Dit weekend een extra buddy read. Gewoon omdat het kan! Het boek dat Nathalie en Sanne samen lazen is in ieder geval qua titel erg passend bij de zomerse dagen die we hebben gehad. Zou het ze zijn bevallen? Samen lazen ze Onder de Italiaanse zon van Santa Montefiore.

Samenvatting:
Weduwe Grace leest in een tijdschrift over een kookcursus in een kasteel in Toscane. Grace, die zelden een voet buiten het gehucht Devon zet, boekt deze reis. Haar dochter en kleindochter gaan uiteindelijk met haar mee. De mooie omgeving rondom het kasteel in Toscane doet deze drie vrouwen veranderen. Dochter en workaholic Carina beseft dat het leven niet alleen uit werken bestaat. Kleindochter Anastasia luistert geboeid naar de geschiedenis van haar oma Grace. En Grace blijkt meer met Toscane te hebben dan haar interesse voor de kookworkshop. Want is het wel zo toevallig dat zij deze reis boekte? En welk geheim draagt Grace met zich mee?

Nathalie:
Leuk dat we weer samen een buddyread doen. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik nog nooit iets van bestseller auteur Santa Montefiore heb gelezen. Ze staat al wel een hele tijd op mijn wensenlijst, maar het kwam er nooit van. Maar ja, toen Onder de Italiaanse zon meteen in de toplijst kwam bedacht ik dat ik daar toch maar eens snel verandering in moest brengen. 

Zo een beginnetje te hebben gemaakt aan Onder de Italiaanse zon snap ik wel waarom haar boeken goed verkopen. De personages beginnen meteen al voor mij tot leven te komen. Vooral die Flappie, wat een bemoeial, je zal maar zo iemand in je vriendengroep hebben.
Is dit boek ook jouw kennismaking met Santa Montefiore?

Sanne:
Haha ik kan je de hand schudden Nathalie, ook ik heb nog nooit iets van Santa Montefiore gelezen. Mooi dat het er nu eens van gaat komen. 

Ik had wat moeite met in het verhaal komen. Maar of dat door de warmte kwam of door de schrijfstijl, dat vind ik moeilijk te zeggen. Ik had wat moeite met alle namen die ineens op je afgevuurd worden. Maar inderdaad, de personages leven wel meteen en daarmee ook het verhaal. Die Flappie is een echte bemoeial. De dochter van hoofdpersonage Gracie, is maar een harde workaholic zonder oog voor haar dochter of moeder. Ik stoor me behoorlijk aan haar, maar ik verwacht dat zij wel eens de grootste verandering kon gaan doormaken. Ik moest wel even wennen dat er soms ineens vanuit een ander personage wordt verteld, zonder dat er een hele duidelijke overgang is. Wat vind jij daarvan?

Nathalie:
Ik zat al snel in het verhaal, omdat die personages voor mij echt zijn gaan leven. Die dochter van Gracie lijkt mij ook geen leuk persoon, zo’n workaholic bitch. Oma, moeder en kleindochter die eigenlijk nauwelijks contact hebben met elkaar spelen de hoofdrol in dit verhaal. En dan gaan ze samen op vakantie. Een leuk thema.

In het begin had ik wel moeite met die flashbacks, baalde steeds dat we terug in de tijd gingen. Maar het verhaal in de flashbacks wordt eigenlijk steeds leuker, terwijl het heden een beetje stil staat. En nu vind ik de flashbacks juist net iets leuker. Hoe ervaar jij dit?
Die perspectieven vind ik ook niet helemaal logisch. Net iets te veel, maar eenmaal helemaal in het verhaal stoort het gelukkig niet.

Sanne:
Ja dat had ik ook, in het begin ligt de nadruk op de tegenwoordige tijd en is het aandeel flashbacks wat kleiner. Ik baalde als we terug gingen in de tijd, maar naarmate de verhouding heden/verleden veranderde en we steeds meer uit het verleden meekregen vond ik het haast jammer als we weer terug waren in het nu. 

Het thema kunst vind ik leuk om over te lezen en dan helemaal in zo’n setting als het zonnige Toscane. Dat maakt het tot een heerlijk boek. Wel opmerkelijk vond ik ineens de passage met Flappie, zo halverwege het boek. Wat kwam die daar doen? Dat moet vast iets betekenen!

Nathalie:
Grappig dat we vorige keer Vrienden voor het leven van Astrid Harrewijn samen lazen, ook over kunst en schilderijen. Met dit kunstthema maakt het dat het verhaal niet standaard is. Ik vond de schrijfstijl ook prettig lezen, maar de perspectieven niet helemaal goed verdeeld. Van mij had het perspectief vanuit Flappie weg mogen blijven. Ik snap wat de auteur hiermee wilde uitbeelden, maar het lijdt af van de echte verhaallijn. Voor de rest vond ik het een mooi verhaal. Ik ben van plan nog eens een boek van Santa Montefiore te pakken. Ideaal zomer en vakantie leesvoer. Vooral die locatie in het verhaal. Hoe is Santa Montefiore jou bevallen?

Sanne:
Dit boek van Santa Montefiore is me bevallen, het was heerlijk om even in Toscane te zijn en te lezen over de liefde van een oude vrouw. Daarmee past het boek prima in de challenge categorie met #diversiteit. Toch had ook voor mij het deel over Flappie achterwegen gelaten mogen worden en vind ik het wel jammer dat de personages bepaalde dingen doen (om niet te spoileren kan ik niet in details treden) zonder dat daar gevolgen aan zitten. Het boek is daarmee best braaf. Ik heb nog een boek van Montefiore in de kast staan, haar schrijfstijl is me bevallen, dus ik denk dat ik dat gauw eens ga oppakken.

Conclusie:
Onze eerste kennismaking met Montefiore is ons allebei goed bevallen en smaakt naar meer. Onder de Italiaanse zon is een heerlijk boek om in de vakantiestemming te komen, te lezen op vakantie, of het vakantiegevoel lekker vast te houden! Het is genieten in Toscane. Het verhaal is vanwege het thema kunst bijzonder, sommige elementen zijn wat bleu. Van ons allebei krijgt het boek 3,5 ster. Lees de recensie van Nathalie, die van Sanne volgt.