De feelgood Club leest: Gestrand van Lis Lucassen
Vlak voor de Week van het korte verhaal zag de novelle Gestrand van Lis Lucassen het licht. Dat bracht ons op het idee om speciaal voor deze week, waarin het korte verhaal in de schijnwerpers staat, dit 'leestussendoortje' in de California Campus-serie te lezen. Het e-book was voor een zacht prijsje te koop, dus we schaften de novelle met bijna de hele Feelgood Club aan en begonnen te lezen. Bij een kort verhaal past een korte recensie en geïnspireerd door het zes woorden verhaal, besloten we onze recensie te beperken tot slechts zes woorden. Een hele uitdaging.
- door Helma -
Over Gestrand
We lazen al eerder in een groepsread Grenzeloos, het eerste deel van de Californië Campus serie, en dat smaakte naar meer. Het tweede deel laat iets langer op zich wachten dan gepland, maar gelukkig is daar als smaakmakertje deze novelle over Julie en Ren.
Onze mening in zes woorden
'Lekker vlot met verrassend leuke toeval' - Marieke, 4****
'Voorspelbaar, maar leuk tussendoortje. Hopelijk vervolgd!'- Lore, 4****
'Gestrand' is (veel te kort) genieten' - Helma, 4****
'Lekker kort verhaal met boeiende personages' - Nathalie, 4****
'Overzees vleugje Holland, te kort genieten' - Sanne, 4****
'Wanneer verschijnt Genadeloos? Ik wil meer!' - Marleen, 4****
'Gestrand is genieten met hoofdletter G!'- Mandy, 4****
'Zo is stranden helemaal niet erg'- Renate, 4****
Gelijkgestemder kunnen we niet zijn: we waarderen dit 'tussendoor' boek allemaal met vier sterren. Het is natuurlijk heerlijk om alvast weer een klein voorproefje te krijgen voor het volgende deel in de California Campus serie, maar het maakt het wachten niet echt makkelijker.
Quotes
Waarom vinden we de novelle nu eigenlijk zo leuk? We verzamelden een aantal quotes uit het boek om dat te illustreren. Dus ook hierin geldt: kort en krachtig om in de stijl van het korte verhaal te blijven.
Zo hebben we cheesecake nog nooit eerder bekeken:
'Zacht. En stevig. En fuck cheesecake. Zei niemand ooit. Ik wel.'
Misschien een goede raad voor iedereen:
'Niet doen,' ben ik haar voor.
'Wat?'
'Je excuses aanbieden voor dingen die je weet. Dingen die je doet omdat je onzeker bent. Voor dingen die je houvast geven.'
Hiervan lopen de rillingen over je rug als je terugdenkt aan dan akelige geluid tijdens je schooltijd, brrrr:
Na een kort wachtmuziekje dat hetzelfde effect heeft als nagels op een schoolbord, wordt er opgenomen door mijn nieuwe beste vriend Justin, met wie ik al eerder heb gesproken.
We weten niet of deze gave nu echt een pré is als je indruk wilt maken:
Tylers grijns wordt alleen maar groter als hij zijn blik over Julie laat glijden. 'Wat geweldig dat je met ons meerijdt.' Hoe hij het voor elkaar krijgt om deze zin ranzig te laten klinken ... Het is een gave.
En deze zelfspot van Ren mag er ook zijn:
'Aan de andere kant ... ik had natuurlijk ook wel landmeter kunnen worden. Met zo'n grote stok een beetje rondlopen en alles opmeten.'
'Of man. Als het je toch alleen om de lengte gaat.'
Je familie kies je niet uit, daar kan je mee opgescheept zitten. En je zal toch maar zo'n zus hebben:
Je zou denken dat het gewoon aan de zenuwen lag, dat ze een Bridezilla was die op de avond van haar huwelijk compleet doorsloeg en brullend en bulderend alles om haar heen afbrak. De trieste waarheid was dat mijn zus altijd zo was. Misschien was ze gewoon wel een Girlzilla.
Misschien wel de vrees van iedereen die op hoge hakken loopt. Het kan ongelooflijk mis gaan:
De krak van mijn gebroken hak krijgt gezelschap van een scheurend geluid en ik vermoed dat mijn bruidsmeisjesjurk ergens een extra, onbedoelde split heeft gekregen.
Conclusie
We hebben allemaal genoten van de novelle: de humor, de dialogen en de korte blik in het leven van Julie en Ren. In slechts 57 bladzijden heeft Lis Lucassen een compleet verhaal geschreven waarin we de hoofdpersonen hebben leren kennen. Hoewel het een NA adult is, waren er geen steamy scènes, maar daar was het tijdsbestek waarin het verhaal zich afspeelt ook iets te kort voor. en eigenlijk mis je het totaal niet. De leuke twist aan het eind maakte het verhaal voor ons af. Hoewel ... zouden we ze misschien toch nog weer tegenkomen in Genadeloos?
Hebben jullie Gestrand gelezen? Wat is jullie recensie in slechts zes woorden?