Weekend! En we trappen af met onze vaste rubriek op zaterdag: de buddyread. Helma en Sanne, liefhebbers van de historische roman, luisterden dit keer naar De erfgename van Winterwood. In deze roman van Sarah E. Ladd gaan we terug in de tijd, naar 1814 om precies te zijn. Ga je mee?

- door Sanne en Helma -

Wat gebeurde er in 1814?

In De erfgename van Winterwood gaan we niet alleen terug in de tijd, maar reizen we ook af naar Engeland. Amelia Barrett heeft haar beste vriendin verloren, ze stierf in het kraambed. Amelia, erfgename van een oud landgoed, belooft haar vriendin dat zij voor haar dochtertje Lucy zal zorgen. Daarmee haalt ze zich echter de woede van haar familie en vooral van haar verloofde Edward op de hals. Amelia ziet maar één oplossing om haar belofte na te kunnen komen: ze zal trouwen met de vader van het kind, kapitein Graham. 

De voorleesstem 

Het boek wordt voorgelezen door Karin Douma. Ze heeft een stem die lekker in het gehoor ligt. Dat geldt ook voor haar intonatie en spreeksnelheid. Je merkt dat ze zich inleeft in alle gebeurtenissen, waardoor je zelf ook gegrepen wordt door het verhaal. Ze weet al lezende de spanning op te voeren, waardoor je wil blijven luisteren. Omdat we allebei vaak luisteren als we onderwerg zijn, vonden we het soms jammer als we op de plaats van bestemming waren omdat we wilden weten hoe het verder zou gaan. 

Geloof

Sarah Ladd wordt geplaatst onder auteurs met een Christelijke signatuur. Over het algemeen zijn we daar allebei iets minder van gecharmeerd. Dat heeft niets te maken met de schrijfstijl. Daar is vaak totaal niets op aan te merken. Wat ze wel vaak storend vinden is dat God wordt opgevoerd als redder in nood. Dat wordt wel vaak voorafgegaan aan twijfel in het geloof, maar als je dan toch je lot in Zijn handen legt, komt uiteindelijk alles goed. In De erfgename van Winterwood is dat ook het geval. Amelia leest wat af in haar bijbeltje en hoewel zij ook haar twijfels heeft blijft ze bidden. Dat geldt ook voor kapitein Graham. Hij is ooit zijn geloof kwijt geweest en dat heeft er in zijn ogen voor gezorgd dat hij tijdens een zeegevecht een aantal manschappen heeft verloren. Daar voelt hij zich enorm schuldig onder. Als dan gezegd wordt dat alles de wil van God is, dus ook de dood van zijn manschappen, tja, dan heeft Helma daar zo haar twijfels over. Sanne vindt dat dit wel een goed beeld neerzet van de tijd waarin het zich afspeelt. In de 19e eeuw speelde het geloof een (nog) grotere rol dan het tegenwoordig doet. 
Waarom we dan toch een boek met Christelijke signatuur lezen als ons dat niet helemaal aanspreekt? Omdat het verhaal los van de tekstfragmenten over het geloof, goed in elkaar steekt. Daarnaast leert een historische roman ons ook het een en ander over een compleet andere tijd en zijn we er niet vies van om eens iets anders te proberen.

Tijdsperiode

Het verhaal speelt zich af in 1814: het regency tijdperk. De Amerikaanse Sarah Ladd is altijd gek geweest op de muziek, de literatuur en de kleding die bij deze periode hoort. Haar interesse werd nog meer gewekt toen ze tijdens een college trip naar Engeland en Schotland een nog beter idee kreeg hoe het was om in die tijd te leven. Ze verslond de klassiekers Jane Austen en de zusters Brönte en het is dan ook niet verwonderlijk dat ze haar boeken in deze tijd laat afspelen.

Het is een interessante tijd om over te lezen. De omgangsvormen tussen mannen en vrouwen en de rechten van de vrouw zijn zo totaal anders als de tijd waarin we nu leven. We weten een ding zeker: we zijn zelf blij dat we niet in die tijd leven. Als vrouw had je maar weinig rechten. Dat blijkt ook overduidelijk in dit boek. Amelia is wees en haar erfgoed wordt beheerd door haar oom. Na haar huwelijk heeft ze nog steeds weinig in te brengen, want dan gaat het beheer over naar haar echtgenoot.

Plot

Amelia is wees en haar oom en tante hebben haar opgenomen in hun eigen gezin en haar altijd hetzelfde behandeld als hun eigen dochter. Haar oom heeft, meer uit eigen belang, een geschikte huwelijkskandidaat gevonden. Maar dan blijkt Amelia helemaal niet zo gedwee te zijn en gaat ze dwars tegen zijn gezag in. Heerlijk om te horen dat Amelia voor zichzelf en Lucy kiest, ondanks alle druk die op haar wordt gelegd. Yeah, go Amelia! Alle verwikkelingen die na dat besluit volgen, zijn misschien wat voorspelbaar, maar voeren de spanning toch behoorlijk op. Amelia is redelijk eigenwijs en dat zorgt voor de nodige problemen en ja, dan wordt ze toch opeens een teer poppetje dat gered moet worden. Maar gelukkig is daar Kapitein Graham 'to the rescue' en is het uiteindelijk toch eind goed al goed. Het is tenslotte wel feelgood.

Mening

We hebben allebei genoten van het verhaal. Het heeft eigenlijk van alles wat: romantiek, drama, spanning. Het komt allemaal voorbij. Het verhaal was ook prima luisterend te volgen. Het bevat maar een handjevol personages, waardoor je de verschillende personen goed kon plaatsen. Ook zaten we direct weer in het verhaal als we een aantal uren niet geluisterd hadden.

'Een verhaal dat je meeneemt naar de Regency periode in Engeland, ik hou ervan. Het is niet alleen romantisch, maar heeft ook een flinke dosis spanning. Het enige waar ik iets minder van gecharmeerd ben is het Christelijke gehalte. Maar toen ik daar overheen gestapt was, heb ik me prima met het boek vermaakt tijdens mijn dagelijkse autoritjes naar Utrecht en weer terug.' - Helma, 3***

'Deze historische roman bevat niet alleen romantiek en een kijkje in tijden geleden, maar ook een flinke vleug spanning. Daarnaast blijkt het keurige Engelse meisje voor haar tijd behoorlijk vooruitstrevend en eigenzinnig. Ik hou daar wel van! Dat alles maakt deze historische roman net even anders. Prima lees of luistervoer!' - Sanne 4****

Hebben jullie De Erfgename van Winterwood gelezen of een ander boek van Sarah Ladd? Laat het ons weten in een reactie onder het artikel.