Glooiende heuvels, zwarte poelen, geheimzinnige misten, schimmen en geesten, mythes en legendes. Voeg daar een paar sterke vrouwen, Vikingen, oeroude mysterieën en etherische figuren aan toe en daar zul je Juliet Marillier (en haar verhalen) vinden. Vandaag eren we haar met deze In de ban van..

-door Yvette-

Juliet Marillier

Voor de meeste die-hard fantasy lezers een ijzersterke naam in het veld, maar wellicht toch nog een onbekende voor nieuwe lezers. Wat informatie over haar zelf, zou dus wel prettig zijn. Zelf ben ik fan van het eerste uur en dat betekent dat ik me goed ingelezen heb (letterlijk en figuurlijk). Op menig avontuur heeft ze me al meegenomen. Toch ontdekte ook ik nieuwe dingen over haar, vooral de belangrijkste vraag: hoe spreek je het best haar achternaam uit? Is het op zijn Frans met iejee? Beetje Germaans als Lier? Ma-ri-li-jur is hoe ik het al jaren doe, maar wellicht deed ik dat al jaren verkeerd. Ik ging dus voor dit artikel op onderzoek uit en wat bleek, ik deed het eigenlijk altijd al goed.  

Op de site van uitgever Luitingh-Sijthoff vertelt Juliet haar verhaal: 'Ik ben geboren in Dunedin, Nieuw Zeeland, een stad waar de invloed van de Keltische immigranten nog steeds sterk voelbaar is. Ik groeide op met Schotse en Ierse verhalen en muziek om me heen, dus het is niet verbazingwekkend dat ik grote affiniteit heb met geschiedenis en folklore. De lijnen van de traditionele vertelkunst zijn onmiskenbaar verweven in mijn werk.
Ik heb letteren en muziek gestudeerd aan de universiteit van Otago, en heb daarna allerlei banen gehad: ik heb muziekgeschiedenis gedoceerd, professioneel gezongen, een koor gedirigeerd en diverse banen als ambtenaar gehad. Sinds 2002 heb ik me fulltime op het schrijven gestort.
Ik woon nu in de lommerrijke Zwanenvallei bij het West-Australische Perth. Ik ben een goede maar excentrieke tuinierster en het resultaat is dan ook een vrijplaats voor vogels en andere dieren maar geen tuin waar je prijzen mee wint. Het is afgelegen wonen maar, aangezien ik rust nodig heb om te schrijven, het is goed voor mijn werk'.

Juliet is actief in haar lokale schrijvers community, ze is een mentor voor vele nieuwe schrijvers en geeft workshops over heel de wereld. Ze is verder lid van de Orde der Druïdes OBOD ((The Order of Bards, Ovates and Druids) en houdt zich dagelijks bezig met haar asielhonden Rocky en Bramble.

Haar werken en waar te starten

Sinds begin jaren zero’s schrijft Marillier romans en korte verhalen, vaak in serie-verband. In eerste instantie start ze met een boek zonder de intentie van een serie, maar zodra er iets groeit onder de lezers of gewoon in haar hoofd, schrijft ze verder in de wereld. Haar laatste afgemaakte serie is de (helaas) niet-vertaalde serie The Warrior Bards.  In deze trilogie (of serie, je weet het nooit bij mevrouw Marillier) keert ze wederom terug naar haar geliefde Ierland en zet ze weer sterke vrouwelijke karakters als middelpunt.  Eerder schreef ze hier ook al Meidoorn en Grim (helaas maar 1 deel vertaald) en de Zeven-waterentrilogie, haar bekendste serie, over. De twee boeken uit de Saga van de eilanden van het licht bevinden zich in Vikingtijden en de drie boeken uit de Kronieken van Bridei brengen je naar het koninkrijk van de Picten. Oorspronkelijk zou dit een 5-delige serie worden, maar haar vertegenwoordiger kon geen Amerikaanse uitgever mee vinden na haar splitsing met Tor Books.

Marillier schreef ook nog de Shadowfell-boeken en de Wildewoud-boeken (setting Transsylvanïe), die als YA-fantasy werden uitgegeven. Oorspronkelijk zou er ook een derde Wildewoudboek uitkomen over de jongste zus Stela, maar haar uitgever gaf toen aan Shadowfell uit te geven (weer een trilogie) en toen had ze haar handen vol met werk.

De enige twee boeken die Marillier niet als serie heeft uitgegeven zijn Hartenbloed en Prickle Moon. Haar laatste Nederlands vertaalde boek is Moeder Doorn, een verhalenbundel vol oude (bekende) sprookjes die ze hervertelt op haar eigenzinnige manier. Illustrator Katheen Jennings maakte de mooie illustraties. Dit boek is ideaal om kennis te maken met haar werk, maar als je Engelstalig leest, zou Prickle Moon nog beter zijn. Dit is een verhalenbundel en er staat zelfs een 0,5 verhaal over Zevenwater in. Mocht je iets meer willen weten over bepaalde series of boeken, dan kijk ook eens bij het artikel van Vanessa hier.

Prijzen!

Voor haar werk kreeg ze vele prijzen waaronder vijf Aurealis Awards (Australische prijzen in het speculatieve genre), vier Sir Julius Vogel Awards, de American Library Association’s Alex Award en de Prix Imaginales. In 2019 won ze de Sara Douglass Book Series Award voor de Blackthorn & Grim serie.

Thematiek in haar werk

In de vijftien jaar dat Juliet Marillier al als fulltime-schrijfster werkt, schreef ze meer dan 20 boeken. Ze combineren elementen uit historische fictie, folklore fantasy, romantiek en familie drama. Marillier is afgestudeerd in muziekgeschiedenis en vooral de Keltische invloeden laat ze steeds terugkomen in haar werk. Over het belang van muziek in haar werk wordt ze hier geïnterviewd (samen met Anthony Ryan & Sebastien Castell).

De thema’s die ze verwerkt in haar boeken reflecteren haar interesses uit het dagelijkse leven. Niet alleen de historie, ook de muziek, de gewoontes, de landen en de cultuur. Echter waar haar verhalen vooral op focussen zijn sterke relaties tussen de karakters en de persoonlijke groei en reis van de hoofdpersonen. Over haar bekendste serie schrijft ze het volgende:

“Het thema van de Trilogie van de Zeven Wateren is het behoud van de wouden, de eilanden, en alle spirituele waarden waar zij voor staan. Druïden hadden veel respect voor de natuur en begrepen het grote belang van de relatie die de mens heeft met de aarde en de oceaan, de zon en de maan. Het verhaal is geplaatst in het tijdperk dat het christendom de overblijfselen van het Keltische heidendom in Ierland overvleugelde. De verhouding tussen mensen en de wezens van de Andere Wereld is zeer gespannen. Het Kleine Volk manipuleert de mensen zonder enige scrupules, gewoon zoals het het beste uitkomt. Tegen de achtergrond van die strijd worstelen de hoofdpersonen in mijn boeken met hun eigen keuzes en staan ze bloot aan het machtsspel tussen mensen zelf.”

Wat vinden wij van haar werk

Janneke: Wat mij het meeste aantrekt in de verhalen van Juliet Marillier is de magische sfeer die ze weet te creëren. Dat begon voor mij ongeveer 18 jaar geleden toen ik Dochter van het Woud cadeau kreeg van een vriendin. Toen ik begon met lezen werd ik het verhaal ingezogen en genoot ik met volle teugen van de sfeer. En die sfeer heb ik in alles wat ik van Marillier gelezen heb teruggevonden!

Ook ik sluit mij heel erg aan bij Janneke. Toen ik begon met haar verhalen, sprak ze mijn romantische hart aan en mijn liefde voor Keltische verhalen. Ik hou in het echt ook van reizen naar Ierland, Schotland, Zweden etc en dus kon ik mij visueel alles inbeelden bij de verhalen. Haar karakters zijn altijd heel goed uitgewerkt en alles is waar nodig historisch correct. Het geeft een sprookjesachtige sfeer op de momenten dat ze wel fantasy gebruikt. Maar ik hou het meest van haar boeken, omdat de prinsen op het witte paard sterke vrouwen zijn.

En gaan jullie haar boeken lezen of zijn jullie al In de ban van haar?