Bouquet reeks, doet die naam een belletje rinkelen? Vast wel. Dunne boekjes met een liefdesverhaal van een knappe man en een prachtige vrouw, die na een ontmoeting als een blok voor elkaar vallen, daarna de nodige problemen krijgen, om tenslotte af te sluiten met een happy end. Mooie, bijzondere, vaak luxe locaties en een cover met een zwijmelend plaatje van een gelukkig stel.

- door Marieke -

Heb ik in de intro zo'n beetje alles genoemd? Waarschijnlijk wel. 

Er wordt vaak wat misprijzend en minachtend gedaan over deze lectuur, maar het is een beproefd concept en het heeft vele lezers die bijna verslavend de verhalen lezen en daarmee even een escape hebben naar een andere wereld en genieten van een jaloersmakend liefdesverhaal.

Een zoektochtje op Google laat me weten dat er vaker wordt gezocht op 'Bouquet reeks'. Vragen als "Wat is een Bouquet reeks?" en "Hoeveel Bouquet boeken zijn er?" poppen al snel op.
Google verwijst me naar de Wikipedia pagina van Harlequin Enterprises, de uitgever van Bouquet. Harlequin Holland is in 1975 gestart en geeft maandelijks verschillende pockets uit.

De omschrijving die er is te lezen over de Bouquet boeken laat weinig te raden over:

In de Bouquetreeks worden klassieke liefdesverhalen uitgebracht waarin een man en een vrouw verliefd op elkaar worden, maar eerst enkele hindernissen moeten overwinnen voordat ze voor altijd samen kunnen zijn.

Het antwoord op de tweede vraag "Hoeveel boeken zijn er?", kreeg ik op een World of Romance-middag in Amsterdam bij Harper Collins, waar Harlequin onderdeel van is. Afgelopen maand rolde de 4.500ste Bouquet over de band van de drukker. 4500... stel je die stapel eens voor....

Aan auteurs geen gebrek. Wikipedia weet te vertellen dat de pocketboeken in 34 talen worden uitgegeven en in 110 landen worden verspreid en dat ze door meer dan 1.300 auteurs wereldwijd worden geschreven. Naast dat er veel verhalen vertaald worden uitgegeven, zijn er ook Nederlandse auteurs die schrijven voor Bouquet.

Maar zoals gezegd, ik was op de World of Romance middag voor een middagje feelgood. Gelijk bij binnenkomst ontvingen we een goodie-bag. Altijd leuk en zeker elke keer een verrassing om te ontdekken wat er in de tas zit. Deze keer werden we verblijd met een (ja, je raadt het al) Bouquetreeks pocket van de Nederlandse auteur Fleur van Ingen. We deden er eerst wat lacherig over, want het is toch een guilty pleasure wat je niet 'hoort' te lezen.

Oeh, slechte gedachte, iedereen moet lezen wat hij of zij  wil en dus zetten wij die slechte gedachte om in een goede gedachte: "Laten we het boekje gewoon gaan lezen". Bijval alom. "Ja, gaan we doen en dan maken we er een groepsread van!". 
Geweldig idee! Datum geprikt (ergens rond 11 maart?) en "Marieke, jij maakt de blog wel hè?"... "Tuurlijk!"

En daarmee was deze nieuwe blog geboren. Hoewel we even dachten dat het nr. 4.500 was die in de tas zat, bleek dat toch een ander nummer te zijn. Wij lazan:

Bouquet reeks nr. 4.397: Liefde in de outback - Fleur van Ingen

Hij is heel arrogant en veel te knap…
 
Verbijsterd kijkt Jess de man aan die haar net heeft uitgefoeterd omdat ze hem per ongeluk tegen een fonteintje heeft geduwd, waardoor zijn broek doorweekt raakte. Afgemeten vertelt ze hem dat ze zo niet wenst te worden toegesproken. Als arts bij de Royal Flying Doctors in de outback van Australië is ze wel wat gewend, maar dit hoeft ze niet te pikken! Pas als de man woedend wegbeent in de richting van zijn privéjet, ziet ze dat hij uitzonderlijk knap is. Toch hoopt ze dat die arrogante kwast hier héél ver vandaan vliegt…
 
De volgende dag wordt Jess voorgesteld aan de miljardair die onder bepaalde voorwaarden bereid is miljoenen te steken in hun noodlijdende dokterspost: Prins Amir El Kaddouri. Zijn broek is inmiddels droog, maar de woede flitst nog steeds door zijn donkere ogen…

Wat wij ervan vonden

Marieke:
Een Bouquetje, dat was even geleden dat ik die las. Maar ik begon en dacht: Goh, dat is niet eens zo slecht. Haha. En het was ook niet slecht. Leuk dat het speelt in Australië bij de Flying Doctors. Daardoor wordt het zelfs nog een beetje spannend ook, maar het gaat wel snel allemaal. Daarnaast speelt er nog iets met een opaalmijn en een boerderij in financiële nood, wat voor een tweede verhaallijn zorgt. Maar natuurlijk gaat het om de prachtige Jess die kennismaakt met de geweldige en mooie man Prins Amir El Kaddouri. De eerste ontmoeting is gelijk pittig en daar volgt nog genoeg op. Het speelt in een korte periode van een paar dagen, maar de lust en de liefde is er wel direct. Natuurlijk loopt het allemaal goed af.
Fleur van Ingen weet alles goed te combineren en beschrijft de omgeving heel goed. Ze kan helemaal los gaan zowel met de outback als met het luxueuze huis waar Amir tijdelijk woont. 
Een verhaal om even bij weg te dromen, ik heb me er prima mee vermaakt. Drie sterren voor deze roman.

Chantal:
Dit is de allereerste Bouquet die ik gelezen heb. En het viel me reuze mee. Het deed me meteen denken aan die Australische serie van vroeger: The Flying doctors. Die keek ik altijd en vond ik leuk. Dit was ook een leuke setting voor dit verhaal. Hierdoor las het verhaal ook wel lekker vlot. De hoofdpersonen waren tot elkaar aangetrokken en werden verliefd, maar net zo vaak zagen ze elkaar niet meer zitten. Dit zal wel typisch iets van Bouquet zijn, maar dat vond ik te vaak voorkomen. De andere gebeurtenissen vond ik leuk om te lezen. Bijvoorbeeld over Elsie en haar overleden man. Het was best wel een aardig boekje om te lezen. Ik gaf het drie sterren.

Ellen:
Als puber verslond ik de boekjes van de Bouquet-reeks: ik heb er wat gelezen! Na de pubertijd was ik er klaar mee. En nu dan toch weer eentje opgepakt voor ons uit meligheid ontstane samenlees-project. 

De opbouw is niet veranderd in al die jaren, maar de vrouwen zijn, godzijdank, een stuk geëmancipeerder geworden dan destijds; ze laten zich niet meer alles welgevallen met enkel een pruillipje als gevolg.  Jess kwam voor zichzelf op. Maar verder, het in katzwijm vallen,  de personages die beeldschoon zijn, dat de man rijk is....dat is niet veranderd.

Ik moest lachen dat de "slechterik" George Baker heette: telkens hoorde ik Una Paloma Blanca als ik zijn naam las.

Op zich een leuk verhaal; ik heb het zeker niet met tegenzin gelezen. Vanzelfsprekend voorspelbaar, maar er zat wat humor in. Ik vond het echt een pluspunt dat Jess een zelfstandige vrouw was met een eigen mening en een eigen verantwoordelijke baan. Ook Bouquet is meegegroeid in de tijd, is moderner geworden.

Ik heb Liefde in de outback drie sterren gegeven (en eerlijk is eerlijk, dat had ik niet verwacht voordat ik met lezen begon).

Renate:
Net als Chantal is het voor mij het eerste boek van een Bouquetreeks dat ik lees, of waarvan ik weet dat ik het gelezen hebt. De boeken leken me niks voor mij. Dus het is dat een van bovenstaande dames op het briljante idee kwam om dit boek samen te gaan lezen, anders had ik waarschijnlijk nog steeds geen Bouquet boekje gelezen.

Dit verhaal heb ik met plezier gelezen. Ik had lichte tegenzin om dit boek op te pakken, maar dat was echt helemaal nergens voor nodig. Het was een leuk verhaal, vol met humor en Jess was ook een vrouw die wist wat ze wilde dus dat maakt het dan ook een stuk leuker eigenlijk. Het aantrekken en afstoten tussen Jess en de rijke prins Amir duurde ook veel langer dan ik op voorhand had verwacht, wat ik eigenlijk best fijn vond.
De outback van Australie klonk in dit verhaal ook leuk, om over te lezen dan, want ik zou er zelf niet heen willen.

Net als Ellen had ik ook de hele tijd aan George Baker de zanger gedacht alleen had ik dan Little green bag in mijn hoofd. 
Het verhaal had veel meer dan ik op voorhand had verwacht, dus ik ben aangenaam verrast. Ook ik geef het boekje drie sterren.

Helma:
Een Bouqet boekje is toch echt wel jeugdsentiment. Samen met mijn beste vriendin kocht ik de boekjes (dan deelden we de kosten) en wat  hebben we ervan gesmuld. Heerlijk om weg te zwijmelen op het strand of gewoon languit op de bank. Mijn vriendin was mee naar het event en toen we het boekje zagen moesten we daar meteen weer aan terugdenken. Dat het zich afspeelt bij de Flying Doctors zorgde voor nog meer jeugdsentiment. Ik heb geloof ik geen aflevering van die televisieserie gemist.

Dit boekje heb ik languit op de bank bij een knapperend haardvuur gelezen, terwijl in het verhaal in de Australische outback de mussen van het dak vielen van de hitte. Die hitte, het landschap en het leven in de outback waar je voor medische behandeling afhankelijk bent van de Flying Doctors heeft Van Ingen beeldend beschreven. Het werk van De Flying Doctors, een slechterik die voor onrust zorgt, een gevaarlijke situatie met een mijn en natuurlijk de haat-liefde verhouding tussen Jess en Amir: het zit er allemaal in en zorgt voor een paar leuke en zelfs een beetje spannende verhaallijnen. En het heeft humor. Vooral die eerste en tweede ontmoeting van Jess en Amir! Zo grappig hoe Jess hem van repliek dient en het kaas niet van haar brood laat eten! Ik heb me er prima mee vermaakt. Van mij ook drie sterren.

Francisca:
Tussen mijn 15e en 17e heb ik veel van deze bouquet reeks gelezen, ik kreeg ze van mijn nichtje die ze weer van haar moeder kreeg. Om af en toe iets terug te geven kocht ik ze ook weleens, en ik herinner me ook dat ze broederlijk naast mijn De Vijf en Bob Evers op mijn boekenplank stonden totdat ik de boeken van Sanne van Havelte van mijn buurman kreeg. Maar genoeg gemijmerd.

Dokter Jess van de Royal Flying Doctors in Australië speelt de hoofdrol in dit boekje. In mijn herinnering waren het altijd eerder zusters die een hoofdrol hadden en nooit dokters, daarin zijn de boekjes dus zeker geëvolueerd. In elk geval heel veel weten we niet van haar zielenroerselen, wel hoe ze eruit ziet want dat is nog steeds in deze boekjes een belangrijk gegeven. Het uiterlijk van zowel de vrouw als de man wordt uitvoerig beschreven.

Qua inhoud viel het verhaal me niet eens zo heel erg tegen, enkel dat ze na een eerste bijna kus al meteen wisten dat ze met elkaar naar bed wilden is niet veranderd in al die jaren.
Jess is in elk geval een dame die niet op haar mondje gevallen is en daar moet Amir El Kaddouri eerst wel even aan wennen maar al snel ziet hij in dat dit verfrissend is en dat ze daardoor aan hem gewaagd is.

Natuurlijk komt er een romantische nacht en een miscommunicatie in voor, want zo gaat dat toch wel meestal in deze boekjes. Maar wat er, om het verhaal wat body te geven, ook nog gaande is vond ik toch wel leuk gevonden.

Eigenlijk viel het boekje me alleszins mee en kan ik me wel voorstellen dat ze nog steeds zo graag gelezen worden, ik lees zelf liever iets met meer body maar als ik weer zin heb in wat glamour, hartstocht en verleiding weet ik waar ik moet zijn. Ik geef 3***.

Conclusie

We zijn aangenaam verrast door deze Bouquet nr 4397 van Fleur van Ingen. Allemaal gaven we drie sterren en we hebben ons uitstekend vermaakt met dit verhaal.

Heb jij weleens een Bouquetje gelezen?