Op Hebban verscheen onlangs weer een leuke Buzz actie. Maar liefst 50 Lezers mochten De Vijfde Brief, het nieuwe boek van Nicola Moriarty, ruim voor de release datum van 26 september lezen. Helma, Marieke, Renate, Nathalie en Marleen van We Love Feelgood kregen het boek in de brievenBuzz. Wat vonden zij ervan?

- door Helma -

Nicola Moriarty is een Australische schrijfster en zusje van bestsellerauteurs Liane en Jaclyn Moriarty. Ze debuteerde in 2012 met de roman Free Falling, dat in het Nederlands is verschenen als In vrije val. Een jaar later verscheen haar tweede boek Paper Chains. Met de roman De vijfde brief hoopt ook zij de wereld te veroveren.

De vijfde brief gaat over Joni, Deb, Eden en Trina die al vanaf de middelbare school de beste vriendinnen zijn. Ze deelden altijd alles – roddels, verliefdheden, geheimen. Maar sindsdien zijn hun levens elk een eigen richting op gegaan, en zelfs hun jaarlijkse weekje weg met z’n vieren voelt steeds meer als een verplichting.

Dit jaar heeft Joni een plan: eindelijk weer eens écht naar elkaar luisteren. Elk van hen schrijft een brief, met daarin een geheim dat ze nog nooit met elkaar gedeeld hebben. De uitkomst maakt pijnlijk duidelijk dat ze elkaar lang niet zo goed kenden als ze dachten. Dan ontdekt Joni een vijfde brief, een brief waarin een van hen vertelt hoezeer ze een van haar vriendinnen háát om iets wat jaren geleden is gebeurd, en hoe vaak ze op het punt heeft gestaan haar iets aan te doen.

Wie van hen heeft dit geschreven? En wie kan Joni nog vertrouwen?

Schrijfstijl

Met uitzondering van Marleen kon iedereen de schrijfstijl waarderen: vlot, vermakelijk en zonder ingewikkelde woorden en zinsconstructies. Ondanks dat deze vlotte schrijfstijl er wel voor zorgde dat Marleen het boek snel uithad, vond ze het toch vooral een beetje langdradig en zeurderig. Voor Nathalie had het wel iets beeldender gemogen. Ze miste bijvoorbeeld de omschrijving van de omgeving. Marieke vond het vooral vermakelijk en makkelijk weglezend. Een mening die Renate en Helma met haar deelden.

Opbouw

Het verhaal speelt zich af in verschillende tijdsperiodes en dat was voor sommigen even wennen. Marieke vond vooral de cursief gedrukte intermezzo’s origineel: “Lijken ze eerst nergens op te slaan, op een gegeven moment valt het kwartje … erg leuk”. Renate is vooral positief over de opbouw van het boek waarin de vriendschap tussen de vier vrouwen steeds verder onder druk komt te staan en je steeds nieuwsgiering wordt naar hoe dit gaat aflopen.

Personages

Voor Marleen was De vijfde brief een grote tegenvaller. Marleen was de enige die het boek met moeite heeft uitgelezen “Ik vond de personages vooral ook saai en zeurderig. Eerlijk gezegd gebeurde er niet zoveel en was het meer een soort vertelling van een simpel vriendinnenweekendje, waarbij ze niet echt vriendinnen meer waren”, is haar oordeel. Een mening die de door de anderen niet gedeeld wordt. Nathalie vindt de vriendinnen juist geloofwaardig, met alle vier verschillende karaktereigenschappen, neergezet. En ook Marieke, Renate en Helma zijn tevreden over de verschillende personen die allemaal hun eigen geheimen hebben en elkaar eigenlijk helemaal niet zo goed blijken te kennen.

Plot

Ondanks dat het vermoeden van Marieke uitkwam was het toch tot het einde spannend van wie de vijfde brief was. Nicola Moriarty zet je toch telkens weer op het verkeerde been. Het enige waar iedereen het over eens is, is dat de epiloog totaal niets toevoegt aan het verhaal en eigenlijk wel had kunnen worden weggelaten.

Het oordeel

Marleen: Ik begon vol goede moed, maar het verhaal wist me niet echt te trekken. Er gebeurde gewoon veel te weinig en kabbelde allemaal een beetje voort. De schrijfstijl zorgt er wel voor dat je het boek snel uit hebt, maar jammer genoeg heeft het verhaal zelf niet zoveel inhoud. Nee, helaas, geen aanrader!

Marieke: Het boek heeft humor, maar heeft ook een paar serieuze onderwerpen. De vier vriendinnen hebben toch best veel meegemaakt wat ze niet van elkaar weten. De wijze waarop Nicole Moriarty het verhaal heeft opgebouwd vond ik bijzonder en het nodigde uit tot doorlezen tot het einde. Ze weet de lezer steeds op het verkeerde been te zetten, maar ik had het goed geraden!

Nathalie: Alhoewel het verhaal lekker vlot leest had het van mij best wat beeldender mogen geschreven. Omgevingen worden amper gedaan en aan het einde blijkt pas dat Joni lang krullend haar had. Een lekkere vlotte, maar simpele Feelgood roman waarin je door wilt blijven lezen en die je binnen no-time uit zal hebben. 

Helma: Het is een fijne feelgood met net dat vleugje mysterie waardoor je wil blijven doorlezen totdat je weet hoe de vork in de steel zit. En daarnaast leef je mee met Joni, Deb, Trina en Eden die zich eigenlijk allemaal anders voordoen dan ze, getuige hun geheimen die ze in de brief delen, in werkelijkheid zijn. Het enige minpuntje vond ik de epiloog. Die voegt eigenlijk niets toe aan het verhaal, zeker omdat het laatste hoofdstuk een prima verrassend eind had.

Renate: Origineel vond ik de opzet van dit boek zeker. Zo komt de vriendschap tussen de vier vrouwen best onder druk te staan, maar word je nieuwsgierig hoe het gaat aflopen met hun vriendschap.  Het blijft tot het einde spannend van wie nou die vijfde brief is.