Buddy read zaterdag, zo kunnen we het inmiddels wel noemen. Vandaag zijn Marieke en Diana aan de beurt om een boek te bespreken. In het kader van lees eenswat anders bleven we wel dicht bij ons feelgood genre, maar namen we een kijkje in de wereld van Cuba/Havana van de jaren '50. Corruptie is heel gewoon, de maffia viert hoogtij, Havana bloeit en een bezoekje aan een warenhuis is het uitje van de week. 

- Marieke en Diana

Cuba 1950, het is bijna niet voor te stellen, maar het is de wereld waarin Patricio zijn geluk gaat beproeven. Geen geld, geen plek om te slapen, maar wel een vlotte babbel. Meer heeft hij niet nodig. En daarmee start het verhaal van Een vrouw in Havana.

Korte samenvatting:

Patricio Rubio is een 87-jarige inwoner van Madrid die slechts nog leeft voor zijn herinneringen. Op een ochtend, op weg naar zijn kaartclub, ruikt hij ineens een parfum dat hij al jaren niet meer heeft geroken. De geur brengt hem terug naar het land waar hij zo lang heeft gewoond: Cuba, en in het bijzonder naar warenhuis El Encanto.
 
Patricio herinnert zich hoe hij in 1947 emigreerde naar Cuba, en zichzelf met zijn vlotte babbel een baantje wist te bezorgen in El Encanto. Langzaam beklom hij de hiërarchische ladder, om uiteindelijk een gewild modeontwerper te worden. Maar zijn carrière werd altijd overschaduwd door zijn persoonlijke leven – de liefde van zijn leven, Gloria, behoorde toe aan een andere man. En niet zomaar een man, maar César Valdéz, de machtigste maffiabaas van Cuba. Toch blijkt hun liefde uiteindelijk sterker te zijn dan wat dan ook.

Het samen lezen

Waarom kozen we voor dit boek?

Marieke:
Waarom dit boek? Ik had het al gespot toen het uitkwam. De cover is erg uitnodigend en het feit dat het speelt in Cuba trok me ook aan. De romantische boeken spelen zo vaak in Engeland en Amerika, dat Cuba weer eens iets anders is. Het boek nam ik mee bij de boekenmiddag van de Boekerij, om het vervolgens thuis weg te leggen op de stapel met -wil ik lezen, maar ik heb werkelijk geen idee wanneer boeken-. Een leesafspraak met Diana was dus precies wat ik nodig had.

Diana:
Ik hou ervan om boeken te lezen die zich in 'onbekende' plaatsen afspelen. Toen ik de titel hoorde, was ik meteen geïntegreerd. Ik wilde heel graag meer weten over Havana en Cuba. Toen ik op de flaptekst las dat we terug de tijd in zouden gaan, was ik om. Ik wilde dit boek lezen, vooral ook om mijn kennis over Cuba en de sfeer die daar heerst(e) te proeven. Toch ligt het boek al lange tijd te wachten in de kast. Drukte, weinig rust om te lezen en de dikte hielden me tegen om het boek op te pakken. Deze buddy was een fijne stok achter de deur.

Wat weet je van Cuba?

Marieke:
Nou dat is dus precies een van de redenen waarom ik dit wilde lezen. Ik weet heel weinig over Cuba. Ik weet van Che Guevara en de revolutie, van Fidel Castro en de sigaren. Van tv weet ik dat ze daar nog rondrijden met nostalgische Amerikaans auto's, maar daar houd het dan ook wel mee op.

Diana:
Ik weet alleen de dingen die ik in mijn geschiedenislessen heb gehad, die vanwege mijn opleiding journalistiek wel wat dieper gaan. Ik weet aardig wat over de tijd van Fidel Castro en breng het land vaak in verband met de sigaren. Verder weet ik dat ze een prachtige omgeving hebben en zou ik er graag eens rondwandelen, ook al wordt dat vaak afgeraden vanwege de maffia. Toch, van de sfeer in het land weet ik weinig. Het lijkt me nog een nostalgisch land. Ik hoop dat Een vrouw in Havana me de sfeer laat proeven.

Weet je nu meer over Cuba?

Marieke:
Ja het is me wel iets duidelijke geworden hoe de verhoudingen daar vroeger lagen. Maar ik was vooral verbaasd over dat de maffia daar zo'n grote rol heeft gespeeld voor de revolutie. Verder is het boek voornamelijk gericht op de personages Gloria en Patricio en blijft Cuba toch wat op de achtergrond. Wat ik wel heel mooi vond waren de beschrijvingen van de gebouwen en Havana. Dat heeft de schrijfster mooi uitgewerkt. De sfeer was echt Havana.

Diana:
Ja, vooral de sfeer in het land is me duidelijk geworden. Wat lijkt het me lastig om te leven in een land waar de maffia macht heeft en niet bestreden wordt. Het verhaal laat zien dat macht in Cuba vooral vroeger een grote rol speelde. De maffia ramde zo een kogel door je kop als je niet uitkeek. Heel beangstigend idee. Vooral omdat ik zelf een vrouw ben, denk ik. Ik had namelijk echt niet in de schoenen van Gloria willen staan, wat is ze met een enge man getrouwd!

Is je beeld over Cuba door het lezen van het boek veranderd?

Marieke:
Omdat het in het verleden afspeelt is er voor mij niet zoveel veranderd. Ik vind het een intrigerend land, maar ik heb geen behoefte om er naar toe te gaan.

Diana:
Mijn beeld is door het verhaal eerder verbreed. Ik wist natuurlijk wel wat van de maffia, maar om er zo over te lezen, vond ik wel heftig. Net als Marieke trekt het me dus niet (meer) om er naartoe te gaan, ook al zal het inmiddels wel heel anders eraan toe gaan. Als ik nu aan Cuba denk krijg ik toch een beeld van mensen die vroeger probeerden te overleven in een moeilijke samenleving. Toch denk ik dat een groot deel van de mensen geen last heeft gehad van de maffia, maar de angst om als toerist de verkeerde tegen te komen... Bah. Maar deze gedachte gaat natuurlijk over het Cuba van lang geleden. Een beeld over hoe het er nu is, heb ik door het verhaal niet echt gekregen.

Wat vond je van de personages Patricio en Gloria

Marieke:
Mooi uitgewerkte personages. Het feit dat vanuit beider perspectief wordt verteld geeft een goed beeld van twee werelden. Het leven in een maffiafamilie met een brute echtgenoot en een schoonzusje als chaperone en spionne, tegenover de vrijbuiter Patricio en zijn vrienden.
Ik moest aan het begin erg wennen met lezen. Ik had de korte samenvatting ook niet recent gelezen en verwachtte niet dat Een vrouw in Havana zou beginnen met het verhaal van Patricio. Het kostte me even moeite om te schakelen, maar daarna werd ik meegevoerd met het verhaal en de gebeurtenissen rondom Patricio en Gloria.

Ik vond Patricio sympathiek, maar ook roekeloos. Die combinatie hielp hem door het leven, maar bracht hem ook in de problemen. Gloria is een beetje zielig. Ze gaat gebukt onder de macht van haar echtgenoot, maar ze blijkt uiteindelijk slim en sterk te zijn. Toch kiest ze niet direct voor zichzelf, maar houdt constant rekening met het beschermen van anderen en offert zich daardoor zelf op.

Diana:
Wat heb ik het met Gloria te doen. Een vrouw die echt onder het juk van haar man, een maffiabaas, moet leven. Ze mag niet praten en zit duidelijk in een situatie waar macht het belangrijkste in het leven is. Ik mocht haar tijdens het lezen meteen. En ik wilde haar redden. Ik had het idee dat Patricio dat gevoel, door zijn verliefdheid heen, ook had. Maar hoe vecht je als arme sloeber tegen een maffiagigant? Voor mij leefden beide personages en spatte hun persoonlijkheid van de pagina's af. Door het wisselend ik-perspectief kroop je ook echt in de huid van zowel Gloria als Patricio en dat zorgde voor veel diepgang.

Zijn de verwachtingen die je had over dit boek uitgekomen?

Marieke:
Ik verwachtte een romantisch verhaal op een voor mij onbekende locatie. Dat is uitgekomen. Wat ik niet had verwacht was het geweld dat gepaard gaat met de maffia ook zo realistisch werd uitgewerkt. Het was af en toe best heftig wat ze beschrijft. Dat strookt niet echt met een romantisch boek. Gelukkig is het einde erg mooi en hoewel een ietsiepietsie voorspelbaar, vond ik de wijze waarop Patricio in de metro een beslissing neemt die alles veranderd een originele twist.

Diana: Ik ben vrij blanco het verhaal in gegaan. Ik vond de cover enorm mooi en wilde graag een verhaal lezen dat zich in Cuba afspeelde. Dat laatst is dubbel en dwars uitgekomen. Ik heb de sfeer van het land kunnen proeven en heb door een fijne schrijfstijl en korte hoofstukken kennisgemaakt met een bijzondere liefde. Ik had geen idee dat het over de maffia en macht zou gaan en dat was een grote meevaller, ik hou van dit soort verhalen, waarin geschiedenis, politiek en macht verwerkt zijn. Zo gaat/ging het er in het echte leven ook aan toe. Politiek en macht zijn van alledag en ondanks dat ik er geen waardering voor op kan brengen, verbreedt het wel mijn blik. Het verhaal gaat dan ook niet snel, maar vertelt op een prachtige gedetailleerde manier hoe het leven in Cuba was ten tijden van de opmars van de maffia en dat is meer dan dat ik van tevoren verwachtte.

Conclusie:

Een vrouw in Havanna is een mooie roman, vol romantiek en drama, maar ook met een realistische inslag over de maffia en haar praktijken. De verhaallijnen van Gloria en Patricio wisselen elkaar af, wat het verhaal ten goede komt en er voor zorgt dat je blijft lezen. Een roman met een bijzonder einde, dat we beiden met veel plezier hebben gelezen.

Nieuwsgierig geworden naar dit boek? Wij zijn benieuwd, laat ons weten of je het ook wilt gaan lezen. Of heb je het al gelezen? Zo ja, wat vond je ervan? Laat het weten in een reactie onder deze blog.

Hier lees je de recensie van Diana en hier die van Marieke