Elly Koster vertelde dat ze met De Kleur van Liefde een heel ander soort roman heeft geschreven dan haar lezers van haar gewend zijn. Helma kent het werk van Elly en was heel nieuwsgierig of dit boek haar net zo zou bevallen als de eerdere boeken van Elly. Voor Janneke was het een eerste kennismaking met Elly, maar ook haar nieuwsgierigheid was gewekt. Daarom besloten ze dit boek samen te lezen voor de buddy reading.

Korte samenvatting

Soapactrice Linde Molegraaf zit plotseling zonder werk en wordt bovendien geplaagd door onverklaarbare gebeurtenissen. Haar minnaar, Tobias, zorgt voor afleiding. Maar het is Ethan, een Canadese acteur, die echt een luisterend oor biedt. Hij logeert in de buurt vanwege een filmrol en Linde voelt zich direct tot hem aangetrokken. Ethans aanwezigheid verandert Lindes leven in een onvergetelijke film waarin zijzelf een bijzondere hoofdrol speelt...

Helma: Ik heb al eerder boeken van Elly Koster gelezen en die zijn me prima bevallen: fijne romantische verhalen die allemaal een zekere diepgang hebben. Ik was heel nieuwsgierig hoe dat in dit nieuwe boek van Elly zou zijn. De lekker weglezende schrijfstijl is gelukkig niet veranderd en voor je het weet ben je al bijna halverwege het boek. Leuk hoe ze allerlei echt bestaande locaties in en om het Drentse Diever beschrijft. Jij hebt nog geen boeken van Elly gelezen, dus ik ben heel benieuwd hoe jouw eerste kennismaking met haar werk is, Janneke.

Janneke: Ik heb inderdaad nog niet eerder boeken van Elly Koster gelezen. Heb ze wel regelmatig zien staan in de bieb en ik daar werd ik wel nieuwsgierig van. Daarom was ik erg blij dat jij dit boek voorstelde om samen te gaan lezen! Ze heeft zeker een lekker weglezende schrijfstijl, maar wat mij heel erg opviel is de toon die ze in haar schrijfstijl gebruikt. Linde, de hoofdpersoon, spreekt de lezer aan. Alsof Linde het verhaal voorleest aan haar lezers en dat vond ik erg leuk! Weer eens wat anders en het houdt de aandacht bij het verhaal. Was dat in eerdere boeken van Elly ook zo Helma? Of heeft dit te maken met de nieuwe weg die ze is ingeslagen?

Helma: In de boeken die ik van haar heb gelezen was dat in ieder geval niet zo, dus dat is inderdaad anders. Ik moest trouwens wel een beetje wennen aan hoofdpersoon Linde. Ik vond haar wel sympathiek, maar in haar ruzie met haar beste vriendin dacht ik: 'Kom op, het is je beste vriendin! Praat er over, schudt elkaar de hand en laat je jarenlange vriendschap niet door één vervelende gebeurtenis verloren gaan. Maar aan de andere kant is het wel iets wat in het dagelijkse leven gebeurt, dus dat maakt het wel weer geloofwaardig. Ik leefde wel met haar mee en gunde haar zo de liefde en het geluk waar ze naar op zoek was. Dat maakte de ontmoetingen met Ethan, de Canadese acteur, zeker later in het verhaal erg ontroerend. Ik ben benieuwd of jij dat ook zo ervaren hebt, Janneke.

Janneke: Ik vond haar ook symphatiek. Vanaf het begin liet ze al steeds merken dat ze op zich een perfect leventje heeft, maar dat echte liefde nog ontbreekt. Daardoor hoopte ik heel erg dat ze dat zou vinden. En toen was daar Ethan. Ontroerend is inderdaad het goede woord voor hun verhaal. Zo heb ik dat zeker ook ervaren. En over de ruzie met haar beste vriendin Bibi: ik had precies hetzelfde gedaan haha! Juist omdat ze zulke goede vriendinnen zijn, dan zet je je beste vriendin toch niet zo voor schut. Maar misschien ben ik wel een beetje te streng hoor haha. Het enige waar ik een klein beetje moeite mee had in het verhaal waren de lange en uitgebreide omschrijvingen. Begrijp me niet verkeerd, want ik hou van een beschrijvende schrijfstijl. Op die manier kom je goed in het verhaal omdat je de omgeving goed voor je gaat zien, maar vooral in het begin van het verhaal vond ik het een beetje te veel. Wat vond jij daarvan Helma?

Helma: Daar had ik eigenlijk niet zo heel veel last van. Ik heb me er in ieder geval niet aan gestoord. Ik vond het alles bij elkaar wel een bijzonder en intrigerend verhaal. Ik kan me voorstellen dat, zonder een spoiler weg te geven, het mystieke deel van het verhaal niet iedereen zal aanspreken, maar het kon mij wel bekoren. Ik denk, of misschien meer hoop, dat er toch meer is tussen hemel en aarde dan alleen ons aardse bestaan. Dus Elly heeft mij met dit totaal andere boek dan we van haar gewend zijn wel positief verrast. Jou ook?

Janneke: Ja mij ook zeker! Moeilijk inderdaad om niets te zeggen zonder een spoiler te geven. Dus ik sluit me volledig bij jou aan. Mij sprak het mystieke gedeelte ook wel aan, maar misschien omdat je het wel een beetje aan ziet komen tijdens het lezen en dat maakt dat het goed past bij het verhaal. Ik ben heel blij dat we samen dit boek van Elly gelezen hebben. Het was een leuke, bijzondere kennismaking met haar boeken voor mij. Ik heb zelfs meteen een ander boek van Elly gehaald bij de bibliotheek! 

Zie ook onze recensies: recensie Janneke en recensie Helma.

Neem ook morgen even een kijkje op onze blog, want Janneke en Helma hebben Elly Koster geïnterviewd over De kleur van liefde en over nog veel meer. Wat een leuke vrouw!