Renate en Marieke waren in Amsterdam bij het 'Zin in Feelgood-event' van Luijtingh Sijthof en maakten daar kennis met een vijftal Nederlandse en twee Engelse schrijfsters. Een van hen was de Nederlandse Karin Quint die haar nieuwe boek De theekoepel kwam promoten en signeren. Een mooie aanleiding voor Marieke en Renate om dit boek te gaan lezen voor een buddyread.

Karin Quint

Karin Quint studeerde journalistiek, werkte voor dagbladen, schreef en schrijft voor organisaties en bedrijven. In 2014 verscheen haar eerste boek: Het Engeland van Jane Austen, een reisgids die je door het Engeland voert van een van haar favoriete schrijfsters. In 2019 kwam de Engelse vertaling uit. Samen met haar vriend schreef ze tussendoor nog reisgidsen over Wales en Schotland. Nu liggen er twee romans, Het koetshuis en De theekoepel, de eerste delen van de 'Landgoed Rosaville'-serie.

Landgoed Rosaville deel 2: De theekoepel

Landgoed Rosaville, 1903. Rosalie de Wit houdt een feest in de tuin van Rosaville. Na de dood van haar vader is ze vanuit Engeland naar Nederland vertrokken en heeft ze haar intrek genomen in de schitterende villa die haar vader ooit voor haar moeder liet bouwen. Met het tuinfeest viert Rosalie dat ze een jaar in Nederland is. Ze huurt de gedreven en enthousiaste fotograaf Arris Nauta in om het vast te leggen. Meteen voelt Rosalie zich tot de fotograaf aangetrokken, maar ze houdt zich aan het advies van haar vader: val nooit voor een man met minder geld dan jijzelf. Ondertussen heeft zich in de omgeving van Landgoed Rosaville een nieuwe buurtgenoot gevestigd: de charmante fabrikant Jonathan van Bredevoort. Rosalie valt als een blok voor hem en hij lijkt de ideale huwelijkskandidaat. Maar is hij wel de man die ze denkt dat hij is?

Het samen lezen

Marieke:
Leuk hè; dat we weer samen mogen gaan lezen. Ik heb er zin in. Het eerste deel hebben we beiden al gelezen. Die had ik grotendeels geluisterd, want het zat in een Bookchoice-selectie en dan is er de keus lezen of luisteren. Het boek is me uitstekend bevallen en ik ben dan ook zeer benieuwd wat het tweede deel brengt. Wanneer las jij het eerste deel?

Renate:
Ergens vorig jaar heb ik het eerste deel gelezen in de zomer, want ik weet nog goed dat ik het boek mee had genomen naar Kasteel Keukenhof, waar ze toen een dahliashow hadden. Zo kon mijn boek mooi op de foto bij het koetshuis van het kasteel! Ik heb het eerste deel met veel plezier gelezen en vond het personage Laura, de historica, erg leuk. Ik ben dan ook benieuwd of ze in dit deel ook tevoorschijn komt!

De cover

Marieke:
Het is met een e-book altijd wat lastiger om er iets over te zeggen, maar gelukkig zijn er online genoeg plaatjes te vinden. Ik vind het een aantrekkelijke cover. Het past mooi bij het eerste deel en het nodigt uit tot lezen.

Renate:
Het is inderdaad moeilijk om iets over de cover te zeggen bij een e-book, maar ik vind hem echt helemaal passen bij het eerste deel Het Koetshuis. Ook zag ik op een Instagram post van Karin Quint dat de illustratie op de rug van het boek doorloopt. Echt tof gedaan. Dan moet het toch een feestje zijn om daar tegenaan te kijken in je kast!

Personages

Renate:
De personages in dit verhaal vond ik leuk, vooral de personages rond Rosalie. Ze had een mooie nieuwe familie rond haarzelf gevonden. Vooral voor Hendriksen had ik een zwak, dat leek mij gewoon een hele aardige man. Ook de buurvrouw maakte mij erg nieuwsgierig, omdat ze heel geheimzinnig was. Je vroeg je steeds af: wat is er nu aan de hand met die vrouw?
Sowieso vind ik het altijd fijn als er een personage bij zit waar je echt een hekel aan kunt hebben, en die zat er dan ook zeker in. Als je het boek gelezen hebt of nog gaat lezen weet ik zeker dat je erachter komt wie ik bedoel.

Marieke:
Helemaal eens, Rosalie was een lieve, maar wel een beetje naïeve jonge vrouw. Door de mensen om haar heen werd ze gelukkig wel wat verstandiger. Die butler Hendriksen was een fijn persoon, hij deed me een beetje denken aan de butler van Downton Abbey. Het was een prettig huishouden daar in Villa Rosaville.
Een rotte tomaat doet het ook altijd goed en die was hier zeker aanwezig.

Ben je meer een Lena of een Rosalie?

Renate: 
Ik denk dat ik toch meer een Lena ben dan een Rosalie. Lena past wat minder in een keurslijf en houdt niet zo van regels en poespas. Daar kan ik mij beter mee identificeren. Hoe meer het verhaal verder ging, hoe meer ik ook een Lena in Rosalie ging zien, dus ging ik mij ook meer in haar herkennen.

Marieke:
Rosalie is in het begin nogal onwetend. Ze heeft een hoop geld en veel goede wil. Goede wil heb ik wel, maar zoveel geld niet. Lena is een stuk ouder en heeft meer levenservaring. Zij is bezig met vrouwenrechten en is een totaal andere persoonlijkheid. Je hebt gelijk als je zegt dat Rosalie steeds meer op Lena gaat lijken, wanneer ze door schade en schande wijzer wordt.
Of ik meer Lena of meer Rosalie ben? Toch meer Rosalie denk ik. Ik denk altijd het goede van de mensen en wil ook graag mensen helpen. Gelukkig ben ik niet meer zo naïef (tenminste dat hoop ik).

Fotografie

Marieke:
Fotografie loopt als een rode lijn door het verhaal. Ik vond het een originele toevoeging. Door Rosalie interesse te laten hebben in het maken van foto's, iets wat in die tijd nog vrij nieuw is en -hoewel niet heel gewoon- gepast is voor dames om te doen. Het is een mooie kapstok waardoor we als lezer kennis maken met klassenverschil en de verschillen tussen arm en rijk. Ik vond het erg leuk gedaan en heb tussendoor ook nog het een en ander geleerd over fotografie uit die tijd.

Renate:
Ik vond het leuk om te lezen dat fotografie een belangrijke draad in het verhaal is, omdat je zo een beetje achtergronden meekreeg over hoe het vroeger werkte. Nu neem je gewoon je telefoon mee en dan kan je altijd wat moois maken, maar vroeger moest je natuurlijk echt aan allerlei dingen denken, en dat vond ik leuk om te lezen.
Ook was het interessant dat je door de fotografie een beeld kreeg van de sloppen en het grote verschil tussen arm en rijk toen in die tijd.
Iets waar je niet altijd helemaal bij stil staat. Hoe het werd beschreven deed het mij een beetje denken aan tv-series zoals Oliver Twist en Kruimeltje. 

Verhaal

Renate:
Ik heb dit verhaal met plezier gelezen. Al dacht ik dat Laura uit het eerste ook in dit deel voorbij zou komen, maar dat was dus niet zo. Het boek speelt zich alleen rond 1903 af. Het is fijn geschreven en het maakt je nieuwsgierig naar hoe het verder gaat met Rosalie.
Rosalie maakt best wel veel mee als ze vanuit Engeland terugkomt naar Nederland, nadat haar vader is overleden.
Het verhaal krijgt een wending als Rosalie leert fotograferen van fotograaf Arris Nauta en als dan ook Jonathan om de hoek komt kijken met zijn automobiel, krijg je gelijk een hoop mee van de technologieën van die tijd, plus de nodige hofmakerijen en het maakt je nieuwsgierig naar wat Rosalie gaat kiezen. Ook krijg je een beetje geschiedenis van eigen bodem mee, je kan daaruit wel merken dat Karin Quint zich daarin heeft verdiept. Dat in combinatie met de rest van het verhaal, maakt het een heel fijn boek om te lezen.

Het is een mooi hoopvol verhaal, waar mensen nog naar elkaar omkijken en proberen iets te doen voor een ander uit sociaal oogpunt om de slechte omstandigheden beter te maken, een verhaal vol vriendschap en uiteraard ook de liefde.

Marieke:
Het is een fijne historische roman. Ik vond het wel een beetje braaf en zoet, maar het gaf wel een goed beeld van het leven aan het begin van de 20e eeuw. De verschillen tussen arm en rijk, en de klassenverschillen waren zo aanwezig en dat is mooi verwerkt. De personages zijn goed neergezet, waardoor je makkelijk met ze kon meeleven. Er gebeurt genoeg om het interessant en boeiend te houden tot het einde. En het einde sluit zowel goed als slecht af. Hoe dat zit ga ik niet verraden, maar het zorgt voor een afgerond verhaal.
Ik ben zeer benieuwd hoe het derde deel van Rosaville zal zijn, er zit nog een heel gat in de tijd tussen het verhaal van Lena en Rosalie in 1903 en dat van Laura uit deel 1 en haar oma.

We hebben het boek met plezier gelezen en gaven het beiden 4****.