Soms hebben we grote plannen! Helma en Marieke besloten om voor deze week een Engels boek te lezen uit de serie Cozy Crimes. Echt ruim op tijd, maar het liep allemaal een beetje anders. Die buddy read houden jullie nog van ons tegoed tijdens de Thriller Tiendaagse die begint op 22 februari a.s. met de Nacht van het Spannende Boek. Voor vandaag bespreken we een hele mooie roman die we beiden hebben geluisterd, alleen was dat al even geleden. Hoeveel weten we nog?

- door Marieke en Helma -

Marieke:
Dat is ons nog niet eerder overkomen, Helma, dat we een deadline misten. Jij bent deze weken ineens superdruk op je werk en ik dacht dat ik na de drukke maand november deze maand slechts twee blogs had om te schrijven. Toch wel handig dat we allebei boeken luisteren via Bookchoice en zo zag ik dat jij Zij jij en ik van Julie Cohen ook had geluisterd. Zo handig, dat Hebban (-_-). Nu alleen nog even graven in het geheugen, wat weten we nog?

Helma:
Wat erg hè? Het lukte me gewoon niet om door te lezen. Elke keer als ik vast van plan was om eens even lekker door te lezen, vielen mijn ogen na twee bladzijden dicht. Dat schoot dus niet op. Gelukkig kwam jij al met een oplossing, voordat de stress kon toeslaan: we doen gewoon een boek dat we allebei hebben geluisterd. Pfioe, probleem opgelost! 

Korte samenvatting

Sinds het overlijden van haar zoon Stephen, tien jaar geleden, heeft Honor nauwelijks contact met zijn vrouw Jo en haar kleindochter Lydia. Maar als Honor haar heup breekt, ziet ze zich gedwongen tijdelijk bij Jo in te trekken. Een ongemakkelijke situatie, want tussen Honor en Jo heeft het nooit geboterd en Lydia is inmiddels een nukkige puber. Bovendien zijn ze alle drie meer bezig met dingen voor elkaar geheim te houden dan met elkaar steunen. Is dit het laatste zetje dat deze familie uit elkaar drijft, of weten ze elkaar weer te vinden?
’Een heerlijk verhaal over drie vrouwen die ieder op zich worstelen met een geheim, verbonden zijn met elkaar en langzamerhand meer begrip voor elkaar krijgen.

Stelling 1
Julie Cohen schreef met Zij, jij en ik een prachtige roman voor de fans van Jojo Moyes en Liane Moriarty.

Marieke:
Deze zin staat bovenaan op Hebban bij de korte samenvatting. Heel handig, want zo hebben we al een begin. Ik heb het nooit zo op met die stellingen en vergelijkingen van andere auteurs. Je stapt dan met een bepaald idee in een boek en dan kan het zomaar tegenvallen. Gelukkig had ik die vergelijking niet gezien voordat ik ging luisteren. Maar nu achteraf denk ik, deze keer is het goed gekozen, want de manier van verhaalopbouw en de wijze waarop de personages in het verhaal worden uitgewerkt komen wel overeen.

Helma:
Ik ging er net als jij volkomen blanco in. Ik had van Julie Cohen Samen gelezen als Hebban Buzzboek. Daar had ik erg van genoten, dus toen ik bij Bookchoice Zij, jij en ik zag staan, was ik direct geïnteresseerd. En luisteren in de auto naar en van kantoor gaat prima, want dan kan ik natuurlijk niet in slaap vallen. Maar omdat ik weinig tot niets van zowel Jojo Moyes als Liane Moriarty heb gelezen, kan ik daar niet zoveel over zeggen. Misschien dat ik die toch ook maar eens moet gaan lezen/luisteren.

Stelling 2
Zij, jij en ik is een echte feelgoodroman

Marieke:
Ja en nee. haha, daar heeft helemaal niemand wat aan. Ja het is een feelgoodroman, maar een echte? Wat is nou een echte feelgoodroman? Is daar inmiddels een goede definitie voor? Ik blijf er maar bij dat het na het lezen een goed gevoel moet opleveren, en wat liefde en drama onderweg is ook wel essentieel. En dat zit er allemaal in, dus ja. Maar het boek heeft zoveel meer lagen, de personages worden zo uitgediept, je raakt zo betrokken bij deze mensen dat het een feelgood-plus verhaal is. Een degelijke roman met een mooi verhaal en sterke en bijzondere personages!

Helma:
Daar heb ik weinig aan toe te voegen. Ik ben het helemaal met je eens. Wat een bijzondere hoofdpersonen. Ze zijn alledrie zeker niet standaard. Er zit liefde, vriendschap, ingewikkelde familierelaties maar ook humor in. En ik volg jouw definitie van feelgood: ik sloot het boek met een goed en tevreden gevoel.

Stelling 3
Een feelgoodroman hoort geen oude mensen in de hoofdrol te hebben

Marieke:
Wat is dat nu weer voor rare stelling, wie bedenkt dat nu (o ja, dat was ik). Maar het is wel precies een stelling voor ons Helma, wij als senioren binnen de feelgood zijn dol op verhalen met krasse knarren toch? In Zij, jij en ik wordt hoofdpersonage Jo (die weduwe is en moeder van een puber en twee jonge kinderen) opgezadeld met haar oude schoonmoeder die een enorme hekel aan haar heeft. Je voelt al direct dat dat tot enorme conflicten kan leiden, en dat gebeurt ook. Maat wat een bijzonder sterk karakter heeft Jo, dat ze de problemen het hoofd biedt en oplossingen zoekt en zo rustig blijft. En die schoonmoeder Honor, het is me er ook wel eentje hoor. Ook dat personage is geweldig uitgewerkt.

Helma:
Hahaha, nou ja, Marieke, wat is dat nou voor stelling! Daar ben ik het natuurlijk totaal niet mee eens. Van mij mogen oude mensen gewoon de hoofdrol spelen in een feelgoodroman! Ik ben het natuurlijk wel eens met jouw opmerking dat we dol zijn op de krasse knarren in boeken. En ja, die arme Jo. Wat een eigenwijze vrouw is Honor, maar tegelijkertijd leef je ook met haar mee. Niemand wil tenslotte afhankelijk worden als je ouder wordt. Ik vond de wisselwerking tussen de drie generaties ook erg mooi om te lezen en het begrip dat langzamerhand voor elkaar gaat ontstaan.

Stelling 4
Diversiteit in boeken is een verrijking

Marieke:
JA! Daar lobbyen we al mee sinds we met de Feelgood spot zijn begonnen. Diversiteit is zo belangrijk in boeken, de naam zegt het zelf al 'Divers'. Ook deze roman betrekt verschillende soorten diversiteit in het verhaal. De moeder die weduwe is en er alleen voor staat met drie kinderen, de schoonmoeder die al op leeftijd is en niet bepaald aardig en de puberdochter die tobt met haar identiteit. Het is een prachtige combinatie en een rijk boek.

Helma:
Van mij ook een volmondig JA! En vergeet niet dat Jo, behalve dat ze weduwe is, ze ook gescheiden is van haar tweede echtgenoot. Het is zeker geen rozengeur en maneschijn, maar ook niet volop drama. Het is eigenlijk een beetje als het echte leven waar ook niet iedereen jong, mooi en gelukkig is. Het boek geeft een aardige doorsnee van het leven zoals het is: soms zit het mee en soms zit het tegen. 

Stelling 5
Een luisterboek laat je een verhaal anders beleven

Marieke:
Ook hier een dikke JA. Ik merk bij het luisteren dat ik me moet concentreren om het verhaal te volgen. Soms ben ik afgeleid en dan mis ik een stuk. Meestal pik ik het verhaal wel weer op en blijk ik toch niet echt iets gemist te hebben. Dit boek was goed te volgen en omdat het als het ware werd voorgelezen werd ik direct bij het verhaal betrokken.
Een enkele keer stap ik over op het leesboek, vooral bij spannende delen, want dan gaat een luisterboek me niet snel genoeg (en een leesstandje hoger zetten is geen gehoor). Maar bij Zij, jij en ik was het heerlijk luisteren van het begin tot het einde.

Helma:
Dat herken ik wel, Marieke. Ik luister voornamelijk tijdens het reizen en tijdens huishoudelijke klussen. Maar soms ben ik onbewust toch afgeleid en mis ik wat. Dan spoel ik maar even 1 of 2 minuutjes terug. Heel soms luister ik in bed en wordt dan na een uur weer wakker met de oortjes nog in mijn oren en het boek nog aan. Dan is het even zoeken naar wat ik nog bewust heb gehoord. Ik val er in ieder geval wel lekker van in slaap :-). Ik vond de voorleesstem ook prettig. Soms kan ik me irriteren aan een voorleesstem en dan lees ik een boek toch liever zelf.

Conclusie

Marieke:
Nadat ik met een buzz-actie de roman Samen van Julie Cohen heb mogen lezen, wilde ik graag meer van haar. Ze heeft een heerlijke schrijfstijl en weet de personages heel goed uit te werken en de situaties goed te beschrijven. Het is herkenbaar en realistisch en het eindigt nog feelgood ook. Het boek Zij, jij en ik is zeer geschikt om te luisteren. Ik heb het met heel veel plezier geluisterd en beoordeeld met 4 **** sterrren.

Helma:
Ook ik heb opnieuw genoten van de schrijfstijl van Julie Cohen. Het is een feelgood boek, maar heeft ook meer dan voldoende diepgang. Ze beschrijft de relatie die de drie vrouwen met elkaar hebben geloofwaardig. Ze laat zien dat communicatie in een relatie heel belangrijk is. Je moet niet uitgaan van wat jij denkt dat de ander zal denken. Als je erover durft te praten blijkt vaak dat jij denkt dat een ander ergens een probleem mee heeft terwijl dat helemaal niet zo is. En een andere wijze les is, dat het helemaal niet erg is om hulp te vragen en misschien nog wel belangrijker om hulp te accepteren als die aangeboden wordt. Ook als luisterboek vlieg je erdoor heen en dat komt met name door de prettige, levendige voorleesstem met een goede intonatie. Van mij heeft het boek ook 4**** gekregen.

Van een (luister)boek uit onze eigen collectie, maken we niet altijd een recensie. Ook dit boek is van onszelf en omdat we allebei nogal een drukke periode hebben is het er niet van gekomen om een recensie te schrijven. Maar dat we niet alleen staan in onze waardering, blijkt wel uit de gemiddelde waardering van eveneens 4****.

Hebben jullie Zij, jij en ik gelezen of geluisterd? Zijn jullie het met onze waardering eens? We horen het graag in een reactie onder dit artikel.