Lathrain, de band is het eerste deel van een tweeluik waarin de lezer meegenomen wordt naar de wereld van de elfen. Marjolein, Janneke en Merel lazen dit boek. 

De relatie tussen mensen en elfen is niet zo goed, de mensen zijn bang voor de elfen. De tante van Qelarha waarschuwt haar dan ook om de elfen vooral niet in de ogen te kijken. Zo kan ze voorkomen dat de elfen de Lahtrain tot stand brengen, de band waardoor de elfen macht over de mensen krijgen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee, maar de elf Dalnohr heeft toch echt zijn zinnen op Qelarha gezet. En hij is vast van plan om Qelarha naar zich toe te halen, ondanks haar verzet.

Wat vind je van de elfen in dit boek? Welke overeenkomsten/verschillen zie je met elfen uit andere verhalen?

Merel: De elfen mogen dan de beste intenties hebben, ik kan ze maar niet sympathiek vinden. Ze behandelen mensen als slaven en ik voelde echt een beetje weerzin toen ik las hoe Qelarha zich moet vernederen. Dat de elfen vervolgens niet begrijpen hoe de relatie met mensen zo slecht is, vond ik echt een beetje dommig overkomen.

Marjolein: De elfen zijn niet echt likeable gemaakt. Hun denigrerende houding naar de mens, maar dan wel het respect naar de natuur, lijken haast niet met elkaar overeen te komen. Als je hun gedrag naar mensen buiten beschouwing laat, vind ik ze wel heel leuk. Dat je in gedachten met een ander kan praten, elkaar energie kan geven en hun magie zijn allemaal heel gaaf.

Janneke: Hoewel je in het begin van het boek het idee hebt dat Dalhnor erg vriendelijk is blijkt later in het boek dat de elfen eigenlijk heel 'vijandig' zijn tegenover de mensen. Ze behandelen de mens als slaaf onder het mom ze op te voeden om wat beters te doen met de wereld. Later merk je een duidelijke scheiding op onder de elfen. Je hebt de elfen zoals Dalhnor die juist het goede met de mens voor hebben maar dit gaandeweg ontdekken en de elfen die van mening zijn dat de mens de wereld kapot maakt.

Merel: In andere verhalen vind ik elfen toch waardiger overkomen en bovendien vriendelijker. De hoge leeftijd die elfen behalen, uiterlijkheden zoals puntoren en het gebruik van magie herken ik wel bij elfen uit andere verhalen.

Marjolein: Overeenkomsten met andere elfen zijn het uiterlijk en het lange leven.

Janneke: Overeenkomsten met andere elfen zitten hem voornamelijk in de liefde voor de natuur, het uiterlijk en de lange levensverwachting.

De perspectieven wisselen tussen elf en mens. Wat voor effect heeft dit op jou als lezer? Voor welke kant heb je het meeste begrip?

Marjolein: Ik kan die wisseling wel waarderen, zo krijg je een beter beeld van de wereld en de verschillende meningen. Ik wilde zeggen dat er geen kant is waar ik meer begrip voor heb, maar dat is niet helemaal waar. Door hoe de elfen mensen behandelen zonder eerst het gesprek te zijn aangegaan kan ik net wat minder begrip opbrengen voor de elfen.

Merel: Ik vond het fijn dat de perspectieven wisselden, omdat ik zo het verhaal echt van beide kanten kon zien. Ik kon zo het gedrag van de elfen beter plaatsen en begrijpen, ook al keur ik hun gedrag nog steeds niet goed. Ik begreep heel goed dat de mensen angst en afkeer voelen jegens de elfen. Lathrain, de band, zorgt echter voor heel tegenstrijdige gevoelens, bij beide partijen. Door het vanuit beide kanten te beleven, krijg je een completer beeld van hoe Lathrain nu precies werkt.

Janneke: Ik vind de wisseling tussen mens en elf erg prettig. Je leest twee perspectieven op dezelfde gebeurtenis waardoor het makkelijker wordt zowel begrip op te brengen voor de handelingen van Qelarha als Dalhnor. Ook de gevoelens en band die ze ontwikkelen wordt op deze manier goed benadrukt. Hierdoor heb je voor beide kanten ook evenveel begrip. Toch vind ik de ontwikkeling die Dalhnor doormaakt tegenover Qelarha mooier om te lezen: zijn gevoelens zijn veel minder makkelijk te veranderen dan die van Qelarha.

Haalden jullie een boodschap uit het boek en wat vonden jullie daarvan?

Marjolein: Respecteer de natuur en anderen. Dat is de boodschap die ik eruit haal en dat is natuurlijk een hele mooie boodschap. Of ik daardoor anders ga leven? Nee dat niet.

Merel: De eerste boodschap die ik eruit haalde, was dat mensen niet altijd goed voor de natuur zorgen en dat dat zou moeten veranderen. Qelarha ziet ook hoe mooi de natuur is, zeker als ze door de band écht naar de natuur kan kijken. Goed voor de wereld zorgen is een actueel en belangrijk thema en ik vond het mooi dat dit in het boek voorkwam.
De tweede boodschap die ik uit het boek haalde, was dat je goed moet nadenken over wat de gevolgen van je handelen zijn Goede intenties zijn niet altijd voldoende. In dit boek kwam dat erg naar voren bij de elfen. Zij hebben de beste bedoelingen met de mensen, maar hun behandeling van de mensen zorgt voor een averechts effect. Echt contact met elkaar hebben is belangrijk om elkaar te begrijpen en pas dan kun je echt van elkaar leren.

Janneke: Heb respect voor de wereld en zijn inwoners, hoe groot of klein ook. Ik vind dat een mooie boodschap omdat ik denk dat hij ook heel toepasselijk is voor de maatschappij waarin wij nu leven.

Ben je door Lathrain anders tegen de natuur en de wereld aan gaan kijken? Waarom wel / niet?

Merel: Nee, niet echt. Ik herkende mezelf eigenlijk al erg in Qelarha en de aandacht en liefde die zij voor de natuur heeft. Ik probeer al jaren heel bewust met onze wereld om te gaan. Desondanks mooi dat dit boek dat ook als boodschap lijkt mee te geven!  

Marjolein: Nee mijn beeld van de wereld staat best wel vast. Ik denk wel dat er inspiratie is gehaald uit de problemen die wij de laatste (tientallen) jaren ervaren in de wereld/natuur.  

Janneke: Nee, maar dat komt denk ik omdat ik zelf zo duurzaam mogelijk bezig probeer te zijn. Ik denk wel dat het boek een vinger op de zere plek kan leggen en alleen daarom hoop ik al dat het veel gelezen zal worden!

Oordeel

Merel: De band is het eerste deel van een tweeluik en dat is te merken aan het verhaal. Er is veel aandacht voor de opbouw van de wereld en het neerzetten van de personages. Dat is overigens zeer geslaagd, Anna López Dekker heeft een boeiende wereld gecreëerd, beschreven met een zeer prettige schrijfstijl. Dit boek krijgt van mij dan ook een mooie vier sterren! Mijn volledige recensie lees je hier.

Janneke: Lathrain krijgt van mij vier sterren. Naast een prettige schrijfstijl waarmee Dekker-Lopez je het boek in zuigt zijn de personages erg toegankelijk. Het kostte moeite het boek weg te leggen omdat je zo makkelijk mee kan voelen met Qelarha en Dalhnor die ondanks hun verschillende houdingen tegenover elkaar een gezamenlijke interesse weten te vinden.  

Marjolein: Van mij krijgt Lathrain 4 sterren. Ik vind het een origineel verhaal met leuke karakters. Naar het einde toe wordt het steeds spannender waardoor ik nu met smart wacht op het vervolg.