Als Club van Scifi/Fantasy zijn wij altijd blij verrast als er een nieuw boek uitkomt en we deze ook nog mogen recenseren. En dan tevens een waar onze eigen Debbie (MET achternaam) pronkt met een quote op de achterkant. Toon, Cindy, Yvette, Marjolein en Vanessa namen de klus aan en velden Het Oordeel over: Nimmernacht van Jay Kristoff. Met dank aan Luitingh Sijthoff voor het ter beschikking stellen van de exemplaren.

Samenvatting

Nimmernacht is het eerste deel van Jay Kristoffs trilogie over Mia Corvere, een van de dodelijkste leerlingen op een school voor huurmoordenaars. Ze is voorbestemd om koninkrijken te vernietigen, en toch is Mia Corvere nog maar tien jaar oud als ze noodgedwongen, na het verlies van haar familie, haar eerste les in de dood krijgt. Zes jaar later zet het kind dat is opgegroeid in de schaduwen haar eerste stappen in de buitenwereld om een belofte waar te maken – de belofte die ze zichzelf deed op de dag dat ze alles verloor. Maar Mia’s vijanden zijn machtige figuren, en de kans dat ze bij hen in de buurt kan komen is erg klein. Dus als ze wraak wil nemen, moet Mia zelf een wapen worden dat haar gelijke niet kent. Ze moet zichzelf bewijzen tussen de dodelijkste jongens en meisjes van haar opleiding aan de Rode Kerk. Een school waar moordenaars, leugenaars en demonen de dienst uitmaken, en zelfs de leraren het op je voorzien hebben. Gelukkig is Mia niet zomaar een student. De schaduwen houden van haar... en ze nemen al haar angsten weg.

De buitenkant

"Dont judge a book by its cover", maar dat doen we allemaal natuurlijk stiekem wel. Wat vonden wij van de vormgeving?

Toon: De vormgeving is mooi, ook al doet het me van een afstandje denken aan een dik pak pure hagelslag.
Cindy: Een dik pak pure hagelslag.... whahaha..... De dikte is iets wat ik heerlijk vind, ik ben gek op dikke boeken. De kaft lijkt op het eerste gezicht wat sober, maar al snel zie je in de kraai allerlei afbeeldingen en dan blijf je er naar kijken. In de winkel zou ik het boek zeker hebben opgepakt. De cover intrigeert.
Yvette: De kaft heeft voor mij een hoog aaibaarheidsgehalte, op sommige plaatsen voelt het glad en op andere stug. Zodra je het boek opent, zie je meteen de mooie sterrennacht aan de binnenkant. Mooi begin! En nu je het zegt Toon, ik kan me dat pak hagelslag wel voorstellen, maar dan wel een XXL verpakking van de 100% cacao soort.
Marjolein: Ik vind de cover supergaaf. Die mooie vogel waarin je elke keer wat nieuws ontdekt en wat er in getekend staat komt ook terug in het boek. Hij is ook niet te druk, maar spreekt genoeg tot de fantasie. En dan die mooie sterrenhemel als je hem openslaat. Echt geweldig!
Vanessa: Ik vind het boek een prachtige kaft hebben, een beetje duister. Het is intrigerend genoeg om het op te pakken.

Nooit wegkijken

 Nooit bang zijn

  Nooit vergeten

Nimmernacht; setting en stijl van het verhaal

De verpakking is goedgekeurd, maar het gaat natuurlijk om de inhoud. Hoe heeft Kristoff zijn verhaal neergezet? Wat vinden wij van zijn stijl?

Yvette: "De setting doet zich Romeins aan: de namen van de personages, opbouw van de stad, indelingen in klassen en functies. Echter de manier van communiceren, de humor en de scheldwoorden is zeer modern en het lijkt alsof je zo over straat loopt. Kristoff schuwt ook niet de expliciete scènes. Er zat een moment in het boek dat ik hardop riep: hoo, wat is dit? Gebeurt dit nu echt? En dat gebeurt niet vaak dat ik verrast wordt en iets niet zie aankomen in een boek. Zulke boeken blijven daarom extra hangen in mijn geheugen, op dat moment werd ik namelijk weggeblazen."
Vanessa: "De wereld van het verhaal vind ik origineel. In eerste instantie moest ik even wennen aan de drie zonnen en de vreemde wereld, maar de woestijn en de enorme botten maken het verhaal juist weer extra interessant."
Cindy: "Ik vind de setting van de stad echt super gevonden, heel beeldend. Ik had in de berg soms wat moeite om de gangen en dergelijke te visualiseren, maar ja, is ook logisch als gangen veranderen. De voetnoten waren voor mij soms wat storend omdat ze mij uit het verhaal haalden. Het is informatie die niet echt noodzakelijk is, maar toch wil je weten wat er staat. De kaarten vind ik altijd een geweldige toevoeging."
Marjolein: "Ik sluit mij grotendeels aan bij Cindy. De setting/wereld vind ik geweldig! We hadden laatst een artikel over magische bibliotheken. Daar past de bibliotheek uit Nimmernacht ook heel goed in. Magisch en niet een klein beetje gevaarlijk. Hoewel de voetnoten soms erg grappig zijn en zeker wel eens nuttige informatie bevatten vond ik ze te veel en trokken ze mij een beetje uit het verhaal. Ik zou er een apart boek van maken of helemaal achterin doen als achtergrond informatie over de wereld."
Toon: "Ook al zouden de voetnoten moeten bijdragen aan de worldbuilding, vind ik ze te los staan van het verhaal. Toch zijn alle kleine vondsten voldoende om een matig originele wereld weg te zetten."

Mia Corvere; vrouw met ballen

Niet iedereen is dus volledig ingepakt door de wereld. Hoe zit het dan met een van de allerbelangrijkste elementen van een verhaal; het hoofdpersonage?

Marjolein: "Doordat het verhaal begint bij een ingrijpende gebeurtenis in Mia's vroege jaren leer je haar goed kennen en begrijp je haar dus echt goed. Ze is een echte overlever en ik heb respect voor haar. Ook de andere personages laat Kristoff tot leven komen. Ondanks dat ze allemaal in de opleiding zitten tot huurmoordenaar zijn de medeleerlingen heel verschillend en dit weet hij goed te omschrijven. Je begrijpt wel dat het geen lieverdjes zijn en je moet wel van dood en verderf houden om dit boek te kunnen lezen."
Cindy: "Wat een stoere, dappere meid. Ze heeft me soms echt op het verkeerde been gezet. En dan haar schaduw! Wauw, die vind ik echt meer dan geweldig. Die had van mij nog wel wat meer op de voorgrond mogen treden"
Toon: "Mia is stoer, haar schaduw geweldig. Ik vind het een genot om in boeken, games en films steeds vaker hoofdrollen te zien voor sterke vrouwen."
Yvette: "Ik hoop dat Mia ook in deel 2 zich ontpopt als gevaarlijk wezen. Het is namelijk heerlijk om een boek te lezen waarin de vrouwen de koelbloedige en onderschatte bad-ass types zijn"

Het Oordeel is geveld

De cover is goedgekeurd, over de wereld zijn de meningen verdeeld en de hoofdpersoon is een kick-ass heldin. Wat is nu het eindoordeel over Nimmernacht?

Vanessa: "Dit verhaal moet voor mij even op gang komen. In het begin komt het warrig over en is het niet helemaal te plaatsen, de wereld en gebruiken zijn anders en dat moet wennen. Ik moet ook wennen aan de schrijfstijl, sommige zinnen zijn prachtig, anderen haperen. Tevens wordt er gebruik gemaakt van flashbacks en uitgebreide voetnoten. De voetnoten worden gebruikt om gebruiken en gebeurtenissen uit te leggen, maar halen mij regelmatig uit het verhaal. Gelukkig wordt dit in het tweede deel van het verhaal minder. Langzamerhand grijpt het verhaal mij en gaat het lezen soepeler. Ik kan me steeds meer inleven in Mia en hierdoor is het boek steeds minder goed weg leggen. Ik raak gewend aan de rare wereld met zijn drie zonnen. Ik vind de enorme botten die als woontorens worden gebruikt origineel en ik ben heel erg benieuwd welk verhaal daar achter zit.
Het derde deel is echt verrassend. Een aantal wendingen zie ik dan ook niet aankomen en ik kan het boek niet meer wegleggen.
Uiteindelijk blijkt dit dikke boek een opmaat te zijn naar verdere avonturen en wacht ik nu in spanning af op deel twee om te zien hoe het met Mia verder afloopt." 4 Sterren

Toon: "Nimmernacht is een dikke pil in een aantrekkelijk jasje. Op de eerste bladzijdes kom je een wereldkaart tegen en een stadsplattegrond die, hoe kan het ook anders, deels wegvallen tussen de pagina’s. Uitgeverijen, ik blijf gewoon zeuren om een losse kaart bij boeken. Niet dat je de kaart echt nodig hebt, daarvoor komen te weinig locaties aan bod en mist er teveel informatie op de plattegronden.
Eergevoel, vriendschap en humor zijn belangrijke elementen van dit boek. Nimmernacht heeft een duidelijk aanwezige verteller, en dat vond ik erg gezellig. De voetnoten voegen niks toe aan het verhaal, maar de schrijver weet dat en speelt daarmee. De verteller en de hoofdpersoon geven het verhaal een hart.
De macht van religieuze en politieke leiders fungeert als flinterdunne achtergrond en is weinig origineel. Dat mag zeker uitgediept worden in de volgende delen. Al met al zijn de overige toevoegingen genoeg om de wereld fris en nieuw te laten voelen. Het gebruik van schaduwen is telkens weer genieten en Mia met haar kat zijn leuke hoofdpersonen waar ik nog een paar delen over wil lezen." 4 sterren

Het is niet niets om te zien hoe iemand van de eindigheid van het leven de oneindigheid van de dood in glijdt. Maar het is een nog veel groter iets als je hem zelf dat zetje hebt gegeven.

Yvette: "Toen ik de voetnoten zag in de tekst, dacht ik eerst, jeetje de helft van dit boek bestaat uit voetnoten. Is dat nu echt nodig? Moet ik die allemaal gaan lezen? Maar toen las ik ze ook daadwerkelijk en ze zijn echt van toegevoegde waarde. Het zijn geen echte voetnoten, maar meer een soort dagboeknotities of uitleggende gedachten en ze zitten vol met cynische humor. Bijv: “….betraden Mia en haar lotgenoten de Zaal van Gezangen. Ze had geen idee waarom de zaal zo genoemd werd, maar ze vermoedde dat het niets met de akoestiek te maken had”. Voetnoot: Hoewel die, toevallig, uitzonderlijk goed was. Echooooo.
Nimmernacht is een goed uitgewerkt verhaal met oog voor details en hier en daar bizarre gebeurtenissen. Het is origineel en het brengt een ode aan de schaduw en aan alles wat zich daar beweegt." 5 sterren

Een meisje dat zich verhoudt tot moord als een maestro tot muziek. Die met ze leefde nog lang en gelukkig deed wat een zaagblad doet met de huid.

Cindy: "In het begin is Nimmernacht een boek dat vraagtekens oproept. Beetje bij beetje wordt het verhaal duidelijker en sterker neergezet.
Kristoff heeft een fantastische setting neergezet die tot de verbeelding spreekt.
Het verhaal wordt letterlijk verteld. Het voelt alsof je luistert in plaats van leest, wat zeer prettig is. De personages zijn voldoende uitgediept. Ze zijn niet perfect. Ieder heeft zo zijn geheimen. Het duister, de schaduwen zijn origineel gevonden en ik had daar persoonlijk nog wel meer over willen lezen. Alhoewel, wellicht had het dan iets van het mysterie weg genomen.
Kristoff weet de lezer geboeid te houden en hier en daar op het verkeerde been te zetten.
Het is geen boek voor lezers die bang zijn voor bloed want dat vloeit rijkelijk. Scènes zijn vaak tot in detail beschreven en dat geldt ook voor de erotische escapades. Door gebruik te maken van flashbacks leeft het en begrijpen we meer over Mia en haar acties. Het was een boek dat ik niet kon en niet wilde neerleggen en ik kan niet wachten tot het volgende deel zal verschijnen." 5 sterren

Marjolein: "Ik had hele hoge verwachtingen aangezien ik voor ik begon al vele enthousiaste verhalen had gehoord over Nimmernacht. Voor mij waren de voetnoten een beetje een dooddoener. Die haalden mij uit het verhaal en zorgden dat ik in het begin een beetje teleurgesteld was, maar het verhaal zelf: Wow! Goed uitgewerkte boeiende personages, een mooie en interessante wereld vol magie en ook een tikkeltje romantiek. Het bevat voor mij alles wat een boek nodig heeft. Als ze de voetnoten bij een volgende druk weghalen dan ben ik helemaal tevreden." 4 sterren

Zijn jullie enthousiast genoeg geworden om zelf jullie oordeel te gaan vellen?