Wist je dat er veel fantasy en sciencefiction geschreven wordt in Azië of door schrijvers van Aziatische afkomst? Hiervan wordt maar vrij weinig vertaald naar het Engels en hierbij blijft het vertalen naar het Nederlands vaak uit. Als sciencefiction- en fantasyclub willen we graag wat meer aandacht geven aan deze "underdog". Hiervoor willen we maandelijks een boek uitlichten aan het einde van de maand met een artikel. Maar dit willen we niet alleen doen.

Girls of Paper and Fire van Natasha Ngan

Lei is menselijk en hoort daarom bij de Paper Caste. Jaren geleden werd haar dorpje overvallen door de Moon Caste en daarbij verdween haar moeder. Jaren later is een generaal van de Moon Caste op zoek naar een manier om opnieuw in een goed daglicht te komen bij de koning. Hij heeft vernomen dat er een meisje bestaat met gouden ogen en besluit haar als negende Paper Girl aan te bieden. Paper Girls zijn de concubines van de koning. Elk jaar worden er acht meisjes onderworpen aan de grillen van de koning. Lei is nummer negen. Lei is niet als de andere meisjes en ziet het niet als eer om concubine te mogen zijn. Zal het Lei lukken een goede concubine te worden als ze niet van papier gemaakt is maar van vuur?

Natasha Ngan is opgegroeid in Maleisië als kind van Maleisisch-Chinese ouders. Maleisië heeft als grote inspiratie gediend voor Girls of Paper and Fire. Momenteel woont Ngan in Frankrijk.

Girls of Paper and Fire werd voor deze editie van Aziatisch meelezen gelezen door Janneke van de SFF Club en Hebbaner Marina.

We might be Paper Girls, easily torn and written upon. The very title we're given suggests that we are blank, waiting to be filled. But what the Demon King and his court do not understand is that paper is flammable. And there is a fire catching among us.

Girls of Paper and Fire put veel input uit verschillende Aziatische culturen. Welke elementen heb je herkend en wat vond je van het gebruik hiervan?

Marina: Het verborgen paleis heeft een traditionele indeling, alles is vierkant of rechthoekig met allemaal hofjes met hun eigen ingang, veel waterpartijen en in het midden het paleis van de koning. De hofjes zijn symmetrisch geplaatst en het geheel straalt rust uit. Vooral het vrouwenverblijf wordt beschreven, met muren van rijstpapier en bamboe schermen. Er zijn theekamers met theeceremonies, de vrouwen knielen rond de tafel terwijl we in het westen stoelen gebruiken. De slaapkamers zijn spartaans ingericht met een slaapmat en een gedenkplek met wierookstokjes en een vuurplaatsje met kooltjes. Ook de tradidities aan het hof voor de papergirls wordt uitgebreid beschreven, de kleding en het schoeisel (kimono’s en schoeisel dat je voeten afknelt), lessen in etiquette en manieren, geen contact met familie en geen relaties met anderen. Dit beschrijft de wereld waarin de papergirls leven, noodzakelijk om de context te begrijpen. 
Kleuren zijn symbolisch en ook woorden, de karakters geschreven op schriftrollen, hebben macht. Dit wordt uitgelegd bij de Birth Blessing. Het gebruik van verschillende kastes. Het geheel voegt wat toe aan het verhaal en is bechreven zonder langdradig te worden.

Janneke: De Aziatische invloeden in Girls of Paper and Fire zijn enorm. Als eerste de koning die in een traditioneel paleis woont. Paleizen als deze zie je veelvuldig door Azië. Marina omschrijft het eigenlijk heel goed hierboven: alles in en om het paleis voelt Aziatisch. De Papergirls zelf doen mij ook erg denken aan de Geishacultuur maar dan zonder de dwang die er in Girls of Paper and Fire plaatsvindt. En natuurlijk het kastensysteem wat gebaseerd lijkt op het systeem zoals India dat kent met daarin de gelaagdheid in welstand. Al is het bij Girls of Paper and Fire een gelaagdheid in het percentage menselijk bloed. Hoe minder hoe hoger de kaste.

Had Girls of Paper and Fire ook in een westerse setting plaats kunnen vinden? Waarom wel of niet?

Janneke: Ik denk dat je dan de sfeer kwijtraakt zoals deze nu in het boek beschreven wordt. Als je het in een westerse setting zou plaatsen moet er een hoop herschreven worden.

Marina: Het boek zou in een westerse setting geschreven kunnen worden, bijvoorbeeld gebruik makend van Noorse elementen in de tijd van de vikings of de tijd van de Engelse overheersing van de Schotten. Je kunt dan niet vertellen over de verschillende kastes, maar wel over onderdrukking en vrijheidsberoving.

Een belangrijk gegeven in het boek zijn de drie kastes, Paper Caste, Steel Caste en Moon Caste. Vind je dit goed tot zijn recht komen in het boek?

Marina: Het verhaal gaat om paper girls, uit de paper caste en de koning, de moon caste. Het leven aan het hof wordt vooral beschreven via de twee kastes. De midden laag, de steel caste wordt niet uitgebreid genoemd, is ook niet nodig voor het verhaal.

Janneke: de Steel Caste kwam eigenlijk het minste aan bod. Dat is jammer want daar zitten de halfbloeden in. Ik heb goede hoop dat we die meer belicht gaan zien in het tweede boek. Tijdens het lezen merk je dat Ngan zich goed verdiept heeft in de werking van kasten en het komt dan ook goed uit de verf. Zeker het verschil tussen de Paper Girls en de hoger geplaatste edelen en dan met name de koning is goed uitgewerkt.

Natasha Ngan stipt in Girls of Paper and Fire een aantal gevoelige onderwerpen aan waaronder sex tegen je wil in, homosexualiteit en het afnemen van vrijheid. Vind je dat ze deze onderwerpen op een goede manier in beeld heeft gebracht? Waarom wel / niet?

Marina: Gevoelige onderwerpen zijn beeldend beschreven zonder expliciet te worden. In het begin de onderdrukking van de laagste kaste en de vrijheidsberoving van Lei. Als je iemand meeneemt zonder hun toestemming om in een goed blaadje te komen bij de koning en ook nog eens dreigt om de familie te vermoorden als je niet meewerkt, wordt het mensenhandel. Machtsmisbruik wordt tussen de regels door genoemd en het onderwerp homosexualiteit wordt aangestipt. De hoofdpersoon begint een relatie met een andere paper girl, in het geheim natuurlijk. Meer wordt hier niet over verteld. Hoe de papergirls behandeld worden onder het mom van een goede daad van de koning is stuitend. Ze worden na hun jaar van dienst aan de koning, gewoon doorgegeven aan wie de koning het belieft om te geven. Dat betekent geen terugkeer naar hun familie, maar uitgehuwelijkt of als courtisane doorgegeven aan het hofbordeel. De koning zelf is niet vies van een beetje ruwe behandeling van zijn courtisames, ze hebben niets meer te zeggen over hun leven. Sommige paper girls hadden hiervoor zelfs niets te zeggen, zolang hun familie hier een voordeel uit kon halen, werd hun dochter als paper girl aangeboden.

Janneke: Ngan weet meerdere onderwerpen van gevoelige aard aan te stippen in het boek. Homosexualiteit wordt kort genoemd: man met man is niet raar in de wereld van de Paper Girls maar vrouw met vrouw hebben ze eigenlijk geen ervaring mee en Lei is dan ook verbaasd over haar eigen gevoelens. Machtsmisbruik maar vooral vrijheidsberoving zijn de grootste zorgelijke onderwerpen die Ngan bespreekbaar maakt in het boek. Zo wordt Lei omdat ze de koning weigert een week opgesloten zonder eten. Inhumaan en helaas in delen van de wereld nog steeds één van de manieren van straffen. Ook worden ze door de koning gedwongen tot sexuele handelingen waar ze het zelf niet mee eens zijn. Maar ze moeten het slikken, de Paper Girls worden stuk voor stuk verkracht omdat het normaal is voor een koning in de wereld van de Paper Girls.

Wat vind je van de schrijfstijl van Ngan?

Janneke: Ngan heeft een vlotte schrijfstijl zonder poespas. Ze schrijft beeldend wat bij sommige scenes wat onhandig is: het kostte wat moeite om de gruweldaden van de koning van mijn netvlies te krijgen. Ngan schrijft prettig en daarmee was het ook een vlotte leeservaring.

Marina: Het boek leest makkelijk en snel. Verhaallijnen lopen goed door en de verschillende beschrijvingen over het leven aan het hof of vroeger worden verteld zonder langdradig te worden.De vertaling is goed gelukt. Dat laatste is erg belangrijk…

Wat vind je van de personages? Heb je een favoriet personage?

Janneke: de personages, die van belang zijn wil dat zeggen, zijn goed uitgewerkt. We leren over hun achtergrond en daarmee dragen ze elk hun steentje bij aan het verhaal. Zelf vond ik Wren het meest interessante. Zij deed mij denken aan de Kitsune, de Japanse vos. Sierlijk, elegant en sterk. Zij weet Lei te inspireren en zorgt ervoor dat haar vuur aanwakkert.

Marina: De belangrijkste personages worden beschreven, steeds met een korte tergublik naar wie wie is en hoe ze zo geworden zijn. Zo krijg je een beetje inzicht over hoe een personage in elkaar zit of waarom ze op een bepaalde manier reageren. Mijn favoriet was Zelle. Ze was een papergirl en is daarna weggeven aan het hofbordeel. Daar mag ze alle belangrijke gasten vermaken. Ze heeft haar sassy spirit behouden ook al is ze gewoon een slaaf aan het hof. Ze leert nieuwe paper girls hoe zich te gedragen tijdens de intimiteiten met de koning. Het gaat niet om je eigen plezier, maar om het plezier van de koning. Ze leert de paper girls om hun eigen momentjes van geluk te vinden en te koesteren. Om te overleven. Ze blijkt ook nog in het verzet te zitten, wat aan het einde van het boek duidelijk wordt.

Wat is je oordeel over Girls of Paper and Fire?

Janneke: Girls of Paper and Fire krijgt van mij vier sterren. Het las makkelijk en vlot weg met goed uitgewerkte personages en een sterke verhaallijn. Ngan windt er geen doekjes om wanneer het gaat om het verkennen van moeilijke onderwerpen en het toepassen van de Aziatische cultuur.

Marina: Ik vind het een makkelijk boek om lezen, geen moeilijke woorden of lange zinnen waarin je de draad kwijtraakt. Ik heb het met plezier gelezen, maar een kanttekening is toch wel hoe de paper girls in het verzet konden komen tegen hun koning. Ze konden midden in de nacht wegsluipen om te trainen en afspraken te maken. Dat is gewoon onmogelijk met de zware bewaking. Dus dat maakt het geheel een beetje ongeloofwaardig. Het verhaal op zich is wel leuk en goed geschreven. De onderdrukking van kastes is nu nog actueel en ook mensenhandel blijft bestaan. Goed dat het weer eens vanaf de kant van de slachtoffers wordt verteld, dat ze ook een stem hebben. - 3 sterren

Zet Girls of Paper and Fire je aan tot het lezen van meer Aziatische fantasy?

Janneke: Ja, maar dat is denk ik na vier delen Aziatisch meelezen wel duidelijk ;)

Marina: Waarom niet. Ik lees niet specifiek boeken geschreven door mensen uit bepaalde landen. Op die manier kies ik geen boeken uit. Dit boek is me goed bevallen, de Engelse taal is geen probleem en zodra Hebban aandacht besteedt aan boeken die geschreven zijn door Aziatische schrijvers en het verhaal bevalt me, ben ik zeker bereid zo’n boek aan te schaffen en te lezen. 

Dit jaar wordt het tweede boek, Girls of Storm and Shadow, verwacht. Wil je deze ook lezen?

Marina: Ik ben bang van wel, nu ik dit boek heb gelezen wil ik ook weten hoe het afloopt. 

Janneke: Ik ben het zeker van plan. Ben erg benieuwd hoe het verhaal van Lei en Wren verder gaat.

En jullie, zijn jullie ook van plan Girls of Paper and Fire te gaan lezen?