Het is deze maand MeiMannenMaand bij de Feelgood Club. Een mooie gelegenheid voor Helma en Nathalie om Op de vlucht, het nieuwste boek van Rachel Gibson, te gaan lezen. Want met stoere en sexy mannen zit het meestal wel goed bij haar boeken. Zou dat bij Op de vlucht ook weer het geval zijn? 

- door Nathalie en Helma - 

Over Op de vlucht

Lexie heeft de Tv-show Gettin’ Hitched gewonnen. Ze zal live voor de televisie in het huwelijk treden met Pete, maar enkele minuten voor de bruiloft besluit ze toch niet te willen trouwen. Lexie slaat op de vlucht en deelt een vliegtuig met Sean Knox, sterspeler van Seattle Chinooks IJshockeyteam, om in Sandspit in Canada te belanden. Saillant detail: Lexie's vader John Kowalsky is de coach van de Chinooks en vindt Sean maar een uitslover die doet alsof hij op zijn stick over het ijs vliegt.

Wat vinden we ervan?

Nathalie: Leuk Helma, dat we weer samen buddylezen. En heel leuk dat de keuze is gevallen op Op de vlucht van Rachel Gibson. Op de vlucht gaat over een speler uit het Chinooks IJshockeyteam. Haar boeken staan los van elkaar, maar personages duiken regelmatig weer op in andere boeken. Het is alweer heel lang geleden dat ik iets van Rachel Gibson heb gelezen. Ik ben dan ook bang dat ik geen personages zal gaan herkennen, maar ben benieuwd. De ouders van Lexie komen uit Gewoonweg onweerstaanbaar, maar dat boek heb ik nog niet gelezen.

Zo op het eerste gezicht lijkt hoofdpersonage Lexie me een verwend nest zonder inhoud. Vanwege haar rijke vader, en dat Fifi hondje. Het is wel een hilarisch begin, vind jij ook niet?

Helma: Ja, zeker leuk dat we weer eens samen een boek lezen. En ja, ik vond het begin echt geweldig. Ik zag het gewoon voor me. Eerst die knorrige vader die als guilty pleasure kijkt naar Gettin' Hitched en alle deelnemers heerlijk de grond loopt in te boren en dan tot zijn verbijstering zijn eigen dochter ziet! En daarna hoe Lexie in haar foute Gipsy Wedding dress ontsnapt aan haar hoofdprijs Pete met zijn lange teennagel en matje (ik had er meteen een duidelijk beeld bij!), en als een grote suikerspin uit die mini komt en daarna in het vliegtuig wordt gepropt. Het is mijn eerste kennismaking met Rachel Gibson, maar wat een heerlijke schrijfstijl. Ik geniet.

Ik ben benieuwd wanneer Lexie erachter komt dat Sean die uitslover is waar haar vader over moppert.

Nathalie: ja, leuke beeldende personages. Ik vind Sean meteen al leuk. Dat Lexie de dochter van zijn baas is geeft hem ook een heerlijk dilemma. En dat Lexie's vader hem een watje blijkt te vinden is grappig. Ik was bang dat ik Lexie niet leuk zou gaan vinden, maar ze weet heel goed wat ze wil en doet haar best om haar eigen bedrijfje te kunnen laten groeien. Dat maakt haar een sterk personage.

Het boek leest ook heel erg vlot en ik wil blijven lezen. Wat vind jij van de tekstjes boven de hoofdstukken? Ze geven wel beetje de sfeer van de hoofdstukken neer, maar vallen niet echt op.

Helma: Ik vind ze niet zo heel veel toevoegen en eerlijk gezegd zie ik het, maar ben het daarna al bijna weer vergeten. Zoals jij ook al zei, de personages zijn leuk. Sean is natuurlijk een man waar elke vrouw wel een beschuitje mee zou willen eten. En die Pete: wat een sukkel en loser is dat zeg! Lexie mag blij zijn dat ze net op tijd voor hem weggelopen is. Ik vlieg echt door het boek heen. De cover met de hollende bruid bovenin en het kussende paar daaronder is lekker romantisch. Een echte feelgood cover. Het enige wat ik een beetje jammer vind is dat de vrouw op de foto niet blond is zoals Lexie. Wat vind jij van de cover?

Nathalie: Sean is echt leuk hè. Die Pete vind ik ook een sukkel. De cover is op zich mooi. Maar in verhouding tot de oudere boeken van Rachel Gibson vind ik deze de minst leuke. Die vorige covers vind ik net iets meer uitstraling hebben. Vooral die heel oude boeken van haar. Die zijn met vrolijke kleuren en typische chicklit-stijl tekeningen.

Helma: Ik moet ook zo lachen om dat ijshockeywereldje waar ze elke keer met elkaar op de vuist gaan! Al die mannetjesputters met Sean voorop: superstoer, maar ondertussen. En dan valt hij voor Lexie, echt een grotere tegenstelling bestaat er niet. Lexie met haar kale minihondje Yum Yum en haar winkel voor kledingaccessoires voor honden. En dan al die bulletlistjes die ze constant bijhoudt om een soort orde in de chaos proberen te scheppen, wat natuurlijk steeds anders uitpakt. En wat ik ook zo leuk vond is dat ze haar beha als een soort handtas gebruikt. Heel herkenbaar omdat ik me daar zelf ook wel eens schuldig aan maak Vond je dat ook niet grappig?

Nathalie: Ja, leuk die grote verschillen tussen de twee hoofdpersonen. Goed gedaan. Wel grappig dat Lexie Sean probeert aan haar lijstjes te houden, maar hij er niets mee doet. Twee ijshockeyspelers uit oudere boeken worden genoemd, maar als oude garde. Dit boek heeft een tijdsprong gemaakt naar een nieuwe generatie. Ik ben heel nieuwsgierig nu of er nog meer boeken gaan komen over deze nieuwe generatie spelers. Want Rachel Gibson heeft dit team inderdaad weer heel leuk neergezet. Of misschien komt er wel een boek over Jimmy. Dat lijkt me ook zo’n heerlijk fout figuur die alleen maar denkt aan snel geld verdienen, maar ook wel weer een klein hartje heeft en alles voor zijn vrienden doet. Dat zou leuk zijn. Over welk bij personage zou jij willen lezen in een volgend boek?

Helma: Marie, de hartsvriendin van Lexie, vind ik vel een leuk personage waar ik meer over zou willen lezen. Wat ik wel zielig vond is dat Sean met zo'n hypochonder van een moeder zit opgescheept. Verschrikkelijk toch als je daar mee op moet groeien. Ondertussen moet ik toch ook wel weer lachen om hoe Rachel Gibson zijn moeder beschrijft in de huidige tijd.

Nathalie: Inderdaad, je zal maar zo’n moeder hebben. Wel lekker overdreven personage dat een extra vleugje humor toevoegt. Ik zie haar al voor me, zo mopperend in haar stoel en lekker zielig doen.

Helma: Haha, ja met die ijszak op haar hoofd of met het ooglapje voor het verkeerde oog! Ik vond het een heerlijk boek om te lezen door de lekkere vlotte, pittige schrijfstijl. De plot is natuurlijk niet al te verrassend, maar wat maakt het uit. Het is een boek om even lekker bij weg te dromen. Ideaal voor de vakantie en je hebt het in no time uit. 

Nathalie: Ik vond deze van Rachel Gibson ook weer heerlijk vlot en boeiend. Dat het plot voorspelbaar is geeft niet, want dat weet je eigenlijk van tevoren al bij de boeken van Rachel Gibson. Met Op de vlucht  heeft ze weer een heerlijke chicklit geschreven om lekker buiten in het zonnetje te lezen.

Ons oordeel

We hebben allebei genoten van de fijne schrijfstijl: vlot, pittig, boeiend en vol humor. Het voorspelbare plot doet hier niets aan af. En met het mooie weer voor de boeg een heerlijke chicklit om even lekker bij weg te dromen.

Hebben Jullie Op de vlucht al gelezen en zijn jullie het eens met ons oordeel? Laat het hieronder weten in een reactie.