Toen ik de cover van Fatale erfenis van Rachel Rhys zag was ik meteen verkocht. Het deed me meteen denken aan de hoogtijdagen van Grace Kelly en bracht herinneringen naar boven van de oude zwart wit films uit de vijftiger jaren van de vorige eeuw waar ik nog steeds van kan genieten. Ik was benieuwd of het verhaal zelf me ook zo zou aanspreken. Die vraag kan ik direct met een volmondig ja beantwoorden. Het is een fijne combinatie van spanning en mysterie met een heerlijk feelgood sausje.

- door Helma –

Over Fatale erfenis

In Fatale erfenis gaan we terug naar 1948, waar hoofdpersoon Eve Forrester vast zit in een liefdeloos huwelijk in een somber huis in een grijze buitenwijk, na een al even liefdeloos verlopen jeugd met een moeder die haar kleineerde. Haar leven trilt op zijn grondvesten als ze bericht krijgt van een advocaat dat de voor haar totaal onbekende Guy Lester haar bedacht heeft in zijn testament. Om daar het fijne van te weten te komen, moet ze afreizen naar de Franse Riviera. Tegen de zin van haar echtgenoot vertrekt ze van het grijze Londen naar het zonnige zuiden van Frankrijk. Daar hoort ze dat ze samen met Gloria, de vrouw van Guy, en zijn twee zoons Noel en Duncan mede-eigenaar is geworden van een villa aan de Côte d’Azur. Ook de andere erfgenamen snappen er niets van en hun ontvangst is allesbehalve hartelijk. Bevrijd van het juk van haar man, besluit Eve om voorlopig in Frankrijk te blijven en haar eigen zoektocht naar het waarom van deze erfenis te starten. Dat ze daarmee haar eigen veiligheid in de waagschaal stelt, kan ze op dat moment nog niet bevroeden.

Over Rachel Rhys

Rachel Rhys is een pseudoniem. Onder haar eigen naam, Tamar Cohen, schrijft ze comtemporary romans en onder de naam Tammy Cohen schrijft ze psychologische misdaadromans. Voor haar historische mysteries, zoals Fatale erfenis, riep ze haar alter ego Rachel Rhys in het leven. Hoewel ze Brits is, is ze geboren in Nigeria. Na gewoond te hebben in Sierra Leone en California streek het gezin neer in Londen waar ze verder opgroeide.

In haar volwassen leven heeft ze vier jaar in Spanje gewoond, maar sinds 2009 woont ze samen met haar partner en kinderen en haar, zoals ze zelf zegt onopgevoede, hond weer in Londen.

Wat vond ik ervan?

In een vlotlezende schrijfstijl neemt Rhys je van het naoorlogse sombere Engeland, waar de eerste levensbehoeften nog steeds op de bon zijn, mee naar de mondaine Côte d’Azur waar de ‘rich and famous’ zich alweer in luxe wentelen. Het lijkt alsof er nooit een oorlog heeft gewoed. Voor Eve bijna een cultuurshock terwijl ze door een beroemde Amerikaanse auteur, Sully, meegenomen wordt in het leventje van de ‘happy few’. Rhys laat verschillende tot de verbeelding sprekende personages de revue passeren zoals de befaamde Hollywood actrice Gloria Hayes die in het huwelijk treedt met Laurent Martin, een stinkend rijke man die zijn geld niet helemaal eerlijk heeft verdiend. Ook de hertog en hertogin van Kent maken hun opwachting in het verhaal en allerlei andere kleurrijke figuren, zoals de Amerikaanse schrijver Sully en de kreupele Victor Meunier. Ondertussen wordt er gehint naar bekende schilders en auteurs waardoor de historische achtergrond waarin Fatale erfenis speelt nog meer tot leven komt. Door de ogen van Eve bekijk je deze wereld van glitter en glamour en ik verbaasde me samen met haar over het feit dat met geld bijna alles te koop lijkt te zijn. De beau monde heeft hun onbezonnen leventje van voor de oorlog weer opgepakt, terwijl een paar kilometer verder de normale mens met moeite zijn kostje bij elkaar gesprokkeld krijgt.

Om de reden van de erfenis stukje bij beetje uit de doeken te doen wisselt het perspectief van Eve naar Guy en doe je een stapje terug in de tijd. Hierdoor kom je als lezer meer te weten over de beweegredenen van Guy terwijl Eve nog in het duister tast. Tegelijkertijd begin je de vijandigheid van Gloria, Duncan en Noel beter te begrijpen. Eve maakt ondertussen een grote ontwikkeling door, nu ze in het zonnige Frankrijk kan proeven van de vrijheid en een totaal ander leven. Ze probeert daar ten volle van te genieten, voordat ze weer terug moet naar haar kleurloze bestaan met een echtgenoot waar ze eigenlijk nooit van gehouden heeft. Als lezer gun je haar dat van harte. De romance die tussen de bedrijven door voorzichtig opbloeit, was voor het verhaal niet echt nodig geweest en lijkt er voor het extra feelgood tintje bijgesleept. Ook zonder deze ontwikkeling vond ik verhaal boeiend en ademde het de sfeer van een ‘cosy crime’. Hoewel er een paar dingen gebeuren die ik al van tevoren had zien aankomen, bevat het verhaal meer dan voldoende twists en intriges om het verrassend te houden. Ik vond het een mooie combinatie van spanning, mysterie en feelgood tegen een historische achtergrond die tot de verbeelding spreekt. Een aanrader!

Hebben jullie Fatale erfenis al gelezen? Zijn jullie het mij mee eens of hebben jullie een andere mening? Ik ben benieuwd wat jullie van het boek vonden.