Toen Amarins op instagram zag dat Renate en zij allebei hetzelfde boek aan het lezen waren, Het verborgen paleis van Dinah Jefferies, kwam Renate met het idee om een buddyread te doen. Onderstaand lezen jullie wat wij van deze roman vonden!

-Door Renate en Amarins-

Over het verborgen paleis

Een verdwenen zus, een belofte en een eiland vol geheimen: hét boek voor lezers van Lucinda Riley en Santa Montefiore.

Frankrijk, 1923. Als een groot schandaal aan het licht dreigt te komen, vlucht Rosalie Delacroix weg van haar familie in Parijs. In de donkere straten en exotische nachtclubs van Malta hoopt ze een nieuw leven tegemoet
te gaan.
Malta, 1944. Nadat een groot familiegeheim is uitgekomen, moet ook Florence Frankrijk ontvluchten. Wanneer ze na lange omzwervingen bij haar moeder in Engeland aankomt, wordt ze daar allesbehalve hartelijk ontvangen. Haar moeder kijkt niet naar haar om, maar heeft wel een vreemd verzoek: of Florence op zoek wil gaan naar haar verdwenen tante Rosalie, die naar verluidt op Malta woont. Maar er woedt oorlog in Europa en het enige aanknopingspunt is een jaren oude vergeelde brief…

Verhaal en schrijfstijl

Amarins:

Nooit eerder las ik een boek van Dinah Jefferies dus ik liet me volledig verrassen. En verrast werd ik. Want wat een prachtig verhaal heeft Dinah geschreven. Het verhaal heeft twee verhaallijnen. In de eerste leef je mee met Florence, zij gaat op verzoek van haar moeder op zoek naar haar tante. Deze verhaalijn speelt in 1944 en eindigt na de oorlog, in 1946.  Dit verhaal pakte me meteen en ik vloog er door heen. De tweede verhaallijn vertelt het verhaal van Rosalie, de tante van Florence. Deze verhaallijn verloopt wat langzamer, heeft veel details en zit niet altijd even veel vaart in. Je krijgt een inkijkje in het leven van Rosalie in 1925. Toch blijft ook deze verhaallijn boeien. Je krijgt een mooi stukje geschiedenis mee, waarvan denk ik veel lezers geen weet hebben. De schrijfstijl van Dinah is heel erg fijn, het leest vlot en makkelijk. Uiteindelijk brengt ze de twee verhaallijnen op een prachtige manier weer bijelkaar, verrast ze je met diverse wendingen in het verhaal en is het slot verrassend. 

Renate:

Ook dit was weer een mooi verhaal van Dinah Jefferies, het verhaal heeft eigenlijk alles wel in zich. Tijdens het lezen leef je mee met Florence en vooral ook met haar tante Rosalie. Zij heeft echt een hele hoop meegemaakt in haar leven. Je krijgt ruim 20 jaar leven mee in dit verhaal en ook 20 jaar geschiedenis. Je leest over de opkomst van de vrouwen die meer te zeggen hadden en de kijk naar vrouwen. Maar ook alles rond de jaren voor de oorlog waar je de spanningen al merkt en de jaren er na, waar alles nog steeds erg te lijden had onder diezelfde oorlog. Zo kon je moeilijk reizen en moet het zoeken naar familie toch haast onmogelijk zijn geweest. Je leeft mee met de personages onder die zware omstandigheden, want hoe weinig hoop moet Florence nog gehad hebben dat ze de opdracht van haar moeder kon vervullen. Dit klinkt allemaal best zwaar, maar het is  vooral een mooi verhaal over liefde en hoop in al zijn facetten. De hoop dat alles goed komt, iets waar Florence zich wel aan vast houdt.

Personages

Amarins:

De personages zijn stuk voor stuk interessant. Florence vond ik een prachtig personage. Ten koste van alles gaat ze door met haar zoektocht. Ze blijkt een sterke vrouw te zijn met een ontzettend doorzettingsvermogen. Rosalie, de tante van Florence, is net zo'n sterke vrouw. Ze laat zich door de omstandigheden niet uit het veld slaan. Ze weet wat ze wil en ten koste van alles heeft ze toch een heel fijn leven. Twee positieve vrouwen en hierdoor krijgt het verhaal ondanks zware omstandigheden toch ook een positieve vibe!

Renate:

De personages waren leuk. Ook zijn de belangrijkste vrouwen stuk voor stuk sterke vrouwen, vrouwen die weten wat ze willen en er ook voor gaan. Zo heeft Rosalie ondanks de moeilijke omstandigheden wel altijd geprobeerd er het beste van te maken en komt ze over als een hele veerkrachtige vrouw.Een vrouw die het zeker in die tijd niet makkelijk had. Ook haar nichtje Florence is een leuke jonge sterke vrouw, die probeert haar leven op te bouwen in een nieuw land en haar moeder na jaren weer ziet.

Geschiedenis

Amarins:

Een historische roman bevat meestal ook een stukje geschiedenis. Vaak word je verrast door een geschiedenis waar je nog helemaal geen weet van hebt. Ook in dit verhaal is dat het geval. De gebeurtenissen tijdens de Tweede Weredoorlog die in Malta plaatsvonden waren mij onbekend. Door deze roman krijg je een inkijkje in het leven op Malta vóór de oorlog maar ook tijdens de oorlog. Erg interessant om over alle gebeurtenissen in die tijd en die plaats te lezen. 

Renate:

Het mooie aan dit soort boeken vind ik dat ze mij wat leren wat ik niet wist, nu wist ik van Malta sowieso weinig behalve waar het ligt, al moet je het mij niet om het met een stok aan te wijzen hoor. Vind het dan ook fijn dat ik nu wat meer opsteek van wat er in Malta gebeurde tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar ook hoe het er was in de jaren voor de oorlog. Had er geen idee van dat het zo een belangrijke plek was in de oorlog, want wist niet dat de Engelsen daar een basis hadden omdat Malta toen onder Engeland viel.Daardoor wist ik ook niet dat het zwaar geleden had tijdens de oorlog.

Conclusie

Amarins:

Wat heb ik genoten van dit verhaal. Halverwege werd me ingefluisterd dat het om een vervolg ging op het vorige boek van Jefferies, De dochters van de Dordogne. Ik heb hier niets van gemerkt en ook nergens het idee gehad dat ik details uit het eerdere boek heb gemist. Echt een prachtige historische roman waarvan je volop kunt genieten. Door de vele gebeurtenissen en details heb je wel even nodig om het boek uit te lezen, maar het boeit van de eerste tot de laatste bladzijde. Het is vooral een boek over liefde en liefde voor je famlie. Wat mij betreft een aanrader! Ik heb het boek beoordeeld met 4 sterren.

Renate:

Ik heb dit boek met veel plezier gelezen, ook al was het niet helemaal duidelijk dat dit eigenlijk een vervolg is op dochters van de Dordogne. Nu kan je ze denk ik wel prima los van elkaar lezen hoor, maar ben toch blij dat ik dit boek al gelezen had. Zo heb je net even wat meer achtergrond informatie over de band van Florence en haar zussen, maar ook met Jack en vooral haar band met haar moeder, of naja hele dunne draad. Het is een mooi verhaal vol liefde, familie en alles wat daar onder valt, maar ook steek je er wat van op. De boeken bevallen mij erg goed van Dinah Jefferies, dus dit zal zeker niet het laatste boek van haar zijn wat ik las.

Las jij al eens een boek van Dinah Jefferies? Of ben je enthousiast geworden om iets te gaan lezen van haar boeken na ons buddyverslag? We zijn benieuwd, laat je het ons weten?