In de tussendoortjes-week, is het vandaag tijd voor ons reguliere Feelgood Friday Tussendoortje. Helma las Ik blauw van jou van Charlotte van Vliet. 

Dit korte verhaal stond al geruime tijd geduldig op mijn e-reader te wachten. En met de LUEK-maand in het verschiet, nam ik daar alvast een voorschot op om het eindelijk eens te gaan lezen en mijn recensie te plaatsen op de allereerste dag van LUEK.

- door Helma -

Over Ik blauw van jou

Aan de zonovergoten kust van de Côte D'Azur probeert Mira haar perfecte ex te vergeten. Haar relatie met Karsten was, net als haar vakantie, tot in de puntjes verzorgd. Maar het gemis wordt snel minder als ze de onbevangen Pim ontmoet. Een knappe jongen op een zeilboot die haar een heel ander leven laat zien. Eentje vol spanning en wonderschone natuur.

Ze raakt betoverd door Pim. Als het einde van de vakantie nadert, moet ze een keuze maken. Laat ze alles achter voor een leven vol avontuur met Pim of gaat ze terug naar een uitgestippeld bestaan met Karsten? 

Mijn mening

Wat me vòòr het lezen het meest intrigeerde was de titel. Ik vroeg me af of die in het verhaal verklaard zou worden. Nu kan het zijn, dat ik dat volkomen gemist hebt, maar het raadsel van deze toch enigszins vreemde titel werd niet opgelost. Voor het verhaal zelf maakt dat gelukkig helemaal niet uit. In een paar zinnen maakt Van Vliet duidelijk dat Mira onlangs gedumpt is en dat ze nu de tot in de puntjes geregelde luxe vakantie viert met hartsvriendin Roos in plaats van met haar perfecte ex Karsten. Hij kan dan wel perfect zijn, maar op mij kwam hij over als behoorlijk saai en vooral bezig met carrière maken, terwijl Mira zichzelf wegcijferde en alleen bezig was om aan zijn standaard te voldoen. Hiermee is de gemoedstoestand van Mira duidelijk en kan zowel het verhaal als de de heling van Mira beginnen.

Het verhaal is kort, dus als Mira de onbevangen Pim ontmoet spelen de gebeurtenissen zich in rap tempo af. Een grotere tegenstelling tussen Karsten en Pim kan er niet bestaan. Pim vindt geld verdienen en carrière maken niet belangrijk en geniet veel liever volop van het leven terwijl hij op zijn zeilboot de wereld verkent. Dat Mira al snel vlinders in haar buik heeft, komt natuurlijk niet als een verrassing, maar toch voelt ze zich, zo kort na haar breuk met Karsten, daar niet helemaal gemakkelijk bij.

Binnen het geringe aantal pagina's dat Van Vliet heeft, weet ze op overtuigende wijze de twijfels en gedachten van Mira over te brengen en laat ze haar een mooie ontwikkeling doormaken. Van een bijna aan de leiband van Karsten lopende vrouw, wordt ze een vrouw die haar eigen besluiten neemt en voor zichzelf kiest in plaats van zich weg te cijferen voor anderen. Iets wat haar ouders bij haar geboorte wel voor haar hebben gedaan en waar ze zich haar hele leven al schuldig over heeft gevoeld. Een verwijt dat Mira zichzelf overigens heeft aangepraat, want haar liefhebbende ouders hebben daar nooit ook maar enig woord over vuilgemaakt. 

Natuurlijk stevent het verhaal regelrecht op een happy end af. Je gunt Pim en Mira hun liefdesgeluk, al vroeg ik me wel af of de twee weken waarin het verhaal zich afspeelt niet een beetje al te snel is voor het rigoureuze en levensveranderende besluit van Mira. Is dat erg? Welnee, het is een mooi eind van het verhaal. Dat de boot van Pim nog een heel eigen rol in het verhaal speelt is, is misschien wel een beetje al te toevallig, maar maakt het verhaal dat ooit begon bij haar ouders helemaal rond. Eind goed, al goed!

Ik blauw van jou is een lekker zonnige feelgood met leuke personages, humor en liefde in een prettig lezende schrijfstijl met ongekunstelde dialogen. Met veel plezier gelezen, al blijft de titel voor mij een groot raadsel.

Hebben jullie ook wel eens een boek gelezen, waarbij de titel een raadsel blijft?