We genieten massaal van een lange, lome zomer en daar horen natuurlijk van die fijne feelgoods bij waarmee je even lekker kunt ontspannen en je in een andere wereld kunt wanen. Speciaal voor onze pagina schreef een aantal feelgood auteurs een zomerverhaal.

Vandaag is het de beurt aan Dani van Doorn. We legden haar vijf vragen voor om haar (nog) beter te leren kennen.

Wie is Dani in 3 woorden?

Schrijfgek. Chaoot. Perfectionist. (heel vermoeiende combinatie, ja)

Wat is je favoriete schrijfplek?

Op de bank in de huiskamer, er zit al een mooie kuil in, maar het is het beste voor mijn rug. Alles wat ik nodig heb aan digitale en andere hulpmiddelen onder handbereik. (Dropjes en zo)

Waar haal je je inspiratie vandaan?

Uit verhalen die ik 's nachts droom, en ook wel dingen die ik zie, hoor of lees. Historische plekjes. Het moet altijd iets met sfeer te maken hebben.

Wanneer is een boek voor jou geslaagd?

Als de bibliotheek een leuke recensie geeft die uitmondt in een mooie bestelling. Dan heb je als feelgoodschrijver de meeste lezers en daar doe je het voor. 

Welke vraag zou je heel graag willen beantwoorden, maar is je nog nooit gesteld?

Met wie ben je getrouwd?

Met een hele leuke, lieve man die achter mij staat en veel gekke grapjes maakt, die ik graag weer in verhalen verwerk.

Jacht op een schat

Door Dani van Doorn

Na ons etentje wandelen Ivo en ik van het stadscentrum naar de vestingwal. Het wonderlijke van Den Bosch is dat je vanaf de zuidelijke stadswal meteen op de weilanden en het water kijkt, die nu romantisch verlicht worden door de purperrode gloed van de avondzon.

‘De zonsondergangen zijn hier vaak fantastisch mooi door die mysterieuze nevel in de polder,’ prevelt Ivo en blijft met zijn handen in zijn zakken staan om ervan te genieten.

Ik snuif diep appelbloesemgeur in en luister naar de slaapliedjes van de vogels. Het is een prachtige avond, maar toevallig wil ik bij een mooie zonsondergang altijd mannenarmen voelen. Het is een afwijking, ik weet het, maar één die niet te genezen lijkt. Brutaal steek ik mijn arm door die van Ivo en leun tegen hem aan.

Niet flirten wanneer je het niet meent, Penny… smiespelt mijn innerlijke stemmetje.

O nee, heb je haar weer. ‘Ik flirt niet,’ antwoord ik.

‘Toch handig dat je dat erbij zegt,’ reageert Ivo droog.

O, eend die ik ben! Blozend mompel ik wat onverstaanbaars terug en trek mijn arm uit die van hem. Langzaam slenteren we door naar de parkeerplaats, intussen profiterend van het uitzicht.

Terwijl de zon definitief achter de kim zakt, rijdt Ivo ons terug naar Donck, soepel en zeker. Ah, wat is het toch sexy als mannen goed kunnen rijden!

Lees hier het zomerverhaal van Dani van Doorn

Op zaterdag 14 juli hebben we weer een nieuw zomerverhaal voor je. Dan is het de beurt aan Jaimie Pisonier.