Tijdens de Lees-eens-wat-anders-maand lezen we een boek dat op de rand van het genre ligt en aangrenst bij een ander genre. Dit keer lezen we Thee voor de geesten van Chris Vuklisevic, een boek dat valt onder literatuur meets magisch realisme.

Veel plezier!

Wat zijn de voorwaarden?

We lezen allemaal binnen een maand het boek en bespreken onze ervaringen onder dit artikel. Gezelligheid staat voorop, dus een beetje respect voor elkaars meningen is belangrijk. Haak je af omdat je het boek echt niet leuk vindt, geen probleem, maar laat het wel even weten waarom je het niks vindt. Vind je dit juist het boek van de eeuw, ook dat willen we weten! Let wel op met spoilers als niet iedereen al zover is.

In het kort

In de magische roman Thee voor de geesten van Chris Vuklisevic wordt een archivaris uit Nice - en de verteller van dit boek - naar het kleine bergdorp Bégoumas gestuurd om een verslag te schrijven van een raadselachtige gebeurtenis: meer dan dertig jaar geleden verdwenen plotseling alle inwoners. Op één na... In het spookdorp ontmoet hij een intrigerende tweeling. Félicité heeft een bijzonder theehuis, en een detectivebureau waarmee ze geesten van overleden geliefden opspoort. Egonia leeft als heks diep in de bergen.

De twee zussen hebben elkaar al jaren niet gesproken, maar de brute moord op hun moeder heeft hen weer samengebracht. Ze besluiten op zoek te gaan naar de geest van hun moeder in de hoop op antwoorden. Hun zoektocht leidt hen door de straten van Nice, naar de woestijn van Andalusië, van de Vallei der Wonderen naar de verlaten dorpen van de Provence, en diep hun familiegeschiedenis in. En het brengt de archivaris naar de sleutel van het mysterie van het dorp...

Lezen jullie mee?