Lees mee: De donkere kroon (deel 2)
Het toernooi is voorbij, maar daarmee begint het pas echt voor Celaena... lees mee in deel 2 van de Glazen Troon serie om te zien hoe het verder met haar gaat. Wij zullen De donkere kroon de komende twee weken (van 17 t/m 31 maart) in vier delen lezen. Tijdens het lezen zullen wij regelmatig een update en een leesvraag plaatsen. Lees en discussieer gezellig met ons mee!
Ze mag er dan voor hebben gekozen de koning te dienen als kampioen, Celaena's trouw aan de koning is nihil. Ze balanceert op een levensgevaarlijk koord dat bij één verkeerde beweging kan breken. Dan blijken er nog meer duistere krachten aan het werk dan ze al vermoedde en komt alles wat ze liefheeft in gevaar. Celaena zal keuzes moeten maken: wie kan ze vertrouwen en wie is het waard om voor te vechten?
Nog even opfrissen wat er aan dit deel vooraf ging? Onze leesdiscussie van deel 1 vind je hier. Kijk ook hier voor het leesschema van de gehele serie.
Leesschema en updates
Hoofdstuk 1 t/m 13 (20 maart)
Merel: We zien Celaena meteen in haar nieuwe rol als kampioen van de koning. Al snel blijkt echter dat Celaena zich niet aan de koning onderwerpt, maar de mannen die ze moet doden de keuze geeft om te sterven of om hun eigen dood in scène te zetten en te vluchten. Dit maakt haar situatie ineens een stuk interessanter, want ze speelt een gevaarlijk spel. Zodra de opdrachten binnen Klooffort zelf komen te liggen, begint ze zelf ook te beseffen dat het gevaarlijk is wat ze aan het doen is. Zal het haar lukken om haar ongehoorzaamheid aan de koning geheim te houden?
Er dreigt nog meer gevaar. Celaena komt er via de deurkloppper achter dat er een dodelijke macht op het punt staat de wereld te verslinden. Wat die macht is, dat is nog onduidelijk. Wel is er een figuur in een donkere mantel waardoor de amulet van Celaena blauw oplicht. Heeft deze figuur iets met die dodelijke macht te maken?
Waar het in De glazen troon even duurde voor ik het verhaal spannend begon te vinden, zit wat mij betreft de spanning in dit deel er dus al gelijk goed in. Ook leuk dat er toch nog wat oude magie blijkt te bestaan in deze wereld. Tot nu toe merken we dat alleen nog aan de pratende deurklopper, maar ik hoop dat we in de rest van het verhaal nog meer magie gaan tegenkomen.
Ik was blij om weer oude bekenden tegen te komen, zoals Nehemia, Chaol en Dorian. Chaol worstelt met zijn gevoelens voor Celaena en ik vond het wel een beetje sneu voor hem hoe Celaena zich vooral om zijn bezorgdheid om haar irriteert. Ik ben ondertussen toch wel echt team Chaol denk ik. Nehemia komt nu nog niet veel terug, ik hoop echt dat zij nog een grotere rol gaat krijgen, want ik vind haar juist een interessant personage! Daarnaast ontmoeten we ook een aantal nieuwe personages, zoals Archer Finn en heer Roland. Beide heren zouden nog wel eens voor problemen kunnen gaan zorgen… Ik ga snel verder lezen!
Demi: Bij het einde van deel 1 vroeg ik mij al af wat Celaena's eerste opdracht zou inhouden; hier komen we gelijk achter in het eerste hoofdstuk en blijkt ze al een aantal opdrachten achter de rug te hebben. Ik was toch wel verbaasd dat Celeana die mensen niet echt doodde maar net deed alsof; óf Celeana kan niet meer de bloeddorstige sluipmoordenaar zijn die ze ooit was, óf ze wilt gewoon niet doden voor de koning. Ik ben het met Merel eens dat de spanning nu al goed in het verhaal zit en ik heb ook het gevoel dat we nu écht beginnen met de plot. Er zijn weer mysterieuze bovennatuurlijke wezens in het kasteel en Celaena heeft opnieuw de taak hiervoor te waken en er iets aan te doen. Mort de deurklopper vindt ik alvast een leuke sidekick - jammer genoeg zit hij vast aan een deur en kan hij Celeana niet vergezellen.
Er zijn een aantal nieuwe personages in beeld gekomen en het is nog maar de vraag wie er te vertrouwen is. Ik ben benieuwd wat voor lastpak Dorians broertje nog gaat zijn in het boek en hopelijk komt Celeana Roland eens een keer alleen tegen (zodat ze hem even goed op zijn plaats kan zetten!). Archer is een interessant personage die me een beetje aan Finnick uit The Hunger Games doet denken. Archer heeft net als Finnick een masker van charme doordat ze beiden als 'gezelschapsheer' werken. Maar onder dat masker zit een heel ander, menselijker persoon. Ik ben benieuwd of Archer net als Finnick een echte vriend blijkt te zijn, of dat hij uiteindelijk toch onbetrouwbaar is. Ik vertrouw hem niet helemaal; er kan nog veel gebeuren in de maand waarin hij zijn zaken op orde moet brengen...
Dit 1/4de deel van het boek eindigt heel spannend met Celaena die ternauwernood weet te ontsnappen. Ik vind Chaol nog steeds leuekr dan Dorian en ik ben blij dat hij zich nu wat meer openstelt; vooral omdat hij zo in de maag zit met zijn eerste moord. Hij geeft duidelijk veel om Celaena en zij vertrouwt hem. Dorian vind ik tot nu toe nog een beetje een verwend prinsje, maar dat zal vast nog wel veranderen. Net als Merel lees ik nu graag verder tot en met hoofdstuk 29!
1. Wat vinden jullie van Archer? Is hij een vriend of vijand?
2. Welk personage (buiten Celaena om!) vinden jullie tot nu toe het leukste en waarom? Van wie hoop je nog meer te zien?
Hoofdstuk 14 t/m 29 (23 maart)
Merel: Celaena gaat terug naar de bibliotheek en ontdekt ook daar een geheime deur achter een wandtapijt. Als ze eenmaal afdaalt, ziet ze Fae afbeeldingen op de muren. Ook vindt ze een geheime massief ijzeren deur. De vraag is alleen: Is het de bedoeling om iets magisch binnen of buiten het kasteel te houden? En wat dan? Ook Dorian krijgt te maken met magie, als hij ontdekt dat hij zelf magie heeft. Hij zoekt zijn stamboom uit, maar alleen Elena heeft een Fae afkomst, en gaat naar de kermis om daar de heks stiekem te raadplegen. Ja, zo langzaam aan komt er steeds meer magie het verhaal binnen!
Terwijl Dorian zijn geheim zo goed mogelijk probeert te bewaken, wordt Celaena juist onvoorzichtiger. Eerst vertelt ze Nehemia dat ze de opdrachten van de koning niet echt uitgevoerd heeft, daarna vertelt ze dit ook aan Chaol. Ik begrijp het wel, want dit zijn de mensen die ze echt vertrouwt en die dicht bij haar staan. Toch vraag ik me af of het wel zo verstandig is dat ze dit vertelt. Hoe meer mensen het weten, des te groter de kans dat het uitkomt. Zeker als ze vervolgens heftige ruzie krijgt met Nehemia vraag je je toch af of het uiteindelijk niet tegen haar gebruikt zal worden.
Ik was blij te lezen dat Celaena en Chaol nu dan echt samen zijn, maar iets minder puberaal had van mij ook wel gemogen. Ik vind dat Chaol vervolgens ook wel erg gemakkelijk ontvoerd kan worden. Van de kapitein van de wacht verwacht ik toch wel iets waakzamer gedrag. Dit levert dan wél een spectaculaire reddingsactie van Celaena op. Wat mij betreft mogen we die kant van haar weer wat meer gaan zien, dat maakt haar juist zo’n krachtig persoon! De laatste tijd vond ik haar wat soft overkomen. Deze inval maakt wat mij betreft weer veel goed.
Archer blijkt toch niet helemaal zo onschuldig als ze dacht. Ik wist wel dat er iets met hem was! En dan het einde: WAT? NEE!
Demi: Zo snel kan het blijkbaar gaan in iets meer dan honderd bladzijdes! Wat is er veel gebeurd in dit gedeelte zeg. De spanning wordt nu echt opgevoerd, en anders dan in deel 1 speelt er nu zóveel dat het lastig is om het boek weg te leggen. Celaena ontdekt opnieuw een nieuwe gang (wat eigenlijk wel heel gemakkelijk gevonden wordt, zo in de muur van de bibliotheek - maar dat kan ik wel even vergeten), die lijkt te leiden naar de fundering van een eerder kasteel - had ik althans begrepen. En dan zijn er nog die ogen die Celaena zag achter die vreemde deur... Spannend! Misschien is het te veel om te hopen dat dit wezen een soort Kilgharrah uit Merlin is. Een wezen dat diep verscholen is onder het kasteel en de laatste van zijn soort is, maar die wel een vriend is en op een dag ontketend wilt worden.
Een grote shocker is natuurlijk ook dat Dorian plots magische krachten blijkt te bezitten. De aanraking van Nehemia heeft daarvoor gezorgd, en Dorian blijkt dus een grote rol te gaan spelen in de toekomst. Hij is nu alles wat zijn vader haat en dat gaat vast voor een escalatie zorgen op een gegeven moment. De ijzertandheks vertelt hem dat al 'jullie soort' magie is verdwenen uit de wereld, maar we wisten al dat er nog magische wezens rondliepen in deel 1. En dan is er natuurlijk Mort, de pratende deurknop - of is dat dan een ander soort magie?
Er zit een hoofdstuk van een halve pagina in dit gedeelte van het boek, en lijkt erop dat dit Nehemia en Elena waren. Wist Nehemia dat ze moest sterven om iets in Celaena te ontketenen? Ik denk eerlijk gezegd dat ze heel goed wist wat er ging gebeuren. Ze heeft zichzelf als het ware opgeofferd om Celaena wakker te schudden, omdat Dorian er 'nog niet klaar voor was'. Maar was dit wel de juiste manier? Nu is Celaena woedend op de verkeerde personen. Haar wilde, woeste kant is weer naar boven gehaald. En dat brengt me naar Chaol en Celaena en hun relatie die opeens enorme sprongen heeft gemaakt. Voor ik met mijn ogen kon knipperen waren ze opeens bij elkaar en brachten ze elke avond met elkaar door. Aan de ene kant was ik daar blij mee, al vind ik het jammer dat Dorian en Chaol nu een beetje tegen elkaar opgezet worden. En nu met Nehemia dood... Ik ben heel benieuwd wat de gevolgen hiervan gaan zijn. Snel verder lezen dan maar!
3. Nehemia en Celaena krijgen ruzie omdat Celaena geen plannen wil maken om de koning ten val te brengen en Nehemia haar daardoor een egoïst en een lafaard vindt. Aan wiens kant sta jij en waarom? Denk je dat Celaena nu een andere stelling zal innemen na wat er met Nehemia gebeurd is?
Hoofdstuk 30 t/m 42 (26 maart)
Merel: Logisch dat Celaena in rouw is om Nehemia. Ik begrijp heel goed dat ze dagenlang haar bed niet uit kan komen. Ander gedrag van haar kan ik minder waarderen. Ze valt Chaol aan omdat hij op de hoogte was van de plannen van de koning en dat haar niet verteld heeft, ze beschouwt het dus als zijn schuld dat dit heeft kunnen gebeuren. Helemaal fair vind ik dat niet tegenover hem. Hij deed immers ook maar gewoon zijn werk en zelfs als hij haar wel ingelicht had, had Nehemia’s dood misschien nog niet voorkomen kunnen worden. Erger vind ik dat ze kwaad op hem blijft, ook als ze beseft dat de koning niet achter de moord zit en ze de dader inmiddels een kopje kleiner gemaakt heeft. Ze trekt nu ook weer meer naar Dorian toe, gewoon als vrienden, toch?
Ook Dorian treurt om Nehemia. Met haar dood is ook de enige persoon verdwenen die hem kan helpen met zijn nieuw ontdekte krachten. Hij heeft er nog geen beheersing over, zoveel is duidelijk. Ik ben heel benieuwd of hij ook zonder de hulp van Nehemia zijn krachten onder controle leert te krijgen. Zonder oefening weet hij in elk geval Celaena’s aanval op Chaol tegen te houden, dus ik verwacht dat hij behoorlijke krachten zal hebben als hij eenmaal weet hoe het werkt.
Iedereen aan het hof heeft zo zijn geheimen. Ook Nehemia blijkt lang niet altijd eerlijk geweest te zijn tegen Celaena. Ik stond daar niet echt van te kijken, al leek Celaena er altijd vanuit te zijn gegaan dat haar vrienden geen geheimen voor haar hadden. Celaena ontdekt in elk geval nu dat er drie Wyrdsleutels zijn die enorme macht kunnen opleveren en dat de koning waarschijnlijk al zo’n sleutel in zijn bezit heeft.
Celaena lijkt on a killing spree te zijn: Na het doden van Grave moet ook de heks Geelbeen eraan geloven. Ik weet nog niet zo zeker of ik deze Celaena wel zo leuk vind. Ze wijst de vraag van Archer om de rol van Nehemia op zich te nemen ook af, waardoor ik niet zo goed weet waar ze nu staat. Chaol begint haar echter, door haar vermeende adelijke (en Fae?) afkomst als de grootste dreiging te zien. Maar of dat terecht is?
Demi: Bij de vorige update zei ik al dat er veel kon veranderen in korte tijd: maar dat moet ik nu ook herhalen. Binnen een paar bladzijdes verliest Celaena compleet de controle over zichzelf en verandert haar liefde voor Chaol in pure haat. Natuurlijk mag je wel goed van slag zijn als je je beste vriendin vermoord aantreft, maar Celaena overdrijft hier wel een beetje in. Ik denk dat ze vooral iemand nodig heeft om de schuld op te leggen, en Chaol is daar de enige candidaat voor. Hij wist van de bedreigingen aan het adres van Nehemia maar zei er niets over, om hele goede redenen. Ik hoop dat Celaena snel inziet wie haar echte vijanden zijn - tenminste nog in dit boek! Ik verwacht ook niet dat deze situatie tussen hen de rest van de serie zo blijft.
We komen erachter waar het raadsel op doelt dankzij Geelbeen (dit hele gedeelte in de wagen vond ik heel sfeervol - lekker horrorachtig): drie sleutels die een Wyrdpoort kunnen openmaken. En de koning bezit er tenminste één. Dit wordt geen magie genoemd om de een of andere reden, dus daarom kan de koning het gebruiken zonder zelf een hypocriet te zijn. Maar toch, voor mij klinkt het gewoon als magie. Wat moet het ander zijn? Misschien dat het volgende boek zal gaan over de speurtoch naar de andere sleutels. Een soort queeste. Maar dan is het nog maar de vraag of Celaena dan wel zo ver mag reizen van de koning - en waarschijnlijk zal Chaol dan mee moeten als kapitein van de garde. Maar goed: ik ben ook benieuwd wat de consequenties gaan zijn voor het doden van de koningin van een heksenclan, zoals Mort al waarschuwde. En of de verwondingen die Geelbeen aanbracht bij Celaena een rol gaan spelen in de toekomst...
Op het einde van dit gedeelte bedaart Celaena iets en is ze niet meer zo wild en onberekenbaar. Toch is ze nog heel gevaarlijk en wilt niet met Chaol praten. We komen erachter dat Celaena een testament heeft opgesteld - al twee jaar voor de dood van Nehemia - dat alles aan Chaol wordt nagelaten. Is er echt zoveel tijd verstreken tussen het vorige boek en nu? Of heb ik iets verkeerd gelezen? En wat Chaol betreft: hij heeft wat interessante dingen gevonden over Celaena. Ze blijkt van adel te zijn - ik hoop niet dat blijkt dat ze lid is van het koningshuis van Terrasen, want dat zou een te groot cliché zijn. Het feit dát ze al van adel is, is al iets dat vaak terugkomt in YA boeken als deze. Maar goed, als het verder goed wordt uitgewerkt zal ik niet klagen.
Ik ben benieuwd naar het slot van dit boek en of er een cliffhanger gaat zijn. Mijn wensen zijn dat Celaena het bijlegt met Chaol - of tenminste inziet dat ze fout zat - en dat er hopelijk een soort queeste wordt gestart naar de andere sleutels. Ik zou graag meer willen lezen over de rest van Erilea.
4. Waar denk jij dat de titel 'De donkere kroon' op slaat?
5. Hoe denk jij dat dit boek gaat eindigen? Denk je dat het weer goed komt tussen Celaena en Chaol, of denk je dat er weer een relatie opbloeit tussen haar en Dorian?
Hoofdstuk 43 t/m 56 (29 maart)
De koning komt niet vaak in beeld, maar je weet dat hij op de achtergrond met allerlei nare zaakjes bezig is. Verrassend vond ik dat hij het openen van de poort gevoeld heeft en dat hij ook op de hoogte is dat de heks dood is. Ik vraag me af waar de koning precies wel en niet van op de hoogte is.
Met Chaol heb ik wel een beetje te doen. Hij gaat erg ver om Celaena in veiligheid te brengen. Dat hij voor haar met zijn vader mee terug gaat naar huis zegt toch wel echt wat over zijn gevoelens voor haar. Pas als ze vertrekt en ze hem een datum in het oor fluistert, komt hij erachter dat Celaena eigenlijk de rechtmatige koningin van Terrasen is en hij haar zojuist naar haar sterkste bondgenoten heeft gestuurd. Sneu dat hij hier achteraf zo achter moet komen.
Wel ben ik erg verheugd dat Celaena nu het kasteel achter zich laat en we in het volgende deel dus hopelijk een stuk meer van de wereld zullen gaan zien.
Eindoordeel
De donkere kroon vond ik echt een stuk spannender dan het eerste deel. De gevechten zijn mooi beschreven en goed uitgewerkt en dragen ook zeker aan de spanning bij. Celaena’s inval bij Archer om Chaol te redden, het gevecht met de heks en het gevecht met de demon bij het openen van de poort waren voor mij dan ook echt hoogtepunten in het verhaal. De romance tussen Celaena en Chaol vond ik dan weer wat minder, vooral doordat dit me wat puberaal aandeed en het ook allemaal heel snel ging. Ook Celaena’s houding na de dood van Nehemia deed voor mij wat afbreuk aan het verhaal. Het was te overdreven om echt serieus te nemen en het maakte ook dat ik minder sympathie voor haar kon opbrengen. Het einde opent weer nieuwe perspectieven en ik kijk er dan ook naar uit om in het volgende deel meer van de wereld te gaan ontdekken. Ik geef De donkere kroon vier sterren.
Wat zijn jouw verwachtingen over dit tweede deel?