Weekend! Zijn jullie lekker aan het genieten? Boek lezen, aan het werk, of misschien maak je wel een tripje? Mandy en Sanne gingen ook op reis. Ze gingen mee aan boord met De reizigers van Eleanor Limprecht. Ze schreven een verslag van hun uitstapje, lees je mee?

Wat kun je verwachten?

Sarah en haar kleindochter Hannah maken een cruise van Californië naar Australië. Sarah keert terug naar haar geboorteland, waar ze niet meer is geweest sinds ze in 1945 aan boord stapte van de USS Mariposa. Samen met vele andere oorlogsbruiden stak zij dat jaar de Stille Oceaan over, om te worden herenigd met de Amerikaanse soldaten waarmee zij tijdens de oorlog trouwden. Gedurende de reis komen we achter het verhaal van Sarah. Hoe was het om destijds te vertrekken uit Australië, wat heeft ze allemaal mee gemaakt? Maar ook komen we er langzaam achter dat niet alleen Sarah, maar ook Hannah een verhaal heeft dat verteld moet worden.

We gaan aan boord

We gaan aan boord in Californië. Tenminste, in het heden stappen we daar in. Maar oma Sarah vertelt ons bij de afvaart over haar reis. De reis die ze jaren geleden maakte vanaf Australië juist de andere kant op, naar Amerika. Het voelt dus net een beetje of varen wij naar elkaar toe.

Mandy:
Ontzettend leuk dat we dit boek samen gaan lezen. Ik heb in geen tijden een historische roman opgepakt en ik kijk er echt naar uit, want ik kan daar over het algemeen wel heel erg van genieten. Vooral het onderwerp oorlogsbruiden lijkt me interessant en daar heb ik volgens mij nog niet eerder wat over gelezen, dus dat maakt me extra nieuwsgierig. Wat me als eerst opvalt is de vertellende en beschrijvende schrijfstijl. Alsof het verhaal voor jou is opgeschreven en aan jou verteld wordt. Het pakt meteen en daardoor zit ik ook meteen in het verhaal. Ook de wisselende perspectieven maken me nieuwsgierig. Een oma en haar kleindochter, beiden op reis en vast allebei met een andere reden. Ik kan niet wachten om te ontdekken wat ze hebben meegemaakt waardoor ze op het punt staan deze reis te maken. 

Sanne:
Ook ik vind het ontzettend leuk om samen deze historische roman te lezen. Ik hou er wel van, boeken met een historisch tintje. Helemaal geïnteresseerd ben ik als de roman over een minder bekend stukje geschiedenis gaat. Daarom was ik wel benieuwd naar dit boek van Eleanor Limprecht. Over deze oorlogsbruiden wist ik nog niets. Wel las ik eerder al eens Waarvan wij droomden van Julie Otsuka, over Japanse bruiden die naar Amerika vertrekken en een nieuw leven proberen op te bouwen, dat me hier in eerste instantie een beetje aan deed denken.
Ik werd niet gelijk gegrepen door het verhaal. Hoewel Limprecht zich inderdaad rechtstreeks tot de lezer richt en ze door haar verhalende manier van vertellen je aandacht weet te wekken, had ik in het begin wat moeite met een beeld krijgen bij de twee verschillende vrouwen. In het begin liepen de elementen een beetje door elkaar heen en moest ik even goed opletten wie wie was en vanuit welke persoon er nu werd verteld. Maar beide reizen lijken me boeiend, dus we gaan snel op reis.

Halverwege onze reis

Inmiddels hebben we een tussenstop gemaakt in Tonga. Om niet te verklappen redenen is Hannah opgenomen in de ziekenboeg. Ze moet nu de wilskracht vinden om door te kunnen reizen, om haar oma de laatste reis van haar leven te kunnen laten maken.

Mandy:
Wow, wat een verhalen. Vooral het verhaal van Sarah, wat uiteraard de belangrijkste verhaallijn is, vind ik erg bijzonder. Hoe besluit je om alles achter je te laten en aan de andere kant van de wereld je leven opnieuw te beginnen met een man die je nauwelijks kent? Ik kan me wel voorstellen dat de vrouwen het vroeger deden. Op zoek naar avontuur en zekerheid. Maar ik denk niet dat ik het ze na zou kunnen doen. Inmiddels weet ik veel over Sarah, haar verleden, haar motieven, hoe ze van het platteland naar de stad verhuisde en daar werk kreeg en uiteindelijk een man. Hoe ze op de boot terecht kwam die haar naar Amerika zou brengen. Maar van Hannah weet ik eigenlijk niet zo veel en dat stukje voel toch een beetje onafgemaakt. Alsof Hannah alleen dienst doet om het verhaal aan te vertellen, waardoor wij als lezer te weten komen wat er allemaal gebeurd is. Ik had graag meer van haar willen zien. 

Sanne:
De verhalen van beide vrouwen zijn allebei zo boeiend. Hoewel er heel veel aandacht is voor het verhaal van Sarah, ben ik ook wel heel benieuwd naar wat nou het hele verhaal van Hannah is. Beetje bij beetje, in korte hoofdstukjes krijgen we steeds meer informatie. Je weet dat er iets niet klopt, maar wat? En zouden de verhalen van Hannah en haar oma elkaar raken?
Wat betreft het verhaal van Sarah, ik kan me juist wel voorstellen dat je vertrekt en je alles achter je wilt laten. Ze was al vrij vooruitstrevend door als vrouw te gaan werken en haar eigen kleding te maken. En het is voor haar ook niet heel aantrekkelijk om thuis te blijven. Ik denk dat ze stiekem vrijheid en uitdaging nodig had, maar dat dit niet heel duidelijk wordt weergegeven in het boek. Verder kan ik niet heel veel verklappen, maar de tijd in Amerika komt niet heel sterk op mij over of bij mij binnen. Maar wie weet komt dat nog, onze reizen gaan weer verder!

Bestemming bereikt

Het is zo ver. Na een lange reis, waarin veel de revue is gepasseerd zijn we eindelijk thuis. Na een lange reis varen we Sydney binnen en zien we de zeilen van het Sydney Symphony Orchestra. We besteden nog een paar uur in de stad en trekken vervolgens verder naar het ouderlijk huis van Sarah. De boerderij waar zij aan het begin van de oorlog met haar vader, moeder en broers woonde is inmiddels weer in familiebezit en we besteden er een paar laatste momenten van het boek. En met het sluiten van het boek komt er een einde aan onze reis.

Sanne:
Wat een bijzondere reis hebben we gemaakt. Of we nou van Australië naar Amerika gingen tijdens de reis van Sarah eind 1945, of in het heden met Sarah en Hannah van Amerika naar Australië, het was beide even indrukwekkend. Vond je ook niet Mandy? Wel een kleine kritische noot: ik vond de cultuurverschillen niet heel sterk aangezet en had het idee dat dit in het laatste deel nog even snel allemaal werd opgenoemd. Ook had ik een ander einde verwacht. Nu hield ik het nog droog. Maar dat gezegd hebbende, was het een treffende en adembenemende reis.

Mandy: 
Bijzonder was het zeker! Ik ben een stuk wijzer geworden, want ik had hier nog niet eerder over gelezen. Blijkbaar waren er nog best wat oorlogsbruiden over de wereld, die allemaal na de oorlog hun man achterna gingen. Je moet het maar kunnen. Het einde is op de een of andere manier wel bevredigend, maar komt ook vrij opeens. Ik had dat wel wat meer afgerond willen zien en ook het deel van Hannah blijft open. Toch vond ik het een heel mooi verhaal en vooral de vertellende schrijfstijl zal me bijblijven. Ook de lange reis die Sarah heeft moeten maken en hoe eenzaam ze zich af en toe gevoeld moet hebben. Dit boek deed me realiseren dat ik snel weer wat historische romans op moet pakken, want het is toch wel erg fijn om te lezen over een andere tijd en een andere wereld. 

Overall rating

Na deze reis is het aan ons een review achter te laten. Wie weet kunnen de reizigers na ons er iets mee. Vonden wij de reis de moeite waard?

Sanne:
Ik had soms het idee dat Limprecht wat voorzichtig was en niet durfde uit te halen. Sommige stukken waren daardoor wat vlak, maar hadden van mij best wat pittiger mogen zijn om mij meer te raken en zelfs tot tranen te roeren. Maar ondanks dat ik wat kritisch ben, is er ook veel om van te genieten. Het leven aan boord, zowel in het heden als in 1945, vond ik erg indrukwekkend en het verhaal van Sarah geeft toch weer een hele andere kijk op de Tweede Wereldoorlog dan bij mij bekend was. Ik geef het boek mede hierdoor 4 sterren. Mijn uitgebreide recensie lees je hier.

Mandy: 
Het boek krijgt van mij vier sterren en is zeker de moeite waard. Eleanor Limprecht heeft een (volgens mij) goede weergave over het leven van een oorlogsbruid neergezet. Over de eenzaamheid en de lange barre toch die er voor nodig was om herenigd te worden met een man die je eigenlijk nauwelijks kent. Een interessant verhaal met een zeer fijne schrijfstijl. Klik hier voor de uitgebreidere recensie.