Buddy read: Hou me vast van Lori Nelson Spielman
Hallo, op deze zaterdag in januari! Natuurlijk staat er weer een nieuwe buddy read voor je klaar! Deze keer lazen Mandy en Marleen het nieuwste boek van Lori Nelson Spielman, Hou me vast. Een boek dat ze beiden in hun kast hadden staan en graag wilden lezen. Lees jij ook gezellig mee?
Door: Mandy & Marleen
Over Hou me vast:
Annies wereld stort in als haar zus Kristen omkomt bij een treinongeluk. Eigenlijk zou zij ook in die trein zitten… Annie voelt zich schuldig en zoekt steun bij haar moeder Erika, die op haar beurt in haar werk vlucht. Annie begrijpt niet wat er is gebeurd met haar liefhebbende moeder die altijd op alles raad wist.
Erika weet niet hoe ze met het verlies van Kristen om moet gaan. Ze durft Annie niet te laten zien dat ook zij zo haar zwaktes heeft en besluit alleen haar kracht te tonen. Maar Annie kan dit eenzame verdriet niet aan – en verdwijnt. In haar wanhoop denkt Erika weer terug aan haar eigen moeder, die ooit zei: ‘Je moet wat belangrijk is nooit verwarren met wat écht belangrijk is.’ Erika beseft dat ze alles op alles moet zetten om Annie te vinden – voordat ze ook haar tweede dochter verliest.
Marleen: Wat gezellig, Mandy, dat wij ook eindelijk een boek samen mogen lezen. Volgens mij is dit de eerste keer of niet? Heb jij in september ook meegedaan aan de groepsrecensie van Een bijzonder jaar van deze auteur of is dit je eerste boek van haar?
Mandy: Zeker gezellig! Het heeft een jaartje geduurd, maar eindelijk mag ik samen met jou een boek oppakken. Ik heb in september niet meegedaan, dus voor mij is Lori Nelson Spielman nog helemaal onbekend. Ik zal eerlijk toegeven dat ik het boek volledig heb uitgezocht op de cover. Zo schattig! Net als de schutbladeren trouwens... Die lijken overigens niet te passen bij het onderwerp van het boek. Ik lees op de flap dat het gaat over een treinongeluk. Ik ben dus heel benieuwd wat dat gaat brengen!
Marleen: Dan ben ik heel benieuwd wat je van deze auteur gaat vinden! Dit wordt mijn derde boek van Lori en ik hoop dat het weer een heerlijke roman gaat worden. Ik heb ook het boek voornamelijk op de cover gekocht en natuurlijk op mijn ervaringen met haar. Jij hebt het boek ook bij Boekenkraam besteld, toch? Met hoge korting? Ben je ondertussen al begonnen?
Mandy: Dat klopt! Op Black Friday afgelopen jaar! Heerlijk die kortingen, dat mag van mij vaker! Ik ben inmiddels begonnen met het boek. Wat heftig hè? Je zult je zus/ dochter verliezen door zo'n ongeluk, echt pijnlijk. Helemaal als je zelf zo onder het schuldgevoel lijdt. Dat lijkt me extra zwaar. Ook trouwens niet echt feelgood hè? Zou dat nog komen denk je?
Marleen: Als Hou me vast op haar andere boeken lijkt dan denk ik dat we nog wel een fijn feelgoodrandje kunnen verwachten. Maar inderdaad, heel erg heftig! Ik vind de verschillende lagen van schuldgevoel ook mooi verwerkt. Beide hoofdpersonages hebben wel iets om zich schuldig te voelen en gaan hier op een hele andere, maar tegelijk ook op een zelfde manier mee om.
Mandy: Ik ben zeer benieuwd naar dat feelgoodrandje! Vanuit welk perspectief vind jij het fijner lezen? Annie of Erica?
Marleen: Ik denk Erica, maar dat komt vooral omdat ik het altijd een stuk fijner vind om vanuit het ik-perspectief te lezen. Aan de ene kant heb je met deze perspectiefwisseling (Erica vanuit ik en Annie vanuit zij) een duidelijker beeld wie je voor je hebt, maar aan de andere kant vind ik ook dat er een bepaalde afstand is tussen de lezer en Annie. Ondanks het leeftijdverschil met Erica kon ik me beter in haar inleven. Hoe heb jij dat ervaren? Wel grappig, want voor het lezen en nadat ik de achterflap had gelezen had ik juist het idee dat ik me meer met Annie zou kunnen inleven, juist omdat ze ongeveer onze leeftijd heeft en Erica een oudere en zielige vrouw zou vinden. Grappig dat dat zo kan veranderen tijdens het lezen!
Mandy: Weet je dat ik me dat helemaal niet gerealiseerd heb tijdens het lezen wat jij nu zegt? Die perspectiefverschillen zijn me dus totaal niet opgevallen! Wat grappig dat je me hier op wijst, want nu heb ik gewoon iets over het boek geleerd wat ik nog niet wist! Dat verschil is me echt totaal niet opgevallen en toch heb ik het tegenovergestelde van wat jij zegt. Ik vond de verhaallijn van Annie fijner. En dat is voornamelijk omdat ik vond dat Annie beter met haar schuldgevoel omging. Zij wist dat echt om te zetten in daden, terwijl Erica een beetje bleef hangen in haar eigen gevoel. Ik was wel een beetje klaar met dat zelfmedelijden op een gegeven moment. Wat vind je van de quotes die gebruikt worden door het verhaal? Vind je het een toevoeging, of een beetje betweterig?
Marleen: Ik denk van beide. Soms was het een beetje teveel van het goede, maar het was op zich wel een extra toevoeging, iets waardoor het boek me langer zal bijblijven denk ik. Ook werd ik door de quotes aan het denken gezet. Ook al waren sommige overduidelijk en inderdaad betweterig, ze pasten erg mooi in het verhaal en de auteur creeërde daardoor mooie bruggetjes naar het verleden voor zichzelf. Ik zou in ieder geval wel zo'n spreukenboekje willen hebben. Wat jij?
Mandy: Wat quotes betreft ben ik het met je eens. De ene raakte me, de andere paste net even te goed in het verhaal, waardoor de waarde ervan wat afzwakte. Over dat spreukenboek gesproken, ik ben dus sinds 1 januari zo'n spreukenboek begonnen voor mezelf! Spreuken die ik lees of tegenkom in boeken schrijf ik op. Het is een combinatie van wat ik meemaak, dus een soort dagboek, samen met adviezen aan mezelf. Wat denk je dat het belangrijkste thema is binnen dit boek?
Marleen: De belangrijkste thema's voor mij zijn omgaan met schuldgevoel en je weg naar elkaar terug vinden na een heftige en verdrietige gebeurtenis. Het is erg gemakkelijk om je voor je omgeving en dierbaren af te sluiten en een stuk moeilijker om elkaar weer toe te laten. Ik vind dat Lori dat erg goed heeft gedaan en een prachtig en vooral hoopvol verhaal heeft neergezet. Wat me wel opviel, maar dat is vooral omdat ik haar voorgaande twee boeken ook heb gelezen, is dat haar boeken allemaal om een moeder-dochterrelatie gaan. In Een bijzonder jaar had de hoofdpersoon net haar moeder verloren, in Vergeef me moet de hoofdpersoon haar moeder vergeven nadat ze elkaar jaren niet gezien hebben en hier moet Annie weer dichterbij haar moeder komen na een traumatische en hefitge gebeurtenis. Dat is denk ik ook wel een belangrijk thema, maar vooral een thema dat de auteur in al haar boeken hanteert.
Mandy: Ik heb het idee dat we nog heel lang door zouden kunnen praten over dit boek! Door jou ben ik in ieder geval benieuwd geraakt naar haar andere boeken en die staan nu dus ook op mijn nog te lezen-lijstje! Ik vond het in ieder geval een mooi en inspirerend boek.
Wil je verder lezen en ben je benieuwd geworden naar onze recensies? Klik dan hier voor de recensie van Mandy en hier voor de recensie van Marleen.
