Het is alweer de derde maand van het jaar, en dat betekent dat de derde aanbeveling in de boekentip-estafette klaar staat. Afgelopen maand las Diana Het Rosie Project van Graeme Simsion. Is deze tip van Marieke haar bevallen? En welk boek heeft zij voor Sanne op het spreekwoordelijke leesplankje gezet?

- Door Diana –

Ik kon niet wachten tot ik de tip van Marieke kreeg. Het artikel stond klaar in het overzicht en ik moest me meerdere keren bedwingen niet te spieken wat Marieke voor me in petto had. Het eerste wat ik op 7 februari deed, was dan ook naar de spot gaan. Gelukkig voor mij plaatst Marieke de artikelen altijd erg vroeg. De tip aan mij: Het Rosie Project, een boek dat al lange tijd op mijn te lezen plank stond.

Marieke: Dan is het nu mijn beurt om een boek uit te kiezen voor Diana. Ik heb haar lijstje met 'nog te lezen' boeken doorgespit en ook gekeken wat ze al heeft gelezen. Toch hoef ik niet lang te zoeken, mijn oog valt op het boek Het Rosie project geschreven door Graeme Simsion. Een boek dat misschien even een aanloopje nodig heeft in het begin, maar eenmaal op weg in het boek is het genieten. De hoofdpersoon is sociaal onhandig door zijn autisme, maar hij is wel op zoek naar een vrouw. Hoe kan je dat het beste doen? Met een vragenlijst natuurlijk! Het levert in ieder geval een serie humoristische momenten op, en een zeer liefdevol verhaal.

Diana, ik hoop dat jij er net zo van gaat genieten als ik heb gedaan, heel veel plezier met Don Tillman en zijn zoektocht naar de ideale vrouw.

Het lezen

Het was even stress de afgelopen maand. Ik had een aantal recensie-exemplaren met deadline, een hot or not met deadline en ik besloot me als coördinator aan te melden voor een leesclub. Allemaal hartstikke leuk, maar ik moest de Estafette-tip niet vergeten!

Ik besloot om mijn abonnement op Storytel weer te activeren en het boek te gaan luisteren. Ondanks dat het in mijn kast naar me stond te glimlachen, had ik gewoon geen tijd om het open te slaan. Ik bekeek wel zo nu en dan de cover, die felrood is en een afbeelding van een fietser met bos bloemen (Don?) erop.

Het voorlezen was niet zo’n succes. Het Rosie Project wordt voorgelezen door Sander de Heer, en ik vond dit geen fijne voorleesstem. Na een avondje sauna moest ik het boek dan ook uit zetten, omdat ik anders tijdens het lezen in slaap zou vallen. En hoe zou ik dan heel thuis komen én iets over het boek kunnen vertellen?

Het was al snel duidelijk. Ik moest gewoon verder gaan lezen. Ik las De tweede vrouw van Gill Paul uit en ging verder bij het hoofdstuk waar ik tijdens het luisteren gebleven was. En toen viel alles op z’n plek. Don kwam veel meer tot leven en ook Rosie werd echt interessant. Het project werd ook een beetje mijn project en ik lachte nog meer om de onhandige situaties waarin Don terecht kwam dan tijdens het luisteren. Het Rosie Project moet je echt lezen en niet luisteren.

In het begin moest ik wennen aan Don. De manier van denken is kenmerkend voor iemand met Asperger. Wat me opviel, was dat hij dat juist zelf niet door heeft. Hij weet wel dat hij anders is, maar hij ziet niet de gelijkenis tussen hemzelf en kinderen met Asperger. Don is op zoek naar de perfecte vrouw en doet dit zoals een echte Asperger het zou doen. Voor hem is er niets vreemds. Hij doet wat hij moet doen. De blik van de buitenwereld is herkenbaar en laat je regelmatig lachen.

Don is een personage dat je in je hart sluit. Je begrijpt hem beter dan je denkt en je denkt met hem mee. Rosie daarentegen is een schat eerste klas. De manier waarop zij met Don omgaat is fenomenaal te noemen. De ontdekkingen die Don doet over geluksgevoel doen je hart een sprongetje maken.

Het Rosie Project leek eerst – onterecht -  niet mijn boek te zijn. Ik ben heel blij dat ik besloten heb om niet verder te luisteren maar te lezen. Het boek geeft een prachtig inkijkje in het leven van een volwassen man met Asperger. De structuur die in zijn leven ontzettend belangrijk is, wordt op een humoristische wijze aangehaald. De manier hoe mensen aankijken naar iemand met Asperger is uit het leven gegrepen en zet wel even aan het denken. Zou ik de volgende keer wat toleranter zijn bij iemand met Asperger? Zou ik het überhaupt wel herkennen? Het Rosie Project is een boek waar ik enorm van genoten heb. Het tweede deel ga ik zeker ook lezen, want Don en Rosie hebben allebei inmiddels een plekje in mijn hart.

Dankjewel voor deze geweldige tip, Marieke!

Diana tipt Sanne

Sanne en ik hebben ongeveer dezelfde interesses qua boeken, dus ik vond het enorm leuk om haar te mogen tippen. Ondanks dat ik veel boeken in gedachten had, maar die voor mijn gevoel vrij voor de hand lagen, ben ik Sannes lijst gaan doorspitten.

26 pagina’s aan boeken die Sanne nog wil lezen. Een flinke speurtocht, veel boeken die ik nog niet zelf heb gelezen en dus lastig te tippen zijn. Ik zag Het klaprozenjaar van Corine Bomann, van die schrijfster geniet Sanne altijd enorm. Leuk, maar geen nieuwe kennismaking.

Ook staat Vallen van Jackie van Laren nog op het lijstje en het zou voor de hand liggen dat ik als fan van Van Laren dat boek aan zou bevelen, maar toch kreeg ik daar niet direct het Sanne-gevoel bij. Duet met jou van Dani Atkins dan? Nee, ook niet precies wat ik als tip zou noemen.

Lieve Sanne, ik wil je een bijzonder boek aanraden. Een boek dat bij mij tranen heeft opgeroepen. Een boek dat mij geraakt heeft, en waar ik nu soms nog in blader, omdat ik de brieven zo bijzonder vind. Een boek dat misschien niet direct feelgood-feelgood is, maar dat je wellicht wel met een bevredigend gevoel dicht slaat.

Komende maand mag jij Twintig regels liefde van Rowan Coleman gaan lezen. Ik denk dat dit boek bij jou past en ik ben erg benieuwd hoe jij dit verhaal gaat ervaren. Vergeet niet de zakdoekjes klaar te zetten, die zul je zo nu en dan geheid nodig hebben. Geniet ervan!

Lees je mee?

Zoals elke maand is het niet alleen een uitdaging voor Sanne, maar ook voor jou. Heb je zin om mee te lezen, laat het dan weten in een reactie onder deze blog. Of misschien heb je het al gelezen, wat vond jij ervan? We horen het graag.