Buddy lezen Love Game Lauren Weisberger
Als leden van de club van 10 zijn we natuurlijk ook fervente lezers. Voor de rubriek “Buddy-lezen” lezen we samen hetzelfde boek en maken daar een verslag van.
Renate en Nathalie lazen Love Game van Lauren Weisberger
Korte samenvatting:
Charlotte ‘Charlie’ werkt hard om als tennister de top te bereiken, maar moet door een blessure haar eerste Wimbledon af breken.
Ze gaat na haar revalidatie in de leer bij de legendarische maar meedogenloze trainer Todd. Hij maakt haar strijdbaar, zelfbewust… en hard. Zijn nieuwe Charlie dineert met filmsterren in toprestaurants, heeft een niet-zo-geheime affaire met een hotte Spaanse tenniskampioen en wordt uitgenodigd op privé- jachten. Modellen en beroemdheden worden graag met haar gezien – en de roddelpers smult ervan.
Charlie blijft maar winnen, zowel op het gravel als in haar nieuwe jetsetleven. Haar vader en haar beste jeugdvriendin drijven alleen steeds verder van haar weg. Begint ze zelf ook te geloven in de hype die Todd om haar heen heeft weten te creëren? Of zit de echte Charlie nog ergens diep in haar binnenste verstopt?
Nathalie: Leuk om samen Love Game lezen. Andere boeken van Lauren Weisberger vind ik ook goed, dus ik ben heel benieuwd. Ik heb helemaal niets met tennis, maar vind het wel fijn dat er hierdoor juist een hele andere setting is dan de meeste standaard Feelgood boeken.
Na het eerste hoofdstuk vond ik Charlotte/Charlie een verwend nest. Ik mocht haar niet. Het tweede hoofdstuk ook nog niet zo, maar daarna leer ik haar kennen als een fanatiekeling en een Grand slam behalen is het enige wat belangrijk is voor haar.
Renate: Heel eerlijk, ik had dit boek nooit gekozen zonder dat jij hem uitkoos voor het buddylezen, heb echt niets maar dan helemaal niets met tennis! Wat de voorkant ook doet vermoeden gaat het ook echt over tennis. Charlie is best wel een verwend in het begin, later vind ik haar verandering voor haar persoon ook niet leuk, maar dat vind ze zelf ook en dat vind ik dan wel weer symphatiek. En hoop toch dat ze die grand slam pakt!
Nathalie: Ik ben nu over twee derde en begin Charlie steeds leuker te vinden. Na de helft van het boek leefde ik meer met Charlie mee. Ze voelt veel menselijker aan. Ze heeft moeite met haar nieuwe ik, durft niet helemaal voor haarzelf op te komen. Andere mensen bepalen haar leven. En haar leven bestaat uit alleen maar tennis, waar ze veel dingen voor op heeft moeten geven. Ook als kind zijnde al. Nooit spelen met vriendinnetjes, maar naar de tennisbaan. En nu, altijd maar onderweg voor wedstrijden, geen thuisgevoel hebben. Het tenniswereldje lijkt me door dit boek een gemeen hard wereldje. Het is echt ieder voor zich. Zou het in het echte tenniswereldje ook zo zijn? Lauren Weisberger zet het wereldje dat ze schept in ieder geval héél geloofwaardig neer. Ik hoop ook dat Charlie die Grand slam gaat halen. Ik gun het haar zo. Het is nu heel spannend of het haar gaat lukken.
Renate: Ben ik met je eens, hoe verder je leest, hoe leuker Charlie wordt, en veel symphatieker, meer moeite met haar nieuwe ik.
Vind haar trainer Todd, ook steeds vervelender worden, wat een nare man is dat zeg, en ik hoop dat ze haar vader gedurende het boek toch meer gaat waarderen.
Geen idee of de tenniswereld in het echt ook zo hard en gemeen is, al denk ik wel dat als je echt een winnaar wil zijn, je ook echt hard moet zijn, maar niet gemeen net als Natalya wat een ...
Hoop ook echt dat ze die grand slam pakt, ze krijgt steeds meer de gunfactor
Nathalie: Ja, die trainer Todd vind ik ook maar een lompe man. Van het begin af aan al.
Ik heb het boek inmiddels uit. Omdat ik in het begin heel erg aan Charlie moest wennen moet ik bekennen dat dit niet mijn nieuwe lievelingsboek van Lauren Weisberger is geworden, maar ik vond het wel een heerlijk boek geef het vier sterren.
Mijn lievelingsboek van Lauren Weisberger blijft Champagne in Chateau Marmont, een aanrader voor wie het nog niet heeft gelezen.
Dit was jouw kennismaking met Lauren Weisberger, ga jij nu je Love Game hebt gelezen meer boeken van haar lezen?
Renate: Ik weet echt niet of ik nog een boek van haar ga lezen, denk het wel hoor, zeker als jouw lievelingsboek van haar is, dan ga ik die wel een keer proberen te lezen.
Na een boek van een schrijfster, kan je toch niet echt een mening over de schrijfster hebben, hou wel van haar schrijfstijl vond het alleen erg veel tennis.
Niet raar als je de voorkant van het boek ziet, maar heb er wel van genoten en het boek krijgt van mij 3 sterren.
Maar zonder jouw voorstel voor dit boek, had ik hem echt nooit gelezen.