De spannende weken op Hebban. Wat doe je dan als je bij de Feelgood Club zit? Je doet mee. Maar dan geen enorme bloederige, ijzingwekkende toestanden, maar een heerlijke cozy crime. Een thriller, maar dan anders. Laag tempo, weinig bloed en een vleugje romantiek. Marieke las en Helma luisterde De Mitford-moorden van Jessica Fellowes.

Korte samenvatting De Mitford-moorden

Het is 1920 en Louisa Cannon hoopt aan haar leven van armoede en een gevaarlijke oom te ontsnappen. Ze krijgt een baan als kindermeisje en chaperonne in de huishouding van de rijke familie Mitford. Als er op klaarlichte dag in de trein een verpleegster wordt vermoord (een nazaat van Florence Nightingale), raken Louisa en de oudste Mitford-dochter Nancy verstrikt in het moordmysterie.

De Mitford-moorden is een klassieke whodunit die gebaseerd is op ware gebeurtenissen. Het is het eerste deel van een zesdelige reeks; in elk boek staat een van de zes Mitford-zussen centraal in een verhaal vol intriges, schandalen, liefde en moord. En dat alles tegen de prachtige achtergrond van het Engeland van de jaren twintig.

Waarom De Mitford-moorden?

Marieke: Het was een boek dat me direct aansprak. De kleur van de cover vond ik erg mooi en ik kreeg bij de korte samenvatting een Agatha Christie gevoel. Vervolgens zag ik dat er elders op internet een leesclub werd georganiseerd en daar gaf ik me op. Ik kreeg een e-book en zat snel in het verhaal. Hoewel snel, het gaat allemaal nogal traag. Jij hebt het geluisterd hè, Helma, dan was dat tempo vast goed te volgen?

Helma: Als luisterboek was het inderdaad prima te volgen. Misschien zit er niet zo heel veel actie in het verhaal, maar dat stoorde me totaal niet. Ik viel er in ieder geval niet bij in slaap! Ik had het boek al voorbij zien komen en toen ik het boek in de bibliotheek-luisterapp zag, heb ik het direct gedownload. De voorleesstem van Marjolein Algera is heel prettig om naar te luisteren en dat is toch altijd wel belangrijk bij een luisterboek.

Spanning

Marieke: Het boek valt onder thrillers, maar heel erg spannend vond ik het niet. Nu is dat bij dit boek ook niet het belangrijkste volgens mij. Het lage tempo zorgt ervoor dat je de personages goed leert kennen en er worden veel details uitgewerkt. Dat vond ik wel mooi, want het speelt in het oude Engeland en dan is de sfeer heel belangrijk. Die is goed overgekomen.

Helma: De sfeer heeft Jessica Fellowes bijna met de paplepel ingegoten gekregen. Zij is het nichtje van Julian Fellows, auteur van onder andere Belgravia en scriptschrijver van Downtown Abbey. Jessica heeft vervolgens vijf officiële Downtown Abbey achtergrondboeken geschreven, dus wat de sfeer betreft zit het zeker goed.

Marieke: Er zit nog wel wat spanning aan het einde, maar omdat ik al een groot vermoeden had wie het had gedaan, viel die spanning weer een beetje weg. Ook is de ontknoping wat rommelig. Heb jij die ontknoping goed kunnen volgen?

Helma: Door de verschillende verhaallijnen die op het eind bij elkaar komen, was het inderdaad een beetje rommelig, maar desondanks heb ik het ook luisterend goed kunnen volgen. Ik was, in tegenstelling tot jou, wel verrast over de dader. Misschien 'lees' je het boek toch anders als je het luistert en mis je bepaalde details die je wel beter meekrijgt als je het boek leest. Als je luistert is het ook wel fijn als er meer aandacht wordt besteed aan het kennismaken met de personages. Dat blijft het toch allemaal niet iets beter hangen. 

Marieke: Wist je dat de Mitford zussen echt hebben bestaan? En dat dit verhaal is gebaseerd op een waargebeurde moord? Ik vond dat wel een grappig detail.

Helma: Ja, dat wist ik. Ik heb een tijd geleden het boek Audrey en Anne gelezen, waar de ouders van Audrey Hepburn bevriend zijn met Unity en Diana Mitford die erg close waren met het fascisme en Hitler. Net als de ouders van Audrey trouwens. Unity en Diana zijn in dit boek nog klein en onschuldig, maar ik moest daar wel regelmatig aan denken. 

Louisa, Guy of toch een van de Mitford zussen?

Marieke: Ik vond Louisa erg inventief en ondernemend en ik mocht haar wel, maar Guy is echt een geweldige gast. Hij wordt gepest binnen zijn eigen familie, maar heeft een duidelijk doel voor ogen: agent worden bij Scotland Yard. Als hij dan een mogelijkheid vindt, gaat hij op eigen houtje op onderzoek uit. Ik waardeer dat wel. En daarbij zijn rustige en vriendelijke karakter naast dat drukke van Louisa. Een goed koppel. En wat die zussen betreft: die zijn er een beetje om het verhaal aan op te hangen. Ik vond Nancy, de oudste zus wat irritant. Ik kies dus voor Guy.

Helma: Haha, ja, Nancy was op zijn tijd wel een beetje irritant, maar toch vond ik haar voor het verhaal wel leuk. Louisa en Nancy krijgen samen toch dingen voor elkaar, waar de politie niet aan had gedacht om dat te onderzoeken. Maar als ik echt moet kiezen, ga ik net als jij voor Guy. Je omschrijft het precies zoals ik het ook vond. En die broers, die zou je achter het behang willen plakken. Ik vind het bewonderenswaardig van Guy dat hij er zo laconiek mee omgaat. Je gunt het hem echt dat hij zijn doel om als agent bij Scotland Yard aan de slag te kunnen, bereikt.

Romantiek

Marieke: Of er nog romantiek te vinden is in dit boek? Ik wil het niet verklappen en zeg er dus niet al te veel over, maar er hangt liefde in de lucht en niet alles pakt even goed uit. Een cozy crime hoeft het ook niet hebben van de romantiek, maar het past er wel heel goed bij. In de Agatha Christie boeken is er ook altijd een ontluikende liefde tussen jonge mensen.

Helma: Ja, laten we daar maar niet al te veel van verklappen. Er zitten toch nog wel een paar verrassingen wat dat betreft in. Er is in ieder geval ook gedacht aan #diversiteit.

Vervolgdelen

Marieke: Dit is het eerste deel van een serie van zes waarbij elke keer één zus centraal staat. Mij is het wel goed bevallen en ik zou dus ook de vervolgdelen wel willen gaan lezen.

Helma: Ik ben het helemaal met je eens. Ik ben wel benieuwd of we behalve de zussen ook Louisa en Guy weer terug zullen zien, als een soort Tommy en Tuppence uit de boeken van Agathe Christie. Ik zou zeker het tweede deel lezen en als die me net zo goed bevalt, dan hou ik de volgende delen ook in de gaten.

Losse eindjes

Marieke: Ik had aan het einde nog wel een paar vragen die niet of niet helemaal naar tevredenheid zijn beantwoord. Want hoe zat het nu precies met dat raam in de coupé? Daar heb ik toch nog wel even over na lopen denken. Was voor jou alles duidelijk aan het einde van je luisterboek?

Helma: Ja eigenlijk wel, ik heb geen losse eindjes meer. Ik dacht dat het raam in de coupé ook duidelijk werd toen je eenmaal wist wie de moord had gepleegd, maar ik begin nu opeens aan mezelf te twijfelen. Misschien toch nog maar eens een fragment terugluisteren.

Conclusie

Marieke Ik vond het een fijn boek. Geen echte thriller, maar het las wel erg lekker. Omdat het voor een leesclub was, heb ik er ook een recensie voor geschreven. Die is hier te lezen. Ik waardeerde het boek met vier sterren.

Helma: Als luisterboek is het ook prima te doen. De prettige voorleesstem van Marjolein Algera heeft daar zeker veel aan bijgedragen. Ik heb het boek puur voor mijn eigen plezier geluisterd en dan heb ik niet altijd zin en tijd om er een recensie aan te wijden. Dus deze keer geen recensie van mijn hand, maar wel vier sterren!

Dit was de tweede keer dat Helma en Marieke een cozy crime boek bespraken. Het eerste boek was The Swimming pool. Lees jij weleens een cozy crime?