Nieuwe boeken, we kunnen er niet genoeg van krijgen. En als er dan een nieuw boek is van een van onze favoriete feelgoodschrijfsters, zijn we er als de kippen bij om het te lezen en te bespreken. Deze keer mocht Marieke de nieuwste roman van Sarah Jio lezen: Om nooit te vergeten. 

- door Marieke -

Sinds ik ooit Bloesem in de sneeuw (ook uitgegeven als Bloesem in de nacht) las, ben ik fan van de schrijfster Sarah Jio. Ik heb haar zelfs een keer mogen ontmoeten toen ze voor promotie van de roman De geheimzinnige tuin naar de uitgeverij in Amsterdam kwam. Haar boeken hebben meestal twee tijdlijnen, een in het heden en een in het verleden, die afwisselen en op het einde samenkomen. Vaak zit er ook een oud geheim of een mysterie in. Op Eiland in bloei na heb ik al haar romans gelezen en keek erg uit naar deze nieuwste.

Korte samenvatting Om nooit te vergeten 

Kailey Crane zit tegenover haar kersverse verloofde, Ryan, in een van de chicste restaurants van Seattle, en realiseert zich hoe gelukkig ze zichzelf mag prijzen. Ze heeft een geweldige baan en tegenover haar zit de nog geweldiger man met wie ze haar toekomst wil delen. Als ze het restaurant verlaten, wordt Kaileys aandacht getrokken door een magere zwerver. Alsof hij haar blik voelt kijkt de dakloze op en met een schok herkent ze Cade McAllister, ooit de liefde van haar leven.

Toen Kailey en Cade elkaar tien jaar eerder ontmoetten, voelden ze zich vanaf de eerste seconde sterk tot elkaar aangetrokken, alsof de een de aanvulling was van de ander. Toen de relatie toch stukliep, was Kailey er kapot van, maar ze pakte de brokstukken op en ging verder. Nu besluit ze deze schim van haar vroegere geliefde te helpen zíjn leven weer op te pakken, in eerste instantie in het geheim. Al snel beseft ze dat ze voor een onmogelijke keuze staat: hoe ver is ze bereid te gaan voor ware liefde?

Een aangrijpend verhaal over het verlies van een grote liefde, en de kracht om een nieuw leven op te bouwen.

Mijn recensie

Sarah Jio is een internationale bestsellerauteur van romantische en historische romans. Vaak maakt ze gebruik van meerdere tijdlijnen in haar boeken. 

In haar nieuwste roman Om nooit te vergeten, maken we kennis met Kailey. Ze is verloofd met de rijke en charmante Ryan en ze is bezig met de voorbereidingen van hun huwelijk. Ze werkt als journaliste en is bezig met een serie artikelen over een wat afgetakelde buurt in Seattle, waar projectontwikkelaars grote plannen voor hebben, maar wat grote consequenties zal hebben voor de bewoners van de panden. Vooral de daklozenopvang, die zal moeten sluiten. 

Op een dag staat Kailey oog in oog met een dakloze zwerver. Hij is vies en heeft een baard, maar in zijn ogen ziet ze wat bekends. Volgens Kailey is het Cade. Tien jaar geleden was hij de liefde van haar leven, tot hij op een dag verdween. Ze besluit hem te gaan zoeken.

Deze roman heeft twee tijdlijnen. De verhaallijn in het heden vertelt het verhaal van Kailey en Ryan. Ook de zoektocht naar de zwerver Cade en het uitzoeken wat er met hem is gebeurd de afgelopen tien haar wordt hierin beschreven. De tweede tijdlijn speelt tien jaar eerder als Kailey in Seattle komt wonen en Cade leert kennen tot het moment dat hij verdwijnt.

Deze afwisseling werkt goed, het houdt een constante spanning in het verhaal. Wat is er gebeurd met Cade en lukt het Kailey om hem te helpen. Daarbij speelt het feit dat hij haar oude liefde is, en dat botst met haar huidige relatie. Helaas gaat de opgebouwde spanning rondom Cade's verleden als een nachtkaars uit als duidelijk wordt wat er is gebeurd en dat is jammer, daar had meer ingezeten.

Het grote thema in dit boek is wel het daklozenprobleem en hoe mensen tegen hen aankijken. Daklozen worden geassocieerd met drugs en alcohol en dat is inderdaad een van de problemen die ze kunnen hebben, maar het onderliggende probleem waarom iemand een zwever wordt is niet zichtbaar. Jio heeft zich verdiept in het traumatisch hersenletsel, waarbij een ongeluk of een klap grote problemen kan opleveren en mensen niet meer weten zie ze zijn. Een interessante en leerzame toevoeging aan deze roman die veel informatie geeft over een aandoening die niet algemeen bekend is.

De personages zijn goed neergezet en over het algemeen leer je ze als lezer goed kennen. Toch hadden ze nog dieper uitgewerkt kunnen worden. Het hele verhaal gaat vrij snel en het boek is dan ook uit voor je het weet.

Om nooit te vergeten is een fijne roman om te lezen met thema's als vergeving en echte liefde.

Conclusie

Het is een zeer meeslepend verhaal en het leest makkelijk en vlot. Het is niet haar beste roman als ik het vergelijk met de voorgaande boeken die ik van haar heb gelezen. Maar het is wel een origineel verhaal door het daklozenprobleem te gebruiken en traumatische hersenschade als thema te verwerken. Geen standaard onderwerpen in een feelgoodroman, maar het past. Het geeft inzicht in de problematiek die speelt en laat zien dat niet elke dakloze "toch maar een drugsgebruiker of alcoholist" is.

Ik heb het boek met plezier gelezen en voor mij was het eigenlijk te snel uitgelezen. Het had nog een stuk dikker mogen zijn, waarbij bepaalde onderwerpen nog meer werden uitgewerkt.

Kennen jullie de boeken van Sarah Jio? Wat is jullie favoriete titel van haar hand?