Reis mee naar Schiermonnikoog in Adempauze van Martin Scherstra. Op de boot ontmoet je Sterre, een redacteur en blogger van het vasteland, en Erik, auteur van een misdaadroman en een plaatselijke beroemdheid. Sterre heeft niet in de gaten wie ze tegenover zich heeft en kraakt waar hij bij is zijn thriller in geuren en kleuren af. Sterre en Erik hebben nog geen idee dat ze elkaar vaker zullen tegenkomen zodra ze voet op Schiermonnikoog zetten. Sterker nog, ze zullen elkaar hard nodig hebben. Martin Scherstra's Adempauze is een echte pageturner vol kleurrijke personages en spannende verhaallijnen.

Wat vonden wij ervan?

Helma:
Toen ik benaderd werd om in de jury van de Valentijnprijs plaats te nemen en ik daar volmodig ja op zei, was een van de boeken die ik te lezen kreeg Adempauze van Martin Scherstra. Voor die tijd had ik nog nooit iets van Martin Scherstra gelezen, terwijl hij al ontzettend veel romans geschreven heeft. Heb jij al eerder iets van Martin gelezen, Marieke?

Marieke:
Ik kende zijn naam, maar ik had nog nooit iets van hem gelezen. Voordat hij genomineerd werd voor de Valentijnprijs had ik het boek meegenomen uit de bibliotheek. Ik had dus geen idee dat hij die prijs zou gaan winnen. Ik wilde gewoon iets van hem lezen.
Ik ging dus heel open het boek in en was gelijk getroffen door het verhaal. Het zit zo leuk in elkaar, en herkenbaar ook.
Als een recensente een boek afkraakt dat verder iedereen geweldig vindt, dan is dat niet echt een probleem. Maar als je dan die schrijver in levende lijve tegenkomt, is het ineens een hele ongemakkelijk situatie. Ik kon me daar helemaal in vinden!
Hoe vond jij die situatie?

Helma:
Ik kon dat ook helemaal begrijpen. Je moet er toch eigenlijk ook niet aan denken, dat je met de auteur die je net hebt afgekraakt in hetzelfde pension terecht komt. Ik vind ook de schrijfstijl van Martin erg plezierig met leuke dialogen, niet zoetsappig en voldoende humor. Door de wisseling van het vertelperspectief leer je Sterre en Erik kennen. Wat ik ook leuk vindt zijn de blogjes van Sterre waarin ze regelmatig de spot met zichzelf drijft. De dialogen zijn niet gekunsteld en ik vond de personages leuk. Niet alleen Sterre en Erik maar ook pensionhoudster Marlène en de vaste pensionbewoners Jelte en Meike. Martin is er trouwens prima ingeslaagd om heel geloofwaardig de denkwereld van een vrouw neer te zetten. Vond jij dat ook?

Marieke:
Martin Scherstra heeft absoluut een realistisch verhaal neergezet. Ook de setting (Schiermonnikoog) vond ik erg leuk. Ik ben er nooit geweest, maar wel op de andere Waddeneilanden. Als je daar bent, ben je echt weg. Eerst de overtocht met de veerboot en dan die natuur en die vrijheid, de vogels en de zee en de stranden heerlijk. Die sfeer die straalt ook vanuit zijn boek.
Hij heeft ook het werk van de reddingsdienst verwerkt in zijn boek. Stoere mannen die in weer in wind uitvaren om in problemen gekomen mensen te redden. Die actie wordt van twee kanten beschreven, van de reddingsdienst, maar ook vanuit de familie en kennissen die in spanning zitten of hun geliefden gered zullen worden.

Helma:
Ik ben net als jij wel op andere waddeneilanden geweest, maar nog nooit op Schiermonnikoog. Zoals Martin het beschrijft krijg je zin om eens een weekje door te brengen in de Twee zusters, te genieten van het natuurschoon en het contact met de Eilanders.

Marieke:
We zijn behoorlijk positief Helma, was er ook nog iets wat we minder vonden? Ik zag net in mijn recensie dat ik me opviel dat wanneer de personages nadenken over situaties dat ze dan dingen herhalen. Op een gegeven moment weet ik wel wat ze denken en hoef ik dat niet nog een keer te lezen, maar dat is ook het enige. Ben jij geheel positief?

Helma:
Eigenlijk ben ik over het hele boek positief en die herhalingen waren me eigenlijk helemaal niet opgevallen. Ik vond het gewoon een heerlijk verhaal dat ik achter elkaar uitgelezen heb. Voor mij was hij ook de terechte winnaar van de Valentijnprijs 2018. Na deze eerste kennismaking ga ik zeker meer van Martin lezen. En jij?

Marieke:
Ja zeker. Ik zag dat hij een nieuw boek heeft geschreven Het baken. Ik ga kijken of ik die kan lenen in de bibliotheek, want zijn schrijfstijl bevallt me heel goed.

Conclusie

We waren blij verrast door de schrijfstijl van Martin. Hij beschrijft reeële situaties die ook in het 'echte' leven zouden kunnen gebeuren. Marieke was een heel klein beetje kritischer dan Helma, maar overall hebben we van het boek genoten.