Boekentip-estafette #3: Marieke tipt Janneke
In onze nieuwe rubriek: We Love Feelgood, de boekentip-estafette is het tijd voor de derde boekentip.
Elke maand tipt een van onze We Love Feelgood-meiden een boek aan een ander. Dit mag een boek zijn in 'ons' eigen feelgoodgenre, die de ander misschien niet zo snel zou oppakken, of een boek uit een heel ander genre! Zolang het maar wel een feelgoodtintje heeft. In april tipte Sanne Marieke, hoe is haar het lezen bevallen? En welk boek tipt Marieke aan Janneke?
- Door Marieke -
In de blog van 11 april was dit wat Sanne schreef:
Nu is het aan mij de beurt om Marieke een tip te geven. Ik vind het ontzettend spannend, ze leest erg veel en ook best divers, maar omdat ik geen typische feelgood ga aanraden ben ik erg benieuwd hoe ze het gaat vinden. Marieke gaat de komende maand Zeg me wie ik ben lezen van Julia Navarro. Volgens mij heeft Marieke dit boek nog niet gelezen en is ze een liefhebber van historische romans, dus hopelijk valt dit boek ook bij haar in goede aarde. In Zeg me wie ik ben komt veel verdriet voor, maar toch liet het mij achter met een enorme 'wauw' nadat ik het had uitgelezen. Ik hoop dat Marieke dat straks ook heeft.
Zeg me wie ik ben – Julia Navarro
Het is een voor mij onbekend boek en een onbekende schrijfster, maar toen ik de korte inhoud las wist ik wel dat het echt een boek voor mij zou zijn. Van Sanne dus heel knap gevonden.
Ik ben gelijk naar de bibliotheek gegaan om het boek op te halen, want ik zou al mijn tijd nodig hebben om het boek te lezen. Het is namelijk geen kleintje, maar een dikke zware pil van 830 pagina’s. Het schrok me niet af, maar eenmaal aan het lezen kreeg ik toch even mijn bedenkingen. In de eerste 100 pagina’s gaat het wel heel veel over (Spaanse) politiek. Het is redelijk essentieel voor het verhaal, maar het haalde de vaart uit het verhaal. Na die 100 pagina’s werd het meer verhaal en minder politiek.
Daarna werd het een geweldig verhaal. De Spaanse journalist Guillermo krijgt de opdracht om het leven van zijn onbekende overgrootmoeder Amelia te onderzoeken. Hij weet niet waar hij aan begint en wordt heel Europa doorgestuurd om te praten met mensen die haar hebben gekend, of die via onderzoek informatie over haar hebben. Bij elk gesprek krijgt hij weer meer vragen en nieuwe aanknopingspunten voor het vervolg van haar bewogen leven.
De afwisseling tussen het levensverhaal van Amelia en de zoektocht van Guillermo geven het verhaal regelmatig een rustpunt, wat ook nodig is, want het verhaal van Amelia is vol liefde en bijzonder, maar ook erg avontuurlijk en soms nogal heftig.
Het einde is ontroerend en mooi, en ja Sanne, een boek dat je dichtslaat met “wauw”.
Hier lees je mijn recensie
Mijn tip voor Janneke
Om voor Janneke een boek te tippen, heb ik eerst door haar “wil-ik lezen” en “gelezen” lijst gebladerd. Zo te zien gaat haar voorkeur uit naar feelgood. Mijn keuze voor haar is dan ook geen boek buiten haar comfortzone.
Het is een boek dat ik vorig jaar heb gelezen en waar ik erg van heb genoten. Het is van een Nederlandse mannelijke schrijver (wat wel toepasselijk is in deze MeiMannenMaand).
Het is Feelgood, maar net even anders, want de hoofdpersoon “Louise” is een 90-jarige oude dame en ze is allesbehalve aardig. Ze krijgt een serie dagboeken toegestuurd en dat zijn haar eigen dagboeken van vroeger die haar levensverhaal vertellen. Haar favoriete verzorger Fabio leest ze aan haar voor en dan moet ze haar verleden onder ogen zien. Het is een boek met afwisselende verhaallijnen in heden en verleden, met humor en tragedie in een juiste balans. Ik hoop dat Janneke het met net zoveel plezier zal lezen al ik en dat het haar net zo zal raken als het mij deed.
Mijn tip voor Janneke:
Voor wie ik heb liefgehad van Marcel Vaarmeijer.
