Feelgood friday tussendoortje: Lentevloek
Ja het is weer vrijdag! Tijd voor ons tussendoortje. Deze week bespreekt Marieke: Lentevloek. Lentevloek? Dat klinkt niet best, hopelijk is het een verhaal met een happy end.
- door Marieke -
Stel je voor: het hele jaar door gaat alles goed, maar zodra de lente begint loopt alles in de soep. Het overkomt Alexia, succesvol in haar cateringbedrijf, maar een ramp in het voorjaar. Ik was zeer benieuwd naar zowel de rampen als de oplossing.
Over Lentevloek - Sabine ZwaanAlexia Miller weet twee dingen zeker: de lentevloek bestaat en zij heeft er last van. Elk jaar zorgt dit seizoen ervoor dat haar leven een hel wordt. Het liefst komt ze drie maanden lang het huis niet uit. Maar dan krijgt ze een uitnodiging die ze niet kan weerstaan. Haar cateringbedrijf krijgt een kans om een grote opdracht binnen te slepen. Als de eerste ontmoeting met de eigenaar van K&L niet geheel vlekkeloos verloopt, weet ze dat het gedaan is met haar onderneming.
Maar dan krijgt ze tegen alle verwachtingen in een belletje. Austin Klein, de eigenaar van K&L, wil haar wel inhuren. En dat is niet het enige. Hij wil koste wat kost haar laten inzien dat de vloek niet bestaat.
Mijn mening
Wat een leuk boek! Hoofdpersoon Alexia heeft alles mee, behalve de lente. Daar gaat zo vaak wat mis, dat ze zeker weet dat het een vloek is. Het is grappig dat een van haar nieuwe opdrachtgevers besluit om haar te gaan helpen. Hij is coach en wil haar in laten zien dat er niet zoiets bestaat als een vloek, maar eerlijk, zelfs hij ziet er dat er wel heel veel fout gaat.
Toch is Alexia zelf het grootste probleem, een zelfsaboteur, maar voordat ze dat inziet ben je aan het einde van het boek.
Het is een novelle, en dan ook nog een korte, maar dat maakt niet uit. Het is grappig om te zien wat er mis gaat. Je kan je goed inleven in haar, maar soms denk je ook wel even: joh, kom op, praat nu even, neem niet alles klakkeloos aan... de basis van veel misverstanden.
En de ideale man (Austin), het is fijn om te zien dat die bestaan (tenminste in boeken). Alexia treft het goed, maar moet het natuurlijk niet verknoeien. Gelukkig is het feelgood en loopt ook dit sprookje goed af.
Bonuspunt voor de lieve katten in het boek, maar zeg nu zelf Austin, die Sophia noemen en zeggen dat zij thuis op je wacht is toch vragen om een misverstand?
Ik heb het met plezier gelezen.