De Britse auteur Jenny Colgan schrijft al jaren bestsellers in eigen land, maar nu is ze ook Nederland aan het veroveren. Vorig jaar lazen we Café Zon & Zee en sindsdien hebben we mogen genieten van Een verre kust, Het eindeloze strand en nu De kleine bakkerij aan het strand! Deze nieuwe roman van Colgan is het eerste deel van een nieuwe serie waar we hopelijk net zo van gaan genieten, want deze auteur heeft nog veel meer voor ons in petto de komende tijd. In dit artikel lees je wat Helma, Marieke, Marleen, Renate en Janneke vonden van De kleine bakkerij aan het strand.

- door Janneke -

Over het boek

Het leven van Polly Waterford staat op zijn kop. Haar relatie is op de klippen en haar bedrijf is ook nog eens failliet. Kortom, ze móét weg. Ze komt terecht op Mount Polbearne, een klein schiereiland voor de kust van Cornwall, in een appartement boven een verlaten winkel. Om haar zinnen te verzetten begint ze met het bakken van brood, dat al snel meer dan een hobby wordt. Lees en leef mee met Polly die tegen wil en dank vriendschap sluit met de lokale bevolking, met vallen en opstaan haar leven weer richting geeft en bovendien valt voor een wel heel schattige huisgenoot die door het raam naar binnen komt waaien: de papegaaiduiker Neil.

Cover

Helma: Wat een fijne zomerse cover. Daar word je toch meteen blij van? Leuk dat de papegaaiduiker die op alle covers van Jenny's boeken voorkomt, ook op deze cover terug te vinden is en zelfs in dit boek een prominente rol speelt. Als je de cover ziet krijg je meteen zin om af te reizen naar dat romantische, pittoreske eiland en een heerlijk broodje te kopen in Polly's bakkerij.

Renate: De cover vind ik echt leuk. Ik houd van zulke plaatjes. Ze geven mij ook gewoon een vrolijk zomers gevoel, Sinds ik in Schotland ben geweest en daar Papegaaiduikers in het echt heb gezien, vind ik het gewoon grappige beestjes. Extra leuk dus dat Jenny Colgan er steeds een Papegaaiduiker op zet en nog leuker dat hij nu een naam heeft: Neil!

Marleen: Ik vind de cover echt een plaatje! Het bevat echt allerlei aspecten van het verhaal en elke keer als je het boek open slaat en je even een blik op de cover werpt zit je gelijk in de sfeer. 

Personages

Janneke: Ik ben echt gecharmeerd van alle personages in dit verhaal en dat zijn er best wat! Maar omdat we langzaam kennis met ze maken, wordt het nooit teveel. Maar ik houd dan ook echt van dit soort verhalen met dorpjes en dorpsbewoners. Polly vond ik ook een geweldig personage. Vooral de droge humor maakte me aan het lachen en haar doorzettingsvermogen raakte me. 

Marieke: Wat zijn ze allemaal leuk en sommige wat karikaturaal, maar ze passen allemaal goed in het verhaal. Het is mooi om te zien hoe ze allemaal groeien. Zelfs die lapzwans van een Chris blijkt toch niet zo’n verwend moederskindje, maar pakt zijn leven weer op.

Helma: Het is het verhaal van Polly en in haar kielzog het verhaal van het eiland en iedereen om haar heen. Hoewel er een behoorlijk aantal personages wordt opgevoerd, bouwt ze de kennismaking met al die verschillende mensen gedoseerd op. Gaandeweg het verhaal zie je Polly steeds meer zichzelf (her)ontdekken en krijgt ze de mogelijkheid om keuzes te maken die misschien niet allemaal even handig zijn, maar er wel voor zorgen dat ze uiteindelijk de vrouw kan zijn die ze diep van binnen altijd al was, maar die ze altijd had weggecijferd om anderen te plezieren. Jenny Colgan laat ieder personage en ook het eiland zijn of haar eigen ontwikkeling doormaken. Dit is het eerste deel in de Bakkerij-serie en het redelijk open einde biedt meer dan genoeg mogelijkheden voor een nieuw verhaal.

Marleen: Ik moet eerlijk zeggen dat je ik de personages niet zo heel erg origineel vond. Ze deden me heel erg denken aan de mensen uit Café Zon & Zee. Zo vond ik Polly af en toe bijna een exacte kopie van Flora en deden de vissers me wel een beetje denken aan Flora's broer. Hoewel ze zeker goed uit zijn gewerkt, blijven ze wel een beetje vlak. Polly ontwikkelt zich een beetje standaard en hoewel haar persoonlijke groei heel erg prettig is om te lezen, is het niet een hele verrassing. Ik had gehoopt op iets meer diepgang en wat meer verrassingen.

Renate: De personages zijn leuk, vooral Polly en Huckle vond ik leuk. Allebei personages die een knauw hebben gehad. Eigenlijk vond ik alle personages wel leuk, er was niemand die ik heel irritant vond. Zelfs Reuben was op zijn manier wel een leuke gast. Aparte gozer dat wel!

Opbouw

Marleen: Ook de opbouw van het verhaal vond ik soms echt een kopie van haar Nederlandse debuut. Heel erg jammer, want je kunt nog zoveel andere dingen doen in het genre. Wel vond ik dat de sfeer van het dorpje heel erg prettig op papier staat. Het voelde soms alsof je zelf rondliep in het kleine Engelse dorpje en alle mensen tegenkwam.

Marieke: Gemoedelijk, zoals past bij een slaperig vissersdorpje, met een versnelling als Polly komt en een hoop verandering in gang zet. Fijne afwisselingen in gebeurtenissen rondom personages en zelfs nog een uitstapje naar Amerika. Het zit echt zeer goed in elkaar.

Janneke: Het tempo in dit verhaal ligt niet erg hoog, maar dat past goed bij het verhaal. De moeilijke tijd waar Polly doorheen moet, dat los je ook niet makkelijk op, daar is tijd voor nodig en dat komt in dit verhaal mooi naar voren. Hoe ze langzaam maar zeker haar plekje in dit dorpje verovert en haar leven weer op de rails krijgt. Af en toe gebeurt er iets wat het verhaal opschudt en zo wordt voorkomen dat het saai en langdradig wordt. 

Schrijfstijl

Helma: Ik geniet van haar ongekunstelde schrijfstijl met vloeiende zinnen en geloofwaardige dialogen. Geen ingewikkeld taalgebruik, maar toch meer dan voldoende diepgang.

Marieke: Fijn om te lezen, niet te moeilijk en toch alles goed en helder omschreven, zowel personages als omgeving. Al was het soms wel lastig om te volgen of ze nog op het eiland waren of op het vaste land.

Marleen: Die is prettig en vlot! Ook is het heel erg beeldend en dat zorgt er dus voor dat het lijkt alsof je zelf ronddwaalt aan het water. Ook loopt het water je bijna in de mond bij de beschrijvingen van al het lekkers wat Polly maakt in haar bakkerij!

Renate: De schrijfstijl is fijn. Al lezend kun je het eiland voor je zien, hoe het kleine bakkerijtje eruit zag. Het is vlot geschreven, leest lekker weg, prettig taalgebruik. Ook krijg je gewoon echt trek tijdens het lezen, door de heerlijke foccacia's die Polly maakte! Ze geeft je ook wat mee over het milieu, over de scheepvaart en hoe het met de vissers moet met hun visquotum. Toch iets om over na te denken.

Janneke: Wat ik erg goed vind aan de schrijfstijl van Colgan is dat niet alleen de dialogen prettig zijn, maar ook dat de beschrijvingen van de gedachten van Polly het verhaal zoveel meerwaarde geven. Ze neemt je echt mee in haar proces om weer langzaam zichzelf te worden en heeft dat geloofwaardig op papier gezet! 

En nu?

Dit heerlijke eerste deel van een nieuwe serie van Colgan verscheen terwijl we eigenlijk met smart zitten te wachten op het derde deel uit de Café Zon & Zee-serie: Wintereiland. Dus nu is de vraag waar kijken we het meeste naar uit? Het vervolg op De kleine bakkerij aan het strand of Wintereiland?

Helma: Oh, daar kan ik echt niet tussen kiezen. Ik vind allebei de series even leuk. Maar omdat het derde deel in de Café Zon & Zee- serie het eerst uitkomt, kijk ik voor nu daar het meest naar uit.

Marieke: Wat is dat nu voor vraag? (Sorry Marieke haha) Ik ga echt niet kiezen want ik kijk naar beiden erg uit. Ik moet kiezen? Nou dan het tweede deel van de kleine bakkerij. Ik ben toch wel heel benieuwd hoe het zich daar verder ontwikkelt.

Janneke: Welke als eerst komt! Ik kan sowieso niet wachten op meer van deze auteur! 

Marleen: Ehm, dan kijk ik eerder uit naar het vervolg op dit boek, maar het zullen allebei geen boeken zijn waarvoor ik direct naar de winkel ga rennen denk ik. Ik vond Het eindeloze strand echt een zware tegenvaller, dus ik kijk niet direct uit naar het vervolg. Ook ben ik een beetje bang dat Zomer in de kleine bakkerij niet heel erg origineel gaat worden, maar dat zou ik nog wel graag willen ontdekken!

Renate: Moeilijk, ik vind beide series gewoon heel leuk, dus wil ze gewoon allebei lezen. Maar als ik echt moet kiezen dan toch het tweede deel van Zomer in de kleine bakkerij, puur omdat ik die het laatste gelezen heb, en gewoon wil weten hoe het verder op het eiland gaat!

Wij hebben erg genoten van dit nieuwe boek van Jenny Colgan. Wil je meer lezen? Hier lees je de recensies van Marieke, Helma, Marleen, Renate en Janneke. 

Hebben jullie al kennis gemaakt met de boeken van Jenny Colgan?