Welke boekliefhebber herkent het niet; op meerdere plekken in huis zijn boeken te vinden. In mijn garage staan boekenkasten met mijn boeken die ik gebruik voor de minibieb. Op zolder staan naslagwerken, non-fictie en fotoboeken. Op mijn slaapkamer staat een kast met boeken die om een of andere reden een speciaal plekje in mijn hart hebben gekregen. Naast mijn bed liggen de boeken die ik op dat moment lees. In de kamer van de kinderen staan boekenkasten vol met kinderboeken. En naast mijn leesstoel in de woonkeuken staat een tafeltje met boeken "high priority": boeken die ik het snelst gelezen wil hebben.

Ik hoor je denken; maar waar heeft ze dan haar boeken die ze met minder prioriteit wil lezen? In mijn woonkamer. Toen ik een jaar geleden naar dit huis verhuisde wist ik van te voren welke bestemming de inbouwkast in de woonkamer zou krijgen; de bewonderkast voor mijn boeken. Vanaf de bank heb ik er het beste zicht op en ik kan me dan ook een tijd vermaken met staren naar de boeken.

De bovenste plank bevat de boeken die ik nog moet lezen, maar geen plekje meer kunnen vinden in de plank eronder. Dat is de plank met boeken die ik het liefste wil lezen, maar hebben minder prioriteit dan het stapeltje naast mijn leesstoel. De derde plank bevat behalve de paar boeken van manlief (auw!) en diens whisky, mijn juweel van vorig jaar: Het achtste leven en het juweel van dit jaar: een gesigneerd exemplaar van De geheime vrouw, plus een aantal gewoon mooie boeken.
De drankvoorraad daaronder is aardig leeg; allemaal opgeschonken in de late uurtjes in het WLFG lees uit eigen kast café. Vervolgens weer een rijtje met boeken die ik ooit nog eens wil lezen, maar met de minste prioriteit. En tot slot vind je onderin mijn kast een stapel met boeken die ik dit jaar heb gelezen. Dit is niet alles wat ik heb gelezen, een deel ontbreekt doordat het is uitgeleend of in mijn minibieb is verdwenen.

Het lezen uit eigen kast komt voor mij als geroepen, want het is leuk, zo naar die boeken kunnen staren als je op de bank zit, mits ze zich stil houden. En dat is de laatste tijd niet het geval. Er komt een gebulder uit die kast, het ene boek roept nog harder dan het andere om gelezen te worden. De verhalen buitelen nog net niet over mij heen de kast uit. Het stapeltje met boeken dat ik deze maand wil lezen, ligt nu naast mijn leesstoel te wachten, maar stiekem denk ik dat daar nog wel een verschuiving zal gaan plaats vinden, want sommige boeken roepen echt hard: LEES MIJ!!

Wil je nog andere boekenkasten bekijken?

klik hier voor de boekenkast van Nathalie
klik hier voor de boekenkast van Marleen
klik hier voor de boekenkast van Marieke