Hoge verwachtingen, dat hadden Marieke, Diana, Mandy, Janneke, Lore, Marleen en Sanne toen zij lazen dat er een nieuw boek van Dani Atkins uitkwam. De schrijfster, die menig lezer van de Feelgood Club eerder al wist te ontroeren, is inmiddels favoriet. Na Versplinterd en Duet met jou is het onze grote vraag: krijgt Dani ons wederom aan het huilen? Oftewel: worden onze hoge verwachtingen met Zonder mij waargemaakt?

- Door: Diana -

Waar gaat het boek over?

Maddie heeft alles wat ze zich kan wensen: een heerlijk leven, een goede relatie, ze is net zwanger en gaat trouwen. Maar dan is door een noodlottig ongeluk opeens alles anders.

Zes jaar later ontwaakt Maddie uit een coma. Langzaamaan wil ze voorzichtig haar leven weer oppakken, maar hoe doe je dat als voor jou alles in een oogwenk veranderd is terwijl voor iedereen die je kent het leven zes jaar lang is doorgegaan?

Hoge verwachtingen

Marieke: "Dani Atkins schrijft verhalen met een groot emotioneel plot waarin vrouwen ongewild tot elkaar veroordeeld worden door een bepaalde situatie en daar mee moeten leren omgaan. Ik hoop dan ook dt ze die lijn doorzet en ook nu me weet te raken met haar verhaal."

Marleen: "Je kunt met een gerust hart zeggen dat mijn verwachtingen heel hoog waren. Hoewel ik Versplinterd niet zo heel erg bijzonder vond (maar is alweer een tijdje geleden), vond ik Duet met jou echt hartverscheurend mooi. Heftig, emotioneel en simpelweg prachtig. Ik hoopte dat Dani Atkins dat nu wederom zou doen!"

Lore: "Ik heb echt hele hoge verwachtingen van deze nieuwe van Dani Atkins! Haar voorgaande boeken waren stuk voor stuk parels van boeken. Ik heb tot nu toe bij ieder boek van haar heel wat tranen gelaten, dus ik was ook wel benieuwd of dat met dit boek opnieuw zou gebeuren."

Diana: "Duet met jou vond ik een prachtig verhaal dat me echt opzij blies. Het smaakte naar meer en ik was vooral benieuwd naar dit verhaal, omdat Duet met jou mij echt aan het huilen had gemaakt. Zou Zonder mij dat ook kunnen? De flaptekst sprak me aan en al meteen na het lezen daarvan vroeg ik me af, hoe zou ik dat vinden en hoe zou ik reageren? Ik hoopte dus ook op een boek dat me aan het denken zette."

Mandy: "Ik had vooraf hoge verwachtingen van het boek, maar dat kwam voornamelijk doordat de flaptekst mij meteen aansprak. Ik was heel erg benieuwd naar de uitwerking van een vrouw die in coma lag, terwijl de tijd verstrijkt en iedereen gewoon verder leeft, buiten jou om. Ik heb eerder Versplinterd gelezen van Dani Atkins en hoewel dat een prima boek was, ben ik niet omver geblazen zoals de meesten dat destijds waren. Haar andere boek Duet met jou heb ik niet gelezen. Tijd dus voor een herkansing van deze schrijfster."

Sanne: "Mijn verwachtingen waren hoog. Ik heb Versplinterd gelezen en was daardoor erg geraakt. Ook de achterflap belooft een verhaal dat zal zorgen voor de nodige tranen: een jong stel dat op het punt staat te trouwen, in verwachting van een kindje, dat vervolgens door een ongeluk uit elkaar wordt getrokken. Dit kon niet anders dan tranenmateriaal zijn. En met de fijne schrijfstijl van Atkins moest het helemaal goed komen."

Janneke: "Toen ik zag dat er een nieuwe Atkins kwam, hoefde ik niet eens de achterflap te lezen. Ik wist al dat ik dit boek heel graag wilde lezen. Van Verslinterd en Duet met jou wat ik echt zo onder de indruk dat de verwachtingen voor een nieuw verhaal hoog zijn! Al kan ik me niet eens meer voorstellen dat een verhaal van Atkins tegen zal vallen. De personages weten me elke keer weer te raken."

Wat vonden we ervan?

Marieke: "Het is mooi. Gelijk vanaf het begin leef ik mee met de Maddie en Ryan. Ze zijn perfect en dat het lot voor hen een drama in petto heeft is dan ook hartverscheurend. Verrassend was de perspectief wisseling in deel twee, maar wel noodzakelijk. Hier volgt het verhaal van Chloé. En het is heel apart, in het begin mag ik haar niet zo. Ze komt wat zielig op me over, maar uiteindelijk blijkt het een hele sterke vrouw te zijn. In het derde deel komen beide levens echt samen en dat is heel realistisch gedaan. Het is een onwerkelijke en bijna onmogelijke situatie. En net als je denkt hoe het gaat eindigen wordt alles nog even op z'n kop gezet."

Marleen: "O, mensen! Wat. Een. Boek! Een geweldige must read! Het verhaal laat je nadenken en zorgt ervoor dat het niets zo simpel is als het lijkt en dat iedereen zijn eigen verhaal en achtergrond heeft om te vertellen.  In de 428 pagina’s die Dani Atkins heeft gebruikt om haar verhaal te vertellen gebeurt er zoveel en wordt er bijna hardhandig met je hart omgegaan, zoveel feels! Niemand is fout en niemand is hier schuldig en iedereen heeft pijn. En de manier waarop dat op papier staat kan ik alleen maar heel veel respect voor hebben."

Lore: "Wat een topboek! Meer heb ik eigenlijk niet te zeggen. Nee, echt lees het! Ik leefde zo hard mee met Maddie en Ryan. Er lag hen zo'n mooie toekomst in het verschiet, totdat een ongeluk alles in het honderd doet lopen. Ik werd helemaal meegezogen in de gevoelens van Maddie. Dani Atkins heeft een geweldige schrijfstijl. Ze weet je helemaal mee te nemen in het verhaal, ik voelde mij alsof ik een goede vriendin was van Maddie."

Diana: "Ik moest erg wennen aan het verhaal, dat begint vanuit het perspectief van Maddie. Er gebeuren dingen die ik niet kan rijmen en Ryan wint geen respect van mij. In deel twee leren we Chloë kennen, die in eerste instantie overkomt als een onzeker type, maar later blijkt zij de heldin van het verhaal te zijn. Het verhaal van Chloë raakte me tot diep in mijn ziel en alleen daardoor geef ik het boek 5 sterren."

Mandy: "Ik vond de schrijfstijl heel erg prettig en ook dat het verhaal al zo snel op gang kwam, sprak me erg aan. Hierdoor zat ik er meteen in. Eenmaal op gang in het boek, is het lastig stoppen. Je vliegt door het eerste deel heen waarin je leest wat er allemaal veranderd is terwijl Maddie in coma lag. Wanneer het boek dan in deel twee van perspectief wisselt, namelijk naar dat van Chloë, is dat een welkome afwisseling. Het maakt het verhaal voor mij ook rond, doordat je ook leert hoe zo'n ingewikkelde situatie vanuit een ander perspectief wordt beleefd. Ryan vond ik dan weer niet zo'n sterk neergezet personage."

Sanne: "Ja, met die schrijfstijl kwam het zeker goed. Atkins beschrijft de situaties op een geloofwaardige manier en bouwt de spanning in het boek al heel snel op. In de eerste 30 pagina's is er al zoveel gebeurd, toch voelt het geen moment als over de top. Het is spannend en je wilt weten hoe het afloopt met Ryan en Maddie. Maar dan... Ik heb mij erg gestoord aan bepaalde karaktereigenschappen van met name de mannelijke hoofdpersoon. Ook heb ik bepaalde keuzes niet begrepen en klopt er naar mijn mening gewoon iets niet (details kan ik niet verklappen in verband met spoilers) in het boek. Ik heb twijfels bij ethische vraagstukken, ik heb mijn twijfels over hoe de liefde werkt als een coma roet in een aanstaand huwelijk gooit. En ik heb me gestoord aan de vele leugens, groot of klein, die worden opgeworpen. Uiteindelijk ging het irriteren en zorgde dat voor fictieve tissues tegen de tranen. Geen tranendal dus voor mij."

Janneke: "Wow wat een boek! Het verhaal is opgedeeld in drie delen en ik was al helemaal ondersteboven van het eerste deel. In het tweede deel wordt er van perspectief veranderd wat veel goeds doet voor het verhaal. Daarnaast wordt er ook in tijd gewisseld om je nog beter in de situatie te kunnen inleven. En tegen de tijd dat de verhalen weer samen komen, weet je als lezer niet meer hoe dit verhaal nu nog moet eindigen. Marleen zegt het heel mooi: 'Niemand is fout, niemand is schuldig en iedereen heeft pijn'. Hoe moet dat weer goed komen? Vooral met Maddie en Chloë kon ik goed meeleven. Met Ryan minder helaas en daar zit voor mij meteen de tegenvaller van het verhaal. Ik vond Ryan heel moeilijk te begrijpen. Zijn reacties en handelen. Jammer, maar verder wow wat een verhaal!"

Zijn de hoge verwachtingen waargemaakt?

Marieke: "Ja absoluut. Helemaal in Atkins stijl is het een verhaal over verdriet, ziekte, keuzes maken en sterke vrouwen. Het pakt je en neemt je mee en het raakt je. Waarom dan vier sterren en geen vijf? Ik vergeleek het met Versplinterd waar ik op het einde niet kon stoppen met huilen, dat boek sloeg echt in als een bom. Zonder jou raakte me ook, maar niet zo hard. Er vloeiden nu geen tranen, maar ik vond het wel heel erg mooi."

Marleen: "YES! Van te voren dacht (en hoopte) ik al op een tranentrekker en ook daarin heeft mevrouw Atkins me niet teleurgesteld. Ik heb het boek met opzet niet in de trein gelezen, want gehuild heb ik zeker. Vooral de laatste 100 pagina’s heb ik echt snikkend, maar ook regelmatig met een enorme glimlach gelezen. Dani Atkins heeft het gewoon weer geflikt en dit is nu al een van mijn favorieten van 2019. Mijn hart is gebroken en ik weet niet of ik dat kleine stukje ooit nog terug ga krijgen, maar wat een boek. MUST. READ!"

Lore: "Dani Atkins deed het opnieuw! Een geweldig boek, maar voor mij iets minder een tranentrekker. Ik heb geen enkele traan gelaten, maar dat maakt het verhaal er niet minder om. Ik ben zo hard onder de indruk van het verhaal, Dani Atkins heeft mij echt kunnen meenemen. Een dikke vijf sterren!"

Diana: "Ja en nee. Er zitten dingen in het boek die in mijn ogen echt niet realistisch zijn. Daarnaast is Ryan gewoon een eikel. Toch heeft Atkins me aan het huilen gekregen. Die lieve Chloë, wat had ik haar op sommige momenten graag bijgestaan. Een dikke 5 sterren, vooral gewonnen door Chloë, en nu maar wachten op de volgende Atkins."

Mandy: "Zeker weten! Het boek raakte me niet tot het diepst van mijn ziel en lange tijd heb ik gedacht dat ik het vier sterren zou geven, omdat het van mij allemaal wat rauwer en donkerder mocht. Maar dan is daar het einde en alles viel op de een of andere manier op zijn plek. En als ik dan terugkijk, had ik niks aan het verhaal willen veranderen, daarom kan ik ook niet anders dan gaan voor vijf sterren."

Sanne: "Nee, mijn verwachtingen zijn niet waargemaakt. Ik vond het erg jammer dat de irritaties bij de hoofdpersonen en het niet uitspreken van de waarheid de overhand hebben gekregen tijdens het lezen. Ik was dus niet diep geraakt, maar wel verontwaardigd. In tegenstelling tot de rest ben ik dus niet wild enthousiast. Ik geef 3,5 ster die ik vanwege de fijne schrijfstijl en het weergaloze einde naar boven heb afgerond."

Janneke: "Ja zeker heeft ze dat gedaan! Dit boek heeft mij echt weer zo geraakt! Het is weer een verhaal dat je met je meeneemt en niet snel vergeet. Het is moeilijk uit te leggen zonder het verhaal te spoilen, maar echt: lees dit boek!!! En als je nog niets van Atkins hebt gelezen, lees ze dan meteen allemaal haha!" 

Conclusie

Onze meningen lopen uiteen. De een vond het een MUST READ en de ander zette haar vraagtekens bij de gebeurtenissen in het verhaal. Toch hebben alle Feelgoodmeisjes van het boek genoten.

De recensies die we van dit boek schreven vind je hier.

Heb jij Zonder mij al gelezen? Had je ook hoge verwachtingen en zijn die uitgekomen? We horen het graag.