Vandaag 7 april komt het eerste deel uit van een nieuwe serie, De Redwood Ridge serie van Kelly Moran. Bruna had op FB een winactie waarbij het eerste deel als vooruitleesexmplaar kon worden gewonnen. Laten nu Renate en Marieke weer eens met de neus in de boter vallen! Beiden kregen een boek toegestuurd en een afspraak voor een buddyread was dan ook snel gemaakt.

Korte samenvatting

Het begint met een blik

Kleine stad, grote gevoelens
Redwood Ridge, een schilderachtig stadje in Oregon. Precies de juiste plek voor een nieuwe start. En die heeft Avery Stowe hard nodig na een rampzalig huwelijk, ook voor haar autistische dochter Hailey. Er is maar één probleem: de lokale, aantrekkelijke dierenarts, Cade O'Grady. Een nieuwe relatie is namelijk het laatste wat Avery wil. Ze weet alleen niet hoe lang ze Cade kan weerstaan. Vooral omdat de hele stad heeft samengespannen en voor Cupido begint te spelen...
Een plek om je goed te voelen, drie dierenartsen om verliefd op te worden - het eerste deel van de Redwood Ridge serie.

Waarom schreven we in?

Marieke:
Ik ben altijd in voor wat nieuws, zeker op het gebied van feelgoodromans. Het idee van drie knappe vrijgezelle dierenartsen in een klein stadje is toch om te smelten? Ik vond dat echt een goed uitgangspunt en was dus ook erg nieuwsgierig naar dit eerste deel.

Renate:
Heel simpel: drie knappe dierenartsen maakten mij gewoon heel nieuwsgierig. De beschrijving trok me gelijk aan en het klonk als een echte feelgood; als een boek waar je echt blij van wordt!

Personages

Marieke:
Het is een eerste deel, dus worden er veel personages geïntroduceerd. Niet zo gek, want je moet zo'n beetje iedereen leren kennen. Daar gaat het dan ook een beetje mis, want de personages blijven daardoor ook oppervlakkig. De hoofdpersonages Avery en Cade worden wel beter uitgewerkt, maar toch wisten ze me niet te raken. Er zit wel een soort van ontwikkeling in, maar de uitwerking vond ik niet geweldig. 

Ook de moeder van Avery blijft een raadsel. In het begin laat Avery doorschemeren dat haar moeder vreemde dingen doet. "Justine is grillig en onvoorspelbaar" en "Haar moeder en geheugenverlies gingen hand in hand." waardoor je verwacht dat ze aan het dementeren is ofzo, maar het is gewoon een ondernemende en lieve moeder. Ze past ook op Hailey en dat gaat goed. Het is net of er een lijntje is uitgezet dat vervolgens vergeten is. Dat is me in het boek meer opgevallen. Hailey is een lief meisje, maar autistisch. Ik vraag me af in hoeverre de schrijfster hier voldoende onderzoek naar heeft gedaan, want ze maakt veel gebruik van stereotiepe dingen, om vervolgens iets te laten gebeuren wat onrealistisch overkomt. (Ze gaat heel makkelijk hele dagen naar school en naar een nieuwe opvang en ze gaat uit logeren). De liefde voor de puppy was wel heel mooi weergegeven.

Renate:
Er zijn heel veel personages, wat op zich niet gek is aangezien dit het eerste deel van een trilogie is. De hoeveelheid personages stoorde mij niet, hoewel ze sommige misschien weg had kunnen laten. De meesten vond ik wel leuk.

De drie broers vond ik het leukst. Ze hebben allemaal iets wat ze eigen maakt, Ook Hailey vond ik leuk, vooral de liefde die zij gelijk had voor een hondje en het hondje voor haar. Wat ik ook mooi vond was dat Hailey helemaal niet zielig neer werd gezet. Ik vraag mij wel af of ze het niet te rooskleurig heeft neergezet, want dat uit logeren gaan vond ik wel heftig. Ook het feit dat er opeens zo makkelijk door relatief vreemden opgepast kon worden, past niet in het beeld wat ik uit ervaring heb. Avery heeft wel moeite om haar los te laten, maar dat is logisch denk ik als je altijd maar samen bent geweest.

Met hoofdpersonage Avery had ik niet heel veel. Ik vond haar iemand die te veel bleef hangen bij wat ze ooit gehad had in haar huwelijk. Ze maakte niet echt een ontwikkeling door. Andere personages vond ik leuker. Het boek maakte mij wel nieuwsgierig naar de levens van Flynn en Drake (de andere twee broers/dierenartsen).

Verhaal

Marieke:
Het idee is leuk, maar (ik durf het bijna niet te schrijven), het is erg voorspelbaar. Nu zit ik daar meestal niet zo mee, want het hoort bij een roman als deze, maar het lag er hier wel heel erg dik bovenop. Daarbij heeft het concept van een trilogie over drie dierenartsen genoeg potentie om er mooie verhaallijnen omheen te bouwen. De verhaallijnen in dit boek zijn leuk, maar niet geweldig en de thema's als onderdrukking in het huwelijk en autisme om wat diepgang in het boek te brengen zijn niet overtuigend uitgewerkt. Er komen wel veel dieren in voor, dat is dan wel weer leuk.

Renate: Het is gewoon een verhaal wat lekker weg leest, alleen vond ik het net als jij wel erg voorspelbaar. Zelfs iets te... Maar in deze tijd is het een fijn boek om te lezen: een verhaal waarvan je weet welke kant het opgaat. Ik het mooi dat er onderwerpen als autisme en doofheid in het boek waren verwerkt en dat deze personages een volwaardige rol hadden in het verhaal. Ook was het mooi te lezen over alle dieren in het boek, altijd leuk.

Feelgood of New Adult of ...?

Marieke
Ja, wat is het eigenlijk. Het begint echt als een feelgoodroman, alle ingrediënten zijn er, alleenstaande vrouw, lekkere man, lastig verleden, bemoeizuchtige familie en vrienden, leuke dieren, maar ruim over de helft volgt er ineens een hoop erotiek en die verhouding is naar het einde toe nogal scheef. Ik denk dat ook de vertaling een rol speelt in het feit dat het soms wel ver gaat. Erotiek kan mooi en functioneel zijn in een roman, maar ik vond het in deze roman niet kloppen en de scènes niet altijd even smakelijk.
Ik kan het boek niet echt plaatsen, ik hou het maar op een erotische feelgoodroman.

Renate: Ik weet echt niet wat voor boek het is, maar voor het grootste gedeelte vooral een feelgood. Zeker tot halverwege is het gewoon een lekkere feelgoodroman met wat daarbij hoort. Maar opeens zitten er best veel echt sexy scènes in die prima lezen, alleen waren ze niet per se nodig in dit boek.
Het is dus een beetje van beide, en als je echt niet van dat soort scènes houdt, is dit geen boek voor jou. Het is zowel NA als feelgood. 

Conclusie

Marieke:
Ik ben niet zo heel enthousiast. Het begin belooft veel. Avery die met haar dochter gaat verhuizen en een nieuw leven begint is goed. Ook de kennismaking met het stadje en de personages vond ik leuk. Maar de uitwerking van alles wat de schrijfster erbij haalt is onzorgvuldig uitgewerkt, waardoor het zijn doel voorbijschiet en het het verhaal tekort doet. Ik blijf hangen op 2,5 ster en rond het af naar drie in de hoop dat deel twee beter is.

Renate:
De eerste helft van het boek las ik echt zo uit, dus ik had heel veel zin in de rest van het boek. Ik was benieuwd hoe het met Avery en haar dochter Hailey af zou lopen. Ook werden de personages goed uitgewerkt en het stadje klonk heel idyllisch.
Het was een boek dat erg lekker weg las. Alleen waren er soms iets te veel dingen die toch wel erg voorspelbaar waren of dat je als lezer niet kan voorstellen dat iemand zoveel moeite voor je doet, waardoor het dan weer een beetje ongeloofwaardig werd.

Maar ik heb het met heel veel plezier gelezen en vond de broers alle drie wel heel leuk. Dat maakt dat ik toch erg benieuwd ben naar de volgende twee delen. Je waant je even in een andere wereld met knappe dierenartsen en dat is zo slecht nog niet. Daarom geef ik het toch 3,5 ster, wat ik dan toch naar beneden moet afronden. Gewoon een prima verhaal wat zeker verbeterpuntjes heeft, die hopelijk in deel twee en drie zijn opgelost!

Had jij deze Redwood Ridge serie ook al gespot en ga je deze lezen? Wij zijn benieuwd.