Deze maand komt er een nieuw boek uit: Charlie, de kat die een leven redde. Een nieuwe boek over een kat? Mandy en Marieke hun kattenharten gingen sneller kloppen en een afspraak voor een buddyread was snel gemaakt.

Korte samenvatting

Charlie heeft alles over voor zijn mens. De 11-jarige Caroline is net hersteld van een zware ziekte, en voelt zich niet op haar best. De komst van een nieuwe baby in huis geeft haar bovendien het gevoel dat ze niet belangrijk meer is.
Dus wanneer Caroline besluit om weg te lopen, volgt Charlie haar, vastbesloten om haar beschermen, wat er ook gebeurt. Maar voor zo’n kleine kat is de wereld groot, hoe ver kan hij gaan om zijn grootste kompaan te redden?

Het samen lezen

Het boek is niet zo dik. We besluiten om het boek op te delen in een paar hoofdstukken die we prrr dag gaan lezen. Dan hebben we prrrecies leuke delen om te lezen en te bespreken en we laten ook Charlie aan het woord.

Hoofdstuk 1 t/m 5

Marieke:
Een boek vertelt door Charlie de kat, ik vind het leuk. Hij vertelt alles vanuit zijn perspectief en ik moet zeggen dat het gedachtes zijn waarvan ik mijn eigen kat ook verdenk dat hij ze denkt. Het is grappig zoals hij een groepje poezen om zich heen verzameld zodat hij kan vertellen wat hij heeft meegemaakt en hij heeft humor. ik heb al een paar keer moeten lachen. Ik kan me ook goed voorstellen dat hij gek wordt van de regeltjes van baasje Laura, eens was zij een helder denkende verstandige vrouw, maar nu ze een ‘mensenkitten’ heeft is ze hopeloos.

'Ik zag niet in wat ik verkeerd deed. Het was toch zeker geen échte muis? Of had ze dat soms liever gewild? Ik besloot om dat de volgende keer dan maar te proberen.'

'De krant zag er een beetje gescheurd uit, maar ik wist dat ze elke dag een nieuwe kreeg, dus ik zag het probleem er niet zo van in.

Mandy:
Hoewel ik natuurlijk wist dat Charlie de hoofdrol zou spelen in dit boek, was ik even verrast door het perspectief waaruit het verhaal verteld wordt. Dit heeft natuurlijk ook invloed op de schrijfstijl. Met een kat en een 11-jarige in de hoofdrol is het namelijk niet zo handig om ervan uit te gaan dat de schrijfstijl erg volwassen zal zijn en dus was het is het begin net of ik een kinderboek aan het lezen was. Uiteindelijk kon ik dit wel waarderen en zoals je zegt Marieke, iedereen die ooit een kat heeft gehad in huis herkent de streken en manier van denken en dat maakt het stiekem ook best wel leuk allemaal. Voor mij misschien ook extra confronterend, omdat ik binnenkort ook een mensenkitten in huis heb en ik heel benieuwd ben hoe mijn drie kattenkinderen daarop gaan reageren. 

'Mensen knuffelen ons ook de hele tijd. Dan doen ze net alsof ze dat voor ons doen, maar het is natuurlijk andersom. Het zijn ontzettend behoeftige schepsels.'

Hoofstuk 6 t/m 10

Marieke:
Ik ben het met je eens hoor, over die schrijfstijl. Het is nogal eenvoudig en lijkt een kinderboek. Het is de visie van de kat en daardoor moet via de mensen-dialogen die Charlie doorverteld aan zijn poezenluisteraars, alles worden uitgelegd.

Het verhaal gaat ook ineens een andere kant op dan ik had verwacht. In de korte samenvatting wordt wel al verteld dat Caroline weg gaat lopen en dat hij dan meegaat. Dan verwacht je heel wat, zeker gezien de titel van het boek, maar het is niet zo opzienbarend. Wel voor een jonge kat. Caroline vind ik af en toe erg naïef voor 11 jaar, ze gedraagt zich eerder als een 8-jarige.

De straatkatten een leuke georganiseerde bende en die zijn wel grappig met een groot hart als ze Charlie opnemen. Ik ben benieuwd hoe hun avontuur verder gaat.

Mandy:
Nou inderdaad, dat was even een andere weg die werd ingeslagen. Ik ben benieuwd of de titel op een later moment nog duidelijk wordt. En welk leven er dan gered wordt. Ik hoop niet dat we dat deel al gehad hebben, want dan vind ik het een beetje een anti-climax. Maar dat zal wel niet, want we zijn pas op de helft in het boek. Caroline is inderdaad wat ondankbaar en verwend, nog niet echt een leuk personage. Maar ze heeft wel al een hoop meegemaakt in haar korte leventje, dat moge wel duidelijk zijn. De komst van de straatkatten is een leuke afwisseling en geeft weer een andere kijk op hoe katten het ook kunnen hebben. Ook ik ben benieuwd wat het verhaal ons nog gaat brengen. Doordat Charlie het verhaal vertelt aan zijn buurtgenootjes weet je dat hij hoe dan ook nog op zijn pootjes terecht gaat komen. Misschien wel jammer om dat vooraf al te weten. Dat voelt toch een beetje als een spoiler in het verhaal. 

'Wat is dit nu voor een tijdstip om boodschappen te gaan doen? Ik was het met hem eens, ik bedoel, ik snapte natuurlijk wel dat het belangrijk was dat ze mijn voorraad kattenvoer aanvulden, maar dat had best even tot de volgende dag kunnen wachten.

Hoofdstuk 11 t/m 16

Marieke:
Nog steeds veel straatkatten en weinig mens in deze hoofdstukken. Grappig dat deze straatkatten dankzij Charlie nuttig worden voor de mensensamenleving. Toch moet ik hier een paar opmerkingen maken, want er zitten wat foute dingen in. Afgezien van een zin die niet compleet is, geven de mensen Charlie constant melk en katten mogen dat helemaal niet hebben omdat ze lactose niet kunnen afbreken. Daarnaast noemen ze een vrouwtjeskat die wel zin heeft in een mannetje ‘loops’, terwijl dat bij een kat ‘krols’ is en laat Charlie weten dat hij 'gesteriliseerd' is, ipv gecastreerd. Gevalletje vertaling denk ik, maar een beetje slordig.

Verder was het wel weer leuk om mee te leven met Charlie en zijn avonturen, maar tot nu toe is het leesniveau van het boek nogal eenvoudig. Hoofdstuk 16 zorgt wel weer voor een ommekeer in het leven van Charlie en wel op een grappige manier, ik had die foto die in de krant kwam wel willen zien. En Charlie is best wel stoer voor zo'n klein katje.

'Ze was een vrij oud mens, zo eentje wier vacht helemaal wit is geworden en die rondhobbelt met een stok in een van haar voorpoten. Ik zal nooit begrijpen waarom ze niet gewoon op vier poten gaat lopen als ze te oud zijn om op hun achterpoten in balans te blijven, maar enfin."

Mandy:
Je bent oplettend, Marieke! Ik heb daar compleet overheen gelezen. Het is dan ook een boek waarbij je niet te veel hoeft na te denken, haha. Het is inderdaad heel eenvoudig en ik denk dat een kind vanaf 12+ dit makkelijk zelfstandig zou kunnen lezen. Ook leent het boek zich heel goed om voor te lezen. Het is wel een avontuur dat Charlie mee maakt, maar ik mis wat diepgang in het boek. Ik ben wel benieuwd hoe het met Caroline is afgelopen, of het allemaal nog goed is gekomen met haar. Ik heb zo'n vermoeden dat we daar in de komende hoofdstukken snel achter zullen komen. 

Hoofstuk 17 t/m 23

Marieke:
Charlie kan het hele verhaal aan zijn vriendjes vertellen, want hij is weer thuis. Hij heeft wel heel wat meegemaakt. Ach die arme kat met zo’n kap om zijn kop, ik zie het zo voor me. Leuk vond ik de actie van Charlie en Oliver toen ze het huwelijk van de buren gingen redden. En dat Charlie beroemd werd was ook leuk, maar verder blijft het een flinterdun verhaaltje.

In de laatste hoofdstukken wordt veel uitgelegd over wat er met iedereen is gebeurd en dat zijn ook veel dialogen van de mensen. Ik vind ze wel wat onnatuurlijk overkomen, door alles wat ze uitleggen. Wat me ook opviel was dat er zoveel over buurkat Olivier wordt gesproken, die vorig jaar het dorp redde. Ik ben even op zoek gegaan en ontdekte dat er een deel 1 is: Oliver, the cat who saved Christmas. Gek dat nu alleen deel 2 is vertaald. Wat ook opviel is dat de originele cover een grijs cypers katje als plaatje heeft, zoals Charlie is, terwijl de Nederlandse cover een rood katje laat zien.

Mandy:
Zo, het verhaal is uit. Dat Charlie weer heelhuids thuis is gekomen, wisten we natuurlijk al doordat hij het verhaal vertelt aan zijn katgenootjes. In de laatste hoofdstukken zat voor mijn gevoel de meeste vaart en de meeste diepgang, omdat het daar ook over de leukemie ging van Caroline. Toch een extra thema wat er even bij werd gepakt. Ik wist inderdaad al dat Oliver zijn eigen verhaal had en het heeft me al die tijd gestoord dat Charlie inderdaad rood was op de cover terwijl ze het over een cyper hebben. Ik moet er nog even over nadenken of ik ooit het verhaal van Oliver ga lezen als dat wordt vertaald. Hoe aandoenlijk Charlie ook is, het is een vlak verhaal wat waarschijnlijk niet lang blijft hangen. Het eind goed, al goed, is natuurlijk wel weer erg Feelgood. 

'Mensen hebben ons nodig. Ook al beseffen ze het niet, het is zo. Want laten we eerlijk zijn: wij zijn als soort gewoon beter dan zij.'

Conclusie

Marieke:
"Kattenverhalen worden niet veel hartverwarmender dan dit” staat er op de cover. Hartverwarmend is het wel, en Charlie is een leuk leuk grappig en stoer katje, maar helaas is het allemaal erg eenvoudig en wordt er heel veel uitgelegd in dialogen. De titel belooft een hoop, maar het redden van een leven wordt ook tot iets eenvoudigs teruggebracht. De mensen als personages konden me niet echt overtuigen, de straatkatten wel. Voor wie van katten houdt is het een boek dat wel wat herkenning brengt, maar het is toch meer een kinderboek dan een roman voor volwassenen. Vooral als voorleesboek zal het een schot in de roos zijn. Van mij krijgt het 2,5 sterren.

Mandy:
Charlie is erg schattig, maar daar blijft het helaas ook bij. Voor een verhaal met diepgang kun je dit boek beter links laten liggen. De spanning die de titel oproept, blijft helaas uit. Het is meer een familieboek om samen met je kind(eren) te lezen. Een leuk verhaal om een keertje gelezen te hebben ter afwisseling van andere feelgoodboeken, maar wat kattenboeken betreft zijn er helaas betere geschreven. De herkenbaarheid van het kattengedrag dat wordt beschreven is dan wel weer leuk voor kattenliefhebbers, al zijn niet alle feitjes even kloppend. Ik geef het boek ook 2,5 ster. 

Ben jij een fan van boeken waar katten een hoofdrol in spelen? Of heb je toch liever een mens als hoofdpersoon en een dier in een bijrol?