Marieke en Renate zagen dat er bij Love to read een vooruitleesactie was waarbij lezers werden gezocht en ze schreven zich allebei gelijk in. Toen ze ook beiden werden ingeloot ontstond het idee om er een buddyread van te maken 

-door Marieke en Renate-

Over het boek

Perzik bloesem lente van Melissa Fu is een epische debuutroman over drie generaties van een Chinese familie, op zoek naar een thuis.

China, 1938. De Japanse invasie is begonnen en Meilin, een jonge moeder, slaat op de vlucht met haar vierjarige zoontje Renshu. Ze kunnen slechts weinig meenemen. Hun dierbaarste bezit is een handbeschilderde rol waarop fabels zijn afgebeeld, en wanneer ze die samen bekijken, ervaren ze troost. Hun vlucht voert Meilin en Renshu dwars door China, en het duurt lang voordat ze een nieuw thuis vinden.

Jaren later woont Renshu in de Verenigde Staten onder een andere naam, Henry Dao. Zijn dochter Lily wil graag meer weten over haar afkomst, maar hij weigert te vertellen over zijn kindertijd. Hoe kan hij zijn gezin echter beschermen in dit nieuwe land als hij gebukt gaat onder zijn verleden? En hoe kan Lily verder groeien als ze niet haar familieverhaal kent?

Perzik bloesem lente is een roman over de moderne geschiedenis van China, verteld aan de hand van het verhaal van één familie. Het gaat over de kracht van het verleden, de hoop op een betere toekomst en de zoektocht naar een thuis. Perzik bloesem lente is perfect voor de lezers van Wilde zwanen, Dagboek van een geisha en Pachinko.

De cover

Renate:
Dit is nou echt een cover waar ik heel erg blij van word. Nu moet ik heel eerlijk zeggen dat ik sowieso al heel blij van bloesem wordt dus als dat op een cover staat en die dan ook nog blauw is ben ik al gelijk om!
Behalve dat ik blij word van deze cover, maakt me ook nieuwsgierig naar het verhaal dat, tenminste dat denk ik, ook zeker past bij de cover.

Marieke:
Ik kan ook vallen voor een cover. Deze greep gelijk mijn aandacht. Prachtig met die bloemen en kleurkeuze. Bij ons vorige huis hadden we een boom met roze bloesem. Die bloeide maar kort, maar o wat was dat een feestje in de tuin.

Het verhaal

Renate:
Het verhaal neemt je mee in de levens van drie generaties. Zo volgen we in de jaren 1938 tot 1948 vooral Meilin en haar zoontje Renshu, die op vierjarige leeftijd met zijn moeder, oom, tante en nichtjes op de vlucht slaat bij de inval van Japan in China. Je volgt ze tijdens hun vlucht en op de momenten dat het wat beter gaat. 
In de periode vanaf 1960 ligt de nadruk meer op het leven van Renshu, die helemaal is opgegroeid en voor zijn studie naar Amerika is gegaan. Vanaf 1989 volg je vooral Lily de kleindochter van Meilin.
Hierdoor krijg je vanuit drie verhalen echt een familieverhaal mee. Een verhaal waar vooral hoop een belangrijke rol speelt. Maar belangrijker nog is de mooie verhalenrol, die Meilin van haar man heeft gekregen en waar ze tijdens hun vlucht vaak Renshu en zijn nichtje verhalen van vertelt; echte Chinese Saga's. Op deze manier krijg je ook een hoop mee van de Chinese folklore en verhalen.

Marieke:
Verhalen over China spreken me altijd aan. Het is zo'n andere cultuur en het is daar zo groot en bijzonder. China heeft een heftige geschiedenis, met onder andere de culturele revolutie. Over de tijd van de Tweede Wereldoorlog wist ik niet veel en dat komt in dit boek wel ter sprake in het verhaal van Meilin. Over de culturele revolutie komt minder naar voren, maar er wordt wel verteld over het leven in Taiwan, waar veel gevluchte Chinezen woonden.
Het verhaal van Renshu, die als Henry gaat studeren in Amerika is het tweede deel van het boek. Minder interessant, maar het laat wel cultuurverschillen zien, en geeft ook een beeld van de angst die nog bij hem aanwezig is, voor het regime in China. Het treft hem niet direct, maar hij maakt zich wel zorgen om zijn moeder.
In het laatste deel van het boek gaat het over Lily, de dochter van Henry. Ze is half Chinees en half Amerikaans en worstelt daarmee. Dit vond ik weer een mooi verhaal en het sluit het verhaal van drie generaties mooi af.

Wat vind je de indeling van het boek?

Renate:
Een passende indeling. Zo krijg je eigenlijk veel meer mee van de geschiedenis en hoe het voor elke generatie was. Door het verhaal zo in te delen, maar ook omdat duidelijk boven de hoofdstukken het jaartal waar in het zich afspeelt was vermeld, weet je precies in welke tijd ze leven. Deze indeling maakt het wel prettig tijdens het lezen, je weet waar je aan toe bent. Wel was het voor mij af en toe onduidelijk hoe oud Meilin was, zeker in het begin. Maar dat is niet storend tijdens het lezen, 

Marieke:
Het is chronologisch verteld en dat is prettig. Renate geeft al aan dat er steeds kleine kopjes boven de hoofdstukken stonden, met plaats en jaar, zodat je de personages met de tijd mee kon volgen. Vooral fijn als het perspectief versprong van Henry of Lily in Amerika, met Meilin in Taiwan. 

Hoe is de geschiedenis uitgewerkt in het verhaal?

Renate:
Het verhaal geeft een duidelijk beeld over de geschiedenis van China. De tijd die beschreven wordt is 80 jaar. Bij veel dingen had ik helemaal niet zo stil gestaan. Ik ben dus blij dat ik op deze manier toch een hoop van de Chinese geschiedenis heb geleerd. Over de onderdrukking door de Jappen, maar ook de komst van Mao en wat dat voor invloed had. Maar ook hoe lang de tentakels van de Chinese machthebbers waren en dat je dus ook in Amerika op je hoede moest zijn. Dat wist ik dus allemaal niet.

Marieke:
Het beschrijft 80 jaar, waarin veel is gebeurd en veel is veranderd. De geschiedenis van China is heel interessant. In het boek wordt vooral het beeld van de Japanse inval beschreven en wat dat betekende voor de mensen. De keuze om uit te wijken naar Taiwan en daar een nieuw leven op te bouwen, met de heimwee naar het vaste land. 
Het leven van Henry en Lily is wat geschiedenis betreft minder interessant, behalve dan, wat Renate ook zegt, de angst voor het regime in China, dat ook op in Amerika wonende Chinezen nog grote invloed had.
Het is een boeiend geheel en zeker leerzaam wat China betreft. 

Wat vonden we ervan?

Renate:
Ik heb het echt met heel veel plezier gelezen, Melissa Fu nam mij gelijk vanaf bladzijde 1 mee in het verhaal en liet mij enorm meeleven met Meilin en haar zoon Renshu. Ik voelde als lezer echt met ze mee toen ze op de vlucht waren en bij het opgroeien in tijden van oorlog en wisseling van het regime. Het is een verhaal wat boeiend blijft en wat je ook steeds weer wat leert.
Maar het is vooral een boek dat veel hoop uitstraalt en dat je altijd probeert te doen wat jij denkt dat het beste is voor je familie.
Een verhaal met sterke karakters, maar ook een verhaal wat zo is neergezet dat je tijdens het lezen echt voor je ziet hoe het daar was. Heb het boek dan ook met erg veel plezier gelezen, vond het zelfs jammer dat het uit was. Ik geeft het boek 4 sterren.

Marieke: 
Het is een boeiend verhaal, maar ik had wat moeite met de wijze van schrijven (derde persoon) waardoor het afstandelijk bleef en ik de emoties van de personages moeilijk kon voelen. Ook de vele en soms groten sprongen in tijd hielpen daar niet aan mee. Toch heb ik het boek met plezier gelezen. Vooral het verhaal van Meilin vond ik mooi. Een sterke vrouw die alles doet om haar zoon te redden en groot te brengen. Het verhaal van Lily vond ik minstens zo interessant, hoe is het om te leven in Amerika, maar half Chinees te zijn en daar niets van mee te krijgen. Ik snapte haar honger naar kennis over het land van haar vader. Ze had de pech dat ze voor het internet opgroeide, want het vinden van informatie zou in deze tijden veel makkelijker zijn.
Een mooi boek, met interessante personages en een boeiend stuk geschiedenis. Het krijgt van mij 3 sterren.

Conclusie

We hebben het boek beiden met plezier gelezen, hoewel het voor Marieke even inkomen was. De geschiedenis van China is boeiend en interessant en dit boek laat een deel van die geschiedenis zien, die voor ons niet zo bekend is. 
De recensie van Marieke vind je hier en die van Renate hier.