte (Tom en Hester belanden steeds opnieuw in de problemen) en het is werkelijk lachwekkend hoeveel mensen er sterven en vooral hoe ze precies om het leven komen. Het verhaal pakte me nergens echt en ik moest mezelf soms dwingen om verder te lezen. Net toen ik ervan overtuigd was dat ik dit verhaal moest lezen als een jeugdboek dat ik vooral niet al te serieus moest nemen, eindigde het boek met een gewaagde en vrij heftige ontknoping die je eerder bij een boek voor volwassenen zou verwachten. Toch zou ik het een doorgewinterde sciencefictionlezer die meer houdt van een serieuze benadering niet zo snel aanraden.

Personages

Marjolein: Door de verschillende hoofdpersonen leer je deze wereld echt kennen. Tom is geboren en getogen in Londen en is overtuigd van het goede van tractiesteden. Stiekem droomt hij van vliegen. In het boek groeit Tom door de situaties waar hij in terecht komt. Ik vond hem een fijn karakter dat echt opgroeide in het boek. Hester leeft voor wraak op de man die haar ouders heeft vermoord en haar gezicht heeft verminkt. Haar vastberadenheid en doorzettingsvermogen zijn bewonderenswaardig. Wederom een mooi neergezet karakter dat ook de nodige groei doormaakt tijdens het verhaal. En tot slot Katherine met haar goede hart, die er helaas achter moet komen dat haar vader niet de held is die ze dacht. Hierdoor is ze een erg geloofwaardig karakter.

Merel: Tom en Hester zijn personages die ik snel in mijn hart sloot. Tom is een wat naïeve jongen die zijn wereldbeeld door alle omstandigheden echt moet gaan bijstellen. Ik vond het mooi om te zien hoe hij uiteindelijk de wereld door een meer realistische bril bekijkt én hoe hij meer in zijn mars bleek te hebben dan ik in eerste instantie verwachtte. Hester vond ik vanaf het begin af aan fantastisch. Het moment waarop Tom verontwaardigd is omdat ze zijn beste hemd verscheurt om haar been mee te verbinden: “Oh ja?” zei ze zonder op te kijken. “Het is ook een van mijn beste benen”. Ook haar reactie na het incident met Shrike maakte me aan het grinniken: “Is ie… dood?” “Er is een dorp over hem heen gereden,” zei Hester. “Erg goed zal het wel niet met hem gaan”. Ze heeft al meer van de wereld gezien dan Tom en staat er dus ook harder in, maar ook zij blijkt nog een andere kant te hebben. Dat maakte haar heel menselijk.

Yvette: Ik heb een zwak voor Hester en Bevis en Chudleigh Pomeroy en Tom en Katherine en Hond de Wolf ((!) Geweldig gevonden) en zelfs Shrike. Ze hebben allemaal een menselijke imperfectie en ik heb ze meteen in mijn hart gesloten. Er is nog hoop in de toekomst.

Marc: De hoofdpersonages Tom en Hester, Katherine en Fang, de Valentines en Crome zijn allen duidelijk uitgewerkt en komen gaandeweg meer en meer tot uiting, al krijg je niet van iedereen evenveel achtergrondinformatie mee.

Kijken we uit naar meer?

Yvette: Zeker weten! In deze wereld kan nog heel veel gebeuren. De trailer voor de film ziet er ook veelbelovend uit, al vind ik het al een minpuntje dat de acteur die Tom speelt 30 is en een tiener speelt. Grrrr... niet cool (al is de acteur dat wel een beetje).

Marc: Zeker, het verhaal biedt nog veel mogelijkheden en nog genoeg “witte plekken” om in te vullen en je bent nog niet uitgekeken op deze wereld en zijn jonge helden.

Marjolein: Ja, ik wil weten hoe het verdergaat met de karakters en het verhaal.

Merel: Ik heb er ontzettend van genoten en kan niet wachten op het tweede deel!

Kim: Hoewel ik meer zou willen lezen over de wereld en ik denk dat er nog voldoende te vertellen is over het stadsdarwinisme en transactiesteden, voelt het alsof het verhaal van deze personages afgerond is. Ik zou het leuk vinden hen als bijpersonages terug te zien in een vervolg, maar zie een tweede deel met dezelfde hoofdpersonen en waarschijnlijk een vergelijkbare verhaalstructuur niet zitten. Wellicht ga ik nog wel naar de film. Ik ben benieuwd hoe het verhaal daarvoor aangepast is en ik weet zeker dat mijn broertje de film fantastisch zou vinden. Mijn boek staat inmiddels ook in de boekenkast van mijn ouderlijk huis te wachten op iemand van wie ik weet dat hij er meer van zal genieten dan ik.

Eindoordeel

Marc: Los van het feit dat ik benieuwd ben wat ze er in de film van gemaakt hebben, is dit zeker een goed boek. Het zal het YA-publiek aanspreken en waarschijnlijk een groot deel van het fantasypubliek. Er is genoeg in geschrapt om met de resterende bladzijden een spannend verhaal - met genoeg vaart - te behouden.

Kim: Ik ben als enige wat minder enthousiast. Voor mij is dit boek het op meerdere gebieden nét niet. Als avontuurlijk jeugdboek vind ik het nog wel aardig. Ik geef het drie sterren.

Yvette: Het is echt een avonturenboek gevuld met spanning, sensatie en originele elementen zoals fractiesteden en Sluipers. De beschrijvingen van de nieuwe wereld zijn mooi met een randje humor en wat diepgang. En hé, er zitten luchtpiraten in, dan heb je me eigenlijk al om. 4+ sterren.

Marjolein: Origineel verhaal met leuke karakters, dus voor mij vijf sterren.

Merel: Ik vond Mortal Engines een fantastisch boek met veel actie, levendige personages en een fascinerende wereld.

Lijkt Mortal Engines jullie ook leuk om te lezen?