De afgelopen weken hielden we jullie op de hoogte van ons lees- en haakproject en daarna was het even stil. Maar ondertussen hebben we niet stilgezeten en hebben we het ambitieuze project afgerond. Tenminste, Sanne en Helma. Zij kunnen inmiddels met een boek wegkruipen onder hun deken. Diana is nog bezig met de laatste toeren, maar hoopt de deken binnen niet al te korte tijd af te maken. Tijd voor de laatste update!

- door Sanne, Diana en Helma -

De deken is (zo goed als) klaar. Hoe kijken jullie terug op dit project?

Helma: Ik vond het een groot avontuur. Het was al zo lang geleden dat ik een haaknaald had aangeraakt en vroeg me af of het me zou lukken. Vanaf de eerste toer was ik verslaafd. Ik genoot van wat er onder mijn handen onstond. De vlinders, de bijen, de olifantjes, de blaadjes. Zo knap dat je zoiets kan ontwerpen! En ik vond ook heel knap van mezelf dat ik het vervolgens kon haken, haha. Maar daar moet wel bij gezegd worden dat het me echt nooit was gelukt zonder de video-instructie van Esther van It's all a nutshell die alle toeren duidelijk voordeed en je haar eigenlijk alleen maar hoefde te volgen. En niet onbelangrijk: heel veel tellen!

Sanne: In een woord: wauw! In meerdere woorden: zo kon ik niet haken en zo begon ik aan een gigantisch project. Ik moet zeggen dat ik gelijk enthousiast was, maar me ook afvroeg of het wel verstandig was om met 0 haakervaring mee te gaan doen aan deze CAL. Het beloofde voor aanvang al heel bijzonder te worden. Zou ik dat wel kunnen? Begin ik niet te enthousiast om vervolgens af te moeten haken (haken, haha)? Uiteindelijk heb ik toch doorgezet en daar ben ik heel erg blij én trots op. Niet alleen houd ik nu een prachtige deken vast, maar vooral dat ik blijkbaar het vermogen heb om iets te kunnen leren dat ik nog helemaal niet kan, geeft een euforisch gevoel. Maar inderdaad, wat Helma zegt, diepe bewondering voor ontwerpster Christina Hadderingh van A Spoonful of Yarn én heel veel dank aan Esther van It's all a nutshell met haar duidelijke filmpjes. Zonder hen had ik deze bijzondere deken niet vastgehad.

Diana: Ik vond dit zo'n leuk project! Heel anders dan de projecten die ik hiervoor deed, dat waren ook dekens, maar die van links naar rechts gehaakt werden. En het haken van een knuffel begint ook vanuit een magische ring, maar het resultaat is toch echt anders, haha. Ik was even verdrietig toen ik zag dat we toch losse onderdelen gingen maken, maar zelfs dat is me meegevallen en heeft mijn angst voor 'losse delen aan elkaar haken' weggenomen. Voor mij was dit een geslaagd project. Zelfs de kleuren - die heel anders zijn dan wat ik normaal kies - waren helemaal mij! Beste wat ik uit dit project heb gehaald is iets écht voor mezelf maken. Ik haak altijd voor iemand anders, omdat ik het mezelf onbewust niet waard vond om zoiets moois voor te maken. Dit project heeft me geleerd hoe fijn het is om dingen voor mezelf te maken. 

Dit project is afgerond. Zijn jullie weer terug naar een haakloos leven of zijn jullie voor altijd besmet met het haakvirus? 

Helma: Ik ben bang dat ik er nooit meer van af kom. Ik vind het heerlijk ontspannend. Ik begrijp wel waarom haken het nieuw yoga wordt genoemd. Het prettige is dat ik, als het patroon niet al te ingewikkeld is, er ook gewoon een boek bij kan luisteren. Een win-win situatie.

Sanne: Nee, zeker niet terug naar een haakloos leven. Ik ben verknocht en alweer met andere projecten bezig. Wel ben ik nog een beetje zoekende naar hoe ik mijn hobby lezen en haken moet combineren. Inderdaad luister ik weleens een luisterboek naast het haken, maar met anderen om mij heen vind ik dat niet altijd even prettig/gezellig. Bovendien houd ik gewoon ook graag een boek vast.

Diana: Ik was al 'hooked' en nu nog meer. Ik had - net als Helma - een adventpakket besteld en het viel me in eerste instantie enorm tegen; waren ze weer, die losse vierkantjes! Mijn man haalde me over en ik ben zo blij dat ik dat project afgerond heb. Nu zit ik in wip2021. Dus ik start geen nieuw project en rond alleen maar af. Ik ben sinds gisteren weer bezig met de Home Sweet Home deken van Lossen&Vasten. Na deze nog twee halve dekens af te maken en één knuffel. Dus we kunnen wel stellen dat ik voor altijd hooked ben.

Het haken blijft dus deel van jullie leven uitmaken. Zijn jullie misschien al begonnen aan een nieuw project?

Helma: Ik heb (nog) geen nieuw project bedacht. Wel ben ik bezig om de deken van Scheepjes CAL 2016 af te maken. Dat zijn kleine vierkante lapjes,waar ik op aanraden van Diana mee was begonnen om een aantal steken te oefenen voordat we met d'Histoire Naturelle deken begonnen. Daar kreeg ik zoveel plezier in, dat ik gewoon ben blijven doorhaken. Daar moet ik nog 15 lapjes van haken. Dus dat schiet al op. Daarna is het nog een heel project om ze aan elkaar te haken ben ik bang. Ik had ook nog een adventpakket besteld. Dat viel me uiteindelijk een beetje tegen. Het hoofdpatroon was een kussen, maar het patroon vond ik gewoon echt niet leuk. Daar heb ik uiteindelijk een totaal ander patroon voor gebruikt. Eigenlijk heb ik van het adventpakket alleen het kerstengeltje gehaakt. Wel een beetje een gepriegel, maar het eindresulaat mag er zijn. De overige patronen spraken me jammer genoeg totaal niet aan, dus van de wol die daarvan overbleef heb ik samen met wol die ik al had een omslagdoek gehaakt. Verder wilde jongste zoon wel een muts. Dus opnieuw de haakmand ingedoken en twee mutsen gehaakt. YouTube is voor haakliefhebbers een echte inspiratiebron.

Sanne: Ik verklapte het hiervoor al even, maar ik ben inderdaad al aan nieuwe projecten begonnen. Ook ik heb, net als Helma, een begin gemaakt met de CAL 2016. Zoonlief zocht kleuren uit, voor hem moet de deken worden. Daarnaast ben ik bezig met wat accessoires voor in huis te maken, gewoon wat kleine projectjes om mee te oefenen. Een mandje voor in de badkamer is klaar, en ik ben bezig met wat handdoeken en doekjes. Maar het mooiste project waar ik nu mee bezig ben en waarbij ik het hele jaar bezig zal blijven is mijn rating deken. Voor elk boek dat ik lees haak ik een bloem. Aan elke bloem zit een score vast: 1/niet uitgelezen tot en met 5 sterren. Aan het einde van het jaar haak ik dan de lapjes aan elkaar en kan ik in een oogopslag zien hoe mijn leesjaar was.

Diana: Zoals ik al zei: in 2021 geen nieuwe projecten meer. Althans niet in het begin van het jaar. Ik maak eerst mijn liggende projecten af; en ik kijk er ook echt naar uit om ze in gebruik te gaan nemen. De knuffel ben ik aan begonnen, dus maak ik ook maar af; daar heb ik nu nog niet zo veel zin in. En na de dekens maak ik een sjaal. De wol ligt al een hele tijd klaar en ik kijk er regelmatig naar en dan zeg ik: "Diana, jouw cadeautje na wip2021 is het maken van die sjaal waar je al een jaar naar uitkijkt." Dat houdt me gemotiveerd.

En dan toch ook nog even over het lezen. Bij dit haakproject hoorde het boek Als je het licht niet kunt zien van Anthony Doerr, maar echt veel voortgang maakten jullie niet in het boek. Hoe staat het er nu voor?

Helma: Het is bijna te erg om te zeggen, maar nee. Het boek is nog steeds niet gelezen. Het staat nog steeds geduldig te wachten op mijn e-reader maar verder dan pagina 75 ben ik nog niet gekomen. Ik pak toch steeds een ander boek, ondanks dat het verhaal wel interessant begint te worden. Dus misschien toch binnenkort maar weer verder lezen.

Sanne: Ik had het boek al gelezen en ben geen herlezer. En dat is ook nu weer gebleken. Ondanks dat het me wel een hele mooie combinatie leek bij het haken, is het me niet gelukt het boek opnieuw te lezen. Maar dat kwam ook vooral doordat elk vrij uurtje werd opgeslokt door het haken. Veel tijd om te lezen was er niet meer.

Diana: Zullen we deze vraag overslaan? Ik heb het boek nog niet uitgelezen...

Hoe is het Gea, Aenea, Maria en Yvonne vergaan. Hebben zij de deken inmiddels af? Voor de laatste keer hielden de dames ons op de hoogte.