In oktober kwam er weer een nieuw boek uit van Robyn Carr: Het familiefeest en wij kregen de kans om het te lezen. Robyn Carr staat altijd garant voor een mooi verhaal vol romantiek, maar ook met een dosis drama. Marieke, Diana, Helma, Renate en Lore kregen het ebook toegestuurd en konden gaan lezen.

Wat we niet wisten voordat we aan het boek begonnen, was dat Het familiefeest het derde deel van de Sullivan's Crossing-serie was. Deel 1 is Een verrassende stap waarin broer Cal de hoofdrol heeft, in deel 2 Voet bij stuk gaat het over zus Sierra en nu in deel 3 Het familiefeest gaat het over de oudste broer Dakota Jones en ook zus Sedona krijgt een grote rol. Gelukkig zijn de delen ook afzonderlijk van elkaar te lezen. Er wordt wel verwezen naar de eerdere boeken, maar met voldoende informatie om het te begrijpen.

- door Renate -

Over het familiefeest

Dakota Jones heeft de militaire dienst verlaten en zoekt een nieuw doel in het leven. Zijn broer en zus hebben zich in Sullivan's Crossing gevestigd en Dakota besluit om daarheen te gaan voor hij zich aan een nieuw avontuur waagt.

Dakota raakt echter totaal overrompeld wanneer blijkt dat zijn komst nogal wat teweegbrengt: als nieuweling wordt hij door iedereen in de gaten gehouden, vooral door alle singles in het stadje. Er is één vrouw tot wie hij zich aangetrokken voelt, maar zij is nu juist helemaal niet in hem geïnteresseerd.
Wanneer de familie Jones bij elkaar komt voor een bruiloft zijn alle broers en zussen voor het eerst sinds lange tijd weer op één plek, en dat betekent dat ze het met elkaar zullen moeten uithouden, met al hun goede en minder goede eigenschappen. Zal het Dakota lukken om de familie die hij zo hard nodig heeft echt te kunnen accepteren?

Het lezen

De cover

De sfeervolle cover, een feestelijke gedekte tafel met bergen op de achtergrond, daar vinden wij als Feelgoodclub uiteraard ook iets van. 'Maar nu ik weet dat het een derde deel uit een serie is, vind ik het jammer dat de cover niet past bij de andere delen', vindt Marieke.
Diana vindt de cover prachtig. 'Het is heel kleurrijk, en dan heb je me al binnen. De tafel is mooi gedekt en daardoor ademt de cover sfeer uit. Als ik naar de achtergrond kijk, beeld ik me een plek in waar ik wil zijn. Het maakt me nieuwsgierig, wat gaat de familie aan die tafel bespreken in die mooie omgeving?' Helma krijgt van de cover direct zin om heerlijk aan te schuiven en te genieten van een heerlijke maaltijd met vrienden en familie.
Lore en Renate spreekt de cover niet aan, ze zouden het niet per se oppakken in de boekhandel als ze dit boek zouden zien liggen.

Verhaallijn

Toen Marieke begon met lezen kwam haar gelijk de camping voor trail-reizigers 'Sullivan's Crossing' bekend voor,. Ze dook direct het internet op en kwam erachter dat dit het derde deel was. Ze had deel 1 al gelezen, wat handig was, want veel personages uit deel 1 hadden een rol in deel 3. 'Deze keer draait het om de oudste zoon uit een vreemde familie, Dakota Jones, die jaren in militaire dienst is geweest en nu zijn familie gaat bezoeken. Hij valt als een blok voor de dame achter de bar in het restaurant. Maar die loopt net zelf een relatietrauma te verwerken en zit helemaal niet op hem te wachten. Daarnaast zijn er nog twee zussen die tegen problemen aanlopen. Dan is het mooi om te zien dat familie en vrienden van groot belang zijn.'

Diana vond dat de verhaallijn heel erg voortkabbelde: 'Het wordt langzaam maar met details verteld, waardoor je het idee hebt dat je de personages leert kennen en je echt in Sullivan's Crossing aanwezig bent. Ik vind dat bij vlagen erg prettig. Dakota heeft het moeilijk (gehad), maar dit is mooi omschreven. Het verhaal heeft me niet omver geblazen, maar was onderhoudend genoeg om door te lezen.'

'Er zijn heel veel personages en hun onderlinge relaties zijn niet altijd helemaal duidelijk, of ben ik alweer vergeten. Dit blijft mij doorheen het verhaal wel wat parten spelen. Ik vergeet steeds maar wie met wie getrouwd is en wie broer en zus is', ondervindt Lore. Als ze daardoorheen kijkt is er wel een aangename schrijfstijl. 'Ik kan mij zo inbeelden hoe het is om in dat kleine stadje te wonen waar nooit iets spannend gebeurt. Dat is een grote sterkte aan de schrijfstijl van Robyn Carr. Elke omgeving en situatie wordt zo goed beschreven dat je je een echte toeschouwer voelt en niet zomaar een lezer.'

Ook Helma moest er even inkomen. Dit deel was voor haar eveneens een eerste kennismaking met de serie: 'Ik moest heel erg wennen aan de bijzondere namen die voorbij kwamen. Dakota (ook wel Cody genoemd), Sierra, Cal, en Sedona. Maar toen ik eenmaal in het verhaal zat, was dat over en genoot ik van de schrijfstijl. Niets ingewikkelds, gewoon even lekker relaxed lezen en je een klein beetje onderdeel voelen van de hechte dorpsgemeenschap en de bijzondere familie van Dakota met alle ups en downs. Misschien een beetje voortkabbelend, maar totaal niet storend.'

Renate schrok ervan dat dit het derde deel was, maar dat bleek helemaal niet nodig te zijn: 'Je kunt dit boek heel goed los lezen. Je weet dan niet alles van de familie, maar dat is geen belemmering als ze je meeneemt in het verhaal van de familie Jones en al hun (eigen)aardigheidjes. Want heeft iedereen die niet!'

Personages 

Hoofdpersoon is Dakota (voor initimi Cody). Diana: 'Hij heeft het heftig gehad in militaire dienst, maar is stiekem gevoeliger dan je zou denken. Het is voor hem belangrijk dat dingen eerlijk gebeuren. Wanneer hij naar Sullivan's Crossing komt, gebeurt er heel veel. Ik vond hem sympathiek en ik was erg benieuwd naar zijn beweegredenen en acties.'

Marieke vindt hem een beetje een 'ruwe bolster, blanke pit' type. 'Hij heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel. Mede daardoor heeft hij zijn militaire carrière vaarwel gezegd. Hij drukt een grote stempel op het verhaal, want met zijn komst naar Sullivan's crossing wordt er heel wat in gang gezet. Hij heeft het vooral moeilijk met een liegende rijke dame die hem begint te stalken en daar zit hij al helemaal niet op te wachten.'

Renate vindt Dakota een leuke aardige man, maar had wel wat moeite met zijn naam: 'Ondanks dat ik weet dat Dakota een naam is van twee staten, dacht ik ook dat Dakota een meisjesnaam was. En wat het niet makkelijker maakte was, dat hij als een blok valt voor Sidney die Sid genoemd wordt, wat in mijn hoofd dan weer een jongensnaam was. Helma worstelde in het begin met hetzelfde probleem: 'Dakota en Sid, wie was nu ook al weer de man en wie de vrouw, maar dat had ik ook met Connie, waarbij ik ook steeds aan een vrouw moest denken. Maar toen ik dat eenmaal duidelijk op mijn netvlies had en ik in het verhaal zat, had ik daar geen last meer van.'

Het favoriete personage van Lore was Sid: ''Ze is zo’n leuke nuchtere vrouw dat ik meteen grote fan van haar ben. Ze heeft ook al heel wat meegemaakt, maar laat zich er niet klein door krijgen. Ze krijgt ook de onvoorwaardelijke steun van haar broer Rob en staat altijd klaar voor iedereen,  en ik hoopte zo dat ze ook het geluk in een nieuw relatie zou vinden.' Daarin wordt ze gelukkig niet teleurgesteld als Sid heel voorzichtig vriendschap sluit met Dakota. Ook Renate is gecharmeerd van Sid: 'Ja, wat een leuke vrouw is Sid. En ook zo leuk samen als stel met Dakota. Maar ook Sierra, de zus van Dakota, en haar man Connie zijn zo lief met elkaar. Sierra heeft toch al heel wat meegemaakt in haar leven, maar kan samen met Connie weer de hele wereld aan.'

Helma vindt eigenlijk alle personages wel iets bijzonders en aansprekends hebben: 'De perfectionistische Sedona, waar iedereen kriegelig van wordt, Sully, zijn dochter Maggie die getrouwd is met Dakota's broer Cal, die op jonge leeftijd zijn eerste vrouw verloor aan een dodelijke ziekte, en Lola, die met twee kinderen na een heftige scheiding toch weer geluk vindt bij Tom, die eveneens na een scheiding met vier kinderen is achtergebleven. En dan natuurlijk de psychopatische Neeley, die zich als stalker van Dakota ontpopt: die is gewoon eng!'

Conclusie

Marieke: 'Het is een boek dat niet heel snel leest, maar dat wel boeit. De personages zijn interessant en er gebeurt genoeg in het kleine plaatsje om je mee te voeren tot het einde. De titel Het familiefeest vind ik niet zo overtuigend, ze komen wel een keer allemaal bij elkaar, maar het dekt de lading niet. De eerste twee delen hebben als titel Een verrassende stap en Voet bij stuk. Een titel die daarbij past was voor de serie logischer geweest. Maar ik heb het boek met plezier gelezen, het terechtkomen in een wereldje waar je als lezer al eerder bent geweest is erg leuk. Het geeft een gevoel van thuiskomen. De personages zijn sympathiek en menselijk en je leeft met ze mee. 3***

Diana: 'Ik ben positief verrast door Carr. Meestal lees ik dit soort boekjes niet. Niet omdat ik denk dat ze slecht zijn, maar ik heb toch soms het vooroordeel dat er te weinig diepgang in zit. Dat vond ik erg meevallen. Dakota ontwikkelt zich, net als zijn zussen, die het ook niet erg gemakkelijk hebben in het verhaal. De personages zijn realistisch weergegeven en soms herken je je in bepaalde acties. Dat maakt dat je sterker in het verhaal wordt getrokken. Ondanks dat ik niet graag digitaal lees, en ik dus echt dacht dat het lastig zou zijn om het verhaal op tijd uit te hebben, was dit niet het geval. Door de sfeerbeschrijvingen, de ontwikkelingen van Dakota en gemiddeld lange hoofdstukken was het boek prettig leesbaar. Dat het een derde deel uit een serie was, is voor mij niet storend geweest.' 3***

Lore: 'Ik wou het boek heel snel uitlezen. Er zijn best veel personages, dus het was deels om niet te vergeten wie wie was, maar de voornaamste reden is omdat er zoveel gebeurde. De geheimen en gebeurtenissen maakten me nieuwsgierig om snel verder te lezen. Het familiefeest is mijn eerste boek van Robyn Carr. Ik zal nu niet meteen naar de boekhandel rennen om nog boeken van haar te kopen, maar als ik er toevallig eens eentje tegenkom zal ik het zeker vastnemen en misschien zelfs kopen. Dit verhaal krijgt dan ook 4**** van mij.

Renate: 'Dit was een zeer aangename kennismaking met de boeken van Robyn Carr. Ik heb dit boek echt met veel plezier gelezen. En door dit verhaal en de kennismaking met de verschillende bijpersonen die in dit boek wat minder op de voorgrond treden, ben ik nu ook benieuwd geworden naar de eerdere delen van de serie waar zij de hoofdrol spelen.' 4****

Helma: 'Toen ik eenmaal in het verhaal zat, kon ik bijna niet meer stoppen met lezen. Ik vond Dakota een interessante man, zeker met zijn verleden, en was gewoon benieuwd of hij zich eindelijk zou gaan settelen, of er een toekomst voor hem en Sid zou zijn en of hij zich weer met zijn familie zou verenigen. De stalkende Neeley brengt een klein stukje spanning in het verhaal en ook de verhaallijn van Sedona maakt het verhaal boeiend. Ik leefde mee met Sierra en Connie met hun perikelen met baby Sam en met Tom en Lola die het geluk van hun kinderen voor hun eigen geluk stellen. Een aangename kennismaking met de boeken van Robyn Carr. Gewoon lekker weglezend en zelfs af en toe nog een steamy scène. Een boek om languit op de bank in een zaterdagmiddag uit te lezen.' 3***

De recensie van Helma is hier te lezen, die van Marieke hier en die van Renate hier

Hebben jullie Het Familiefeest gelezen of een van de twee eerdere boeken uit de serie? Wat is jullie mening?