Vol spanning keken we twee weken geleden uit naar het patroon om verder te gaan waar we na de eerste week waren gebleven. Het zag er wederom ingewikkeld uit: bijen, vlinders, bogen. Prachtig allemaal, maar hoe zouden we dat ooit voor elkaar kunnen krijgen? Gelukkig waren daar weer de heldere filmpjes van Esther die uitkomst boden.

- door Diana, Sanne en Helma -

Om klokslag twaalf uur kwam het tweede deel van het patroon online. Zaten jullie al met de haaknaalden en wol klaar om aan de slag te gaan of waren er andere prioiteiten?

Helma: Haha, nee. Ik heb natuurlijk wel even gekeken, maar van alleen het patroon lezen werd ik echt niet blij. Wat zag het er allemaal weer ingewikkeld uit! Ik moest dus echt tot de avond wachten totdat ik tijd had om het filmpje van Esther te starten en met haar hulp aan de slag te gaan.

Diana: Dat was wel mijn voornemen, maar een drukke werkdag maakte dat niet mogelijk. Tegen 1 uur ging ik wel even spieken en printte ik alvast het patroon. Ik kon me nog geen beeld vormen van de woorden en hoe dat eruit zou zien. Ik was blij dat we makkelijk zouden eten. Het was dus zoon in bed en haken maar.

Sanne: Nee ook ik zat niet klaar. Rond 12 uur sta ik altijd op het schoolplein op woensdagmiddag, maar ik moet wel bekennen dat ik op mijn telefoon in de gaten hield wat er op Facebook verscheen. Het zijn drukke dagen, dus ik moest ook nog wat geduld hebben voor ik er echt voor kon gaan zitten (en niet te moe was).

Jullie zeiden het al meermalen. Het patroon is prachtig maar ziet er ingewikkeld uit. Was het deze keer bloed, zweet en tranen of hebben jullie de toeren fluitend voor elkaar gekregen?

Helma: Nou, ik heb wel een paar keer toeren uit moeten halen omdat ik me toch ergens verteld had en op de volgende toer helemaal niet uitkwam. En het ergste was dat ik gewoon een hele toer had overgeslagen. Na ongeveer vijf keer een toer te hebben uitgehaald omdat ik elke keer een paar steken tekort kwam, kwam ik er pas achter dat er dus gewoon een hele toer ontbrak. Dus uithalen maar weer en opnieuw beginnen.

Diana: Eigenlijk viel het me alles mee. Inmiddels begin ik het geschreven patroon ook steeds beter te begrijpen. Ik heb het filmpje dus niet altijd meer nodig. Dat vind ik wel fijn, want mijn man is er een kei in om door Esther heen te praten en dan kan ik weer terugspoelen. Ik merk wel dat tellen, tellen, tellen de toverwoorden bij dit patroon zijn. Soms moest ik even een paar steken uithalen, omdat ik iets te snel wilde zijn. Voordeel van de achthoek vind ik wel dat je elke kant kunt tellen, dus ik heb dan ook geen hele toeren uit hoeven halen (klopt af).

Sanne: Wisselend. In het begin heb ik wel een aantal toeren moeten uithalen. Pas gaandeweg kwam ik er achter dat er iets niet klopte en de bijtjes niet in het midden bleken te zitten. Daarna haakte het wel lekker door. Hoewel het zeker niet eenvoudig was en ik heus nog wel fouten maakte en stukken opnieuw moest doen. Ik was ook heel blij dat we aan het einde van dit deel de verschillen tussen de zijdes los konden laten en hele toeren in een stuk achter elkaar konden maken. 

Deze week waren de uitdagingen misschien wel de bijen en vlindertjes met de Franse knoopjes. Of vielen die uiteindelijk wel mee?

Helma: Het rechttervleugerltje van het bijtje was wel een enorm geknoei, waarbij je goed moest opletten. De vlindertjes, die ik er het moeilijkste vond uitzien, vielen enorm mee. Ook de Frankse knoopjes waarin veel mensen in de CAL Facebook groep over klaagden, waren met de uitleg eigenlijk wel te doen. Oké het is even een klusje, maar het maakt het vlindertje wel af.

Diana: Het zag er vooral ingewikkeld uit. Het zijn gewoon stokjes, lossen, vasten en veel tellen. Ik had niet verwacht dat de vlinders zoveel toeren zouden beslaan. Ik vond het wel echt heel leuk om de vlinder steeds mooier te zien worden. Ik heb getwijfeld over de Franse knoopjes, omdat ik van rust hou en zelf niet direct de meerwaarde van de knoopjes zag. Maar mijn man zei: "Tuurlijk maak je die knoopjes, een echte vlinder heeft toch ook van die mooie details?" Dat was het argument dat ik nodig had. Omdat ik borduur verwacht ik dat ze wel te doen zijn. Maar ik ben er nog niet aan toegekomen.

Sanne: Van te voren schrok ik wel een beetje van alle prachtige details. Zou me dat wel gaan lukken? Maar eenmaal bezig vond ik de bijtjes en de vlindertjes best meevallen. Ook de Franse knoopjes vallen mee om te maken. Het is alleen heel veel werk. Net als het wegwerken van al die losse draadjes trouwens... 

En dan ben je klaar. Zijn jullie tevreden met het resultaat tot nu toe?

Helma: Ik ben eigenlijk super trots op mezelf. Ik had nooit gedacht dat ik zo een ingewikkeld patroon voor elkaar zou krijgen. Mijn resultaat is wel een stukje groter dan het eigenlijk zou moeten zijn, maar daar kan ik niet mee zitten. Enige nadeel is dat ik er waarschijnlijk nog een paar bollen bij moet komen. Het enige dat ik minder leuk aan het haken vind zijn het afhechten van de tientallen draadjes. Maar met een gezellig luisterboek op viel dat uiteindelijk ook mee. Ik ben klaar voor volgende deel!

Diana: En of ik trots ben? Ik ben eigenlijk gestopt met social media, maar ik kan het gewoon echt niet laten om soms het resultaat te delen. Ik vind het magisch mooi wat ik maak. Ik ben verliefd en wil het met de wereld delen. Ja. Ondanks de vele twijfels ben ik dolblij dat ik mijn wip's aan de kant heb gegooid en met dit project ben gestart.

Sanne: Ja, ook ik ben blij en trots. Er ontstaat gewoon echt al iets! En dat uit mijn handen! Samen met de kinderen kijk ik regelmatig naar wat we nou precies zien. Een tuin, met in het midden een fontein. Een haag met er omheen en vlindertjes en bijtjes die rondvliegen. Hoewel mijn jongste het meer vliegen dan bijen vindt. Ik ben benieuwd wat we er aankomende week aan gaan toevoegen. Als ik zie hoeveel bollen wol er nog in de doos liggen te wachten, dat moet er nog een heleboel gaan gebeuren!

Ons resultaat

En hoe staat het met het lezen? Het boek is aangeschaft, maar gaat het lezen gelijk op met het haken?

Helma: Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik ben pas gisteren begonnen met lezen. Dus nee, dat schiet niet erg op. Ik hoop deze week wel een inhaalslag te maken. Het is een e-book en dat lees ik altijd voor het slapen gaan. Maar helaas vallen dan na een paar bladzijden mijn ogen al dicht. Dus dat schiet niet op. Binnenkort maar gewoon even lekker op de bank leesmeters maken.

Diana: Oh ja, dat deden we ook nog... Nee, het lezen schiet niet op. In geen enkel boek trouwens. Vanavond heb ik 'haakvrij'. Ik wil dan graag lezen. Als ik niet in slaap val op de bank... ;)

Sanne: Euh... Ik ben nog net zo ver als twee weken geleden.... Dus nee, ook bij mij schiet het niet op. Sterker nog. Ik moet nog even de kiezen op elkaar zetten, om vanavond de laatste twee toeren af te krijgen voor het weer woensdag-CAL2020-dag is.

Hoe is het Amarins, Willeke, Maria, Gea, Celesta, Willeke en Aenea, die na haar twijfeling toch overstag is gegaan, vergaan? De dames hielden ons op de hoogte.

Helaas is Amarins gestopt omdat haar nekproblemen bijna direct weer opspeelden. Sterkte, Amarins!

Aenea: Ik vind de beschrijving van iedere afzonderlijke toer erg ingewikkeld, daarbij... ik zie het liever hoe het moet en doe het zelf... dan komt het beter binnen dan lezen. En naarmate de toeren steeds langer en ingewikkelder worden qua stekenwisselingen, wordt het voor mij ook steeds moeilijker te begrijpen. Daarom kijk ik eerst het filmpje en schrijf in mijn eigen bewoordingen wat ik moet doen, van herhaling tot herhaling. In het begin zijn het kleine toertjes, dus kleine briefjes, nu zijn het al grotere toeren, dus grotere briefjes.

Ik ben uitgegaan van de uitvoering Herbarium en heb gekozen voor het stone-washed garen. Ik heb ook meer kleuren, omdat ik de vier seizoenen en levensfasen in mijn deken wil verwerken. Ik kan in mijn uitgebreide wolwinkel alle kleuren en soorten kiezen: daarbij waren riverstone (herfstkleuren) en softfun aquarel (zomerkleuren) heerlijk afgeprijsd,

Ontwerpen wat betreft de kleuren doe ik al hakende bij één (dubbele) kant - soms is het 't nét niet, dan ga ik weer terug en neem een andere kleur... Ik ben nu (zondagavond) na een weekend van langdurig en heftige regen hier aanbeland bij toer 33... nog een paar toertjes en dan is ook deel 2 af...

Yvonne heeft gekozen voor het stonewashed pakket Conchology: Deel 2 is klaar. Nu even uitblazen tot woensdag. Wat een boel draadjes afhechten en dat is niet mijn sterkste kant. Ik doe het wel na elk deel anders is er helemaal geen doorkomen aan.

Maria stuurde een mooie collage van haar resultaat met een hoofdrol voor het bijtje en het vlindertje.

Vol spanning wachten we af hoe ons haakavontuur morgen verder gaat. We houden jullie op de hoogte!