We zijn alweer aangekomen bij het vijfde deel in de Glazen troon-serie: Rijk van Stormen. Oorlog lijkt onvermijdelijk en we kunnen dus weer veel actie en spanning gaan verwachten in dit deel! Vanwege de dikte van dit boek zullen we ook voor dit deel drie weken uittrekken. We lezen van 15 mei tot en met 5 juni en zullen elke drie dagen weer een update met een leesvraag plaatsen. Lees en discussieer je (weer) gezellig met ons mee?

Celaena heeft gezworen haar koninkrijk Terrasen terug te krijgen, als rechtmatige erfgename van de troon Aelin Galathynius. Maar de Duistere Koning Erawan gebruikt Aelins verleden, haar vijanden en haar vrienden in een uiterst krachtsvertoon om te voorkomen dat ze haar doel bereikt. Aelin heeft een hof dat ze leiding moet geven, heeft haar hart aan een Fae-prins gegeven en wordt nu aan alle kanten bedreigd door oorlog. Ze moet bepalen wat - of wie - ze bereid is op te offeren om haar wereld, en alles wat haar lief is, te redden. 

Nog even teruglezen hoe de aanloop naar de oorlog verliep? Onze discussie over deel 4 vind je hier. Het leesschema van de complete serie kun je hier nog even bekijken.

Hoofdstuk 1 t/m 7 (17 mei)

Merel: Waar Koningin van de schaduw wat tijd nodig had om goed op gang te komen, is er in dit deel, Rijk van Stormen, meteen van alles aan de hand. Interessant dat het verhaal begint met een sprong terug in de tijd, waarin Elena en Gavin een poging zullen ondernemen om Erawan op te sluiten. Het is al snel duidelijk dat in de huidige tijd Erawan een hoop ellende zal veroorzaken. Hij doet zich in elk geval niet meer voor als de hertog, maar toont nu zijn Valg-uiterlijk. Dat zelfs de Matrone bij deze aanblik lijkt te aarzelen, zegt genoeg. Elide is inmiddels in het Eikenwald en op zoek naar Celaena/Aelin. Ze wordt daar opgemerkt door Lorcan, die haar als “het door demonen bezeten meisje” herkent en een jacht op haar begint. Ik ben bang dat ze niet tegen hem is opgewassen, alhoewel, misschien weet ze me nog te verbazen! Aelin zelf is in Terrasen aanbeland, maar daar krijgt ze niet het warme welkom dat ik haar zo gun. De ontmoeting met Darrow is niet bepaald succesvol: Aelin wordt niet als koningin erkend. Dat had me misschien niet moeten verbazen en aan de ene kant snap ik het ook wel, Aelin heeft de afgelopen tien jaar niets voor Terrasen gedaan, maar wel een zeer bedenkelijke reputatie opgebouwd. Toch denk ik dat ze er nu klaar voor is om koningin te zijn. Ik ben benieuwd of Darrow en de andere heren van Terrasen dat ook nog gaan inzien. Het verhaal wordt meteen flink spannend als het eerste gevecht uitbreekt. De heksen zijn op hun wyverns naar Klooffort gestuurd om de stad in te nemen. Dorian doet wat hij kan, maar heeft nog onvoldoende controle over zijn magie om echt nuttig te kunnen zijn. Gelukkig heeft Manon haar eigen agenda en voorkomt zij dat Dorian iets overkomt. Als vervolgens ook Rowan ten tonele verschijnt, kan Dorian maken dat hij wegkomt. Maar niet voordat hij Manon voorgesteld heeft om bondgenoten te worden.

Demi: Het zou natuurlijk leuk zijn geweest als alles nu goed zou verlopen voor Aelin, maar het is eigenlijk heel logisch dat ze niet zomaar na al die tijd Terrasen binnen kan lopen om haar troon op te eisen. Ze moet het vertrouwen van haar volk zien te winnen en op de eerste plaats die van Darrow. Dat lijkt me wel een redelijke eis, al os doe Darrow wel een erg grote chagrijn. Toch heeft hij al die tijd er alles aan gedaan om Terrasen te beschermen, en als ik hem was zou ik dan ook niet zomaar iemand accepteren als heerser na al doe tijd. En dan ook nog eens wetend wat zij heeft gedaan vroeger... Ik hoop wel dat het Aelin snel lukt om iedereens vertrouwen te winnen, want de oorlog komt eraan. Het begint al deels wanneer De Dertien naar Klooffort worden gestuurd om de boel te verwoesten en Dorian mee terug te nemen. Manon weet nog net op tijd Dorian te redden en geeft hem een kans om te ontsnappen. In het begin wist ik niet goed wat ik van Manon en haar verhaallijn moest denken, maar ze is zeker heel interessant en complex. Het zal nu vast niet lang meer duren voordat ze een definiteve kant moet kiezen en ik hoop dat zij en De Dertien dan hun krachten bundelen met die van Aelin. Die twee passen qua karakter goed bij elkaar, al vraag ik me af of Manon zich erover heen kan zetten dat Aelin de Geelbeen Matrone heeft gedood.

Elide kwamen we ook weer tegen, maar Lorcan komt achter haar aan. Zal het tot een krachtmeting komen? Zal Lorcan erachter komen wat Elide bij zich draagt en tegelijkertijd ook dat zijn amulet nep is? Ik ben benieuwd! Misschien wordt het wel wat tussen die twee, je weet het maar nooit. De aanval op Klooffort is in ieder geval nog aan de gang, en ik ben benieuwd wat Rowan en Manon nog gaan doen daar.

1. Wat vond je er van dat het verhaal begint met de gebeurtenissen rondom Elena en Gavin? Zou je meer van deze sprongen terug in de tijd willen zien?

2. Een belangrijk thema in deze hoofdstukken is het vormen van bondgenootschappen. Welke bondgenootschappen denk je dat er gevormd gaan worden? Wat verwacht je dat de heksen hierin zullen beslissen?

Hoofdstuk 8 t/m 19 (20 mei)

Merel: Rowan weet Dorian via het riool weg te smokkelen en gaan op weg naar Schedelbaai om een bondgenootschap te vormen met Rolfe en zijn piraten. Als Aelin en Aedion een eerste confrontatie met Erawan hebben, blijkt echter dat deze al op de hoogte is van de ontsnapping van Dorian en het gemunt heeft op hem en Rowan. Erawan is op afstand al zeer sterk, dus het zal niet meevallen om het in Morath tegen hem op te nemen. Elide weet ondertussen dat ze gevolgd wordt en als de wezens opduiken, leidt dit tot een ontmoeting tussen haar en Lorcan. Begrijpelijk, maar ook wel een beetje grappig, dat zij nu een bondgenootschap sluiten. Helemaal komisch als ze zich vervolgens voordoen als man en vrouw. Ik vraag me af hoe lang hun bondgenootschap stand houdt. En vooral: Hoe zal de confrontatie tussen hen verlopen zodra dit niet meer het geval is? Lorcan is duidelijk sterker, maar Elide blijkt dan weer behoorlijk intelligent te zijn. Hierdoor is de uitkomst van de confrontatie tussen hen al iets minder voorspelbaar geworden. Manon verschijnt voor de rechtbank en het oordeel is dat bloed met bloed moet worden betaald. Uiteraard met het bloed van Asterin, grootmoeder wilde haar allang uit de weg ruimen. Even lijkt er echt geen uitkomst meer en Manon vraagt of zij de executie mag uitvoeren. Dat vond ik wel heel goed van haar, maar tegelijkertijd dacht ik: Ga je dit echt doen? Ik baalde eigenlijk al als een stekker, want stiekem ben ik ook wel een beetje fan van Asterin geworden. Ze is heel gevoelig voor een heks, maar kan ook goed kritisch zijn en is daardoor een ideale nummer twee. Gelukkig belandt Manons zwaard in iets heel anders dan Asterins nek. Ze weet tijd te winnen voor haar Dertien en met behulp van die goeie Abraxos lijkt ze zelf ook nog te kunnen ontsnappen. De vraag is: voor hoe lang? En wat gaat ze doen nu ze meer weet over haar eigen afkomst? Deze verhaallijn blijft me intrigeren!

Demi: Interessant: de verhaallijn van Elide vind ik nu misschien wel het leukste om te volgen! De toevoeging van de onvoorspelbare, chagrijnige Lorcan zorgt voor een unieke combo. Ik vind het mooi dat Elide haar mannetje weet te staan en dat Lorcan schoorvoetend respect voor haar krijgt. Ik hoop dat ze bij elkaar blijven en dat Lorcan misschien nog wel te strikken is voor Aelins kant... totdat hij erachter komt dat hij een nep-amulet bij zich heeft. Ik ben benieuwd of Lorcan zijn zwaardgooikunsten zal moeten demonstreren - misschien zelfs bij een echte voorstelling. En die monsters die achter hen aan zaten... Brr. Uit deze confrontatie bleek echt hoe slim en dapper Elide is, en hoe bloeddorstig en efficient Lorcan is. Een gouden combo en ik kan niet wachten om te zien wat hier nog meer uit zal komen!

Eerst had ik niks met Manon, maar ze heeft in korte tijd veel ontwikkeling doorgemaakt. Nu is ze een van de interessantste en meest complexe personages in de serie. We komen er bovendien achter dat ze Crochan bloed heeft en een koningin is - en dan krijgt ze ook nog te horen dat ze haar eigen halfzus heeft vermoord. Die grootmoeder is echt vreselijk en ik hoop dat ze nog eens haar verdiende loon krijgt. Ik ben blij dat Manon en De Dertien zich nu hebben afgescheiden van de rest, maar waar zullen ze naartoe gaan? Ik vraag me ook af hoe lang Manon de ontsnapping gepland had of dat het echt pas op het moment zelf in haar op kwam om gewoon met z'n allen te vluchten. We hoorden wel iets over 'een laatste eer bewijzen'; werd hiermee bedoeld dat Manon zelf de executie op zou eisen? Geen idee, maar ook hier is het weer spannend!

Bij Aelin en Rowan gebeurt er minder: Aelin bevrijdt de tempel en praat met de geest van Brannon, en neemt het dan op tegen Erawan. Het is nog maar een voorproefje van wat hen allemaal te wahten staat... Ik kijk echt op tegen de aankomende oorlog. Rowan en Dorian worden al gevolgd, maar misschien weten ze de piraten nog op tijd te bereiken... als die hen tenminste niet verraden.

3. Welke verhaallijn vind jij het interessantste/leukste om nu te volgen en waarom?

4. Wat vind jij van de tijdelijke bondgenootschap die Elide en Lorcan zijn aangegaan? Zal het tot meer leiden of gaat Lorcan uiteindelijk zijn eigen weg?

Hoofdstuk 20 t/m 31 (23 mei)

Merel: Rowan en Dorian zijn aangekomen in Schedelbaai. De ontmoeting met Rolfe is niet helemaal wat ze verwacht hadden en ze krijgen er ook geen poot aan de grond. Ondertussen wordt het een heuse reünie, want niet alleen Gavriel en Fenrys, maar ook Aelin, Aedion en Lysandra zetten voet aan land. Aelin weet met hulp van Lysandra wel weer een entree te maken, vermakelijk vond ik dat wel, maar het nut ontging me een beetje. Ze komt in elk geval geen stap verder bij Rolfe dan Rowan en Dorian. Behalve het bondgenootschap zijn ze ook nog uit op Rolfes kaart. Aan sluwe plannetjes geen gebrek, dus ik verwacht dat het wel zal gaan lukken om gebruik te gaan maken van die kaart.
Welke kant Rolfe kiest is nog niet helemaal duidelijk. Ook de reden dat Maeves Armada op weg is naar Eyllwe is onbekend. Manon heeft nog geen definitieve kant gekozen, maar is momenteel veel te druk bezig met overleven. We zitten nu echt op een punt in de oorlog dat er veel verschillende partijen zijn, maar dat de meeste van hen nog kleur moeten bekennen. Er worden wat tijdelijke bondjes gesloten, zoals Aelin met Gavriel en Fenrys en natuurlijk Elide met Lorcan, maar daar blijft het nog even bij. Rolfe lijkt op dit moment bijvoorbeeld nog geen noodzaak te zien om bij de oorlog betrokken te raken, maar ik ben ervan overtuigd dat er een punt komt waarop hij er niet meer omheen kan. Ik ben benieuwd wanneer er een omslagpunt komt en er duidelijk twee (of misschien wel meer?) kampen ontstaan.

Demi: Rolfe stelt me een beetje teleur: ik verwachtte een imponerende piratenheer, maar in plaats daarvan bleek hij een norse, lafhartige man te zijn met een hele coole tattoo van de zeeën. Ik ben het met Merel bovendien eens dat het hele gesprek tussen Aelin en Rolfe nutteloos was – ze is er om een belangrijk bondgenootschap aan te gaan, maar in plaats van serieus te zijn valt Aelin terug in haar Celaena persoonlijkheid. Dat is duidelijk niet de juiste aanpak bij Rolfe, en misschien wel bij niemand. Ik vond het wel interessant om stukje met Lysandra en Aedion te zien. Dat kan nog best wel wat worden met deze twee. Het jammere bij veel YA boeken, maar ook daarbuiten, is dat een vriendengroep heel toevallig in stelletjes uiteenvalt. Aelin heeft Rowan, en Lysandra heeft vast binnenkort Aedion. Chaol heeft Nesryn waardoor Dorian nu overblijft. Ik dacht eerst dat Elide wellicht een kandidaat voor hem was, maar nu is Lorcan ook in het spel. Dorian is de wild card nu. Zou het misschien toch iets worden met hem of Manon, of wordt dat te extreem?

Hoe dan ook, terug naar het verhaal; de spanning wordt opgehoogd door de twee Fae heren en hun opdracht. Gavriel wilt zijn zoon zien, en ik ben benieuwd hoe deze ontmoeting zal verlopen.

Manon is erg gewond en wordt achtervolgt door een Bloedhond, maar dankzij Abraxos zal ze veilig blijven denk ik. En yes, ik ben blij dat we weer meer van Elide en Lorcan te zien krijgen! Dit is nu mijn favoriete perspectief. Ik ben heel bang voor wat er gaat gebeuren wanneer Lorcan erachter komt wat Elide verbergt – en wanneer hij ontdekt dat zijn amulet nep is. Valt Lorcan nog te redden uit zijn eigen zwarte gedachten en emoties?

5. Hoe denk jij dat de ontmoeting tussen Aedion en Gavriel gaat verlopen?

Hoofdstuk 32 t/m 40 (26 mei)

Merel: Aedion ontmoet zijn vader. Ik vond het een slim idee voor hem om ervoor te zorgen dat het voor zijn vader een onverwachtse ontmoeting is, zodat hij kan zien hoe zijn vader reageert als hij onvoorbereid is. Dit zou een pure reactie opgeleverd kunnen hebben, als Gavriel daar tenminste de kans voor had gekregen. Aedion valt vooral uit tegen zijn vader en is dan weer weg. Ik snap Aedions gevoelens wel, maar denk wel dat hij te hard is tegenover zijn vader. Dat gevoel wordt een paar hoofdstukken later alleen maar versterkt.
Moraths legers hebben hun aanvalspositie ingenomen: Het gaat nu écht beginnen. Aelin doet dan een gewaagde zet om Rolfe aan hun kant te krijgen, een waarbij ze zich zelf afvraagt of ze niet te veel hooi op haar vork genomen heeft. Een indrukwekkende strijd volgt. Vooral de rol van Lysandra hierin maakte indruk op me. Wat een enorm dappere vrouw! Zelfs toen bleek dat ze alleen maar de jonkies van de zeewyverns gedood had en ze reusachtige zeewyverns achter zich aan krijgt, bekommert ze zich in eerste instantie vooral om haar taak. Ze heeft allang bewezen dat ze het waard is om een goede positie binnen Aelins hofhouding te bekleden. Met Aelin gaat het helemaal mis, al is dat niet helemaal haar schuld. De goden gaan zich er nu dus mee bemoeien, ik vraag me af wat we daar nog meer van terug gaan zien. En dan stort Manon ineens voor hen in het water neer…
Elide en Lorcan houden zich bezig met hun kermistrucs, maar worden verstoord door de aankomst van een aantal getrouwen. Lorcan houdt bij hoog en laag vol dat Marion niet bij hun gezelschap is, komt erachter dat ze gelogen heeft en dus eigenlijk Elide is én staat ineens oog in oog met getrouwen die heel bloeddorstig blijken nu ze niet krijgen wat ze willen… Hoe zal dit aflopen?

Demi: Na deze paar hoofdstukken gelezen te hebben ben ik bijna verbaast dat er geen waarschuwing achterop het boek staat met: 'pas op, expliciete content!' zoals ze wel hebben gedaan bij Maas' Een hof van doorns en rozen-serie. Laten we zeggen dat Aelin en Rowan eindelijk hun nacht samen hebben; op een strand nog wel. De timing hiervan is wel begrijpelijk, aangezien ze die dag allemaal dood hadden kunnen gaan.

Aelin stuurde die dag expres een uitnodiging naar de Valgschepen toe, waarna ze met hoge snelheid aankomen varen - samen met een tweetal zeewyverns. Daarna nemen ze allemaal hun positie in: Dorian en Chaol nemen plaats in de wachttorens; Aelin, Rowan, Fenrys en Gavrain gaan in Rolfe's schip op het gevaar af; en die stoere Lysandra verandert in een enorme zeedraak om met de zeewyverns af te rekenen. Maas is heel goed in actiescènes schrijven, en deze zeeslag was echt spectaculair. Niet alles verloopt volgens plan; Deanna blijkt niet zo'n vreedzame godin te zijn als werd geinsinueerd in eerdere delen. Ik verwachtte dat ze een bondgenoot zou zijn, maar in plaats daarvan werd ze machtsbelust en viel bijna het dorp aan. Aelins kracht is enorm, mede ook dankzij de wyrdsleutel. Ze moet echt oppassen dat ze niet te ver gaat; Rowan zal niet altijd bij haar kunnen zijn om haar in toom te houden. En wauw, Lysandra was de MVP van het gevecht. Dat mag wel duidelijk zijn. Na afgerekend te hebben met de twee zeewyverns blijken het de jonkies te zijn van drie volwassen, veel grotere zeewyverns die nu op bloed uit zijn. Ik vreesde echt even voor Lysandra, maar gelukkig kon ze worden gered. Ik was ook even bang dat ze niet meer terug naar haar mensengedaante zou kunnen veranderen omdat ze zó in haar zeedraak gedaante was opgegaan.

En dan brengt Abraxos ook nog eens Manon naar hen toe... Ja, ze wordt zeker wel een bondgenoot. En met haar komen De Dertien. Ik ben heel benieuwd hoe dit gaat uitpakken.

Lorcan komt erachter wie Elide echt is, maar weet nog steeds niet wat ze bij zich draagt. Hun relatie wordt ook verder ontwikkelt en Lorcan begint langzaam maar zeker te ontdooien. Ook hier ben ik ervan overtuigd dat het iets gaat worden tussen die twee; zolang Lorcan maar niet achter Elide's geheime last komt... En zolang Lorcans pad ook maar niet kruist met Fenrys en Gavrain die niks anders kunnen dan hem doden door de bloedeed. Spannend!

6. Na Aelins actie om toch een bondgenootschap met Rolfe voor elkaar te krijgen wordt Dorians reactie hierop beschreven: “Terwijl de piratenheer en de koningin van Terrasen elkaar de hand schudden en zij Rolfe grijnzend aankeek, besefte Dorian opeens dat hij.. dat hij zelf misschien ook wel wat sluwer en gestoorder mocht worden”.
Welke verschillen merk jij op in de manier waarop Aelin en de manier waarop Dorian hun koningsschap op zich nemen en de oorlog aanpakken? Ben je het eens met wat Dorian denkt? Welke aanpak vind jij het beste in deze oorlog?

Hoofdstuk 41 t/m 51 (29 mei)

Merel: Lorcan heeft de getrouwen weten te doden en hij en Elide reizen verder. Ze praten iets meer open met elkaar, maar Lorcan kijkt wel met haat naar haar. Haat en liefde liggen natuurlijk dicht bij elkaar en een aantal hoofdstukken later, als Elide en Lorcan samen weten te voorkomen dat Vernon Elide weer naar Morath terugsleept, lijken er toch echt wat gevoelens op te bloeien tussen die twee. Verder dan een kus op de wang komt het nog niet, maar wie weet tot wat dit nog uit gaat groeien.
De getrouwen duiken op steeds meer plekken op, want ook Aelin en haar gezelschap staan er ineens oog in oog mee. Hoe ze niet hebben kunnen merken dat de bloedhond van Erawan deed alsof hij Fenrys was, is me een raadsel. Normaal weten de Fae de geuren altijd zo goed op te vangen, maar nu is Manon de enige die ruikt dat er iets niet in de haak is. Ze brengen het er levend vanaf, maar het is duidelijk dat Erawan weet dat Aelin de wyrdsleutel heeft. Ze moeten dus snel zijn.
Die arme Abraxos, die moet nu dus weg. Ook al is het maar tijdelijk, ik heb toch met hem te doen. Hij heeft de hele tijd als een soort groot uitgevallen hond op het dek gelegen, maar zou nu te veel gaan opvallen. Ik hoop dat Manon en Abraxos snel weer ongedeerd samen zullen zijn. Het is duidelijk dat ze het geen van beide prettig vinden om van elkaar gescheiden te zijn.
Manon gooit haar cape in het water en voor het eerst lijkt er iets van begrip tussen haar en Aelin af te spelen. Ik hoop echt dat ze elkaar meer als bondgenoten gaan zien, want ik denk nog steeds dat ze samen een mooi team zouden vormen!

Demi: Opnieuw is er veel actie en de spanning wordt steeds verder verhoogd. Aelin en co komen steeds dichter bij de steenmoerassen, maar de weg ernaar toe verloopt niet bepaald voorspoedig. Ze worden opnieuw aangevallen - deze keer door de Getrouwen. Dan blijkt ook dat ze de gedaante aan kunnen nemen van iemand anders - een angstaanjagend gegeven waar we vast nog wel meer over gaan lezen in de toekomst. Nu was het Fenrys die werd overgenomen. Hem kennen we niet zo goed en sowieso is hij erg afstandelijk, dus zelf had ik niet door dat er iets niet pluis was tot Manon argwaan kreeg. Merel heeft wel een punt: waarom roken de Faemannen niet dat er iets mis was? Of misschien kenden ze de geur van de Getrouwen nog niet en vergaten ze het maar? Ook: hoe kwam die Getrouwe het schip op? En hoe kreeg hij het voor elkaar dat niemand door had dat er twee Fenryssen rondliepen op het niet al te grote schip? In ieder geval wordt de groep hechter door de aanval - Aedion komt een klein stapje dichter bij zijn vader bijvoorbeeld. Al helemaal wanneer hij hoort dat hij echt veel van zijn moeder hield. En ja, arme Abraxos. Ik hoop dat hij een veilig plekje weet te vinden ver van mensen vandaan - misschien vindt hij De Dertien wel. Ik geloof niet dat Asterin echt dood is - net als hoe de Getrouwen en Vernon logen tegen Elide dat Lorcan ervan door was gegaan. En het was heftig, maar wel te verwachten, dat het gerucht wordt verspreid dat Aelin die vuren in Eyllwe heeft gesticht. Erawan is heel sluw. Als Aelin het vertrouwen niet kan winnen van mensen dan kan ze geen leger verscharen en heeft ze eigenlijk al verloren. En wat is Maeve toch van plan? Waar houdt ze zich schuil?

Wat Lorcan en Elide betreft: ze worden verraden door de troep en raken elkaar even kwijt. Lorcan komt er eindelijk achter wat Elide bij zich draagt en daarmee zijn eigenlijk alle grote geheimen tussen hen weg. Hij vertelt haar zelfs over de Wyrdstenen. Ik hoop echt dat zijn mening over Aelin verandert en dat hij zich bij de groep aansluit. Maar ja, dan is er nog de opdracht die Fenrys en Gavriel hebben gekregen van Maeve... Kunnen ze daar misschien een loophole in vinden? Ik denk het haast wel. Manon is nu immers ook 'gerecruteerd' en Aelin en zij koelen langzaam maar zeker af wat hun vete betreft. 

6. Wat denk je dat Lorcan gaat doen? Levert hij Elide veilig af en glipt hij weg voor de laatste Wyrdsleutel in Morath, of blijft hij bij haar bij Aelin? Als je dat laatste denkt: hoe denk je dat dat gaat verlopen met zijn dood over zijn hoofd en zijn woede op Aelin?

7. Manon gooit haar rode cape in het water. Welke betekenis/symboliek zie jij hier in?

Hoofdstuk 52 t/m 61 (1 juni)

Merel: Elide en Lorcan zijn in de moerassen, wat een nogal onheilspellende plek blijkt te zijn. Te midden van al die beesten die ze proberen te ontwijken, biedt Elide hem een plek aan in Perranth. Het begint dus serieus te worden tussen deze twee!
Ook Aelin en haar gevolg zijn in de steenmoerassen. Daar vinden ze een heksenspiegel, al is nog niet helemaal duidelijk wat ze hiermee moeten. Verder komt er een leger van 500 Getrouwen op hen af. Aangezien zij maar met acht man zijn, lijkt dit niet te doen, maar met Aelins magie worden ze zo weggevaagd. Pas echt spannend wordt het dus als ze Maeves armada signaleren, net op het moment dat ze allen uitgeput zijn. Dit is een strijd die ze nu niet zo makkelijk kunnen beslechten. Dat maakt het meteen ook een stuk interessanter.
Rowan vliegt zijn familieleden af met een verzoek. Wat dat verzoek precies is, daar kunnen we natuurlijk wel een beetje naar raden, maar zeker weten doe ik het niet. Iedereen zegt dat ze het zullen overwegen, dus wat de vraag ook is geweest, het antwoord kan nog alle kanten uit. Ik kijk uit naar de confrontatie tussen Aelin en Maeve en ben benieuwd hoe dit zal verlopen, ik zal vast weer verrast worden door de wending die dit zal nemen!
Veel tijd wordt er in het verhaal niet voor genomen, maar tussendoor wordt nog wel even snel gemeld dat Abraxos kwijt is. Kwijt?! Dat Abraxos misschien in moeilijkheden geraakt is, daar wil ik niet eens aan denken. Ik hoop dus echt van harte dat hij de dertien is gaan zoeken en terugkomt, samen met de heksen en de andere wyverns, op het moment dat Aelin en Manon in strijd zijn met Maeve.

Demi: Opnieuw is er een actiescène wanneer er een grote groep Getrouwen recht op Aelin en co afkomt. Nu was het gevecht dan wel een stuk minder spannend doordat Aelin de meesten van hen gelijk tot as verpulverd. Ik was wel heel blij dat Lorcan ze waarschuwde en dat ze nu toch samen één groep hebben gevormd. Gavriel en Fenrys vielen Lorcan meteen aan, maar doordat Elide ertussen sprong werd zij gebeten en koelde iedereen gelijk af. Dankzij Rowans bevel is er uitstel gekomen op Lorcans dood, maar de bloedeed zal Gavriel en Fenrys ooit weer dwingen om de taak te volbrengen. Helaas komen ze aan het eind van dit gedeelte Maeve's armada tegen - ik ben heel benieuwd wat ze van plan is en hoe dit opgelost kan worden. Rowan vloog van schip naar schip om iets te proberen en het is nog maar de vraag of het gaat werken, wat hij ook van plan is.

Ja, Elide en Lorcan zijn nu bij elkaar en ook Dorian en Manon hebben een interessante nacht samen gehad. Waar ik Maas eerst nog prees dat ze een vriendschap tussen een vrouw en man kon schrijven zonder dat het meer werd (Rowan en Aelin - tja, we weten hoe dát eindigde), moet ik nu toch wel zeggen dat het heel cliché verloopt qua relaties. Iedereen in de groep is nu gekoppeld aan iemand anders van de groep. Chaol is nu wel weg, maar hij heeft iets met Nesryn (die ongetwijfeld binnenkort ook tot de groep gaat behoren). De enige twee die er nu een beetje bij hangen zijn Gavriel en Fenrys, maar die zie ik dan wel niet snel iets krijgen met elkaar. Ik vind het trouwens jammer dat Maas alleen bij bijfiguren soms homoseksuele relaties hint en nooit bij de hoofdpersonen - dat vond ik ook wel een beetje in haar andere serie. We komen er dan wel achter dat Aedion biseksueel is, maar dat had hij net zo goed niet kunnen zijn. We hebben nooit echt over zijn aantrekking tot mannen gelezen tot hij dit vertelde aan Lysandra, en aangezien hij zweert nooit meer iemand anders dan Lysandra te willen zullen we hier niet meer over lezen denk ik. Maar goed, dit is allemaal maar bijzaak. Ik ben nog steeds blij dat de serie hoofdzakelijk om de plot draait en dat de relaties een leuke toevoeging zijn.

Maar goed: bij dageraad zal de strijd los barsten, tenzij Rowan of iemand anders erin slaagt een plan te bedenken. Ik ben heel benieuwd wat er gaat gebeuren! Het is alweer tijd om het boek uit te lezen.

8. Wat vind jij van de relaties in het boek? Heb je een favoriet koppel of maakt het je allemaal niet zoveel uit?

9. Hoe denk jij dat het boek gaat eindigen?

Hoofdstuk 62 t/m 75 (4 juni)

Merel: Aelin en Manon reizen samen door de spiegel en ontdekken de waarheid over Elena en Erawan. Intussen vecht de rest voor hun leven. Lysandra blijft enorm cool als gedaantewisselaar en vecht zolang dat lukt onder water. Net als alles gedoemd lijkt te zijn, komt er redding. Ha! Echt een verrassing is het niet dat Abraxos ineens ten tonele verschijnt, met de andere wyverns en heksen, maar ik had hier wel op gehoopt. Ze vechten nu echt zij aan zij en ook een groot deel van Maeves armada vecht ineens aan de kant van Aelin.
Net toen ik dacht dat het verhaal nu wel een goed einde zou krijgen, bleek Maeve aan land te zijn. Aelin en Manon keren net terug en Aelin valt nu in handen van Maeve. Zelf blijkt ze gelukkig ook een en ander achter de hand gehouden te hebben en heeft ze in het geheim van alles geregeld zodat de oorlog ook zonder haar door kan gaan. En belangrijker nog: Ze heeft er voor gezorgd dat ze daadwerkelijk een kans maken om deze te gaan winnen.
Hoe zal de oorlog verder gaan? En wat gaat er nu met Aelin gebeuren? Ik ben ontzettend benieuwd en ga snel verder in het volgende deel!

Demi: De strijd barst los tussen de twee vloten. Maeve is nergens te bekennen, maar veel schepen verwisselen de vlag met die van de Whitethorns; zo te zien heeft Rowans familie ingestemd met zijn verzoek. Best bijzonder dat ze zo direct tegen Maeve in durven te gaan. Ze nemen zo wel een ontzettend risico; al hun bezittingen en land zal van hen worden afgepakt lijkt me, met geen mogelijkheid tot terugkeer. Ténzij Maeve natuurlijk wordt gedood in de strijd, ooit. Het is weer een spannende strijd: al helemaal omdat Aelin en Manon nét op het slechtste moment in de spiegel verdwijnen. Daar zien ze verscheidene herinneringen van Elena en zien ze (en wij!) eindelijk de waarheid over Erawan en de grote fout die Elena begin. Aelin óf Dorian zal uiteindelijk zichzelf op moeten offeren om Erawan en de goden voorgoed weg te bannen uit de wereld. Het lijkt erop te wijzen dat het Aelin zal zijn, aangezien Dorian er 'toen niet klaar voor was', maar misschien is dat nu verandert nu Dorians enorme kracht is ontketend? We komen nu ook Nehemia tegen en weten nu dat ze al voor ze naar Adarlan ging wist dat ze ging sterven; en dat deed ze met opgeheven hoofd en een enorme liefde voor haar volk. Ik hoop zo dat Eyllwe verdere ellende wordt bespaard, naast al die brandstichtingen.

In de strijd komt een soort deus ex machina wanneer de wyverns en de Dertien nét op het juiste moment aan komen vliegen, maar de echte aandacht wordt nu gevestigd op het strand waar Maeve Elide vasthoudt. Dat is de plek waar Aelin en Manon naar terugkeren, en vanaf dat moment gaat alles mis. Aelin weet dan nog wel net op tijd de wyrdsleutels aan Manon te geven, maar ze wordt wel enorm afgeranseld door die vreselijke Cairn. Ze weigert te tellen en daar bewonderde ik haar om, al kon ik de pijn die ze moet hebben gevoeld echt niet bevatten. Ze wordt in een doodse ijzeren kist geduwd en afgevoerd op zee voordat Rowan en de rest haar kunnen bereiken. Gavrain en Lorcan worden verlost van hun bloedeed tot hun afschuw maar die arme Fenrys wordt meegesleept door Maeve, aangezien dat een ergere straf voor hem zou zijn. Elide geeft Lorcan de schuld van Maeve's komst door zijn waarschuwing, maar dat deed hij puur om haar te beschermen. Dat zou Elide moeten inzien, ondanks de gevolgen die het had. 

En wauw, dan komen opeens de huurlingenlegers aan die Aelin had geregeld. Ondanks de sneer van Aedion was ze de hele tijd al bezig geweest voor hen; en nu moet Lysandra haar plaats innemen. En als het erop aankomt moet zij ook kinderen krijgen met Aedion, zodat de lijn wordt voorgezet. Natuurlijk voelt Aedion zich nu ook gebruikt. En dan splitst de groep zich ook nog eens op in drie... Jongens, wat spannend! Moeten we nu echt wachten tot deel 7 voordat het verhaal verdergaat? Eerst dan maar eens kijken wat Chaol al die tijd heeft gedaan in het Zuiden!

Eindoordeel

Merel: Waar de vorige delen steeds even tijd nodig hadden om op gang te komen, startte Rijk van stormen meteen goed. De gevechten zijn zeer realistisch en meeslepend geschreven en dit maakte dat ik het echt heel spannend vond. Ook vond ik het boeiend dat de personages uit de verschillende verhaallijnen nu veel meer samenkwamen. Dit deel krijgt van mij dus een welverdiende vijf sterren!

Demi: De spanning wordt steeds verder opgeschroefd en de gebeurtenissen voelen urgenter aan. We kennen de personages nu zo goed dat er nu meer ruimte is voor de plot en de actie. Maas is erg goed in het beschrijven van deze actiescènes en het is een genot om deze te lezen. In dit deel valt het aantal expliciete scènes ook op, wanneer Rowan en Aelin’s relatie verder groeit en ook Dorian en Manon elkaar vinden. Toch stoort het aantal romantische scènes niet en blijft gelukkig (voor mij) de focus op de plot. Dé grote oorlog komt steeds dichterbij en een aantal kleine slagen worden al gevoerd, maar het is allemaal stilte voor de storm. Het boek eindigt op een cliffhanger en de groep wordt opgedeeld. We zullen nog een aantal maanden moeten wachten tot het verhaal verdergaat (deel 6 speelt zich tegelijkertijd met dit deel af en zal Chaols avonturen in het Zuiden verhalen) en ik kan alvast zeggen dat ik er smachtend naar uit kijk! Vier en een halve ster van mij! Op naar de vijf sterren dan maar? 

Wat is jouw eindoordeel van dit boek? Wat zijn je verwachtingen voor deel 6, met Chaol in de hoofdrol? Laat het ons weten!