Genreclub

Scifi & Fantasy Club

(Update 3) Lees mee: Vuur & Bloed deel 1

op 05 december 2018 door Scifi & Fantasy Club

De komende weken gaan Merel en Demi van de SFFclub het nieuwste boek van George R.R. Martin lezen: Vuur en Bloed deel 1: De opkomst van het huis Targaryen van Westeros. Elke woensdag zal in dit topic een nieuwe update worden geplaatst en zullen we stapsgewijs dit dikke boek gaan lezen. Lees je mee?

Het boek is uitgegeven door Luitingh-Sijthoff en vertaald door maar liefst drie vertalers: Renée Vink, Jet Matla en Niels van Eekelen. Het bevat daarnaast ook meer dan 80 nieuwe illustraties van de hand van Doug Wheatley.

Eeuwen voor de gebeurtenissen in Het Spel der Tronen vestigde het huis Targaryen - als enige familie van drakenheren die de Doem van Valyria overleefde - zich op Drakensteen. Vuur en Bloed vertelt het verhaal van deze familie vanaf dat allereerste begin. Van de legendarische Aegon de Veroveraar, de stichter van de IJzeren Troon, tot de veldslagen die de Targaryens generaties lang moesten voeren om die iconische positie te behouden. Tot de burgeroorlog die bijna hun dynastie uit elkaar trok.
Wat gebeurde er tijdens de Drakendans? Waarom kostte een bezoek aan Valyria na de Doem je het leven? Wat waren de beruchtste daden van Maegor de Wrede? Hoe was het in Westeros toen draken nog vanuit de lucht regeerden? Dat en meer kom je te weten in Vuur en Bloed, de bloedige maar fascinerende geschiedenis van het huis Targaryen van Westeros.

Lees mee!

We zullen met z'n tweeën de leesupdates in dit artikel bijhouden (wellicht openen we meer artikelen als dit artikel te lang wordt), maar we hopen dat jullie ook mee gaan lezen en schrijven! Plaats je eigen updates elke week in de comments en als je vragen of discussiepunten hebt willen we ze graag horen. We hopen dat we met zoveel mogelijk fans dit epische geschiedenisboek kunnen gaan bespreken!

Het leesschema

Elke woensdag komt er een nieuwe leesupdate. Dat betekent dat je steeds één week de tijd hebt om het gedeelte van die week te lezen. We hebben ervoor gezorgd dat hoofdstukken in ieder geval worden afgelezen en dat er niet midden in een hoofdstuk wordt gestopt voor de update.

12 december: blz 1 t/m 155
19 december: blz 156 t/m 287
26 december: blz 288 t/m 420
2 januari: blz 421 t/m 566
9 januari: blz 567 t/m 727
16 januari: blz 728 t/m 875

Update 1: blz. 1 t/m 155

De verovering.
Merel: Vuur en bloed is geschreven als een opgetekende geschiedenis. In het eerste hoofdstuk wordt de verovering van Westeros door Aegon en zijn vrouwen beschreven. Ondanks hun kleine leger gaat dit toch zonder al te veel moeite, want zij hebben natuurlijk draken. Veel families gaan al lang mee en dus herkende ik veel namen uit Het lied van ijs en vuur. Maar ook een aantal huizen die ik niet kende, omdat ze tijdens de verovering al ten onder zijn gegaan. Een leuk nieuw feitje vond ik dat het wapen van de Baratheons, de gekroonde hertenbok, oorspronkelijk van koning Argilac kwam, die eervol op het strijdveld gesneuveld is. Ik ben trouwens nu al helemaal fan van de illustraties in dit boek, heel mooi!

Demi: Ik heb het boek De Wereld van IJs en Vuur in mijn bezit, en dat is een algemener boek over de hele geschiedenis van Westeros, alle families, de plekken in de wereld en nog veel meer. Ik wist daardoor al een beetje hoe de eerste Targaryenkoning opkwam, maar ik moet bekennen dat ik de meeste details alweer vergeten ben. Dat maakt het des te leuker om nu in dit boek te duiken!
Het feit dat Aegon, Rhaenys en Visenya alledrie draken hebben maakt het niet moeilijk om te geloven dat ze zo snel en zo gemakkelijk grote delen van Westeros veroverden. Het eigenzinnige Dorne is de enige die weerstand wist te bieden. Heel gaaf dat zo'n oude koningin de enige was die de Targaryens te slim af was, of die ten minste niet geïntimeerd was door het beloofde 'vuur en bloed' van Rhaenys. Dit kan, met de latere hoofdstukken in beschouwing genomen, gezien worden als een vooruitwijzing ten nadele van Rhaenys... En ja, wat zijn die illustraties mooi! Ze geven een mooie sfeer aan het verhaal en alles voelt een beetje echter aan dankzij die illustraties.

De heerschappij van de draak. De oorlogen van koning Aegon I.
Merel: Mijn sympathie ligt niet bij Dorne, ook al verdedigen zij zich nu eigenlijk alleen maar tegen de onderwerping van Aegon. Dat ik Het lied van ijs en vuur al gelezen heb, heeft hier duidelijk invloed op gehad. Geheel naar verwachting geeft Dorne zich niet zomaar gewonnen. Heel even lijkt koning Aegon terrein te winnen, maar hij is nog niet terug in Koningslanding, of Dorne is alweer terugveroverd. De strijd woed nog jaren door en uiteraard komt hier gif aan te pas. Deze manier van vechten is een van de redenen waarom de Dornse overwinning uiteindelijk als eerloos beschouwd wordt. Maar ze hebben in elk geval bewezen dat ook draken niet onverwinnelijk blijken te zijn...

Demi: Ik kan Dorne wel respecteren. Het is inderdaad eerloos dat ze gif gebruiken en mensen in de rug steken als het ware, maar volgens mij is dat de enige manier waarop ze weerstand kunnen bieden zonder meteen verbrand te worden door draken. Al vanaf het begin dacht ik niet dat het mogelijk was om het tegen de draken op te nemen, en dat is ook zo gebleken. Oorlog is een smerig spelletje, maar Dorne is altijd al een apart gedeelte van Westeros geweest, zoals de lezers van Het Lied van IJs en Vuur inderdaad al weten.
Ik ben heel benieuwd wat in de brief heeft gestaan die Deria op het einde van het hoofdstuk aan Koning Aegon gaf. Er zou bloed van zijn hand zijn gedropen (een verzinsel?) en hij heeft er nooit met iemand een woord over gerept. Hij ging op Balerion in de nacht naar Dorne en tekende een eeuwig vredesgedrag met Dorne toen hij terugkwam, instemmend met alle voorstellen van Dorne. Deze vraag zal wel nooit beantwoordt worden, maar het is zeker interessant om over na te denken... Dorne is nog steeds onoverwonnen, ongebogen en ongebroken.

De draak had drie koppen. Het bewind van koning Aegon I.
Merel: Na het einde van de oorlog met Dorne volgen er geen nieuwe oorlogen. In dit hoofdstuk gebeuren er dus niet echt spannende dingen. Toch is het wel interessant om te lezen, omdat veel gebruiken teruggaan tot in deze tijd.

Demi: Dit is inderdaad een wat saai intermezzo met vooral veel administratieve praat (hoeveel maesters en Hand des Konings Aegon in totaal heeft gesleten bijvoorbeeld, en hoe ze heetten en tot hun einde kwamen). Wel is het interessant om meer persoonlijke info te krijge over Aegon en zijn zusters en hoe ze regeerden. Aegons aanpak, dat hij constant door het rijk reisde om zich aan zijn leenheren en volk te tonen, was heel goed gekozen. Als alle Targaryenkoningen zoals hem waren geweest zouden er niet zoveel oorlogen en protesten zijn geweest waarschijnlijk - maar dan zouden we ook een saaier bok hebben gehad, natuurlijk.

De zonen van de draak.
Merel: In vergelijking met de vorige hoofdstukken is dit ineens een erg lang hoofdstuk, maar er is dan ook veel te vertellen. Als Aegon dood gaat, is de troonopvolging niet zo soepel geregeld. Aenys wordt weliswaar zoals verwacht de nieuwe koning, maar wordt ongeschikt bevonden door volk en familie. Er komen diverse opstanden en het wordt al snel duidelijk dat de intriges rondom de ijzeren troon niet van de laatste jaren zijn. Aenys en vervolgens Maegor weten beide met hun gedrag veel goed werk van hun vader weer ongedaan te maken. Ik vond dit een boeiend hoofdstuk! Wel goed om af en toe even de stamboom achterin erbij te pakken.

Demi: Dit hoofdstuk vond ik het gaafste en interessantste om te volgen. Twee halfbroers die zo verschillend van elkaar zijn als maar kan komen allebei op de troon. Aenys is zwak en iemand die zich liever met muziek bezighoudt, en Meagor is een stoere, maar wrede zwaardman. Geen van hen heeft een succesvolle regeerperiode en beide koningen hebben moeite om de haveloze legers van het Geloof in toom te houden. Aenys is te besluiteloos, Maegor te wreed. Het is duidelijk dat hun opvolger veel heeft op te knappen.

Van prins tot koning. De troonsbestijging van Jaehaerys I.
Merel: Na het roerige vorige hoofdstuk komen we nu weer in rustiger vaarwater. Na de dood van de wrede koning komt Jaehaerys aan de macht. Hij weet de 7 konininkrijken echt tot een rijk samen te smeden. De vraag is: voor hoe lang?

Demi: De regeerperiode van Jaeherys I voelt een beetje als een kalmte voor de storm. Hij regeerde heel lang, dat weten we al, maar ik vraag me af wat er in die periode gebeurde en wie hem gaat opvolgen. Het kan bijna niet anders dan dat er weer een zwakke/wrede koning op de troon komt, want all good things have an end. Ik kijk trouwens bewust niet naar de stamboom achter in het boek, zodat het toch een beetje een verrassing is wie de volgende op de troon is. Wanneer eenmaal Jaeherys II op de troon komt weet ik hoe het verder gaat... maar daarvoor moeten we nog een tijdje wachten op deel 2, want dit boek gaat maar tot en met Aegon III. Zo gaaf dat Martin zoveel achtergrond kan schrijven over één familie uit zijn reeks. Ik ben ook wel benieuwd naar een uitgebreide blik op de geschiedenis van de Starks.

Vragen:
1. Wat vind je van de illustraties in dit boek?

2. In tegenstelling tot de boeken uit Het lied van ijs en vuur is dit boek niet geschreven als een verhaal, maar als een toegankelijk geschiedenisboek. Is dit wat je verwachtte? Wat vind je van de keuze voor deze vertelvorm?

3. Lukt het om alle namen uit elkaar te houden? het helpt niet dat de Targaryen namen erg op elkaar lijken. Gebruik je de stamboom achterin of expres juist niet?

Update 2: blz 156 t/m 287

Het jaar van de Drie Bruiden. 49 NdV
Merel: Rhaena trouwt voor de derde keer, en dit keer lijkt het echt haar eigen keuze te zijn, goed zo! Alyssa en de Hand van de koning zijn het er niet mee eens, maar de koning zelf, de jonge Jaehaerys, reageert tenminste verheugd. De Hand blijkt trouwens wel een tikkeltje te ambitieus. Ook hier wordt al over het spel der tronen gesproken.
De tweede bruiloft in dit hoofdstuk is luisterrijker. Het leukste hierbij vond ik het toernooi waarin men een plaats in de koningsgarde probeerde te veroveren. Na deze bruiloft volgt het grootste dilemma: Want met wie moet Jaehaerys zelf trouwen? Dit is uiteraard een politiek spel, waar de koning zelf buiten gehouden wordt. Mooi hoe hij uiteindelijk zelf de touwtjes in handen neemt en iedereen te snel af is.

Demi: Driemaal is scheepsrecht, en dat lijkt ook het geval te zijn met Rhaena. We komen er echter in de komende hoofdstukken achter dat ze niet bepaald voor de liefde is getrouwd - tenminste niet uit liefde voor de man, maar misschien wel voor zijn zus. Ik was heel benieuwd naar de drie bruiden, en uiteindelijk bleken ze allemaal uit hetzelfde gezin te komen. Logisch natuurlijk aangezien we een geschiedenis van de Targaryens lezen, maar ik had niet verwacht dat Alyssa nog eens zou hertrouwen en dan ook nog eens met die ruige Rogar. Jaeherys kiest inderdaad uiteindelijk voor het meisje waar hij van houdt, maar van Game of Thrones weten we al dat stiekem trouwen en weglopen met iemand verstrekkende gevolgen heeft... zoals een spel der tronen dus.

Een overschot aan heersers
Merel: De drie huwelijken hebben een bres geslagen in de familiebanden. Jaehaerys zelf verblijft niet langer aan het hof, iets wat niet ongemerkt blijft. Hij verblijft op Drakensteen, waar hij zijn vrouw nog verborgen houdt voor de buitenwereld. Daar blijkt ook dat hij goed nadenkt over de dingen. Zo ondergaat hij een streng trainingsregime, zodat als hij eenmaal echt aansprak op zijn troon kan maken, hij daar ook echt klaar voor is. Aangezien het huwelijk met zijn zus, dankzij zijn trouwe Koningsgarde, niet opgeheven kon worden, bedenkt men wat anders. Er zijn immers vele wegen die naar Rome leiden, zal heer Rogar wel gedacht hebben. Er volgen even wat zijwegen, maar dan horen we dan toch echt hoe het met zijn poging om de twee uit elkaar te drijven gegaan is.
Jaehaerys wordt 16 en de tijd van regentschap is voorbij. Rogar doet weliswaar nog een poging om te voorkomen dat hij de troon krijgt (geen echte verrassing, Rogar was duidelijk al iets te ambitieus), maar Jaehaerys wordt nu toch echt koning.

Demi: Dat heb je goed gezien, Merel: alledrie de huwelijken hebben een negatieve invloed gehad op de Targaryen familie. Het is nog maar de vraag of de breuken in de familie geheeld kunnen worden. Jaeherys komt een beetje over als een opstandige tiener die zich op zijn kamer schuilhoudt, maar aan de andere kant begrijp ik heel goed dat hij zijn eigen pad heeft gekozen. Ondanks zijn jonge leeftijd is hij nog steeds de koning, en hij komt na twee slechte koningen weer heel erg in de buurt van Aegon I de Veroveraar. Ik vind het heel goed dat hij zich los wilt maken van zijn zwakke vader en daarom zwaardtrainingen volgt. Er wordt al gezegd dat hij nooit zal uitblinken in de zwaardkunsten, maar hij kan zichzelf ten minste niet ten schande maken in een gevecht. Ook bezit hij een gezonde dosis wijsheid en goed verstand; ook heel wenselijk voor een goede koning. Toch voelt het weer een beetje als een stilte voor de storm. Hoe gaat het rijk reageren op een nieuw, incestueus koningspaar? En wat voor moeilijkheden zal Jaeherys in zijn 50+ regeerperiode moeten doorstaan?
Rogar is de typische rechterhand die te veel macht proeft en te veel van de rechtmatige koning wilt ontnemen. Misschien bedoelt hij het allemaal oprecht goed, maar toen hij de tweeling Aerea en Rhaella wilde ontvoeren ging hij echt te ver bij mij.

Een tijd van toetsing. Het rijk herschapen
Merel: Wat mij betreft doorstaat Jaehaerys de toetsing uitstekend. Hij laat meteen zien dat hij heel anders is dan zijn voorgangers en wel degelijk een geschikte koning is. Zijn reactie op het verraad van Rogar vond ik heel mooi en getuigt echt van wijsheid. In plaats van zijn gram te halen en Rogar te straffen, weet hij hem met zijn reactie echt aan hem te binden. Ook over andere zaken, zoals het tekort aan geld, neemt hij doordachte beslissingen. Ik denk dat de zeven koninkrijken eindelijk weer een goede koning hebben!

Demi: Hij is zeker een goede koning - waarschijnlijk ook beter dan Aegon I, aangezien hij veel oorlog moest voeren. Maar dat kon ook niet anders bij de verovering van een heel rijk. Ik was even bang dat Jaeherys een grote vergissing beging toen hij Rogar vergaf, maar uiteindelijk viel dit gelukkig mee. Helaas zorgde het wel voor een (waarschijnlijk) snellere dood voor zijn moeder. Wat ook interessant is hoe Jaeherys met het huwelijk met zijn zus omgaat - door het 'Exceptionalisme' heeft hij een manier gevonden om de incestueuze huwelijken van de Targaryens goed te praten, terwijl het voor andere mensen een zonde blijft. Dit is een vreedzame en effectievere manier om het volk voor je te winnen dan ze met geweld te begroeten.

Geboorte, dood en verraad onder koning Jaehaerys I
Merel: Na een korte beschrijving van de geboortes, wordt er eigenlijk weer een heel stuk gewijd aan het beleid van de koning. Dat vond ik dan niet zo bij dit hoofdstuk passen en had ik eerder bij het vorige hoofdstuk verwacht. Maar dan komen we weer terug bij het thema geboorte: Jaehaerys krijgt een dochter en daarmee is de eerste Daenaerys in de familie geboren! Hierdoor verschuift Aerea’s positie en ik ben heel benieuwd of en hoe dat nog invloed gaat hebben op de familiebanden. Het verraad betreft de draken, want er worden drie drakeneieren gestolen! Ik ben benieuwd of en wanneer die weer zullen opduiken. Misschien pas weer bij de Daenaerys die wij al zo goed kennen? Op Drakensteen vindt er vervolgens nog meer verraad plaats, waardoor het vrouwenaantal flink slinkt. Aerea tenslotte vertrekt en niet zomaar, maar op Balerion! Dat ze vertrekt kan ik wel begrijpen, de relatie met haar moeder is niet bepaald goed te noemen en ze wilde al veel eerder vertrekken van Drakensteen. Wel opvallend dat ze Balerion opeist als draak. Ik ben benieuwd waar ze heen is, want tot dusver is ze onvindbaar. Terwijl je Balerion toch niet zo gemakkelijk over het hoofd kan zien. Dit verhaal krijgt dus vast nog wel een staartje!

Demi: Er gebeurt veel in dit hoofdstuk en dat is heel gaaf - zo wordt er een aanslag gepleegd op Alysanne door niemand minder dan septa's, en ik vond het mooi maar ook heel tragisch dat haar begeleidsters voor haar sprongen met de dood als gevolg voor een van hen. Niet iedereen is al overtuigd door het Exceptionalisme, dat is duidelijk. En dan had Alysanne ook nog eens haar eerste kind verloren. Aerea zit nu vast op Drakensteen en mist de drukte en aandacht die ze kreeg in Koningslanding enorm. Ze is geen directe troonopvolgster meer en dat voelt ze. En ja, de eerste Daenerys! Ik ben heel benieuwd hoe zij zal zijn wanneer ze opgroeit. Oh, en ik vond Rhaena echt geweldig toen ze Rogar aanviel over wat hij haar moeder had aangedaan - op haar leeftijd haar nog zwanger gemaakt. Ik vond de droge humor geweldig van de verteller van dit boek toen hij de volgende zin onder het opscheppen van Rogar hierover zette: "(Rogar Baratheon trad booit meer in het huwelijk.)"

Wauw, toen opeens alle vrouwen stierven had ik nog niet door dat er vergif in het spel zou kunnen zijn, maar dan blijkt Rhaena's sullige man erachter te zitten. Rhaena had een gruwelijke straf voor hem in petto toen ze er eindelijk achter kwam, maar toen sprong hij uit het raam. Au, dat doet me aan een recente scène uit de tv-serie denken.

Door het einde van het hoofdstuk wilde ik eigenlijk alleen maar verder lezen. Aerea verdween spoorloos op niemand minder dan Balerion en Rhaena ging haar zoeken, maar van beiden is nooit meer iets vernomen... Ik ben zo benieuwd wat er met hen is gebeurd, maar daar komen we dus niet meer achter in dit geschiedenisboek. Maar hoogstwaarschijnlijk keren Elissa en de gestolen drakeneieren nog wel terug!

Vraag 1: Er zijn nu al een aantal Targaryen koningen (en koningin regentes) geweest. Wie van deze koningen spraken jou tot nu toe het meeste aan, of dit nu door zijn (goede) leiderschap kwam of iets anders? Bestaat dé perfecte koning wel? Wat voor koning heeft het volk nodig denken jullie? Zou Jaeherys die koning kunnen zijn?

Update 3: blz 288 t/m 420

Jaehaerys & Alysanne. Hun triomfen en tragedies

Merel: De jaren onder Jaehaerys en Alysanne zijn vooral goede jaren waarin het koninkrijk floreert. Koningin Alysanne is een goede luisteraar en weet zich erg geliefd te maken. Zij is ook degene die voor belangrijke veranderingen zorgt, zoals de afschaffing van het recht van de eerste nacht. Toch zijn het niet alleen maar triomfen, zoals de hoofdstuktitel al aankondigt. De zoektocht naar Aerea levert niets op, totdat Balerion zelf terugkeert. Niemand had er aan gedacht om zich af te vragen waar Balerion heen zou gaan. Ook ik had daar niet bij stilgestaan, maar achteraf gezien is het logisch dat zo’n jong meisje geen controle heeft over een draak als Balerion. Zo verrassend was het dus niet dat die teruggegaan is naar waar hij vandaan komt: Valyria. Vervelend genoeg voor Aerea is dat nou juist een plaats waar je niet wil zijn en ze komt vreselijk ziek terug. Ik vond het geen pretje om het verslag over haar verschrikkelijke ziekteperiode te lezen en had echt met het arme meisje te doen. Al het contact met Valyria wordt verboden, maar voor Aerea is het allemaal te laat: zij sterft al snel. Een minder verschrikkelijke tragedie is dat ze eindelijk de drakeneierendief op het spoor zijn, maar te laat zijn om achter haar aan te gaan. Uiteindelijk levert dit juist veel op. De drakeneieren krijgen ze niet terug, maar door onderhandelingen is de schuld van de kroon wel ineens gehalveerd! De hele onderneming lijkt dus meer een triomf dan een tragedie. Toch vraag ik me af of ze hier niet een te groot risico mee nemen. Jaehaerys lijkt echter vastbesloten dat er met alleen eieren niet zo veel aan de hand is, mocht hij echter iets vernemen van “kippen”, dan komt zijn draak de boel wel even platbranden. Ik ben vooral nieuwsgierig of we het nog gaan meemaken dat er ineens drie “kippen” gesignaleerd worden. Ik denk nog steeds dat dit Daenerys draken worden. Interessant om te lezen dat Alysanne de Muur bezoekt. Ook hier luistert ze en zorgt ze ervoor dat er verbeteringen optreden. Opvallend is dat haar draak, Zilvervleugel, maar niet voorbij de Muur wil vliegen. Zilvervleugel heeft nog nooit iets geweigerd, dus dat Alysanne angst voelt, is alleen maar verstandig. Ik vraag me af hoeveel er eigenlijk in deze tijd al bekend is van wat er zich achter de Muur speelt.

Demi: Jaeherys' bewind werd al omschreven als een grotendeels succesvolle en vreedzame tijd, maar wel met enige tragedies. Ik was heel benieuwd wat die zouden zijn en ook hoe het mogelijk is dat op een dag het huwelijk tussen Jaeherys en Alysanne zou verslechteren. Aerea's terugkeer was vooral heel interessant en gruwelijk. Waarschijnlijk heeft Balerion haar echt meegenomen naar Valyria en heeft ze daar iets opgelopen. En niet zomaar iets: net als Merel gruwelde ik echt toen haar kortstondige ziektebed werd beschreven. Die levende wezens, de rook... Hoe vervelend ze ook was als kind, dit verdiende ze absoluut niet.

Alysanne wordt in de schijnwerpers gezet in dit hoofdstuk en dat verdient ze ook absoluut. Ze heeft ontzettend veel gedaan voor Westeros en vooral de vrouwen. Het recht van de Eerste Nacht was echt te gek voor woorden en gelukkig werd het met haar wet eindelijk afgeschaft. Ze gaf vrouwen een stem en luisterde naar hen.

En ja, dat schoot ook meteen door mijn hoofd toen ik las over die drie eieren die aan de overkant van de Zee-engte terechtkwamen - dat zouden heel goed Danaerys' draken kunnen zijn. Drakeneieren kunnen immers heel lang bestaan in versteende vorm totdat een drakenheer (of vrouw!) ze doet ontwaken.

Zilvervleugel weigerde over de muur te gaan, wat ook maar beter is als we bedenken wat er in de tv-serie gebeurde...

Het lange bewind. Jaehaerys en Alysanne. Beleid, nageslacht en leed

Merel: Dit hoofdstuk is láng. Niet zo gek, want het gaat over nageslacht en Jaejaerys en Alysanne hebben nogal wat kinderen op de wereld gezet! Je verwacht dat al dit blijde nieuws voor een vrolijk hoofdstuk zorgt, maar helaas. Er is een strenge winter en daardoor een tekort aan eten. Ook de erge ziekte, de Rillingen genaamd, zorgt voor chaos. Vooral in Koningslanding, waar de stadswacht ziek op bed ligt. Ziekte en honger is geen goede combinatie en de arme muntmeester wordt bruut vermoord. De moordenaars worden gepakt en wachten een erger lot. Een van hen wil nog het zwart aannemen, maar de koning wijst dat af: het zwart aannemen is voor mannen van eer. Dit is een duidelijk verschil met de tijd van Het lied van ijs en vuur. Schijnbaar zijn er nu nog geen tekorten aan manschappen op de Muur! De Rillingen woeden nog steeds. Een grappig feitje: Katten stijgen enorm in waarde! Die zouden namelijk het ongedierte dat de ziekte verspreid verjagen. Het mag echter niet baten, ook prinses Daenerys krijgt de Rillingen en sterft. Bitter, want Targaryens werden niet beschouwd als gewone mensen, zij hebben immers het vuur van de draak door hun aderen stromen. Nu blijken het toch maar gewoon mensen te zijn. Na deze donkere periode is het tijd voor wederopbouw. Dode wachters worden vervangen en Jaehaerys start met de aanleg van wegen. Daarnaast trouwen Aemon en Jocelyn. Huwelijken arrangeren voor de jongere kinderen blijkt lastiger. Vooral voor Daella blijkt het een hele onderneming te zijn. Tot ze uit drie mannen mag kiezen en een verrassende, maar wellicht wel goed bij haar passende, keuze maakt. Het geluk duurt echter maar kort. Er mag dan wat over Daella gezegd worden, maar ze hebben hun handen pas echt vol aan dochter Saera. Wat een portretje is dat! Uiteindelijk wordt ze naar de zwijgende zusters gestuurd. Waar ze een tijd blijft, maar dan ontsnapt. Voor Jaehaerys is de maat vol en hij beschouwd haar niet langer als een dochter. Aan het einde van het hoofdstuk nemen we afscheid van koningin Alysanne. Ze mag dan vele kinderen gebaard hebben, er zijn er slechts drie die haar overleven.

Demi: Tjonge, op een gegeven moment kon ik echt niet meer bijhouden hoeveel kinderen die twee kregen en welke karaktereigenschappen ze hadden! Toch vond ik het een heel leuk hoofdstuk om te lezen. Ik was heel benieuwd hoe ze zouden opgroeien en met wie ze zouden trouwen. Het leek bijna een soap, met Saera die de zee oversteekt om in een bordeel te werken gekleed als septa novice. De absolute nachtmerrie voor elke ouder kan ik me voorstellen! Toch was het haar eigen keuze en weten we dat ze er uiteindelijk rijk van werd. Ik vind het jammer dat Daella geen gelukkiger einde had, al vond ik het zowel heel grappig als irritant dat ze letterlijk overal bang voor was. Wonder boven wonder heeft ze toch een man uit kunnen kiezen en zelfs een kind kunnen krijgen, maar dat betekende helaas haar dood.

Arme Daenerys stierf aan de Rillingen en dat vond ik heel bedroevend, want ze was altijd vrolijk, maar ook op een bepaalde manier interessant. Ik geloofde net als iedereen in het boek dat de Targaryens geen ziektes konden krijgen, maar nu blijken ze daar dus wel vattelijk voor te zijn. Of tenminste, voor sommige ziektes.

Nu werd het met al die namen wel lastiger om iedereen uit elkaar te houden. Ik ben benieuwd wie Jaeherys gaat opvolgen - waarschijnlijk wordt dat Baelon als er niks geks meer gebeurt. Maar met Martin weer je dat nooit.

Het was een lang hoofdstuk, maar ik vloog erdoorheen. Martin weet precies de juiste dingen uit te lichten zodat deze familiekronieken nooit te langdradig of saai wordt. Oké, toen een paar hoofdstukken terug de verschillende grootmaesters werden opgenoemd en hoe ze aan hun einde kwamen had ik dat net zo goed kunnen skippen, maar goed.

Vraag 1: Jaehaerys en Alysanne veranderen een aantal dingen in het koninkrijk. Wat is volgens jou de belangrijkste verandering die zij doorvoeren?

Reacties op: (Update 3) Lees mee: Vuur & Bloed deel 1