Bij Fabulous Feelgood krijgen we regelmatig berichten over nieuw uit te komen boeken. Als de verhalen ons aanspreken gaan we er iets mee doen. Zo kwam er een mail voorbij over de nieuwe roman van Emma Anna. Zowel Sanne als Marieke waren enthousiast en wilden deze nieuwe roman graag lezen. De ebooks kwamen binnen en ze konden beginnen met lezen.

Over Een zee in Elysium

Junia, dochter van een rijke handelaar in een klein vissersstadje bij Rome, is nog maar vijf jaar oud als Gaius Julius Laevinus, een van haar vaders cliënten die hogerop probeert te komen binnen het Romeinse leger, haar een muntje en een warme glimlach schenkt. Wanneer op een nacht de villa van haar ouders wordt overvallen en ze gered wordt door Julius, verovert hij daarmee het hart van de jonge Junia. Dankzij zijn hechte band met haar vader blijft hij een rol spelen in haar onbezorgde jeugd. Maar aan de vooravond van haar volwassenheid komt er een abrupt einde aan die onbezorgde jeugd. Julius erft haar vaders nalatenschap – inclusief de voogdij over Junia. Het lot is haar werkelijk niet goedgezind wanneer er onrust heerst in Jeruzalem, en Julius geacht wordt zijn aandeel te leveren als legionair. Wanneer hij een paar jaar later thuiskomt, is niets meer hetzelfde. Vooral zijn beschermelinge Junia niet. De vrij-opgevoede maar naïeve Junia wordt zich er langzaam maar zeker bewust van dat de wereld waarin ze is geboren vooral een wereld is voor mannen. De kinderlijke liefde die ze vroeger voor Julius voelde, wordt op de proef gesteld als blijkt dat er niets kinderlijks meer aan is. Een zee in Elysium speelt zich af in de tweede eeuw van onze jaartelling en volgt de strubbelingen, de liefde en de onmiskenbare maar verboden passie tussen twee mensen die enkel hun geluk proberen te vinden in het patriarchale Romeinse Keizerrijk.

De buddy read

Las je al eerder iets van Emma Anna?

Marieke: Ja ik heb het boek Achter hoge bergen geluisterd via de ebieb. Ik was onder de indruk van het verhaal. Ervoor had ik een Colleen Hoover verhaal geluisterd en dat had dezelfde strekking, maar ik vond het boek van Emma Anna nog beter.

Sanne: Ja, eerder las ik Achter hoge bergen voor de trio read op onze spot en onlangs las ik Omdat ik altijd al de jouwe was. De manier waarop Emma Anna onderwerpen onder woorden brengt, heel gevoelig maar zonder er doekjes om te winden, beviel me in deze boeken zeer.

Wat vond je van tevoren van het idee dat het verhaal zich afspeelde in de Romeinse tijd?

Marieke: Om heel eerlijk te wezen, kwam ik daar pas achter toen ik begon met lezen. Ik start nogal eens blind in een boek. Deze keer had ik het boek gekozen op naam van de schrijfster. Maar het was een aangename verrassing, omdat de setting zo anders was dan alles wat ik ervoor had gelezen. Het blijkt dat een verhaal over echte liefde in een Romeinse setting net zo goed kan plaatsvinden als in deze tijd, of een toekomstige tijd.

Sanne: Dat was juist wat me van tevoren heel erg aansprak. Mijn oudste zoon is afgelopen jaar in de brugklas van het gymnasium gestart en daar hoort ook Latijn bij. Ik heb zelf geen klassieke talen op school gehad, maar hielp hem nu regelmatig met zijn huiswerk en las dan met hem over de cultuur. Ik had dikwijls zin in een roman die zich in die tijd afspeelde. Werd ik even op mijn wenken bediend!

Viel het je uiteindelijk mee of tegen? Waarom?

Marieke: Wat had ik hier graag Ja! gezegd. Maar op een of andere manier had ik grote moeite om in het verhaal te komen. Het begint met een trigger waarschuwing, waar ik heel blij mee was, want het voorkomt schokkende verrassingen. Maar aan de andere kant ben je aan het lezen met constant die waarschuwing in je hoofd. 

Het verhaal wordt verteld vanuit twee personages, Junia en Juli, beide vanuit ik-perspectief. Een constructie die ik graag lees, maar het lukte me deze keer niet om me in de personages te verplaatsen, ik bleef een toeschouwer. Pas aan het einde kreeg ik grip op het verhaal.
Wat de setting betreft vond ik het leven in het Romeinse rijk goed beschreven en dat is me wel goed bevallen. Toch moet ik hier ook een kleine kanttekening plaatsen. Emma Anna is heel zorgvuldig geweest in het schrijven van haar boek. Het is duidelijk dat ze onderzoek heeft gedaan naar die tijd en dat ze Latijnse woorden en vervoegingen in het verhaal heeft weten in te passen, waardoor de sfeer van die tijd tot z'n recht komt. Het doet me dan pijn om woorden als "oké" en "sorry" tegen te komen die echt niet bij die tijd horen en passen.

Sanne: Ik vond het heerlijk om over de Romeinse tijd te lezen. Ook de hier en daar Latijnse woordjes vond ik leuk, vooral omdat ik door het huiswerk van mijn zoon dingen herkende. Maar, ik moet Marieke wel gelijk geven als het aankomt op de trigger warning. Ik was ook constant op mijn hoede tijdens het lezen van wat er zou komen. Ik verwachtte daarom heel wat, maar eigenlijk vond ik het wel mee vallen.

Ook dat Marieke noemt dat het verhaal langzaam op gang komt snap ik wel. Het verhaal heeft een rustig verloop, maar toch vond ik dat niet erg. Ik had daardoor juist het idee dat ik goed in de setting kwam en ook personages beter leerde kennen. Ik vond het boeiend om te lezen over gewoontes in het Romeinse rijk van die tijd.

Wat vond je van de personages? Kon je je in hen verplaatsen ook al speelde het verhaal zich in een compleet andere tijd af?

Marieke: Dat duurde erg lang. Vooral in het begin had ik met de jonge Juni en Juli niet veel. Ik las het verhaal, maar kon me niet in hen verplaatsen. Pas als ze ouder worden werd dat beter. Wat ik wel sterk vond, was de dosis realisme. Zo vond ik de gebeurtenis van de huwelijksnacht een eerlijkheid hebben die je niet vaak ziet. Alles is altijd maar goed en geweldig, terwijl dat in het 'echte' leven nogal eens anders kan zijn. Ook waar het de trigger-warning betreft, vond ik het realistische en goed dat een dergelijk thema in een verhaal wordt verweven. Het leven is niet alleen maar rozengeur en maneschijn en daar mag in boek best eens aandacht aan worden besteed.
Wat mijn wel overtuigde was de liefde tussen de hoofdpersonages. Ondanks alle ups en downs beleven ze oprecht van elkaar houden

Sanne: Ik vond de personages mooi neergezet en was ook blij met de keuze om vanuit de ik-persoon te vertellen. Omdat het verhaal al begint als Junia en Julius nog jonger zijn, krijg je hun hele ontwikkeling mee. Ook hoe het voor jonge vrouwen in die tijd was. Je werd al vroeg uitgehuwelijkt terwijl je eigenlijk nog zo weinig wist. Kinderen waren ze nog. Ook ben ik het eens met wat Marieke schrijft over dat het huwelijk niet alleen maar rozengeur en maneschijn is.

Wat ik ook mooi vond en niet had verwacht, was de relatie die Junia met haar vader had en dat hij ook zoveel voor Julius heeft betekend. Ik had verwacht dat mannen in die tijd veel harder en afweziger zouden zijn geweest. Emma Anna heeft goed geprobeerd om gewoontes en gebruiken van die tijd neer te zetten. Heel tof!

Je las eerder al iets van Emma Anna, was Een zee in Elysium totaal anders dan haar eerdere verhalen?

Marieke: Hoewel het thema van liefde in beide verhalen even sterk was, vond ik Een zee in Elysium een ander boek, mede door de setting. Maar als ik over het geheel kijk, dan zit er toch niet heel veel verschil in. In beide boeken hebben de personages bepaalde problemen en moeten daarmee leren omgaan in de cultuur waarin ze leven. Het grootste verschil voor mij was dat ik compleet in Achter hoge bergen werd gezogen en veel meer moeite had om in het verhaal van Een zee in Elysium te komen.

Sanne: Ja, ik vond het verhaal anders dan de andere twee verhalen die ik las, al weet ik niet zo goed hoe dit komt. Ik denk vooral doordat ik het gevoel had dat het verhaal veel rustiger en langzamer verliep. Het hoogtepunt lag echt op het einde, terwijl de andere boeken al veel eerder pieken beleefden. Maar overall gaan ze wel allemaal over wat controversiëlere onderwerpen.

Wat vond je fijn aan het verhaal?

Marieke: Ik vond het mooi om te lezen over lezen in de Romeinse tijd, doordat het een verhaal was dat deze mensen volgt vanaf dat ze jong zijn tot het einde geeft een compleet beeld. Ik vond 'de' heftige scène aan het einde indrukwekkend en het einde erg mooi. Het is goed geschreven, je voelt de passie die de schrijfster erin heeft gelegd.

Sanne: Ik ben dol op historische romans en kon dat in dit boek ook echt waarderen. Ik heb me echt in een andere tijd en op een andere plek gevoeld. Inderdaad was het ook fijn dat je de personages over een langere periode volgt waardoor je een heel compleet beeld krijgt.

Waren er ook dingen die je minder tof vond aan het boek?

Marieke: Het gebruik van ik-perspectief viel me deze keer niet mee. Verder was er niet echt iets dat ik minder tof vond. De thema's waarvoor de trigger warning werden gegeven waren goed uitgewerkt en passend in het verhaal verwerkt.

Sanne: Er was niet echt iets dat ik minder tof vond, hooguit had ik meer verwacht van de dromen die Junia had en van de trigger warning. 

Wat vond je overall van Een zee in Elysium?

Marieke: Pff, ik hink hier op twee gedachten. Enerzijds het feit dat ik me toch wel door het boek heen heb moeten worstelen, anderzijds het feit dat de setting origineel is gekozen, dat er realistische thema's zijn gekozen waardoor het wel een bijzonder boek is geworden. Ik laat het in het midden eindigen en geeft het drie sterren.

Sanne: Het feit dat ik helemaal in een andere wereld was tijdens het lezen boek zegt wel genoeg denk ik. Al moest ik wel wat wennen aan het wat rustiger verloop en had ik verwacht dat het boek heftiger zou zijn. Misschien dat dit ook wel kwam doordat ik kort hiervoor Omdat ik altijd al de jouwe was las en dit boek me veel meer aanzette tot nadenken. Maar ik vond Een zee in Elysium een fijn boek, met interessante personages en prachtige setting. Ik geef het boek 3,5 ster en rond af naar boven.

Marieke en Sanne zitten aardig op een lijn als het om Een zee in Elysium gaat. Zou jij het boek willen lezen? Waarom?