Wist je dat er veel fantasy en sciencefiction geschreven wordt in Azië / door Aziatische schrijvers? Hiervan wordt maar vrij weinig vertaald naar het Engels en hierbij blijft het vertalen naar het Nederlands vaak uit. Als sciencefiction- en fantasyclub willen we graag wat meer aandacht geven aan deze "underdog". Hiervoor willen we maandelijks een boek uitlichten aan het einde van de maand met een artikel. Maar dit willen we niet alleen doen.

Kojiki

Deze maand stond Kojiki van de Amerikaans-Japanse schrijver Keith Yatsuhashi centraal in Aziatisch meelezen. Helaas heeft er niemand meegelezen en volgt hieronder een algemeen oordeel over Kojiki.

When eighteen year old Keiko Yamada's father dies unexpectedly, he leaves behind a one way ticket to Japan, an unintelligible death poem about powerful Japanese spirits and their gigantic, beast-like Guardians, and the cryptic words: Go to Japan in my place. Find the Gate. My camera will show you the way. Alone and afraid, Keiko travels to Tokyo, determined to fulfil her father's dying wish. There, beneath glittering neon signs, her father's death poem comes to life.

Ancient spirits spring from the shadows. Chaos envelops the city, and as Keiko flees its burning streets, her guide, the beautiful Yui Akiko, makes a stunning confession - that she, Yui, is one of a handful of spirits left behind to defend the world against the most powerful among them: a once noble spirit now insane. Keiko must decide if she will honour her father's heritage and take her rightful place among the gods.

Keith Yatsuhashi

Keith Yatsuhashi is een Amerikaans-Japanse schrijver die zijn grote voorliefde voor Japan en Anime besloot te verwerken in zijn boeken. Voordat hij begon met schrijven was Yatsuhashi een prijswinnend ijsdanser. De band van Yatsuhashi met Japan gaat generaties terug. Zijn opa is een van de grondleggers van de zusterstedenband tussen Boston en Kyoto. Yatsuhashi is een groot fan van Studio Ghibli, bekend van onder andere de films Totoro en Spirited Away. In Kojiki zal de liefhebber van het Japanse genre dan ook genoeg referenties terugzien naar Ghibli en andere Animemakers.

Kojiki draait compleet om Japanse religie en mythologie. Wat vond je hiervan in het verhaal? Voegde het voor jou veel toe?

Eigenlijk zegt de titel van het boek het al. Kojiki is eigenlijk de 'Japanese Creation Myth'. Het verhaal van de Kami die de wereld gemaakt hebben. Yatsuhashi vertelde in een interview met boekenblog 'Why Words Work' dat hij voor de titel Kojiki koos maar dit niet zonder risico was. De kans bestond dat het gebruiken van de titel van het oudst bekende Japanse boek voor een fictioneel werk voor problemen zou zorgen.

Het gehele verhaal was doordrenkt met de mythologische Kami. Zonder deze elementen had het verhaal zeker niet overeind gebleven: er zou dan eigenlijk niks gebeuren. Tokyo zou gewoon Tokyo zijn en niet het strijdveld van de diverse Kami en hun beschermheren (en vrouwen).

Wat vond je van Keiko als hoofdpersonage? Had ze ook goed in een volledig westerse setting gepast?

Keiko was verrassend nuchter naast de goddelijkheden van de Kami. Ze accepteerde vrij makkelijk haar lot in het boek wat past bij haar nuchtere persoonlijkheid maar dit is wel iets waar Yatsuhashi een tikje makkelijk met Keiko omspringt. Haar nuchtere kijk op dingen behoedt haar vriendin, de Kami Yui, meermaals ervan om impulsief te handelen en daarmee meer problemen te veroorzaken. In een westerse setting had Keiko ook zeker goed gepast omdat haar roots in een westerse omgeving liggen: de Verenigde Staten.

Hoe ervaarde je de Kami in het verhaal?

De Kami in het verhaal zijn erg menselijk. Eigenlijk precies niet wat je verwacht bij goddelijkheden maar wel heel toepasbaar op de Japanse cultuur waar zelfs een boomstronk verheven kan worden tot Kami. In Kojiki beschrijft Yatsuhashi meerdere rangen Kami. De lagere Kami, die alomtegenwoordig zijn in de dimensie rondom aarde waar ze leven. De Guardians, de Kami die de hoogste rang Kami beschermen. En de hoge Kami die de wereld geschapen hebben. Hiertoe behoren de hoofdpersonages in het boek.

De Kami en hun Guardians

Het boek draait met name om de eerder genoemde hoogste Kami en hun beschermheren, de Guardians. Hieronder een korte omschrijving van deze Kami en Guardians en de rol die ze spelen in het verhaal.

Vissyus is de belangrijkste vijand in het verhaal. Hij is de Kami van Vuur en doorgedraaid door zijn onbeantwoorde liefde voor Seirin. Zijn beschermheren zijn twee draken. Vuurdraak Fiyorok en waterdraak Akuan. Het hebben van twee Guardians is uitzonderlijk moeilijk. Vissyus heeft Akuan nooit voor zichzelf bedoelt maar voor Seirin als teken van hun liefde.

Seirin is de Kami van Water. Ze beheerst al het water ter wereld, van rivier tot zee tot regen. Seirin en Vissyus zijn van oudsher vrienden maar hield niet van hem op de manier waarop hij van haar hield. Doordat zij koos voor Aeryk en samen met hem een kind wilde draaide Vissyus door. Kirak is de Guardian van Seirin, een zeeslang.

Aeryk is de Kami van Lucht en Wind. Samen met zijn guardian Ventyre, een thunderbird. Hij is, na het sluiten van de wereld van de goden, wanhopig om Seirin weer terug te zien voordat Vissyus die kans krijgt.

Takeshi kan gezien worden als de Opperkami. Hij is de heer van geesten en heeft de godenwereld na het doordraaien van Vissyus afgsloten van de Aarde. Hiervoor heeft hij zijn Guardian Gaiyern ingezet. Gaiyern is qua vorm niets meer als een gouden bal die een beschermlaag vormt om Vissyus in te sluiten. Takeshi is samen met de Kami van licht de ouders van Yui.

Yui is Kami van geesten en licht. Van beide ouders heeft zij krachten meegekregen. Yui is nog jong en onbezonnen en moet zien te groeien als Kami. Ze ontdekt dat de Boundary, de beschermlaag van Gaiyern, verzwakt op het moment dat ze Keiko ontmoet. Keiko ontpopt zich in het boek tot Guardian van Yui. Keiko is op zoek naar antwoorden over haar vader in Tokyo op het moment dat ze Yui ontmoet.

Lon-Shan is Kami van Schaduwen en goed bevriend met Vissyus tijdens de verbanning. Wanneer de Boundary echter afzwakt is hem geen lang leven buiten de Boundary gegund. Streega, een vleermuisachtige, was de Guardian van Lon-Shan.

Roarke is Kami van de Aarde en verantwoordelijk voor het behouden van een goede leefomgeving van de inwoners van de Aarde. Zijn levenspartner was Botua, Kami van de bossen, tot zij vermoord werd door Vissyus. Roarke voelt zich gedwongen wraak te nemen voor Botua. Zijn Guardian is Malog, een reus van steen.

Vond je het een uniek verhaal? Waardoor vind je dit?

Fantasy en sciencefiction staat bekend om oorlogssettings, dat was in Kojiki niet anders. Wat het uniek maakte was het verwerken van de Japanse mythologie. De oorlog gestart vanuit liefde tussen de goden die de wereld geschapen hebben en de wereld proberen te redden in diezelfde oorlog. 

Eigenlijk liepen er twee verhaallijnen in het boek. Ook de verhaallijn van Keiko was uniek. Een jonge vrouw, sterveling, die dat niet blijkt te zijn en voor een moeilijke keuze wordt gezet: neemt ze haar plek in bij de Kami of niet.

Wat vond je van de uitwerking van het verhaal?

Yatsuhashi heeft flink veel personages bij elkaar weten te brengen met elk hun eigen geschiedenis en verhaal. Hij doet dit op een manier die prettig wegleest en waarbij alle eindjes goed uitgewerkt zijn. Ook voor de onbekenden van Japanse mythologie is het hierdoor een goed te lezen verhaal waarvan je echt kan genieten. Aan het einde voelde het wel wat snel afgewerkt: de hele climax werd in enkele pagina's beschreven ten opzichte van de aanloop tot deze climax.

Wat vond je het meest opvallende element in het verhaal?

De uitgebreide geschiedenis van de Kami. Hoe zijn ze geworden zoals ze nu zijn en hoe ze nu denken? Daar is Yatsuhashi erg sterk in gebleken. 

Wat is je oordeel over Kojiki?

Kojiki krijgt vier sterren. Hoewel niet volledig uniek is het een goed uitgewerkt boek waarin zeker de personages alleen al de moeite waard zijn om over te lezen. Tel daar de opbouw naar het slotstuk bij op en je hebt een goed fantasyboek te pakken. Het vervolg, Kokoro, zal ook zeker gelezen worden.